《Ding-dong(Season 1)(Completed)》(26)ကိုယ်မြင်ဖူးတယ်
Advertisement
ရှောင်းကျန့် နှာခေါင်းရှုံ့နေတုန်း မိန်းမလှလေးတွေဆီက ချွဲပစ်နေသည့် အသံလေးအသံငြှောင်ကို ကြားလိုက်ရသည်။
"ကောကော....အိမ်ထဲ မဝင်ချင်ဘူးလားဟင်"
"သာ့ကော..ညီမဆီကို လာလို့ရပါတယ်နော်"
တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီ ခေါ်နေကြကာ သူတို့ရဲ့ ဝတ်လစ်စလစ်ပုံစံတွေကလည်း အဝတ်မပါသည့်ပုံစံသို့ ရောက်တော့မတတ်ပင်။
ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ရှောင်းကျန့်ကလွဲရင် ဒီရောက်လာတဲ့သူအားလုံးက အကွေးမဖြစ်သေးသူတွေမို့ ဒီမြင်ကွင်းက သူတို့ကို အများကြီးဆွဲဆောင်နေသည်။
သို့သော် သူတို့စိတ်ထဲမှာ ဒါက မျက်စိပဒါသဖြစ်ရင်တောင် အန္တရာယ်ရှိတယ်ဆိုတာကို သိနေသဖြင့် မဝင်မိဖို့ကို ချုပ်ထိန်းထားရသည်။တော်သေးသည်က ဒီကိုရောက်လာတဲ့သူတွေက ကျောင်းသားတွေချည်းဘဲဖြစ်ပြီး ကျောင်းသူတစ်ယောက်မှ မပါလာပေ။
ထိုစဥ် ဝမ်ရိပေါ်စကားက သူတို့ကို ထိတ်လန့်သွားစေသည်။
"ငါတို့ အဲ့ဒီအိမ်တွေထဲ ဝင်ရမယ်"
ရှောင်းကျန့်တောင် ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားပြီး ဒေါသတကြီး ဝမ်ရိပေါ်အား ကြည့်လိုက်သည်။
မျက်လုံးအအုပ်ခံထားရသည့် ဝမ်ရိပေါ်ဟာ ရှောင်းကျန့်ဒေါသထွက်နေတာကို သိသည့်အလား ရှင်းပြလေသည်။
"ဒီနေရာအတွက် missionမပေးထားဘူးလေ...အဲ့တော့ လှေကားအတွက် သဲလွန်စရှာရမယ်...ဒီမှာက ဒီအိမ်တွေကလွဲပြီး ဘာမှမှ မရှိတာ...အဲ့တာကြောင့် ဒီအိမ်တွေထဲကို ဝင်ကိုဝင်ရမယ်လေ"
ထိုအခါမှ ရှောင်းကျန့် ဒေါသပြေသွားပြီး ဝမ်ရိပေါ်မျက်လုံးကိုအုပ်ထားသည့် လက်ကိုလည်း ပြန်ရုတ်လိုက်သည်။ပြီးနောက် သူ့ရဲ့ ကျောင်းဝတ်စုံက အပေါ်ဝတ်ကို ချွတ်လိုက်သည်။
အပေါ်ဝတ်ချွတ်ပြီးနောက် ကျန်ခဲ့သည့် ရှပ်အင်္ကျီအဖြူလေးကို ညှပ်ရိုးပေါ်အောင် အပေါ်ကြယ်သီးကို ဖြုတ်လိုက်သည်။သူ့ရဲ့ ခါးသွယ်သွယ်လေး ပေါ်သွားအောင်ကိုလည်း အောက်ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြန်သည်။ထို့ကြောင့် သူ့ရှပ်အင်္ကျီမှာ အလယ်က ကြယ်သီးနှစ်လောက်သာ ကျန်ခဲ့သည်။
ဝမ်ရိပေါ်ကော အခြားလူတွေပါ အံ့အားသင့်ကုန်ကြသည်။ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက် ဘာတွေလုပ်နေမှန်း သူတို့မသိပေ။
"ဖန်မုဟန်....မင်းသူငယ်ချင်းက ရူးသွားတာလား"
"သူက အစထဲက ရူးနေတာဘဲလေ"
ရှောင်းကျန့်ကတော့ အခြားလူတွေကို ဂရုမစိုက်ပါ။သူက ဝမ်ရိပေါ်ကိုကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ရိပေါ်...မင်း...ငါ့ရဲ့ ဒီလိုsexyကျတဲ့ပုံစံကို သဘောကျလား"
"အွန်း"
"ဒါဆို မင်းအထဲရောက်လို့ အဲ့မိန်းမတွေကို မကြည့်ရင် မင်းကိုငါ တစ်ကိုယ်လုံးတောင် ချွတ်ပြနိုင်တယ်...မင်းငါ့ကိုယ်လုံးတီးပုံစံကို မမြင်ဖူးဘူးလေ"
အခြားလူများ"....."
ဝမ်ရိပေါ် "ကိုယ်မြင်ဖူးတယ်"
ရှောင်းကျန့် "...."
Shockရသွားသူများ"................."
ရှောင်းကျန့် အံ့သြနေတာကြောင့် ဘာပြောရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားစဥ် ဝမ်ရိပေါ်ကတော့ သူ့ကိုပွေ့ချီကာ အိမ်တစ်အိမ်ထဲ ဝင်တော့သည်။
အိမ်ထဲရောက်မှ ရှောင်းကျန့်အသိပြန်ဝင်လာပြီး မေးရန်ပြင်လိုက်စဥ် သူ့အရှေ့မှ မြင်ကွင်းက သူ့ကို မေးမဲ့စကားတွေကိုတောင် မေ့သွားစေသည်။
အိမ်က အပြင်ကနေကြည့်တော့ တစ်လုံးတည်းသီးသန့်ပုံဖြစ်ကာ သေးသေးလေးပင်ဖြစ်သည်။အထဲရောက်မှ အိမ်က အကျယ်ကြီးဖြစ်ကာ ဘေးကအိမ်တွေနဲ့ပါ တစ်ဆက်တည်းဖြစ်ကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ဆိုတော့ အိမ်အများကြီးလို့ထင်ခဲ့တာဟာ တကယ်တော့ အိမ်တစ်လုံးထဲသာ ဖြစ်သည်။
သူ့ကို ပိုပြီးဆွံ့အစေတာက ဒီအိမ်ထဲမှာ မိန်းမလှတွေသာမက ချောမောလှပသော ယောကျ်ားလေးများပါ ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။
သူ့ထက်တောင် ချောမောနေတာကြောင့် ချက်ချင်းဘဲ ဝမ်ရိပေါ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ဝမ်ရိပေါ်ကလည်း သူ့လိုပင် ထိုကောင်လေးတွေအား ကြည့်နေသဖြင့် ဒေါသက ထောင်းခနဲ ထွက်သွားတော့သည်။
"ဝမ်ရိပေါ်...."
"ဟမ်"
ဝမ်ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်ဒေါသထွက်အောင် သူဘာလုပ်လိုက်မိလဲ မသိသဖြင့် ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားသည်။ပြီးမှ သူ့ရဲ့ တစ်သောင်းမှာတစ်ယောက်ဘဲရှိတဲ့ IQအရ ရှောင်းကျန့် သဝန်တိုနေမှန်း ရိပ်မိလိုက်သည်။
"စိတ်မဆိုးပါနဲ့...သူတို့ကိုကြည့်တာက ကြည့်ချင်လွန်းလို့ မဟုတ်ပါဘူး...ကြည့်ဖို့လိုလို့ပါ...မကြည့်ရင် သဲလွန်စရှာလို့မရဘူးလေ...ကိုယ်က မင်းကလွဲရင် ဘယ်သူ့ဘယ်သူ့ကိုမှ ကြည့်ချင်တာမဟုတ်ဘူး"
ရှောင်းကျန့် ဝမ်ရိပေါ်ပြောတာ နည်းလမ်းကျတယ်ဟုထင်ကာ စိတ်ဆိုးပြေဖို့ ပြင်နေစဥ် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့အားတွန်းတိုက်သွားလေသည်။
ဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အား တွန်းတိုက်သွားသူဟာ ချောမောတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက် ဖြစ်ပြီး ထိုကောင်လေးက ဝမ်ရိပေါ်ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းမှီကာ ကပ်ချွဲနေသည်။
"ကောကော...ကျွန်တော်နဲ့ တစ်ညကုန်ဆုံးရအောင်လေ"
သူတို့အဖွဲ့ကကျောင်းသားတွေက ဝမ်ရိပေါ်ကို အားကျသလိုကြည့်နေကြပြီး ပြီးမှ အကြည့်လွှဲကာ ရှောင်းကျန့်ကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်လုံးထဲကနေတောင် မီးတောက်အကြီးကြီးကို မြင်နေရသဖြင့် ခပ်ဝေးဝေးကို ဆုတ်လိုက်ကြသည်။
ဝမ်ရိပေါ်လည်း ရုတ်တရက်မို့ ပြန်မတုံ့ပြန်နိုင်ဖြစ်သွားကာ သတိဝင်တာနဲ့ သူ့ကိုလာကပ်ချွဲနေသူအား အဝေးသို့ တွန်းထုတ်ရန် ပြင်လိုက်စဥ် ရှောင်းကျန့်က ထိုကောင်လေးအား သူ့ဘေးကနေ ဆွဲဖယ်လိုက်သည်။ပြီးတာနဲ့ သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ဝင်ကာ
"ဝမ်ကောကော...ကျန့်ကျန့်က ကောကောကို သိပ်သိပ်သိပ်ကို ချစ်တာ...ဝါးစားမတတ်ကို ချစ်တာ...အဲ့တာကို ကောကောက အခြားတစ်ယောက်နဲ့ အိပ်မယ်ဆိုရင် ကျန့်ကျန့်က အရမ်းအရမ်းဝမ်းနည်းပြီး အရမ်းအရမ်းငိုရမှာနော်...အဲ့တာဆို ကျန့်ကျန့်မျက်လုံးဖောင်းအစ်ပြီး လှတော့မှာ မဟုတ်ဘူး...မလှတော့ရင် ကောကောက ချစ်တော့မှာမဟုတ်ဘူး....ကောကောက မချစ်တော့ရင် ကျန့်ကျန့်က အသက်ရှင်မှာမဟုတ်တော့ဘူး...ကျန့်ကျန့်က အသက်မရှင်တော့ရင် သေသွားမှာ"
ဝမ်ရိပေါ် "....."
ချောမောလှပတဲ့ကောင်လေး "...."
လူတိုင်း "......"
Part (27)ဆက်ရန်....
Zawgyi
ေရွာင္းက်န့္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ေနတုန္း မိန္းမလွေလးေတြဆီက ခြၽဲပစ္ေနသည့္ အသံေလးအသံျငႇောင္ကို ၾကားလိုက္ရသည္။
"ေကာေကာ....အိမ္ထဲ မဝင္ခ်င္ဘူးလားဟင္"
"သာ့ေကာ..ညီမဆီကို လာလို႔ရပါတယ္ေနာ္"
တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီ ေခၚေနၾကကာ သူတို႔ရဲ႕ ဝတ္လစ္စလစ္ပုံစံေတြကလည္း အဝတ္မပါသည့္ပုံစံသို႔ ေရာက္ေတာ့မတတ္ပင္။
Advertisement
ဝမ္ရိေပၚနဲ႕ေရွာင္းက်န့္ကလြဲရင္ ဒီေရာက္လာတဲ့သူအားလုံးက အေကြးမျဖစ္ေသးသူေတြမို႔ ဒီျမင္ကြင္းက သူတို႔ကို အမ်ားႀကီးဆြဲေဆာင္ေနသည္။
သို႔ေသာ္ သူတို႔စိတ္ထဲမွာ ဒါက မ်က္စိပဒါသျဖစ္ရင္ေတာင္ အႏၱရာယ္ရွိတယ္ဆိုတာကို သိေနသျဖင့္ မဝင္မိဖို႔ကို ခ်ဳပ္ထိန္းထားရသည္။ေတာ္ေသးသည္က ဒီကိုေရာက္လာတဲ့သူေတြက ေက်ာင္းသားေတြခ်ည္းဘဲျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္မွ မပါလာေပ။
ထိုစဥ္ ဝမ္ရိေပၚစကားက သူတို႔ကို ထိတ္လန့္သြားေစသည္။
"ငါတို႔ အဲ့ဒီအိမ္ေတြထဲ ဝင္ရမယ္"
ေရွာင္းက်န့္ေတာင္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားၿပီး ေဒါသတႀကီး ဝမ္ရိေပၚအား ၾကည့္လိုက္သည္။
မ်က္လုံးအအုပ္ခံထားရသည့္ ဝမ္ရိေပၚဟာ ေရွာင္းက်န့္ေဒါသထြက္ေနတာကို သိသည့္အလား ရွင္းျပေလသည္။
"ဒီေနရာအတြက္ missionမေပးထားဘူးေလ...အဲ့ေတာ့ ေလွကားအတြက္ သဲလြန္စရွာရမယ္...ဒီမွာက ဒီအိမ္ေတြကလြဲၿပီး ဘာမွမွ မရွိတာ...အဲ့တာေၾကာင့္ ဒီအိမ္ေတြထဲကို ဝင္ကိုဝင္ရမယ္ေလ"
ထိုအခါမွ ေရွာင္းက်န့္ ေဒါသေျပသြားၿပီး ဝမ္ရိေပၚမ်က္လုံးကိုအုပ္ထားသည့္ လက္ကိုလည္း ျပန္႐ုတ္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ သူ႕ရဲ႕ ေက်ာင္းဝတ္စုံက အေပၚဝတ္ကို ခြၽတ္လိုက္သည္။
အေပၚဝတ္ခြၽတ္ၿပီးေနာက္ က်န္ခဲ့သည့္ ရွပ္အကၤ်ီအျဖဴေလးကို ညွပ္ရိုးေပၚေအာင္ အေပၚၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။သူ႕ရဲ႕ ခါးသြယ္သြယ္ေလး ေပၚသြားေအာင္ကိုလည္း ေအာက္ၾကယ္သီးေတြ ျဖဳတ္ျပန္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ သူ႕ရွပ္အကၤ်ီမွာ အလယ္က ၾကယ္သီးႏွစ္ေလာက္သာ က်န္ခဲ့သည္။
ဝမ္ရိေပၚေကာ အျခားလူေတြပါ အံ့အားသင့္ကုန္ၾကသည္။ေရွာင္းက်န့္တစ္ေယာက္ ဘာေတြလုပ္ေနမွန္း သူတို႔မသိေပ။
"ဖန္မုဟန္....မင္းသူငယ္ခ်င္းက ႐ူးသြားတာလား"
"သူက အစထဲက ႐ူးေနတာဘဲေလ"
ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့ အျခားလူေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ပါ။သူက ဝမ္ရိေပၚကိုၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ရိေပၚ...မင္း...ငါ့ရဲ႕ ဒီလိုsexyက်တဲ့ပုံစံကို သေဘာက်လား"
"အြန္း"
"ဒါဆို မင္းအထဲေရာက္လို႔ အဲ့မိန္းမေတြကို မၾကည့္ရင္ မင္းကိုငါ တစ္ကိုယ္လုံးေတာင္ ခြၽတ္ျပနိုင္တယ္...မင္းငါ့ကိုယ္လုံးတီးပုံစံကို မျမင္ဖူးဘူးေလ"
အျခားလူမ်ား"....."
ဝမ္ရိေပၚ "ကိုယ္ျမင္ဖူးတယ္"
ေရွာင္းက်န့္ "...."
Shockရသြားသူမ်ား"................."
ေရွာင္းက်န့္ အံ့ၾသေနတာေၾကာင့္ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားစဥ္ ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ သူ႕ကိုေပြ႕ခ်ီကာ အိမ္တစ္အိမ္ထဲ ဝင္ေတာ့သည္။
အိမ္ထဲေရာက္မွ ေရွာင္းက်န့္အသိျပန္ဝင္လာၿပီး ေမးရန္ျပင္လိုက္စဥ္ သူ႕အေရွ႕မွ ျမင္ကြင္းက သူ႕ကို ေမးမဲ့စကားေတြကိုေတာင္ ေမ့သြားေစသည္။
အိမ္က အျပင္ကေနၾကည့္ေတာ့ တစ္လုံးတည္းသီးသန့္ပုံျဖစ္ကာ ေသးေသးေလးပင္ျဖစ္သည္။အထဲေရာက္မွ အိမ္က အက်ယ္ႀကီးျဖစ္ကာ ေဘးကအိမ္ေတြနဲ႕ပါ တစ္ဆက္တည္းျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။ဆိုေတာ့ အိမ္အမ်ားႀကီးလို႔ထင္ခဲ့တာဟာ တကယ္ေတာ့ အိမ္တစ္လုံးထဲသာ ျဖစ္သည္။
သူ႕ကို ပိုၿပီးဆြံ႕အေစတာက ဒီအိမ္ထဲမွာ မိန္းမလွေတြသာမက ေခ်ာေမာလွပေသာ ေယာက်္ားေလးမ်ားပါ ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။
သူ႕ထက္ေတာင္ ေခ်ာေမာေနတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ဝမ္ရိေပၚကို ၾကည့္လိုက္သည္။ဝမ္ရိေပၚကလည္း သူ႕လိုပင္ ထိုေကာင္ေလးေတြအား ၾကည့္ေနသျဖင့္ ေဒါသက ေထာင္းခနဲ ထြက္သြားေတာ့သည္။
"ဝမ္ရိေပၚ...."
"ဟမ္"
ဝမ္ရိေပၚက ေရွာင္းက်န့္ေဒါသထြက္ေအာင္ သူဘာလုပ္လိုက္မိလဲ မသိသျဖင့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားသည္။ၿပီးမွ သူ႕ရဲ႕ တစ္ေသာင္းမွာတစ္ေယာက္ဘဲရွိတဲ့ IQအရ ေရွာင္းက်န့္ သဝန္တိုေနမွန္း ရိပ္မိလိုက္သည္။
"စိတ္မဆိုးပါနဲ႕...သူတို႔ကိုၾကည့္တာက ၾကည့္ခ်င္လြန္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူး...ၾကည့္ဖို႔လိုလို႔ပါ...မၾကည့္ရင္ သဲလြန္စရွာလို႔မရဘူးေလ...ကိုယ္က မင္းကလြဲရင္ ဘယ္သူ႕ဘယ္သူ႕ကိုမွ ၾကည့္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး"
ေရွာင္းက်န့္ ဝမ္ရိေပၚေျပာတာ နည္းလမ္းက်တယ္ဟုထင္ကာ စိတ္ဆိုးေျပဖို႔ ျပင္ေနစဥ္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သူ႕အားတြန္းတိုက္သြားေလသည္။
ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕အား တြန္းတိုက္သြားသူဟာ ေခ်ာေမာတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ၿပီး ထိုေကာင္ေလးက ဝမ္ရိေပၚရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းမွီကာ ကပ္ခြၽဲေနသည္။
"ေကာေကာ...ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ တစ္ညကုန္ဆုံးရေအာင္ေလ"
သူတို႔အဖြဲ႕ကေက်ာင္းသားေတြက ဝမ္ရိေပၚကို အားက်သလိုၾကည့္ေနၾကၿပီး ၿပီးမွ အၾကည့္လႊဲကာ ေရွာင္းက်န့္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္လုံးထဲကေနေတာင္ မီးေတာက္အႀကီးႀကီးကို ျမင္ေနရသျဖင့္ ခပ္ေဝးေဝးကို ဆုတ္လိုက္ၾကသည္။
ဝမ္ရိေပၚလည္း ႐ုတ္တရက္မို႔ ျပန္မတုံ႕ျပန္နိုင္ျဖစ္သြားကာ သတိဝင္တာနဲ႕ သူ႕ကိုလာကပ္ခြၽဲေနသူအား အေဝးသို႔ တြန္းထုတ္ရန္ ျပင္လိုက္စဥ္ ေရွာင္းက်န့္က ထိုေကာင္ေလးအား သူ႕ေဘးကေန ဆြဲဖယ္လိုက္သည္။ၿပီးတာနဲ႕ သူ႕ရင္ခြင္ထဲသို႔ဝင္ကာ
"ဝမ္ေကာေကာ...က်န့္က်န့္က ေကာေကာကို သိပ္သိပ္သိပ္ကို ခ်စ္တာ...ဝါးစားမတတ္ကို ခ်စ္တာ...အဲ့တာကို ေကာေကာက အျခားတစ္ေယာက္နဲ႕ အိပ္မယ္ဆိုရင္ က်န့္က်န့္က အရမ္းအရမ္းဝမ္းနည္းၿပီး အရမ္းအရမ္းငိုရမွာေနာ္...အဲ့တာဆို က်န့္က်န့္မ်က္လုံးေဖာင္းအစ္ၿပီး လွေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး...မလွေတာ့ရင္ ေကာေကာက ခ်စ္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး....ေကာေကာက မခ်စ္ေတာ့ရင္ က်န့္က်န့္က အသက္ရွင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး...က်န့္က်န့္က အသက္မရွင္ေတာ့ရင္ ေသသြားမွာ"
ဝမ္ရိေပၚ "....."
ေခ်ာေမာလွပတဲ့ေကာင္ေလး "...."
လူတိုင္း "......"
Part (27)ဆက္ရန္....
Advertisement
- In Serial45 Chapters
Cosmos
The Earth had secretly been enrolled in a Galactic Scale Game. Cosmos. Where the resources of literal planets are up for bid. Unfortunately, Earth has been lost. It’s failure to defend its resource has left Earthlings, to wander the galaxy. Alan, a long time player, finds himself working primarily as a scrapper for the Earth fleet. His species left homeless, left to wander until they can find a new planet. Through miraculous means he’s transported, days before the release of the Galactic game. Will he be able to make a better place for himself, his family, and perhaps humanity?
8 234 - In Serial27 Chapters
Rebirth of the Sword Emperor(Original version)
This story is being rewritten. Check the new version here. --------------------------------- Mark has reached the epitome of martial greatness, reaching level 400 and attaining the title Tier 6 Sword God. However, due to unknown circumstances, he is forcibly sent back into the past. Entering the "New Reality", Ashes of Gods, once again, Mark vows to reclaim his former glory and strives to reach unimaginable heights. Armed with mysterious battle techniques, advanced knowledge of gathering qi, and sophisticated dungeon conquering strategies, he sets out to accomplish legendary and unique quests. In this lifetime, he will serve no one, and he will never be underneath anybody. And thus begins the legend of a single man who defies fate and goes against the heavens. ***** I found the cover in google, if the art is yours and you want to be credited, or want it to be removed, just pm me.
8 170 - In Serial30 Chapters
Gruff
Five years ago, the whole country knew Howl as the face of a national public safety initiative that encouraged kids to say no to drugs, keep away from firearms, and not talk to strangers. He had just made a dramatic exit from the corrupt pit of the Hot Type City Police Department and kicked off his own private investigative agency. He was geared up to start helping people for real. Then some punk put Howl’s nephew in the dirt, and everything came to a screeching halt. Now, after a long downward spiral, Howl is one half-empty bottle of scotch away from complete destitution. His shot at redemption comes just in time when a former model struts off the page of a golden-age girlie mag and into his office. Her missing son’s disappearance knocks Howl back into a world full of the drugs, guns, and predators he wasted his youth fighting. This time it will be different. He’s got nothing to lose but something to prove. This time, he will win.
8 196 - In Serial14 Chapters
New World to Experience
YGGDRASIL was ending, and Apoc was hoping to see the game as it ends. And fortunately, he did. But he was transported into a world that is back in the past, yet seemingly not the same world, and coincidentally in an island that was cut off from the mainlands. What should he do? Find a way back home? Or stay and change the flow of time? A little note here; this story is a bit rushed. Considered that it is old and I have little time to revise the story whole. But unless you dont mind it and decided to just read it for the sakes out of it, then be my guest... Not in a offending way obviously.
8 211 - In Serial13 Chapters
7 Minutes In Heaven Bleach
Rangiku want to play called 7 minutes in with heavens
8 60 - In Serial8 Chapters
Yungi Oneshots
mainly Yungi centric oneshots. angsty, fluffy, smutty 😏😏 enjoy. if anyone doesn't like the way I write too bad. You can request stuff and I'll try to do it.
8 195

