《Ding-dong(Season 1)(Completed)》(12)အွန်းကိုယ်တော်
Advertisement
အစားစားသောက်ပြီးနောက် လူတိုင်းဟာ တံခါးရှာကြတော့သည်။ဒီတစ်ခါတော့ လူတွေတစ်ပြုံကြီးမသွားတော့ဘဲ ကိုယ့်အဖွဲ့နဲ့ကိုယ်သာ ရှာကြတော့သည်။
ရှောင်းကျန့်လည်း ဝမ်ရိပေါ်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ပိုင်ယန်စန်းနောက် လိုက်ရတော့သည်။ဒုတိယအထပ်က ပထမအထပ်ထက် ရှာရပိုလွယ်လေသည်။
အခန်းတွေနည်းတာမို့ ရှာရတာ သိပ်မများပေ။ရှောင်းကျန့် ရှာနေရင်း ဝမ်ရိပေါ်အနား တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်သည်။
"ရိပေါ်....မင်းတစ်ခုခုသိတာနဲ့ ငါ့ကိုအရင်ပြောပြနော်"
"အွန်း"
"ဘာလို့လဲ မမေးဘူးလား"
"ဘာလို့လဲ"
"ငါလည်း မင်းလို လူအထင်ကြီးတာ ခံချင်လို့လေ....ပြီးတော့ မင်းကို ငမ်းနေတဲ့ဟာတွေကို မင်းက ငါနဲ့အလိုက်ဖက်ဆုံးဆိုတာ ပြချင်လို့"
ရှောင်းကျန့်အပြောကြောင့် ဝမ်ရိပေါ် ဘေးဘီကို ကြည့်လိုက်တော့ ကျောင်းသူလေးတချို့ဟာ သူ့ကိုခဏခဏ ခိုးကြည့်နေကြသည်။
"စိတ်မပူနဲ့....ကိုယ်က မင်းတစ်ယောက်ထဲကိုဘဲချစ်တာ...မင်းကသာ ကိုယ်နဲ့အလိုက်ဖက်ဆုံး"
"ငါမင်းကို ယုံပါတယ်...သူတို့ကို သောက်မြင်ကပ်တာ...အသက်က ဘယ်အချိန်ထွက်မလဲ မသိတာတောင် နှာဘူးထနေသေးတယ်..."
ရှောင်းကျန့် ထိုအထဲတွင် သူလည်းပါခဲ့တယ်ဆိုတာကို မေ့နေလေသည်။အကယ်၍ ဝမ်ရိပေါ်သာ သူနဲ့ရည်းစားဖြစ်မနေပါက ထိုအုပ်စုထဲတွင် သူက ထိပ်ဆုံးက ဖြစ်နိုင်သည်။
ရှောင်းကျန့်တစ်ယောက်သာ သူများတွေကို သောက်မြင်ကပ်နေချိန် အခြားလူတွေကတော့ လှေကားရှာနေကြသည်။အချိန်က တစ်နာရီကျော်သွားပြီဖြစ်ကာ လှေကားရှာမတွေ့ရင် သူတို့အားလုံးသေရမည်ဖြစ်တာကြောင့် အချိန်ရှိခိုက် ကြိုးစားရှာနေကြသည်။
သို့သော် ရှောင်းကျန့်လို တောင်ကြည့်မြောက်ကြည့်နဲ့ လူမျိုးတွေလည်းရှိကာ ရီချုံးမိုလို ဖွန်ကြောင်တတ်တဲ့သူတွေလည်း ရှိပါသည်။
ရီချုံးမို ကြောင်နေတာက အမွှာအငယ်ဖြစ်တဲ့ ဖုဖန်ဖြစ်သည်။သူမသိသည်က သူကြောင်နေတာက အမွှာအကြီးဖုရိဖြစ်နေတာပင်။
ဖုရိနဲ့ဖုဖန်ဟာ ခွဲမရအောင် တူပေမဲ့ မတူတာက ဖုဖန်က နားဖောက်ထားပြီး ဖုရိကတော့ နားမဖောက်ထားပေ။ရီချုံးမိုက သူကြိုက်တာ အကြီးလားအငယ်လားတောင် သေချာမသိဘဲ အငယ်ကို ကြိုက်မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ပြီး အကြီးကို သွားကြောင်နေလေသည်။
"ဟိတ်....ငါမင်းနဲ့ အတူရှာလို့ရမလား"
"မရဘူး"
"ဘာလို့လဲ"
"ငါက လှေကားရှာမနေဘူး"
"ဒါဆို ဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ဘယ်သူလှေကားရှာတွေ့မှာလဲဆိုပြီး လိုက်ကြည့်နေတာ"
"......"
အမွှာပေမဲ့ ဖုရိနဲ့ဖုဖန်က အပြုအမူတော့ နည်းနည်းကွဲပြားသည်။ဖုရိက စကားမနည်းပေမဲ့ ဖုဖန်လောက်တော့ စကားမများပေ။
ဖုဖန်ဆိုသည်မှာ ကြက်တူရွေးတောင် အရှုံးပေးလောက်အောင် စကားအသေများသူဖြစ်သည်။စကားတစ်လုံးရတာနဲ့ တစ်နေကုန်ပြောလို့မဆုံးတော့ပေ။အခုတောင် အရေးပေါ်အခြေအနေကြီးမို့ ငြိမ်နေတာဖြစ်သည်။
သူက ငြိမ်နေပေမဲ့ ပေါက်ပေါက်တော့ဖောက်နေသေးသည်။သူပေါက်ပေါက်ဖောက်တာကို နားထောင်နေရတာကတော့ အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ကြီး ပိုင်ယန်စန်းသာ ဖြစ်သည်။
အဖွဲ့က တစ်ယောက်တစ်မျိုး မရိုးရပေ။ပိုင်ယန်စန်း ခေါင်းတောင်ကိုက်သွားသည်။တော်သေးတာက သူ့အဖွဲ့မှာ ဝမ်ရိပေါ်ရှိနေသည်။မဟုတ်ပါက အမြဲအရင်ဆုံးသေမှာက သူတို့အဖွဲ့ဖြစ်လိမ့်မည်။
ရှောင်းကျန့်ကတော့ သူတို့တွေ ဘာဖြစ်နေလဲဆိုတာကို စိတ်မဝင်စားဘဲ စုံထောက်ကြီးသဖွယ် မျက်မှန်ပင့်တင်ရင်း လှေကားရှာနေသည်။မျက်မှန်တစ်ဖက်က ကွဲနေပေမဲ့လည်း သူက စတိုင်တော့မပျက်ပေ။
အခန်းတွေက သိပ်မများတာမို့ လူတိုင်း တစ်ခန်းပြီးတစ်ခန်း လွယ်လွယ်ရှာနေကြပေနဲ့ သူကတော့ အခုထက်ထိ အခန်းတစ်ခန်းကိုဘဲ အသေးစိတ်ရှာနေလေသည်။
"ရိပေါ်....ငါ့ပုံစံက စုံထောက်နဲ့ တူတယ်မလား"
"အွန်း...တူတယ်"
"စုံထောက်ချောချောလေးမလား"
"အွန်း"
"ချစ်ဖို့လည်း ကောင်းတယ်မလား"
"အွန်း"
"Perfectဘဲမလား"
"အွန်း....လုံးဝပြီးပြည့်စုံတယ်"
ရှောင်းကျန့် အပျော်တွေလွန်နေစဥ် မထင်မှတ်ထားသည့် ခေါင်းလောင်းသံ ကြားလိုက်ရသည်။
Ding-dong
သူတို့က အခန်းတစ်ခုထဲမှာမို့ အမြန်အပြင်ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။အပြင်ဘက်က လျှောက်လမ်းမှာ ဘာမှမတွေ့တာမို့ အခန်းတစ်ခုက ဖြစ်နိုင်သည်ဟုတွေးကာ ရှာတော့သည်။
သူတို့နည်းတူ အခြားလူတွေကလည်း ရှာကြတော့ အပေါ်ထပ်က အိပ်ခန်းတစ်ခုမှာ တွေ့လိုက်ရသည်။
အခန်းထဲ မဝင်တာတောင် အပြင်ဘက်ကနေ အေးစိမ့်သွားသည်။အခန်းထဲမှာ အဲယားကွန်းကို ဖွင့်ထားပြီး အလောင်းတွေက အပိုင်းပိုင်းခုတ်ဖြတ်ထားခံရသည်။
မညီမညာတွေ ပိုင်းဖြတ်ခံထားရပြီး လူတိုင်းကို ကျောချမ်းစေသည်။ဒီအခန်းကို ဝင်တဲ့သူက ၆ယောက်ဖြစ်တာမို့ ထိုအသားတုံးအပုံကြီးဟာ စိတ်ပျက်ဖွယ်အတိပင်။
ရှောင်းကျန့်ကတော့ ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် အခြားအခန်းတွေကိုတောင် မဝင်ရဲတော့ပေ။
"ရိပေါ်.....သူတို့ဘာလို့ သေသွားတာလဲဟင်"
"လေကြောင့်....ဒီအခန်းက အခန်းတိုင်းမှာ အဲယားကွန်းရှိတဲ့တစ်ခုတည်းသောအခန်းဘဲ"
"ဒါကြောင့် လေရမဲ့အရာတွေကို ရှောင်ရမှာလား"
"အွန်း....ပန်ကာတောင် မရဘူး"
"ယပ်တောင်ဆိုရင်ကော...."
"ထည့်စဥ်းစားစရာ မလိုဘူး"
"ဘာလို့လဲ"
"ဟိုမိန်းမကြီးက ယပ်တောင်ထားပေးရလောက်အောင် ဉာဏ်မမှီလို့"
ရှောင်းကျန့် ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နဲ့ ထောက်ခံလိုက်သည်။ဒီလို ပေါကြောင်ကြောင် လူသတ်ဂိမ်းကြီးကို တီထွင်ထဲက အဲ့မိန်းမကြီးက ဉာဏ်မမှီတာ ရှင်းနေတာဘဲလေ။
ဝမ်ရိပေါ် ရှင်းပြချက်နားထောင်ပြီးနောက် လူတိုင်းဟာ ရေတွေလေတွေကို ရှောင်ရှားနေရလေပြီ။ရှောင်းကျန့်ကတော့ ခုနက အသားတုံးပုံကြီးကိုကြည့်ကာ ဝမ်ရိပေါ်ကို မေးလိုက်သည်။
"တကယ်လို့ ငါက အဲ့လိုအသားတုံးဖြစ်သွားရင်တောင် ချောနေမှာလား"
"အွန်း.... ချောနေမှာ"
"ချစ်ဖို့ကော ကောင်းမှာလား"
"အွန်း....အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းနေမှာ"
"Perfectဘဲလား"
"အွန်း...100%ဘဲ"
"ဒါဆို ငါအသားတုံးကြီးဘဲ လုပ်လိုက်ရမလား"
"အွန်း....ကိုယ်လုပ်ပေးမယ်"
"...."
ရှောင်းကျန့် သူ့ရည်းစားက သူပြောတာကို တစ်ခါမှမငြင်းတာက ကောင်းတာလားဆိုးတာလားတောင် မသိတော့ပေ။သူ့အထင်မှာ ဝမ်ရိပေါ်က အွန်းကိုယ်တော်ဖြစ်နေတော့သည်။
Part (13)ဆက်ရန်....
Zawgyi
အစားစားေသာက္ၿပီးေနာက္ လူတိုင္းဟာ တံခါးရွာၾကေတာ့သည္။ဒီတစ္ခါေတာ့ လူေတြတစ္ၿပဳံႀကီးမသြားေတာ့ဘဲ ကိုယ့္အဖြဲ႕နဲ႕ကိုယ္သာ ရွာၾကေတာ့သည္။
ေရွာင္းက်န့္လည္း ဝမ္ရိေပၚလက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ပိုင္ယန္စန္းေနာက္ လိုက္ရေတာ့သည္။ဒုတိယအထပ္က ပထမအထပ္ထက္ ရွာရပိုလြယ္ေလသည္။
Advertisement
အခန္းေတြနည္းတာမို႔ ရွာရတာ သိပ္မမ်ားေပ။ေရွာင္းက်န့္ ရွာေနရင္း ဝမ္ရိေပၚအနား တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာလိုက္သည္။
"ရိေပၚ....မင္းတစ္ခုခုသိတာနဲ႕ ငါ့ကိုအရင္ေျပာျပေနာ္"
"အြန္း"
"ဘာလို႔လဲ မေမးဘူးလား"
"ဘာလို႔လဲ"
"ငါလည္း မင္းလို လူအထင္ႀကီးတာ ခံခ်င္လို႔ေလ....ၿပီးေတာ့ မင္းကို ငမ္းေနတဲ့ဟာေတြကို မင္းက ငါနဲ႕အလိုက္ဖက္ဆုံးဆိုတာ ျပခ်င္လို႔"
ေရွာင္းက်န့္အေျပာေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚ ေဘးဘီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာင္းသူေလးတခ်ိဳ႕ဟာ သူ႕ကိုခဏခဏ ခိုးၾကည့္ေနၾကသည္။
"စိတ္မပူနဲ႕....ကိုယ္က မင္းတစ္ေယာက္ထဲကိုဘဲခ်စ္တာ...မင္းကသာ ကိုယ္နဲ႕အလိုက္ဖက္ဆုံး"
"ငါမင္းကို ယုံပါတယ္...သူတို႔ကို ေသာက္ျမင္ကပ္တာ...အသက္က ဘယ္အခ်ိန္ထြက္မလဲ မသိတာေတာင္ ႏွာဘူးထေနေသးတယ္..."
ေရွာင္းက်န့္ ထိုအထဲတြင္ သူလည္းပါခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေမ့ေနေလသည္။အကယ္၍ ဝမ္ရိေပၚသာ သူနဲ႕ရည္းစားျဖစ္မေနပါက ထိုအုပ္စုထဲတြင္ သူက ထိပ္ဆုံးက ျဖစ္နိုင္သည္။
ေရွာင္းက်န့္တစ္ေယာက္သာ သူမ်ားေတြကို ေသာက္ျမင္ကပ္ေနခ်ိန္ အျခားလူေတြကေတာ့ ေလွကားရွာေနၾကသည္။အခ်ိန္က တစ္နာရီေက်ာ္သြားၿပီျဖစ္ကာ ေလွကားရွာမေတြ႕ရင္ သူတို႔အားလုံးေသရမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ အခ်ိန္ရွိခိုက္ ႀကိဳးစားရွာေနၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ေရွာင္းက်န့္လို ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္နဲ႕ လူမ်ိဳးေတြလည္းရွိကာ ရီခ်ဳံးမိုလို ဖြန္ေၾကာင္တတ္တဲ့သူေတြလည္း ရွိပါသည္။
ရီခ်ဳံးမို ေၾကာင္ေနတာက အမႊာအငယ္ျဖစ္တဲ့ ဖုဖန္ျဖစ္သည္။သူမသိသည္က သူေၾကာင္ေနတာက အမႊာအႀကီးဖုရိျဖစ္ေနတာပင္။
ဖုရိနဲ႕ဖုဖန္ဟာ ခြဲမရေအာင္ တူေပမဲ့ မတူတာက ဖုဖန္က နားေဖာက္ထားၿပီး ဖုရိကေတာ့ နားမေဖာက္ထားေပ။ရီခ်ဳံးမိုက သူႀကိဳက္တာ အႀကီးလားအငယ္လားေတာင္ ေသခ်ာမသိဘဲ အငယ္ကို ႀကိဳက္မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ၿပီး အႀကီးကို သြားေၾကာင္ေနေလသည္။
"ဟိတ္....ငါမင္းနဲ႕ အတူရွာလို႔ရမလား"
"မရဘူး"
"ဘာလို႔လဲ"
"ငါက ေလွကားရွာမေနဘူး"
"ဒါဆို ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"ဘယ္သူေလွကားရွာေတြ႕မွာလဲဆိုၿပီး လိုက္ၾကည့္ေနတာ"
"......"
အမႊာေပမဲ့ ဖုရိနဲ႕ဖုဖန္က အျပဳအမူေတာ့ နည္းနည္းကြဲျပားသည္။ဖုရိက စကားမနည္းေပမဲ့ ဖုဖန္ေလာက္ေတာ့ စကားမမ်ားေပ။
ဖုဖန္ဆိုသည္မွာ ၾကက္တူေ႐ြးေတာင္ အရႈံးေပးေလာက္ေအာင္ စကားအေသမ်ားသူျဖစ္သည္။စကားတစ္လုံးရတာနဲ႕ တစ္ေနကုန္ေျပာလို႔မဆုံးေတာ့ေပ။အခုေတာင္ အေရးေပၚအေျခအေနႀကီးမို႔ ၿငိမ္ေနတာျဖစ္သည္။
သူက ၿငိမ္ေနေပမဲ့ ေပါက္ေပါက္ေတာ့ေဖာက္ေနေသးသည္။သူေပါက္ေပါက္ေဖာက္တာကို နားေထာင္ေနရတာကေတာ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ပိုင္ယန္စန္းသာ ျဖစ္သည္။
အဖြဲ႕က တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး မရိုးရေပ။ပိုင္ယန္စန္း ေခါင္းေတာင္ကိုက္သြားသည္။ေတာ္ေသးတာက သူ႕အဖြဲ႕မွာ ဝမ္ရိေပၚရွိေနသည္။မဟုတ္ပါက အၿမဲအရင္ဆုံးေသမွာက သူတို႔အဖြဲ႕ျဖစ္လိမ့္မည္။
ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့ သူတို႔ေတြ ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာကို စိတ္မဝင္စားဘဲ စုံေထာက္ႀကီးသဖြယ္ မ်က္မွန္ပင့္တင္ရင္း ေလွကားရွာေနသည္။မ်က္မွန္တစ္ဖက္က ကြဲေနေပမဲ့လည္း သူက စတိုင္ေတာ့မပ်က္ေပ။
အခန္းေတြက သိပ္မမ်ားတာမို႔ လူတိုင္း တစ္ခန္းၿပီးတစ္ခန္း လြယ္လြယ္ရွာေနၾကေပနဲ႕ သူကေတာ့ အခုထက္ထိ အခန္းတစ္ခန္းကိုဘဲ အေသးစိတ္ရွာေနေလသည္။
"ရိေပၚ....ငါ့ပုံစံက စုံေထာက္နဲ႕ တူတယ္မလား"
"အြန္း...တူတယ္"
"စုံေထာက္ေခ်ာေခ်ာေလးမလား"
"အြန္း"
"ခ်စ္ဖို႔လည္း ေကာင္းတယ္မလား"
"အြန္း"
"Perfectဘဲမလား"
"အြန္း....လုံးဝၿပီးျပည့္စုံတယ္"
ေရွာင္းက်န့္ အေပ်ာ္ေတြလြန္ေနစဥ္ မထင္မွတ္ထားသည့္ ေခါင္းေလာင္းသံ ၾကားလိုက္ရသည္။
Ding-dong
သူတို႔က အခန္းတစ္ခုထဲမွာမို႔ အျမန္အျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္သည္။အျပင္ဘက္က ေလွ်ာက္လမ္းမွာ ဘာမွမေတြ႕တာမို႔ အခန္းတစ္ခုက ျဖစ္နိုင္သည္ဟုေတြးကာ ရွာေတာ့သည္။
သူတို႔နည္းတူ အျခားလူေတြကလည္း ရွာၾကေတာ့ အေပၚထပ္က အိပ္ခန္းတစ္ခုမွာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။
အခန္းထဲ မဝင္တာေတာင္ အျပင္ဘက္ကေန ေအးစိမ့္သြားသည္။အခန္းထဲမွာ အဲယားကြန္းကို ဖြင့္ထားၿပီး အေလာင္းေတြက အပိုင္းပိုင္းခုတ္ျဖတ္ထားခံရသည္။
မညီမညာေတြ ပိုင္းျဖတ္ခံထားရၿပီး လူတိုင္းကို ေက်ာခ်မ္းေစသည္။ဒီအခန္းကို ဝင္တဲ့သူက ၆ေယာက္ျဖစ္တာမို႔ ထိုအသားတုံးအပုံႀကီးဟာ စိတ္ပ်က္ဖြယ္အတိပင္။
ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အျခားအခန္းေတြကိုေတာင္ မဝင္ရဲေတာ့ေပ။
"ရိေပၚ.....သူတို႔ဘာလို႔ ေသသြားတာလဲဟင္"
"ေလေၾကာင့္....ဒီအခန္းက အခန္းတိုင္းမွာ အဲယားကြန္းရွိတဲ့တစ္ခုတည္းေသာအခန္းဘဲ"
"ဒါေၾကာင့္ ေလရမဲ့အရာေတြကို ေရွာင္ရမွာလား"
"အြန္း....ပန္ကာေတာင္ မရဘူး"
"ယပ္ေတာင္ဆိုရင္ေကာ...."
"ထည့္စဥ္းစားစရာ မလိုဘူး"
"ဘာလို႔လဲ"
"ဟိုမိန္းမႀကီးက ယပ္ေတာင္ထားေပးရေလာက္ေအာင္ ဉာဏ္မမွီလို႔"
ေရွာင္းက်န့္ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႕ ေထာက္ခံလိုက္သည္။ဒီလို ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ လူသတ္ဂိမ္းႀကီးကို တီထြင္ထဲက အဲ့မိန္းမႀကီးက ဉာဏ္မမွီတာ ရွင္းေနတာဘဲေလ။
ဝမ္ရိေပၚ ရွင္းျပခ်က္နားေထာင္ၿပီးေနာက္ လူတိုင္းဟာ ေရေတြေလေတြကို ေရွာင္ရွားေနရေလၿပီ။ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့ ခုနက အသားတုံးပုံႀကီးကိုၾကည့္ကာ ဝမ္ရိေပၚကို ေမးလိုက္သည္။
"တကယ္လို႔ ငါက အဲ့လိုအသားတုံးျဖစ္သြားရင္ေတာင္ ေခ်ာေနမွာလား"
"အြန္း.... ေခ်ာေနမွာ"
"ခ်စ္ဖို႔ေကာ ေကာင္းမွာလား"
"အြန္း....အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနမွာ"
"Perfectဘဲလား"
"အြန္း...100%ဘဲ"
"ဒါဆို ငါအသားတုံးႀကီးဘဲ လုပ္လိုက္ရမလား"
"အြန္း....ကိုယ္လုပ္ေပးမယ္"
"...."
ေရွာင္းက်န့္ သူ႕ရည္းစားက သူေျပာတာကို တစ္ခါမွမျငင္းတာက ေကာင္းတာလားဆိုးတာလားေတာင္ မသိေတာ့ေပ။သူ႕အထင္မွာ ဝမ္ရိေပၚက အြန္းကိုယ္ေတာ္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
Part (13)ဆက္ရန္....
Advertisement
- In Serial137 Chapters
The Simulations
After ascending from his last life to become a Champion our hero has his memories locked. He is told that he must compete in competitive simulations against other Champions in order to earn enough to continue to simulate his consciousness. The competitive simulations have a variety of scenario genres, and may or may not have a game interface. The first competitive simulation our hero faces is from the Summoned Hero/Traveller to a New World genre, and is set as Fantasy Realistic - no game interface. He must ensure that the person he chose in the simulation's setup survives the end of the world in order to win. Author's note: I'm committing to one arc of four books. The arc has its own complete storyline. And each book has its own individual storyline as well. Each book also has 60 chapters, for a total commitment of 240 chapters. I'm aiming for a release schedule of a chapter every 23 hours.
8 74 - In Serial22 Chapters
Tales of the 33rd universe - A Mech Designer story
Meet Marcus Caelum, since young he wanted nothing else to play with mechs. He studied, worked hard and he finally did it, now he is a Mech Designer (provisional).He achieved his dream and now is the time for realization, he now will learn that not all is great, that there are things to learn and that if he wants to do the job well he better adapt. Cover taken from a Battletech manual. This is my "first" novel so do forgive the quality a bit.It is mostly a Slice of life following what I believe a Mech Designer life would be. It will have action, science, comedy, dark moments and some adventure. It will barely have any romance and little actual combat (he won't go off fighting enemies everywhere, the MC is not a fighter). It's medium sci-fi, most hard science with some mana altering normal materials.The pacing is a bit slow, it takes some time for the story to advance.The first arc is completed and the novel is until further notice on HIATUS.I may continue the Tales of the 47th Universe to try my hand at another style and pacing. More info in chapter 22.
8 160 - In Serial29 Chapters
Trollhunters and Avengers
After the Battle of New York, the Avengers find themselves investigating strange portals appearing in a small town in California. When they drop by, they'll find that the weirdness of Earth is not confined to Loki,HYDRA or aliens from beyond the stars... A crossover with Trollhunters, by Guillermo del Toro. Trollhunters is owned by Dreamworks and the MCU by the Disney Corporation. All characters are the property of their IP holder and no challenge is implied.
8 175 - In Serial12 Chapters
From God to goblin
A lone immortal is chased from heaven when heaven's court changes hands. Evading his enemies, he flees into one of the few places even gods will never enter, a rip in the fabric of space and time. with his body destroyed, his soul persists through the whole endeavor only to be reborn as..... something a little different.... ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Hi everyone! As a first time writer, I'd love some constructive criticism as well as general comments about my work as a whole. This story is something I've been kind of thinking about for the better part of a few months and I actually got anxious enough to attempt to put it in writing. Releases may be sporadic as I'm currently in school, and chapter lengths will vary depending on how much I feel i need to write to get my point across. The tags are temporary and may change. I plan on using a cultivation/mana system as this will be somewhat of a crossover
8 107 - In Serial22 Chapters
Curse of Muzan
Family burned at the stake, Izuku Midoriya runs away from the sight of the assailants he had lived with to find somewhere to hide. His crime in their eyes, his half demon blood lineage with his family paying the punishment of hiding him. Now trained in the art of the Demon Slayer Corps, Izuku fights the endless hoards of demons to one day face off against the man responsible for so much misery in the world. His father, Muzan Kibutsuji.MHA is rightfully owned by Kohei Horikoshi and Demon Slayer is owned by Kyoharu Gotouge. All art is rightfully owned by their respected owners. Please support the official release.
8 51 - In Serial26 Chapters
hotline | k.nj ✔
❝hello, this is the school hotline for advice. how may i help you?❞❝what areas do you offer help in?❞in which, a guy calls the school hotline, only to be met by a girl who unknowingly is his crush.•••bts series #23rd person's povnamjoon/reader(y/n)bts highschool aulower-case intendedside taekookside yoonminjin/ocextremely short chapters200-600 words each23 chapters•••Disclaimer:I do NOT own BTS or you. Just a fanfic. Please keep in mind while reading.•••Double Updates On Mondays•••Cover by the amazingly beautiful -softgguk!•••Started: 02/07/2019Ended: 23/09/2019•••Author's Age When She Wrote:15 years old.
8 172
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
