《Still With You✔》~2~
Advertisement
-"Чи намайг сонсож байна уу, Жонгүг аа? Би уг нь чамд энэ тоог тайлбарлаад байгаа юмсан. Хар л даа, байрыг нь соливол тэмдэг нь өөрчлөгдөнө!"
-"Би сонсож л байна шүү дээ, Мисү" гээд надад зэмлүүлэн дэвтэр рүүгээ анхаарлаа хандуулна. Математикийн шалгалт аваад Жонгүг улаан нойлоороо 'F' гарчихсан. Тийм болохоор дараа долоо хоногийн дахин авах шалгалтан дээр сайн авахуулахын тулд би туслах ёстой.
Жонгүг ирээд хэдийн 2 сар болчихсон. Тэр хугацаанд би ядаж л найзтай болж авсан шүү! Тэр нь мэдээж Жонгүг. Одоохондоо надад энэ л хангалттай...
Тэр үү? Төсөөл дөө...
Үнэхээр халамжтай, яг л найз хөвгүүн шиг минь байдаг. Хааяадаа ээж аав шиг минь ч загнах үе бий, тэр болгонд нь яахав би дуртай л даа.
Сэтгэл минь түүнээс зайгаа бариад, татаад авчих байх гэж бодож байсан ч эсрэгээрээ улам л түүн рүү ойртож Жонгүгт татагдсаар байсан юм. Тэр л асуудал болоод байгаа...
Үнэхээр би....ингэж хэлмээргүй байгаа ч дурлачихсан, үнэхээр шүү, би ингэж хэлмээргүй байна.
-"Хөөе! Би чамайг шалгалтан дээрээ сайн дүн авчихвал хүссэн болгоныг чинь хийж өгье! Болж байна уу?"
-"Тэгье!... Гэхдээ.. Хммм, харин чи заавал зөвшөөрнө шүү!" хэмээн хэлэхдээ сандарч бага зэрэг ээрч байсан юм. Юу ч байсан би толгой дохив, учрыг нь би мэдэхгүй шүү дээ, гэхдээ л нэгэнт амлаад хэлчихсэн юм чинь...
~~~
-"Би орлоо, хичээлээ давтаарай" гээд хоёр хуруугаараа нүд рүүгээ зааж дараа нь Жонгүгийг онилов. Энэ ч бид хоёрын дунд байнгын давтагддаг үйлдэл шүү.
-"Давтмааргүй байна гэвэл Мисү та яг яах вэ?" гэсээр даажигнахад нь би өөдөөс нь эгдүүтэй гэгч нь инээж байгаад-
-"Дараа жил тэр хүслээ хэлээрэй!" гэчихээд хаалгаа тас хийтэл нь хаагаад орчихов. Би харин хаалганыхаа урд инээдээ барьж ядан өрөөнийхөө зүг алхлаа.
Үргэлж л байдаг. Энэ чимээгүй орчин, цэвэр цэмцгэр, бүх зүйл төгс байх ёстой гэсэн үзэл... Энэ бүгд манай гэрт байдаг.
Багаас минь ийм байж ирсэн болохоор нэг бодлын үүнд нь дасчихсан, нөгөө талаараа энэхүү орчинд дуртай болчихсон ч байж болох юм. Ямар ч байсан надад бол таалагддаг.
Advertisement
Өрөөндөө орж ирээд цүнхээ тайлан ширээний хажууд наачихсан жижигхэн өлгүүртээ өлгөөд сандал дээрээ налайж нэг суугаад санаа алдлаа.
Зарим хүүхдүүд цүнхээ газар шидчихдэг юм билээ. Гэхдээ би тэгдэггүй юм, ээж хэрвээ тийм байгааг харвал ч би үнэхээр л үхсэн гэсэн үг.
Жонгүгийг бодно.
Сэтгэлд минь гарахгүй болоод цоожлогдчихсон тэр Жонгүгийг би бодно. Дэндүү хайртай юмсан, гэвч би зөвхөн түүний найзын хүрээлэлд л хамаарагддаг байх даа, үгүй ядаж найз байгаа нь яамай даа...
Төгс төгөлдөр түүнийг санана.
Өчүүхэн миний ертөнцөд гэрэл цацруулаад ороод ирчихсэн төгс гэх үгний тод жишээ Жонгүгийг би санана. Өөрийн сэтгэлээ ил гаргамаар байсан юмсан, хачин харимтгай занг минь бурхан өршөөг!
-"Яасан бэ? Юунд уурлачихав? Бас зодолдчихсон юм уу?"
-"Үгүй ээ, чамаар тоглосон юм. Гэхдээ энэ чинь мөрий шүү дээ. Сайн оноо авбал би хүсэл биелүүлэгч чинь болно. Мууг авчихвал би биелүүлэхгүй"
-"Чадчихаад хэлээрэй! Амжилт, одоо луувангаа идээд явж тархиа ажиллуул"
Шартай жижигхэн туулай. Нэг л зуучихвал эцсээ хүртэл явчихдаг тийм мундаг. Магадгүй би энэ занд нь илүү их татагдаад эхэлсэн байх.
Яагаад ч юм заримдаа мөрөөддөг, надад сэтгэлтэй болчихоод намайг өөрийн болготлоо араас гүйгээд эцэст нь нэг намайг өөрийн болгоод авчихаасай гэж.
Ахлах сургуулийн хоёр дугаар анги гэхэд арай л задгай бодолтой байна уу? Зүгээр дээ, угаас энэ чинь миний л төсөөлөл, жижигхэн ертөнцийн минь мөрөөдөл юм хойно...
Бидний харилцан яриа ингэж л явагддаг, бие биендээ хоч өгөөд, сурлаганд нь байнга анхаарч, биенээ халамжлаад л. Энгийнээр бодвол би яг л найз хөвгүүнтэйгээ байгаа юм шиг байдаг ч үнэнийг харвал би зүгээр л түүний "найз" шүү дээ...
Хичээлийн ном дэвтрээ гаргаж, багш нарын өгсөн тэр их овоорсон даалгавруудыг нэг нэгээр нь хийж эхэлнэ.
Дуу сонсоод хичээлээ хийх миний хувьд хамгийн гайхалтай зүйлсүүдийн нэг. Хэдий гэрт маань сайхан чимээгүй байдаг ч би дуутай хичээл хийх дуртай, цаг ч хурдан өнгөрдөг юм.
Нэлээн хугацаа өнгөрч, гэгээ тасраад нар шингэж нөгөө захаас түнэр харанхуй ноёрхоно. Түүнийг дагаад жижигхэн цагаан, шаргал, цэнхэр өнгийн одод хамт ганц нэгээр гарсаар байв.
Advertisement
Нэг л мэдэхэд тэнгэрт сая сая одод түгээд, хавирган сар эгц дээр тусаж, нимгэн сүүмгэр үүлс түүнийг халхлах гэж хичээж байх үед сая л би гэрийн даалгавраа дууслаа.
Үнэхээр шүү! Би бараг хичээл болгоныхоо дэвтэр дээр Жонгүг гэж бичээд, дараа нь түүнийгээ ухааран нэлээн олон удаа баллаж цохолсон!
Хөөх, Жонгүг та намайг ямар болгосноо хар л даа, зүгээр ч сууж, тайван ч байж ч хэвтэж, хичээлээ ч цэгцтэй хийж чадахаа ч больчихож.
Ээжийн хийсэн гарын хоолыг хаа байсан өрөөнөөсөө үнэртэхэд гэдэс минь хонхолзож, өлсөж байгаагаа сая л мэдэв.
Доош бууж ширээний хойно суугаад тавган дээр ирсэн хоолыг хараад харин өөрийн эрхгүй инээмсэглэлээ.
-"Мисү, миний охин яасан?" гэж аав урдаас будаагаа ам руугаа чихсээр асуусан юм. Үнэндээ зүгээр л нэг хүнийг санагдуулсан болохоор би мишээсэн, яагаад нөгөө надад байдаг ганц найз.
-"Харин тийм? Их баяр баясгалантай болоод байгаа шүү?" хэмээн ээж хажуунаас нь хачирлан наргиан хийж өгүүлэхэд юу ч болоогүй мэт инээхээс өөр сонголт үлдсэнгүйдээ "Сайхан хоол хийжээ" гэж хэлээд туулайны хэлбэртэй будаанаас савхдаж амсаж үзэв.
~~~
Гэдэс ч дүүрч, амттай хоол ч идээд яагаад ч юм нозоорч унтахыг ихэд хүслээ. Нүүр гар шүдээ угаахын тулд угаалгын өрөөний зүг алхаж гэрлээ асаагаад сойзоо автал хачирхалтай нь сойзон дээр ч бас туулай байсан нь намайг жаахан догдлуулаад амжчихав.
-
-"Ээж, би сойзоо солимоор байна аа! Миний буйлыг гэмтээгээд байна"
-"Заа, би гарчихаад ирэхдээ аваад ирье"
•••••
-"Ээж нь ирлээ! Би сойзыг чинь аваад ирсэн"
-"За, ашгүй"
Ээжийн гараас сойзыг аваад харсан. Дээр нь үнэхээр хөөрхөн туулай байсан, яг л Жонгүг шиг хөөрхөн...
Ариун цэврээ сахичихаад орон дээр шууд л тэрийж унаад өглөө. Тийм ээ унтлагын цаг шүү дээ, хувцсаа гялс солиод буцаад унтахаар хөнжлөө нөмрөхөд утсанд дахиад л дуудлага ирэв.
-"
-"Байна уу? Мисотой шөл өө? Юу хийж байгаа юм?" гэж хэлэхдээ тэрээр шивнэж байсан юм.
-"
-"Нууцаар чам руу залгаж байгаа юм аа" гэхэд нь учир зүггүй миний зүрх цохилж эхлэв.
-"
-"Унтах гэж байвал сайхан амраарай, сэрүүн байвал эрт унтаарай гэж хэлэх гэж байсан юм аа.. Харин чи унтах гэж байгаа бол 'сайхан амраарай....за юу? Одоо таслалгүй болохгүй нь, яг баригдах нь. Баяртай"
Дуудлага тасарлаа. Миний зүрх сая байснаас ч илүүтэйгээр догдлон цохилж, өөрийгөө хянах гэж хичээсэн ч инээмсэглэл нүүрнээс минь салсангүй. Жонгүг л ганцаараа ийм догдлолыг надад мэдрүүлдэг гээч.
Хамгийн гоё нь...
Тэр 'Баяртай' гэж хэлснийхээ дараа утасны минь цаанаас 'үнсэх' чимээ дуулдсанд миний ухаан балартах шахаж байлаа.
Гэхдээ би бодно,
Нэгэнт л минийх болохгүйгээс хойш худлаа сэтгэлийг минь битгий хөөргөөч дээ гэж. Тэт зүгээр л найзын хүрээнд ингэсэн байж болно шүү дээ... Надаас илүү нь байхад би илүү бодоод байж болохгүй.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/N:
Цннн, Цннн Цнн, Цнн, Цн🥳
Таалагдсан бол vote&set🥺💜🙆♀️
Та нар маань "Life Goes On" дуугаа сонссон л биз дээ?🔥💜😭
Бичээч нь энд усан нүдлээд сууж байна🥺🥺😭😭😭❤️💜
Advertisement
- In Serial17 Chapters
Heaven's App
Liam was at the point of his life where he couldn't care about anything at all. After being kicked out of his classroom from sleeping, he opened his phone just to notice that it doesn't have any app besides one. The Heaven's App. Having nothing to do, for the time being, he curiously opened it and he saw things that weren't quite pleasing to him. "This is lame." After a few interactions with the app, he vanished into thin air. He opened his eyes and realized that he came back to time. No, he teleported into an alternative world where monsters live to destroy humanity. With the mysterious app he received, he decided to turn the world around his way. --- --- --- cover art: Polygonatic
8 68 - In Serial56 Chapters
Grand Simulation
A programmer trapped inside a simulation. He and a band of misfits selected as "test subjects" must successfully complete the "test run" to be able to return to their world... Or die trying. Follow along on his journey where he matches his wits against the creators and their eerily familiar creations in a vast fantastical world, seeking a way back home. --- Next Update : August 16th
8 137 - In Serial9 Chapters
Swimming Pools
Ada, a young and very bored woman, decides to break all of the rules set by her guardian, in exchange for one day of freedom and fun with her new found friends. But what starts out as a harmless little road trip quickly takes a turn for the worst when a terrifying incident ends up accidentally uncovering a terrible secret that had been kept from Ada her whole life. What will she do with this new found knowledge? Will she accept the hard truth, even if it comes with great pain? Or will she succumb to blissful ignorance, even if means letting go of new, treasured memories? Woe is the lost soul,drawn to the seayet too afraid to brave its storms. Woe is the lost soul,that finds comfort in these shallow watersand swimming pools.
8 172 - In Serial306 Chapters
The Bartender at the End of the Universe
(daily updates) (cover by Weavervale) Ted is nothing special. In fact, despite his good grades in high school ten years ago, many people would consider Ted a loser. One day, Ted accidentally gets sucked into an isekai portal, but without having died he can't be reincarnated properly! Instead of figuring out a solution the eldritch beings who unwittingly kidnapped him just throw him onto an abandoned space in-between worlds. This upheaval of his mundane life leads Ted to pursue alcohol to cope only to find out he has a passion for handcrafting fermented drinks others enjoy. Trapped in-between universes, who knows who will drop in next? With his basic formula of water, sugar, and yeast, and his time machine he can craft any alcohol his heart desires. So long as the evil monsters who keep appearing bring ingredients with them. What will happen as this tiny mistake grows and grows as the space in-between feeds on the defeated villains of multiple universes? When will the smiling man's mistresses' plan reveal itself? Who knows, because this is a lighthearted adventure examining life, friendship, what it means to be good, and, of course, what the best drink in the multiverse is. Primarily a slice-of-life above all else, with a heavy dose of mystery. Feel free to skip the prologue to ignore some darker setup and just get to the fun, slice-of-life, villains meeting at a bar schtick.
8 578 - In Serial10 Chapters
Volturi imagines...
Another thing I never imagined doing but this is even easier to do than writing a full story. I am gonna do quick imagines/stories feat Volturi characters.
8 111 - In Serial28 Chapters
The Black Phone X Reader.
(no description.) wallpaper is not mine ‼️
8 244