《Still With You✔》~17~
Advertisement
Гайхуулмааргүй байна...
Гэхдээ би дэлхийн хамгийн амттай, дуу алдам сайхан бүсгүйг өдөр бүр үнсэж сэрдэг юм.
•
Тийм ээ, би ч гэсэн байна.... Маш ихээр. Чамайг бүрэн гүйцэт ....
•••••
[]
꧁꧂
Энгийн үед тэврүүлэх үеийн мэдрэмж одоогийнхоос дэндүү өөр юм. Сэтгэлийг минь амрааж, тав тухыг мэдрүүлдэг тэр тэврэлт нэг л өдөр биеийг минь байж яадуулан, тэвчээрийг минь шалгана гэж хэн мэдлээ.
Хүзүүн дээр минь айлчилж байсан цагаан туяхан гар нь алгуур доошлох үед хэлэхийн аргагүй зөөлөн торго биен дээр гүйж байгаа аятай мэдрэгдэнэ.
Үгээр илэрхийлэгдэхгүй нэг тийм мэдрэмж байдаг даа, яаж ч хэлэх гэсэн тохирох үгс нь олддоггүй хачин мөртлөө таашаалтай, яг тийм...
Түүний бэлхүүсийг татан өөртөө наахад гулгаж ирэн цээжинд наалдана. Дээш доош болон хөдлөн цээжний минь аясыг даган түүний амьсгал ч бас давхардана.
Азтай байна, би үнэхээр азтай. Ертөнц дээр бүрэлдэн бий болсон төгс оршихуйн дэргэд байгаа болохоор, түүнийгээ өдөр бүр хайрлаж хариуд нь дутахааргүй хайр авдаг болохоор, цаг тутамд нь үнсэж, мөн хүрч чаддаг нэгэн болохоор, хамгийн гол нь түүнийгээ аз жаргалтай байлгаж чаддаг болохоор би азтай.
Жаахан дээш өндийгөөд өмссөн саарал футболкоо тайлангаа Мисүгийн эгц дээр гараад хаа нэгтээ хувцсаа шидэж орхилоо. Харин би төгсгөлгүй үнсэлтийг хүснэ.
Өмнө нь хэлсэн дээ, түүний минь уруул дуртай гадилтай сүүнээс минь илүү гэж. Тийм болохоор донтчихсон юм.
Чихэрлэг түүнийгээ үнсэн байхдаа Мисүгийн углаад л хаячихсан нил ягаан өнгийн нимгэн халатных нь уяаг зөөлөн татан тайлаад энгэрийг нь алгуур задгайлна.
Миний зүрх цээжинд багтаж ядан цохилох агаад эхээс төрсөн биенд нь дур мэдэн хүрнэ гэхээс одоог хүртэл айсаар.
Энэ бүхнээс болоод нүдээ нээж үл чадах чамайгаа би хараад гүн бор нүдийг чинь удаан ширтэхийг хүслээ.
-"Биеэ сулла.."
Байдгаараа чангалаад яг л хөшөө шиг болчихсон түүнийг хараад өмнөөс нь миний бие ядрах шиг. Зөөлөн зөөлнөөр аван гаргах амьсгалтай нь тааруулан эгэмнийх нь ясыг үнсэхэд шүлсээ гүд хийн залгих нь сонстоно.
Бурхан минь гэж! Аюултай тэр сүрчиг намайг дахин шатааж байна, тэсэхэд улам л бэрх болоод байх юм. Яах вэ, Мисү?...
Advertisement
Мисүгийн дээрээс час улаан сарнайн дэлбээг нэг нэгээр удаанаар таслан түүний дээрээс унагааж буйн адилаар би тэрхүү торгомсог дэлбээ биен дээр нь буусан шиг хүрэн улаан толбыг түүний биен дээр тамгалж байв.
Хамрын минь үзүүр зөөлөн цагаан хөхнийх нь дундуур сүлэлдэн өнгөрөхөд түүнийгээ би байж ядан буйг мэдрэх нь тэр. Ялгаагүй ээ, чиний адилаар би ч хэцүүдэж байна.
Сул даавуун өмдөө эвийг нь олж өөрөө хөлөөрөө тайлаад, хэвлий хэсэгт нь үнсэхэд цочиж байгаа аядна.
Итгэж өгөхгүй нь ээ...
Их удаан хүлээсэн юм энэ мөчийг, харин одоо хүсэн хүлээсэн үедээ ирчихсэн байгаа нь даанч сайхан байна.
Хангалттай ихээр биесээ энхрийллээ.
Өдөр бүрийг хайр дунд өнгөрөөдөг ч энэ төрөлдөө бол анхных нь юм.
Мисүгийн юу бодож буйг олж мэдэх юмсан, үүнийг хэр их хүсэж байгааг нь, ямар ихээр хүлээж байгааг нь, юу хийвэл түүнд таалагдах гэх мэтээр бодол руу нь нэвтэрч ороод аялчихаад ирмээр санагдана.
-"Мисү.... Айж байвал одоо эсэргүүцэх нь хамгийн зөв сонголт болно шүү..
Хэрвээ.. хэрвээ энэ эхэлчихвэл би өөрийгөө зогсоож чадахгүй байх гэж айж байна.. Тийм болохоор юу хүсэж байгаагаа одоо л хэлсэн нь дээр.."
Хүсээгүй зүйлийг нь би хийнэ гэж үү?
Гунигтайгаар уйлахыг нь зүгээр хараад сууна гэж үү?
Ингэж хүлээж хэдий биесээ нэгтгэсэн ч хийсэндээ харамсаж байна гэж бодохыг нь би зөвшөөрнө гэж үү?
Үгүй шүү дээ... Хайртай Мисүдээ тэгж хандаж чадахгүй.
Би түүнийг хүчлээд, хүсээгүй байхад нь гүйцэлдүүлчихэж чадах байсан, гашуун нулимсыг нь харсан ч тоохгүй үлдээгээд хөсөр хаячихаж бүр ч болохгүй. Миний хувьд уучилж болшгүй нүгэл гэлтэй...
Гэхдээ хэзээ ч тэгэхгүй. Учир нь би түүнийгээ үнэт эдлэл шиг хайрладаг болохоор хичнээн хүссэн ч чаддаггүй юм.
Амьд яваагийн утга учир, амьдралын үнэлж баршгүй эрдэнэ түүндээ хайртай болохоор хүчлэхийг ч хүсдэггүй юм...
-"Эсэргүүцэхгүй ээ, би бэлэн.. Үүнээс цааш ч хэзээд бэлэн байх болно"
Хэлсэн үгс нь намайг мишээхэд хүргэв. Дээшлэн очоод духан дээр нь чийглэг үнсэлтийг үлдээнэ.
Advertisement
Ингэхдээ би айж байлаа, аймшигтай өвдөлтийг тэр мэдрэх болно. Тэрхэн мөчид зөвшөөрсөндөө хүртэл харамсах нэн боломжтой.
Ирэх таашаалд нь би умбаж байхад очих өвдөлтөнд нь Мисү шүдээ зуун нулимсаа залгин тэвчих болно.
"Гүнзгий амьсгал... Яагаад гэвэл..энэ үнэхээр өвдөнө. Уйлмаар байвал уйлаарай за юу? Өвдөөд тэсэхгүй байвал намайг баз, хазсан ч болно. Би зүгээр.
Гол нь тун удахгүй бүх зүйл илүү сайхан болно гэдгийг санаарай..."
Хийх болих хоёрын дунд яг л бөмбөг аятай өнхөрсөөр гол очоод гацахын даваан дээр түүний минь чангаар гүнзгий амьсгалж эхлэх нь сонсогдлоо.
Үнэхээр тэр бэлэн болчихож ээ...
Ойртох тусам өөрийгөө зэмлэн түүнээс дотроо уучлалт гуйна. Бүхний гараан дээр ирээд би чихэн дээр нь ийн шивнэлээ.
"Амьсгал"
Чичирхийлсэн амьсгалтай нь тааруулан би түүн рүү нэвтэрч, онгон гэсэн тодотголыг нь булааж орхилоо.....
Хөмсөг зангидан хойш гэдийж, авсан өвдөлтөндөө зууралдан буй түүнийгээ хараад өөрийгөө ч хараах шиг.
Ер нь яагаад би үргэлж өөрийгөө хараадаг юм бол? Түүнд бурууг тохож чаддаггүй болохоороо юм болов уу?
Үгэнд минь орон амьсгалж эхлэх түүний минь үзэсгэлэнтэй нүдэнд торсон жижиг сувдан нулимс хөшигний завсраар цухуйн орж ирсэн сарны тусгалд гялалзана.
Нүүрэнд нь дөхөөд нүднийх нь ухархайн дээр нь нэг үнсэж тайтгаруулаад хацар, дух хамар эрүү гэх мэтчилэн Мисүг сатааруулан ээлж дарааллан үнсэнэ.
-"Зүгээр болж байна уу? Өвдөхөө больж байна уу?"
Хэсэг хугацааны дараа Мисү толгой дохин амьсгаагаа гаргахад би түүнд зөөлөн хэмнэлээс эхлэн таашаалтай гэсэн бүхнийг нэгийг ч алгасалгүй мэдрүүлэхийг зорилоо.
Торгон цагаан даавуун дээр зурж буй бидний зураг. Хөшигний цаанаас шөнийн цэнхэр сар хальтхан тусан харагдах орчинг нээхэд гоо төгс Мисүгийн минь бор нүд, нойтон сормуусыг би ажна.
~~~
-"Нэрийг минь дуудаач..."
Амьсгаадан байн хэлсэн үг минь.
-"Ж-Жонгүг аа.."
Чангаар тамшаадан гинших түүний хоолой. Биеийг минь арзайлгаж, бүхий л биеийн шар үсийг эд эстэй нь цуг сэргээх аж...
Гайхалтай..!
~~~
Хүссэнээ авчихсан юм шиг бахдалтай нь аргагүй түүнийхээ уруулыг сорон үнсэх би ингээд л түүнтэйгээ нэгэн бодгаль болчихжээ...
꧁꧂
Хэн хэнийх нь хөлс цутган, нойтон цээж хоорондоо наалдана. Хүндээр амьсгалсаар энэ бүхнийг тэд дуусгаж, хүндхэн хэр нь үл мартагдах шөнийг Жонгүг бол Мисү хамтдаа бүтээлцэв.
Жонгүг Мисүгээ тэврэн үсээр нь тоглох бол Мисү мөрийг нь дэрлэж аниргүйд тэд өөрсдийнхөө амьсгалыг чагнан хэвтэнэ.
-"Мартагдахааргүй байлаа... Энэ бүхэн, үнэндээ юу гэхээ ч мэдэхгүй байна"
-"Тийм үү? Надад чиний нэрийг минь дуудаж буй хоолой чинь харин мартагдахааргүй байсан даа"
Өөрсдийн хийсэн бяцхан наргиандаа инээлдсэн ч дахин нам гүм айлчлан ирэх нь тэр. Гэхдээ үгсээс илүү хоёр биенийхээ зүрхийг чагнан бодлоороо харилцаад байгаа юм шиг ам нээхээс илүүтэй тайван санаа алдалтыг ар араас нь цувуулсаар байгаа нь тэдэнд илүү дээр байгаа бололтой.
-"Мисү, юм асууя.. Чи одоо харамсаж байна уу? Ийм зүйл болсонд, энэ бүхэн болж дууссанд харамсаж байна уу?"
-"Үгүй ээ.. Харамсахгүй байна, харин ч баярлаж байна гээч? Яг одоо намайг ямар амгалан тайван байгааг чи гадарлахгүй дээ.. Сайхан байна, хэзээ ч ийм байж үзсэнгүй"
~~~
-"Мисү, ингэхэд маргааш ажлын өдөр ш дээ, яах уу?"
-"Чи намайг хамт хичээлээ тасалъя гэж хэлэхийг хүлээж байна уу?"
-"Ма-гадгүй л юм.."
-"Тийм ээ, тасалъя. Ганцхан өдөр, харин одоо ядраад байна, унтацгаая"
👀
Миний нүүр улайгаад ирсэн шүү!😆🥵
За, ямартай ч Жонгүгийн талаас явчихвал илүү сонирхолтой юм болов уу гэж бодсоны үндсэнд энэ партыг ингэж бичлээ^^💜
Advertisement
- In Serial67 Chapters
Magical Fantasy Land
"I wish I could just get whisked away from all my problems to live happily ever after in magical fantasy land. Who doesn't? ...What do you mean it's not all it's cracked up to be?" Yumi just wants to get by and maybe eke out a little bit of happiness, but the world around her seems intent on stopping that. Then, a little twist of fate gives her a new chance, in a new world. An awesome fantasy world where she can finally be free and live happily! Who cares if she doesn't know the language, there's some endless war, racists, threats of slavery, and the magic is nothing like she imagined? It couldn't possibly be any worse than where she came from, could it? Note: Contains System stuff with stats and levels and all that. Warnings: The content warnings are there for a reason, this one can get extremely dark/raunchy in a few places. Contains explicit 18+ scenes and other adult content.
8 627 - In Serial7 Chapters
Animus Smith
Zen Chardo is just your average highschool student, at least that's what he thinks but in reality he is quietly extraordinary. Its as if he only exists when interacted with, like he has no place in reality and if it was up to him he may well have faded into obscurity if not for those closest to him. Despite the otherworldliness of these embellishments Zen is in fact human and like all humans is drawn to others, it is through these bonds that he makes his mark on the world... or should I say worlds, for this is a story of adventure and magic in another world. A young man's quest to safeguard the future of those he cares about. This is the story of Zen, the Animus Smith.
8 237 - In Serial8 Chapters
Adventures of the Bearmon Trainer
Ronald Jackson, a 19-year-old college student, wakes up to a trainer ID sitting on his desk and a Legendary Pando chewing on his wallet under his bed. Will this lead to him becoming the best Bearmon Trainer in the world? Eh, probably not.
8 118 - In Serial13 Chapters
The Eternal in Twilight
The Multiverse diverged the moment The Celestial Tiamut - Communicator of The Celestials - fell to the very Eternals that were tasked to bring him forth.Ikaris, unable to live with what he had done, sought to end his life in the brilliance of the sun, but Arishem intervened at the last moment. The Multiverse was in trouble. Earth would soon be destroyed.And the Universe would soon follow - every Universe would soon follow.But there was a chance - a long-abandoned Celestial project. Where do you turn when the Multiverse is in trouble? Easy.... you turn to the Omniverse.And who better to send than the most loyal Eternal?
8 187 - In Serial13 Chapters
The Saiyan Immortal
Its the eave of the destruction of Planet Vegeta, a saiyan couple are in the nursery looking upon their child when they hear from Bardock of the incoming destruction and send their child off. Unfortunately the child never reached his destination as a space tear appeared in the pods trajectory and landed him in a world unlike any in the dbz universe. Read on as our unlikely protagonist grows strong in this world of kill or be killed. ps: I write this as something of a hobby. Its literally the first time I write a series. If you have constructive criticism go ahead. consider this a very rough draft. I also decided to put it up on Webnovel. I do not own DRAGONBALL. DragonBall is Owned by TOEI ANIMATION, Ltd. and Licensed by FUNimation Productions, Ltd.. All Rights Reserved. DragonBall, DragonBall Z, DragonBall GT and all logos, character names and distinctive likenesses thereof are trademarks of TOEI ANIMATION, Ltd, Fuji TV, Akira Toriyama, FUNimation.
8 124 - In Serial32 Chapters
draco's the type ☹
❝ honestly, if you were any slower, you'd be going backward. ❞ - draco malfoy. draco's the type of [...][highest ranks]#460 in humor.#328 in humor.#430 in humor.
8 211