"Өглөөний мэнд Жимин~аа" гэсээр өрөөнд нь ортол дуу чимээ юу ч алга.

Нарны хурц туяа өрөөг өөрийн халуун дулаанаараа ээж бүхэлд нь гэрэлтүүлнэ. Чийгшүүлэгчний цагаан утаа орных нь дэргэд хэсэг азнан агаарт үл мэдэг уусан алга болж байлаа.

Энэ тухтай өрөөнд Жимин ч бас үнэхээр таатай харагдана.

Сэрээгүй байгаа бололтой амьсгал нь нэгэн хэвийн цээж нь яг нэгэн жигд түнхэлзэж байгаа нь сэтгэлд нэг л дулаахан.

Хажууд нь зогсоод түүнийг ажиглалаа. Нүүрээ ч угаагаагүй. Дээрээс нь өчигдөр их орой унтсан болохоор нам унтчихаж. Яагаад ч юм түүнийг сэрээхийг хүссэнгүй.

Ингээд тайван унтаж байгааг нь хараад л баймаар. Үнэхээр өхөөрдөм хөөрхөн харагдана.

Тэр юу вэ? Амнаас нь шүлс нь урсаж байна уу даа. Ямар эгдүүтэй юм бэ?

Дэндүү эгдүүтэй харагдаад байсан болохоор хойш тонгойн амаа даран инээтэл.

Хаалга тас хийн онгойж сувилагч ороод ирэх нь тэр.

Жимин ч энэ чимээнд цочсондоо болоод сэрж орхилоо.

Сувилагчаа жаахан азнаад ороод ирж болоогүй юм уу? Өвчтөн байхад ямар ч их чимээ гаргаж ороод ирдэг юм билээ дээ гэх бодлоо нуусаар өөдөөс нь инээн уураа барьсаар хойшоо харан сувилагчаас тэмдэглэл аван эргэн Жимин дээр ирээд

-За өглөөний мэнд сайхан амрав уу? хаалга чанга онгойгоод сэрээчих шиг боллоо. Уучлаарай. За биеийн байдал ямар байна.

Гэж хэлсээр даралт, зүрхний цохилт зэргийг нь шалгах гэтэл.

Жимин дулаахан хөнжил, зөөлхөн дэрнээсээ салж ядсаар нүдээ хальт нээн сайн гэгч суниаж аваад орон дээрээ хөлөө унжуулан, нуруугаа бөгтийлгөсөөр нойрмог хоолойгоор

-Танд ч бас өглөөний мэнд эмчээ. Ааа ХэЖин~аа гэсээр над руу нүдээ хагас анистай мишээнэ. Яг л хүүхэд шиг үнэхээр аз жаргалтай харагдлаа.

-Миний бие давгүй байна шүү бүр алхаад гүймээр ч юм шиг үнэхээр сайхан өглөө байна хэмээгээд хоёр гараа дээш өргөн сунайна.

-Тэгж болохгүй ээ хамаагүй алхаж болохгүй тэгж байгаад хөл чинь улам хүндэрчихвэл яана, ийм болохоор л би эртхэн хагалгаагаа эхэлсэн дээр гэсэн байхгүй юу? Тэгэхгүй бол та нар одоо ингээд зүгээр болчихлоо гэж бодоод хамаагүй яваад байдаг юм заавал хэн нэгний тусламжтай эсвэл бага алх бүр тэргэнцэр дээр суусан ч яадгийн хамгийн гол нь өөрийн чинь эрүүл мэнд гэж хэлж дуусав уу үгүй юу Жимин хошуугаа унжуулан.

-Хүн өвдөөгүй биеэ сайн байгаа гэж л хэлж байхад хүн загинаад байх юм. Би яасын ямар явлаа гэсэн биш гээд буруу хараад гараа энгэртээ зөрүүлээд суучихлаа.

Санаа зовсоор сувилагч руу хартал инээдээ барьж ядаж байгаа бололтой гараараа амаа дарж байгаа нь харагдана.

Түүнийг гарч бай гэж зангаад яг л хүүхэд аргадаж байгаа ээж шиг орных нь дэргэд явган суун гарыг нь атган

-За уучлаарай. Таны эрүүл мэндэд л санаа зовсондоо болоод хэтрүүлчихлээ загнах гээгүй шүү өөрт чинь санаа зовсондоо л намайг уучлаарай дахиж загнахгүй ээ..... Гэтэл хошуугаа унжуулан суусаар л байлаа.

Араас нь намуухан зөөлхөн дуугаар "Жимин~аа" гэж дуудтал урууланд нь бага зэрэг инээмсэглэл тодрох нь тэр.

Түүнийг инээлгэж чадсандаа бахадсаар

-Хагалгааны өмнөх өдөр болохоор ингэж уурлах чинь дархлаанд чинь муу тийм болохоор тайвшир. Хэсэгтээ л алхахгүй байх тийм болохоор хамтдаа доош буугаад танд гоё амттай юм авч өгье. Гэж хэлтэл ухаан нь гэнэт л орсон мэт босч ирээд

-Нээрээ алхах гэж тийм удах юм уу? Хэр удах уу? 5 Сар??? 😕

-Толгойгоо сэгсэртэл.

- 6 сар???🙁

-Дахиад толгойгоо сэгсэрлээ.

-7 сар??!☹️

-Үгүй ээ

-8сар юм уу??😟

-Бас л үгүй ээ гээд бага зэрэг зовиносон янзтай хэлвэл Жимин шоконд орсон бололтой буцаад ор луугаа лаг хийтэл суучихлаа.

Би ч инээд алдсаар түүний гарнаас барин

-Жимин~аа ямар хүндээр хүлээж авдаг юм бэ? Тоглож байхад эхний хэдэн сар үгэнд сайн орвол хамгийн багадаа л 5,6 сар л алхахгүй байх тэгээд л бага багаар эдгэрнэ алив одоо жаахан алхаад ав гэж хэлээд түүнийг мөрнөөс татсаар цахилгаан шатаар доош буун 1 давхарт ирээд кофе шопд орлоо.

Түүнийг хүлээж байгаарай гэсээр кафен гол хэсэгт жижигхэн ширээтэй сандал дээр суулгаад захиалгын хэсэгт очоод нэг моча нэг американо аваад мочаг нь Жиминд өгөв.

Дуртай нь аргагүй ууж байгаа нь бас л үнэхээр эгдүү хүргэм юм. Хэдэн настай болоод ийм өхөөрдөм харагдаж чаддаг байна аа.

-Чиний нэртэй адилхан кофе гэсээр амтархан уух Жиминийг хараад хэлж орхитол.

Жимин ч хариу инээмсэглэснээ гэнэт миний хэлсэн үгийг эргэцүүлж байгаа бололтой сонин царайлснаа

-Чи миний энэ нэрийг яаж мэддэг юм.

Гээд дотор пал хийтэл хэлж орхилоо. Би яагаад үүнийг бодсонгүй вэ?

- Аа нөгөө зүгээр......л намайг хэлэх үгээ олохгүй ээрч суутал

-Энэ нэрийг чинь манай фенүүд л өгсөн тэд нар л мэддэг бас моча ч биш мочи. Чи яаж мэдээд байгаа юм.

-Аа....тийн нөгөө дээр өөрт чинь хэлсэн шдэ санаж байна уу? манай найз танай дууг сонсдог гээд тэгээд найзынхаа ярьж байгааг сонссон юм лда таны талаар надад зөндөө ярьж өгнө өө. Моча мочи гээд л ххэ.

Гээд түүний өөдөөс тэнэг хүн шиг инээлээ.

Жимин миний худал үгэнд үнэмшсэн бололтой толгойгоо дохиод өөдөөс минь хариу инээмсэглэнэ.

Эргэн тойрон жижигрээд яагаад ч юм орчин нэг л сонин болоод явчихлаа. Тархи минь худлаа ярьсандаа гэмшиж байгаа бололтойдог.

Ашгүй нэг юм энэ хачин үеийг зогсоож сувилагч мөрийг минь цохисоноор өндөрлүүлсэн юм.

Би ч баярласаар эргэн хараад юу болсныг асуутал.

-таныг үүдэнд нэг хүн уулзмаар байна гээд бөөн юм болоод байна хурдан очихгүй бол болохгүй нь аягүй бол энд удахгүй ороод ирэх байх аа.

Гэж хэлж дуусав уу үгүй юу үүднээс нэг хүн бөөн шуугиан болоод гүйгээд ирлээ.

Намайг чиглээд хар костюм хар гутал улаан сарнай барьсан нэг залуу алхаж байна. Нэг л харсан царай.

-Энэ нөгөө гэрийн үүдэнд байхад намайг барьж авдаг өвчтэй хүн байна шдэ.

Сувилагч Жимин хоёр нэгэн зэрэг -Айн өвчтэй????

Хослол өмссөн залуу нүүр дүүрэн инээмсэглэсээр миний өмнө зогсоно. Хамгаалагчтай нилээд үзэлцсэн бололтой амьсгал нь одоо ч тогтворжоогүй хүндээр амьсгалсаар гартаа байсан улаан сарнайгаа сарвайсаар өнөөх жигтэй инээмсэглэлээрээ инээнэ.

-Би сарнайг чинь авч чадахгүй нь ээ уучлаарай гэж хэлтэл над руу харах харц нь өөрчлөгдөж нүдээрээ цоо ширтэн цээж руу минь өнөөх сарнайгаа хүчтэй гэгч нь түлхэж орхилоо.

Жимин суудлаасаа гэнэт босож ирээд намайг ардаа оруулан

-Өөрөө хэн болоод яах гээд байгаа юм авахгүй гээд байгаа юм биш үү? Гэж намайг хамгаалан чанга дуугаар ярихад Жимин эгээтэй л зүрхийг минь зогсоочихсонгүй. Тэр яг л ганцхан миний л баатар шиг санагдана.

Өнөөх залуу чинь хачинаар толгойгоо гэлжийлгэн

-Чи ингэхэд хэн билээ? хэн болчихоод түүний өмнөөс дуугараад байгаа юм Кан ХэЖин гуай энэ залуу чинь хэн юм....чиний юу чинь болоод чамайг ингэж хамгаалаад байгаа юм гэж дахин давтаж хэлэхдээ дуу нь улам чангарлаа.

Өнөөх танихгүй залуугийн хоолой чангарахад Жиминий уур ч мөн адил улам их хүрч байгаа бололтой гараа цайртал чангаар атгасаар буйлаа хэлээрээ түлхэн

-Ядаж л түүний хажууд хамт байж чам шиг хачин гаж амьтдаас хамгаалж чадах хэмжээний дотно хүн........эртхэн шиг эндээс явж үз мэдэв үү? Чи өөрөө ингэхэд хэн юм. Гэсээр түүний цээж рүү гараа зангидан хэд хэд цохитол.

Өнөөх чинь бүр уурлаж ~яаа~ гэж орилсоор ойр хавьд байсан бүх ширээ сандлуудыг хэдэн тийш нь өшиглөж хаяад хажуудаа байсан нэг сандлыг аваад Жиминийг цохихоор гар далайхад нь азаар хэдэн цагдаа болон эмнэлгийн хамгаалагч нар гарыг нь буцааж татсанаар энэ бүхэн дуусч түүнийг баривчлаад аваад яваад өгөв.

Одоо л нэг амьсгаа авахтайгаа болох нь тэр. Эргэн тойрноо ч анзаарах сэхээгүй гэнэтийн хачин үймээнд бүр манарч орхижээ. Бөөн хүмүүс биднийг тойроод хүрээлэн энд тэндгүй хүмүүс шивэр авир хийн ярилцаж утсаараа олон олон бичлэг хийнэ.

Одоо яана аа

-Жимин~аа зүгээр үү бие чинь өвдөөгүй биз хэтэрхий их уурласнаас болоод зүрх чинь өвдөөгүй юу? Түүний бугуйг нь атган зүрхний цохилтыг чинь чагнан хэвийн эсэхийг шалгалаа.

-Жимин~аа одоо яанаа хүмүүс бичлэг хийчих шиг боллоо. Дахиад л цуурхал гарах байх даа. Эхнийх нь намжиж амжаагүй байхад. Миний л буруу миний асуудал байхад чамайг оролцуулсанд уучлаарай. Гэсээр гэм хийсэн хүүхэд шиг өрөө рүү нь явах замдаа хажууд нь даган нулимс дуслуулна.

Миний буруу гэхийг сонссон Жимин гэнэтхэн зогсоод

-Юу чиний буруу.......иймэрхүү хүмүүсээс чамайг хамгаалахгүй бол эр хүн гэдэг нэр зүүгээд яах юм бэ? Аан. Эхний шуугиан ч яахав миний хувийн асуудал харин хоёрдох нь миний хариуцлагаас л болсон. Харин чи зүгээр биз дээ гэж хэлээд над руу нэг бүрчлэн шалгасан харцаар харсаар алхаж явтал хоёул түүний өрөөнд аль хэдийнээ ороод ирчихсэн ширээн дээр нь нулимсаа Жиминий өгсөн алчуураар арчиж суулаа.

-Би зүгээр ээ тэр надад гар хүрч амжаагүй. Харин чамаас болоод сэтгэл л өвдөж байна.

-За алив одоо тэр торны цаана хэсэг суугаад хийсэн зүйлээ бодох байлгүй дээ тайвшир. Харин тэр чиний талаар их зүйл мэддэг юм шиг байсан чамайг арай дагадаг байсан юм биш биз дээ аан дээр гэж өмнө нь танай гэрийн үүдэнд юу болсон юм.

-Тэр нөгөө нилээд олон жилийн өмнө тэр манай сургуулийн урд дандаа л инээчихсэн хүн хүлээгээд зогсож байдаг байсан тэгээд нэг өдөр түүнийг хэдэн банди нар дээрлхэж байхаар нь би очоод тусалсан юм тэрнээс хойш хэд хоног сургууль дээр ирээгүй . Харин нүүсний дараа намайг гэр лүүгээ явах замд саад болоод бас л энэ сарнайг авчих гээд хүн айлгаад байсан азаар би түүнийг сатаарах үеэр нь зугтаж чадсан лда тэрнээс хойш манай гэрийн тэр хавиар эргэлдэж байснаа сүүлийн хэдэн жил ерөөсөө ор сураггүй алга болчихсон. Одоо ингээд гэнэт гараад ирдэг. Тэр харц нь үнэхээр аймар байсан.

-За одоо зүгээр дээ тайвшир. Алив ах нь чамайг хамгаална за юу. Ааш цагдаа нар ирээгүй байсан бол би түүнийг болгож өгч байхгүй юу гэсээр догь царай гарган хөлөө ачин суулаа.

-Юу яриад байгаа юм бэ?

Маргааш хагалгаатай байж юун хүнтэй зодолдох хэрвээ цагдаа нар ирээгүй бол зодолдох нь лдэ.

- Муу ч эрийн хугархай тиймхэн эрчүүдийг би хөлгүй байсан ч хөнгөхөөн эвхээд тавьчихна. Гэж хэлээд хөхрөн инээнэ.

Түүнийг ингэж жаргалтай гэгч нь инээхийг сонсоод дотор байсан бүх хар бараан бодлууд бүгдээрээ алга болчихлоо. Энэ хайр татам инээдийг нь сонсохын тулд би бүхэл шөнөжингөө түүнд дэлхийн бүх онигоог ярьж өгөхөд ч бэлэн байна.

Маргааш хагалгаатай учир унтаж амар гэж ятгасаар оронд нь орууллаа.

-Маргааш чухал өдөр шүү дээ сайн унт за юу хамгийн чухал нь эрүүл мэнд. Гэрлийг нь унтраагаад гарах гэтэл Жимин

-Мэдлээ харин түрүүний залуугаас хол байгаарай за юу чамайг яачих ч юм билээ. Гадуур орж гарахдаа биеэ хамгаалах юм авч явж байгаарай за юу чамайг дагадаг юм шиг санагдаад байна. Ер нь л ганцаараа хүнгүй газраар битгий яв хэн нэгэнтэй л хамт явж бай. Удахгүй цаадах чинь тэр түр саатуулах байрнаас гараад ирж магадгүй. Аа харин миний дэргэд байвал аюулгүй шүү гэсээр жуумалзан хөмсгөө өргөнө.

-Хха за би өөрийгөө хамгаалчихна аа. Жимин~ши унт за юу. За маргааш хагалгаа эхлэх үер л уулзах байх шүү. Сэрхээр чинь өөрт чинь нэг нууц хэлье за.

-Одоо хэлж болохгүй юм уу? Гээд муурны нүд гарган надаас хариу нэхнэ.

- Болохгүй ээ. Сэрээд хагалгаа чинь амжилттай болохоор л хэлье за. Одоо унт даа баяртай. Хөнжлийнх нь гаднаас хэд хэд товшоод хаалгыг нь хаан гаран явлаа.

Маргааш бол чухал өдөр

Энэ удаагийн хагалгаанд ямар ч алдаа байх ёсгүй бүх зүйл урьдын адил хэвин байх ёстой.

...

Дэндүү оройтсон ч ядарсаар гэртээ орж ирлээ.

Хэн ч байхгүй дуу чимээ ч сонсогдохгүй шахам харанхуй, уйтгартай орчин.

Энд байхын оронд түүнтэйгээ ойрхон эмч нарын өрөөнд унтдаг байж гэж бодсоор цүнх гадуурх хувцсаа ор луугаа шидчихээд усанд орохоор явлаа.

-За өвчтөн бэлэн болсон уу?

- Тийм ээ эмчээ өвчтөн норкозонд орсон байна.

-За тэгвэл хагалгааг эхэлье.

10гаран цаг үргэлжилсэн хүнд хагалгаа.

Бүх эмч сувилагч нар хөлсөө урсган нэгэн зэрэг амьсгалсаар удаанаар хөдөлнө.

-Соруулаарай

-За

Гүнзгий амьсгаа аван сувилагчаас

-Зүрхний цохилт

-Хэвийн

-За үргэлжлүүлье.

Хагалгаа ч дуусч бүгд ядарсан амьтад шалан дээр дээш харан тааз ширтэн хэвтэнэ.

Одоо л нэг юм сэтгэл онгойж тайвширлаа.

Нэг том давааг давчих шиг боллоо.

Одоо хүлээх л үлдлээ.