I turned my body towards Jelene's direction who is currently sitting on the sofa. I can already clearly see her face. She looks so happy, she is so Busy looking at her phone to notice that I am now staring at her smiling face.

Wala sa plano ko ang magpahinga, ang gusto ko ay ang makausap at makabonding sila. But the moment we talked, I know I bring up the wrong topic. But I was so scared, kaya nagising ako dahil sa takot. Takot na mawala siya at ang anak ko sa buhay ko.

Nang inutusan niya akong magpahinga ay naintindihan kong ayaw niyang sagutin ang tanong ko, at hindi ko alam pero natatakot rin akong marinig ang sagot. Natatakot akong malaman na pag mamay ari na siya ng iba.

Napukos muli ang atensiyon ko kay Jelene na wala nama'ng ibang ginagawa, nakangiting nakatingin lamang siya sa cellphone niya na para bang may hinihintay.

Maya't maya pa'y narinig ko siyang kumanta

Minsan ko na rin siyang narinig na kumanta, at para sa'kin yun. Kaso masyadong masakit ang mga nilalaman nun, at ayoko nang maalala pa yun. Dahil ako ang dahilan nun.

Same voice, same person, different song, and different feeling.

Cause I can sense that she is happy while singing the song, para siyang isang teenager na naghihintay ng reply mula sa boyfriend niya. Napatulala ako sa naisip paano nga pala kung........ Hindi hindi ako pwedeng mag isip ng negtibo.

Nabaling ang atensiyon ko sa anak namin na hindi rin ako tinapunan ng tingin, masaya siyang nakatingin sa ina. Pumapalakpak pa ito na parang hangang hanga sa boses nito.

Tatawa tawa si Jelene habang kumakanta, tumayo pa ito at masayang nagsasayaw. Hinila niya ang anak namin at isinayaw kasama niya.

"Mommy you need to lower down your voice someone is sleeping." Rinig kong suway ni Race sa ina pero tinawanan lang rin ito ng ina.

Napapikit ako nang masense ko na sisilip si Race sa gawi ko, buti na lamang at hindi niya ako nahuling nakatingin sa kanila.

Masaya ako at nalagpasan nila ang pinsalang dala ko sa buhay nila.

Masayang pinatuloy ni Jelene ang kanta.

"Mommy, you seemed so happy is it because of daddy Ryker?" Nagulat ako sa tanong ni Race na iyon, he never called me daddy. Si Ryker ang laging tinatawag niyang ganun at masakit iyon.

"Well no need to answer, daddy Ryker is the reason why you are happy." Isang common na lenggwahe ngunit para iyong alien langguage na hindi agad naiproseso ng utak ko.

"Maghihintay ako kahit habang buhay Jelene." Bago pa man ako makarelize sa sasabihin ko ay nasabi ko na ang mga iyon.

Gulat na napalingon si Jelene sa gawi ko, at pati naman ako ay nagulat. Hindi dahil sa gulat niyang ekspresyon kundi dahil sa isang lalaking patakbong lumapit sa kaniya at mariin siyang hinalikan sa mga labi.

Masakit, pero oo nakita iyon ng dalawang mga mata ko.

=================================================

BTW ang pangalan ng anak ni Jel at Ace ay Race Iñigo Thunder Cianile Tolentino.... Pout