《Arkiyo Liondel is my ENEMY》CHAPTER 8 (R-18)
Advertisement
Hating gabi na nang magkita kami ni Arkiyo. Mahigpit na yakap agad ang binungad namin sa isat isa. Wala pang tatlong segundo nang mag salita si ate Armia saking likod... "Sige na umalis na kayo," Sabi nya at binigyan ako ng halik sa noo. "basta Arkiyo doon kayo sa lugar na walang nakakaalam" Paalala nya pa bago kami umalis na Arkiyo na mag kahawak kamay.
Sabay kaming tumakbo papalayo sa mansyon, wala kaming dalang sasakyan dahil mahigpit na binabantayan ng mga body guard namin ang buomg lugar. Buti nalang at matalino ang ate ko kaya nakatakas agad kami.
Kahit pa pagod na ang paa ko ay wala padin kaming tigil sa pagtakbo makalayo lang sakanilang lahat.
Nakarating kaming dalawa sa isang parking lot kung saan marami kaming body guard na naabutan... Agad nila akong nakilala kaya naman napasugod sila saaming gawi.
Hinarang ni Arkiyo ang katawan nya sakin at sinugod ang mga body guard. Binigyan nya ang mga ito ng suntok at tadjak kaya agad silang bumlaranda sa sahig matapos yon ay dali-dali kaming tumakbo hanggang sa makarating kami sa apartment nina Dilan.
Agad na bumungad sakin sina Bell kaya niyakap ko sya ng mahigpit. "Ayos lang kayo?" Tanong ni Belle habang inaalalayan akong makapasok sa loob.
Malaki naman ang apartment na ito pero medjo may kadumihan kung kaya't paniguradong wala nang makakakilala samin dito... Pagkapasok ay binigyan agad ako ni Al ng tubig na agad kong nilagok.
"secured ang buong lugar kaya paniguradong walang makakapasok dito hanggat walang pahintulot ko" Paliwanag ni Dilan kaya naman napangiti nalang ako.
Ilang sandali pa at dinala na nila kami sa maliit na kwarto na aming tutuluyan ni Arkiyo. Maliit lang ito pero ayos na basta may matulugan kami at may matawag na tahanan.
"Mag pahinga na kayo, lalo kana Khalia baka mapano pa si baby" Paalam ni Belle bago ako bigyan ng halik sa pisnge at umalis. Naiwan kaming dalawa ni Arkiyo sa kwarto.
Advertisement
Naupo kami ng sabay sa maliit na kama at napatulala. Hindi kami makapaniwalang nagawa namin ito, hindi ko inaasahan na ganitong buhay pala ang nasa kapalaran ko.
"Mahal kita," Hinawakan nya ang kamay ko at hinalikan ako sa noo. Kita ko ang luhang pumatak sa mata nya na agad kong pinunasan... "Mahal na mahal kita."
Napangiti naman ako. Kahit pa walang boses na lumalabas saaking bibig ay alam kong nag sasalita ang mga mata ko na sinasabing mahal din kita... Sobrang mahal kita Arkiyo at hinding-hindi ako papayag na pag hiwalayin tayo ng kahit na sino. Ayokong mawalan ako ng lakas.
***
"Ohh shit!" Ungol ng lalaking kasama ko habang inilalabas pasok ang daliri nya saaking loob. Kanina ay dalawang daliri lang ngayon ay tatlo na, habang ginagawa nya naman iyon ay panay ang dila nya saking pagkababae kaya naman wala akong magawa kundi ang umungol sa sarap.
"Faster! Faster ughh!" Utos ko na kanyang ginawa.
Lalo nyang binilisan ang labas-pasok ng tatlo nyang daliri saking loob. Pabilis na ng pabilis ang kanyang ginagawa kaya naman hindi ko na mapigilang lamasin ang sarili kong dibdib.... Ilang minuto pa at nilabasan na ako ng puting likido na agad nyang sinipsip.
Nang ilabas nya ang tatlo nyang daliri saaking loob ay nag hubad din sya agad. Kasabay naman non ang pag pasok ng isa pang lalaki sa kwartong ito, dali-dali din syang nag hubad kaya naman lalo akong napangisi...
Ito na ang tinatawag nilang langit.
Agad na pumwesto ang isang lalaki saking harapan habang ang isa ay sinisipsip ang aking dibdib... Ibinuka nya ang dalawa kong hita saka pinaosk ang malaki nyang ari sakaing loob. Binigla nya iyon kaya naman napanganga ako, masakit pero masarap.
"Oh.. Shit, yes!" Ungol ko matapos nya akong bayuhin. Wala syang sinasanto, kahit pa may sakit akong nararamdaman ay hindi sya tumitigil.
Advertisement
Alam kong may kaunting dugo na lumalabas sakin ngunit wala akong pake. Malakas syang bumabayo habang ang isang toh ay walang ginawa kundi sipsipin ang dalawa kong melon.
Halos isang oras nya din akong binayo nang labasan na sya agad.
Pumwesto naman ang isang lalaki saking harap. Itinaas nya ang hita ko sa kanyang balikat habang ang isa ay nakababa lang... Hinimas nya muna ang kanyang ari saaking pagkababae bago ipasok saaking loob.
"UGH... OHHH MYY" Malakas na sabi ko matapos nya akong dahan-dahang bayuhin.
Tumapat ang isang lalaki saaking dibdib at hinampas ang kanyang ari saaking dede dahilan para masarapan akong muli.
Sa una ay dahan-dahan lang ang lahat hanggang sa manggigil nadin sya saakin. Halos lumindol na sa kama ng dahil sa bayo nilang dalawa sakin.
"UGH. ang sarap" Mahina kong sabi matapos akong labasan.
Advertisement
- In Serial78 Chapters
Creep
*THIS WORK IS FINISHED* In a world of epic struggles between superheroes and villains, not everyone is enthused with the spectacle. Walter Watson is an unassuming young man and a part of the Powerless majority. His only want in life is to escape the noise of celebrity Heroism which is, he believes, no more than a thinly veiled excuse for neverending martial law. He wants freedom, not Power, and he has no hope in saving a world that was doomed to conflict from the start. Unfortunately for Walter, fate has different plans. His entire life will come crashing down as the Truth reveals itself. He is harboring not only the greatest... but most terrible ability in existence. The very key to Power itself. DISCORD --LINKS-- PATREON !! This story includes gore and characters that some may find disturbing.
8 207 - In Serial24 Chapters
The Choices We Make
The Moldy Donut is a derelict gateway through space that links two distance solar systems. It has been made obsolte by cheaper jump drive technology and is mostly abandoned. But a change in resource availability has made ring gates such as the Moldy Donut relevant again. A crew of technicians must battle the Donut's risks in order to bring just one of her segments back online.
8 80 - In Serial8 Chapters
Electric (Phillip Carlyle x OC) ~DISCONTINUED~
Just a little fanfic I made up with the help of wildmustang4002 who inspired me to write this story!
8 73 - In Serial62 Chapters
Fracture: Tales of the Broken Lands
Fracture is a place where broken things are sent to become whole. The landscape is a chaotic amalgamation of fragmented worlds smashed together by the Logos. The Broken Lands are a perilous place filled with intrigue and hardship which suffocates the weak and rewards the strong. However, the denizens of Fracture are not left to the mercy of the land and its rulers. Each inhabitant is bestowed with the power of the Logos upon arrival giving them the ability to grow stronger by slaying monsters, fulfilling objectives, and collecting coveted Relics. Jack is a man down on his luck. Five years ago, he woke up in Fracture, a nexus of dying worlds formed by the Logos, with no memory of his past. Chased by the powerful, tormented by his failures, and scarred from loss, Jack has fallen into a downward spiral as he dodges his pursuers who seem to know more about him than he does himself. To hide, he takes up a false identity as Atlas, a freelance relic hunter hiding under the noses of those who hunt him. One day, a routine job takes a turn for the worse and spirals out of control forcing him to face his fears and survive the most dangerous mission of his life. I commissioned the artist, germancreative, for my cover art.
8 147 - In Serial26 Chapters
Words and Emotions of Me
"I write. I am a writer. I am proud of myself for writing."The last months have been a true roller-coaster of emotions for me, and I did the one thing a writer would do in such a situation-I wrote about them. I wrote until my fingers hurt from typing and I wrote until my hands were stained with ink.For me, putting feelings into words has always made me feel better, or helped me understand what I was going through. I believe in the healing and therapeutic power of writing.And so, I wrote poems. Poems that I want to share with the world.This is the collection of the poetry that I wrote so far. The poems that may be written in the future, after the collection is out, will also be uploaded.
8 121 - In Serial14 Chapters
Camp Creepasta
A 17 year old boy gets sent to a summer camp for troubled kids but realises that the other kids are more troubled then he thinks
8 114

