《Arkiyo Liondel is my ENEMY》CHAPTER 6
Advertisement
Ilang tawanan ang namayagpag sa paligid. Ang daming tanong ni Al at ni Arkiyo tungkol sa baby, "boy bayan or girl?" Tanong ni Dilan habang pinagmamasdan maigi ang tyan kong maliit pa lang naman.
Binatukan naman sya ni Belle, "hays minsan nga paganahin ang utak hindi puro tite" Sabi nya.
Natawa nalang kami. Exited nako maging nanay, same lang naman kami ni Arkiyo na 18 years old kung kaya't paniguradong kakayanin namin maging mabuting magulang para sa batang ito. Sabik nakong makita sya at mahawakan.
Ilang sandali pa ang nag tagal at nakarinig kami nang mga yapak papalapit dito kung kaya naman ay umiwas kami sa pag kadikit-dikit.
Ilang sandali ay lumabas sina Nathalia at ang mga kasama nyang daga... "Oh, mag kasama ang Liondel at ang Vallderama?" Gulat na tanong nya...
Napalunok naman ako ng laway at nakaisip ng paraan para hindi nila mahuli ka nag-uusap kami nina Arkiyo... Mamaya ay gumawa pa sya ng kwento at baka masiraan pa kaming dalawa.
Tinulak ko ng bahagya si Arkiyo at sinenyasan na umarte. "Yuck, lumayo ka nga sakin!"
Sandali kong sinulyapan si Nathalia. Alam kong nadala sya sa arte ko, "As if namang mag kasama kami ng Liondel natoh."
***
Natapos na ang lahat ng klase. Kasama ko sina Belle, Al, Dilan and Arkiyo na tinatahak ang daan papunta saaming bahay. Kinakabahan ako habang papasok kami sa malaki naming gate na puno ng body guard. Hindi ko ganon kabasa ang daddy ko kaya naman hindi ko talaga alam ang magiging reaksyon nya kung sakaling malaman nyang buntis ang dalagang pinaka-iingat-ingatan nya.
Bago kami makapasok sa mansyon ay tinutukan na si Arkiyo ng baril pero agad ko itong inutusan kung kaya't nakapasok din kami agad. Nasa sala palang kami at nakaabang na sina Daddy and mama.
Habang papalapit ay lalong lumalakas ang kabog ng aking dibdib. Habang humahakbang ako patungo kay dad ay para bang nalalaglag ang puso ko sa kaba...
Advertisement
Dalawang hakbang palang papalapit ang aning nagagawa nang makatimik nako ng malakas na sampal mula kay Daddy... Inalalayan ako ni Arkiyo nang muntikan nakong mapahiga...
Maluha-luhang hinarap ko sina Mama.
"Sinasabi ko na nga ba!" Sigaw ni Dad na umalingawngaw sa buong sala. "ikaw Liondel ka lumayas ka sa pamamahay ko!" Akmang sasapakin nya na si Arkiyo nang harapin ko si sya.
"Dad...." pinilit kong mag salita upang lumaban. Kahit pa takot ako sa papa ko ay sisiguraduhin kong hindi nya ako makokontrol, buong buhay ko ay sya na ang nag pasya. "M-mahal ko po si Arkiyo, dad"
Muli akong nakatimik ng sampal sakanya... At sa pag kakataong iyon ay napahiga na ako sa sahig kaya naman agad kong pinang sangga ang aking kamay upang hindi matamaan ang aking tyan sa pag bagsak ko.
Agad na hinawakan ni mama si dad na galit na galit na ngunit wala ding magawa si mama kundi ang panoodin kami... Wala namang magawa si Arkiyo at sina Belle dahil hawak na sila ng mga body guard namin.
"Khalia Louise hindi kita pinalaki para lang traydorin ako!" Sigaw ni daddy. "At ikaw lalaki ka, bumalik ka sa pinanggalingan mo... Or else i will kill you." Banta ni daddy na hindi pinapansin ni Arkiyo.
Pilit na kumakawala ang boyfriend ko sa hawak ng body guard pero wala syang magawa. Ilang baril ang nakatutok sa mga kaibigan ko kaya lalo pang bumuhos ang luha saaking mga mata... Hindi ko na kaya, hindi ko alam ang pumapasok sa isip ko. Ang tanging gusto ko lang ay makasama si Arkiyo ng malaya.
Bago pa man lapitan ni daddy si Arkiyo ay lumuhod nako sa harap nya.
Kita ko ang gulat sakanilang mga mata na hindi ko pinansin. Lumuhod ako sa sarili kong tatay para lang maging masaya... Tiniis kong masaktan ang mga tuhod ko para lang makamit ang hiling ko.
Advertisement
"Dad..." Nanginginig na banggit ko sa pangalan nya... Nakatingin lang sya sakin na tila ba hindi inaasahan ang mga ginagawa ko. "p-please... Mahal ko si Arkiyo"
Hinawakan ko ang mga kamay ni daddy at hinimas iyon na para bang santo. Hindi ko maisip na ginagawa ko ang mga bagay na ito, hindi ko namamalayang nag mamakaawa ako sa sarili kong pamilya para lang sa lalaking pinakamamahal ko. "Dad.. B-buntis ako"
Napanganga si daddy nang marinig ang sinabi kong iyon. Ang buong akala ko ay matatanggap nya ngunit...
"FUCK. ILAYO NYO ANG LALAKING YAN NGAYON DIN!" Sigaw nya kaya naman agad akong nataranta. Dali-daling kinaladkad ng mga body guard ang boyfriend ko at ang mga kaibigan ko palabas ng mansyon. Kita ko ang mga mata ni Arkiyong lumuluha na tila ba nanghihingi ng sorry dahil hindi sya makalaban.
Sa pag kakataong ito ay lalo akong napahagulgol. Nakaluhod ako habang umiiyak sa harapan ng tatay ko. "Dad nag mamakaawa ako sayo! Plase" Pilit kong sigaw kahit pa nanghihina ang katawan ko... Walang magawa si mama kundi ang pilitin akong makatayo.
Tinititigan lang ako ng sarili kong ama na nag mamakaawa at nakaluhod sakanyang harapan...
"Dadd! Plase mahal ko si Arkiyo!"
Binuhat na ako ng dalawang body guard at kinaladkad din patungo sa kwarto ko... Sigaw ako ng sigaw at nag mamakaawa kay daddy pero para bang wala lang sakanya ang mga nangyayari. "DAD! NAG MAMAKAAWA AKO SAYO PLASE!"
Natigil lang ako sa pag sigaw nang ibagsak nila ako sa sahig dahilan para sumakit ang aking tyan... Hindi ko iyon ininda, dali-dali akong tumayo at pinihit ang door knob... Nakalock na ito kaya naman lalo akong napahagulgol.
Ilang sandali pa ang nag tagal at wala na akong ingay na narinig mula sa labas.
Napaupo nalang ako sa malamig na sahig habang iniinda ang sakit ng tyan at ulo ko. Nakayakap ako sa tyan ko habang umiiyak, iniisip ko ang mga kaibigan at ang boyfriend ko. Hindi ko kayang mawalay sakanila.
"B-baby..." Hinimas ko ang maliit kong tyan. "Wag kang matakot ha, d-darating si papa mo alam ko yon..." Pag papalakas ko saking loob kahit pa hindi ko sigurado kung may Arkiyo pa ba akong makikita.
Hindi ko na alam ang mga susunod na mangyayari. Natatakot ako na baka gawin ni daddy ang ginawa nya kay ate, baka ipakasal nya din ako sa mayamang lalaki na hindi ko naman mahal.... Ayokong mawala si Arkiyo.
Advertisement
Dungeon of the Dead [hiatus]
The dungeons in this realm usually do not develop truely sentient personalities until much later on in their life. As such they are unable to generate the power the Dungeon God needs to function. Plus when they do develop their personalities, they are usually sociopathic killing machines because...well...their dungeons. Because of this the Dungeon God isn't doing so hot, and in a latch ditch attempt to preserve his Godhood he creates one final dungeon that will have a personality immediately. Unfortunately this particular dungeons seems to be just a little.....incredibly stupid. Due to the dungeon not paying attention during its earliest moments it ends up being a dungeon of the undead. This dungeon is the Dungeons Gods last chance and if it fails he will be stripped of his power by the other deitys and his creations will be exterminated. As the sentient races throughout the land despise undead and seek to destroy them where possible, this could well mean the extinction of the dungeon race...
8 156Toothpick
“Hello! My humble audience! I, the Bard of the North, am going to tell you a tale. Nothing new, nothing old. A story of a hero, some may say, others a poor boy who was hated by the world.” The storyteller paused as he waited, right timing was everything when telling a story. Pacing… Too slow and the audience became bored then left without tossing even the smallest of coins. If he spoke too fast and rushed the story. It would leave the audience confused and having no reason to be impressed. So like any good storyteller, the Bard has to do a balancing act of sorts. Not too slow, not too fast. Just perfectly in the middle. “In a shattered country in the south, a novice princeling has the ambition to mend a torn tapestry that is his birthplace. Struggling to fend off those who would usurp the throne in an unending civil war spanning centuries. A mercenary that left only death in his wake, unable to stave off the monotony and peace of life. He looks back at the path laden with bodies, wondering if it was all worth it. Wandering souls summoned by a madman, travel away from a wasteland in a foreign land, the first alone, the others as companions. A deity, ancient in her years, waiting to be freed from a duty she no longer enjoys. For all these people and their stories, none are the hero of this tale. No, the hero is not grand, not wise, not ready.. he was punished for nothing of his doing, who was an outcast that was unloved by many, including his father.” This was always the big reveal novices use to jump off into their story. He did not start here, instead, like any good fishermen, he set the bait and waited until the fish bit before pulling. As he saw the audience's eyes focus, he then started the backstory. The harness, that stopped the listeners from having metaphorical whiplash. The foreshadowing. “But that is not where the story starts. No, not even the hero's birth. Where the story begins, is the boredom of the deity, a deity many know of. She who hunts for the impossible, the guide for those who have lost the path, the Huntress of Mallon--” A small pause, a short breath. “--All old names for a single powerful being that has roamed the grounds of this continent longer than any line of kings or queens, lords or ladies. A being of worship for many an individual…” One last breath. And he began singing the first verse.
8 289protection. | DAVE EAST.
"when I'm way down, you're my safe housewe built from the ground, guess I'm home now"kidnapping occurs here.cover by @wordsbykay.
8 82Epistula Amoris // SeokSoo
"Wag kang mag seselos ha? ikaw lang talaga pramis hihi muah" -Seokmin Lee, Writing for his future someone. [Love Letter series 1]
8 135♧ Revealing The Hidden ♧【America fic】
It's about America having wings. This story is big cringe- Guys I'm gonna make a remastered version when I have time.
8 141HER ALEXEI (Her Volkovs Book 2)
Her Volkovs Series Book TwoBelle and Nikolai's relationship is put to a test as Artan, the Albanian Mob Boss comes into the picture. He is obsessed with her and he will cross the Russian Mafia just to have her. Artan is daring, relentless and he has the means to make things happen.After finding out about Artan, Nikolai plans to end him in his tracks. However, Belle finds out about a woman who might change the course of their relationship. Meanwhile, Belle and Alexei's relationship develops into something undeniable. He has harbored feelings for her and she has become dangerously attached to him. How long can they deny each other something they secretly want?
8 197