《A small cloud (Complete )》၄
Advertisement
အပိုင်း၃က ssလေး ကျန်တာ
Limit ကျော်သွားလို့ ဒီမှာ လာပေါင်းတာ
☁☁Rebirth of XiaoZhan ☁☁
မှောင်းပိန်းနေတဲ့...နေရာတစ်ခုသို့ ရောက်နေတဲ့...ကျွန်တော်...
"ရှောင်းရှောင်ကျန်း အသက် ၁၈နှစ်
Suicide ဖြင့်ကွယ်လွန်...''
"ဟို... ကျွန်တော်အခု ဘယ်ကိုရောက်လာတာလဲ...''
ရှောင်ကျန်း သူ့ရှေ့မှ..အလင်းတန်းထဲက အဖြူရောင် ရိုးရာဝတ်စုံနဲ့အမျိုးသမီးကိုကြည့်ကာ..နားမလည်စွာ ..အရဲစွန့်မေး လိုက်သည်..
"ကောင်လေး...မိုက်မဲတာပဲ မင်းက
ထားပါတော့ အခု..မင်းရောက်နေတာက...မင်းရဲ့ နောက်ဆုံးဆန္ဒကြောင့်..မင်းစိတ်အလိုရှိရာကိုရောက်နေတာ...''
"ဒါဆို ကျွန်တော့်ကို ကူညီပေးနိုင်တယ်ပေါ့နော်...''
"ဒါပေါ့.. မင်းကို အခွင့်အရေးတစ်ကြိမ်ပေးမယ်...ပထမဘဝကလို...
အမှားအယွင်းတွေ..မလုပ်မိပါစေနဲ့..ဘယ်လိုလဲ လက်ခံမလား.. မင်းဆန္ဒတွေပြည့်ဖို့အတွက်...''
"အခွင့်အရေး...ဟုတ်... ကျွန်တော်ကဘာပြန်ပေးဆပ်ရမှာလဲ..''
"မလိုပါဘူး.. ပေးစရာမလိုဘူး... မင်းသာ..မင်းဆန္ဒကိုပြီးမြောက်အောင်လုပ်နိုင်ရင်...မင်းအသက်က သက်တမ်းရှိနေတဲ့ အတိုင်း ရှင်သန်နေမှာ တကယ်လို့မလုပ်နိုင်ဘူးဆိုရင်
အခုလိုပဲ..သေရမယ်...''
"ဆိုလိုတာက...''
"အချိန်တွေပြန်လှည့်ပေးမယ်...''
"တကယ်... အဲ့လိုလုပ်လို့ရတယ်ပေါ့..ဒါဆို မား...''
"အဲ့ဒီ အချိန်ထိက...မဖြစ်နိုင်ဘူး..သိပ်ကြာတယ်...''
"ဒါဆို.. ပါးကို ပြန်ခေါ်ပေးပါ.. ''
"ကောင်းပြီ.. ဒါဆို မင်းပါးပါးကို မသေအောင် မင်းကြိုးစားရမယ်..''
"ရတယ် ကျွန်တော် ကြိုးစားမယ်..''
"ဟုတ်ပြီ.. ကဲပါ.. ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့..မင်းစိတ်ကို ပျော့ညံ့တဲ့ စိတ်ကနေပြောင်းလဲရမယ်အဲ့တာ မြဲမြဲမှတ်ထား ..''
".........''
.
.
"ရောက်ပြီ...ဝင်လိုက်..အဲ့ဒီအထဲကို..''
အလွန်မှောင်တဲ့နေရာကနေခေါ်လာပြီး..တစ်နေရာတည်း..ကွက်လင်းနေသည့်...ဖန်ပေါင်းခံတစ်ခုထဲကို..
ညွှန်ပြပြီးဝင်ဖို့ပြောနေတာမို့..
ရှောင်ကျန်းလည်း ဝင်သွားလိုက်သည်...
ခဏအကြာမှာ နာရီသံ တချက်ချက် ကို..ကြားလိုက်ရပြီး..ရှောင်ကျန်း မျက်ဝန်းတွေ..မှိတ်ကျသွားသည်..
စက်ယန္တရားနားက..ဝတ်ရုံဖြူနဲ့အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကတော့..
ပါးချိုင့်တွေပေါ်အောင်ပြုံးရင်း
"ကံကောင်းပါစေ... မားရဲ့သားလေး''
ထို့နောက်... ထိုနေရာမှ..ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်..
..............................................
"ဆူညံနေတာပဲ...''
ရှောင်ကျန်း အိပ်ယာပေါ်မှာ လူးလိမ့်ပြီး..ပြောလိုက်သည်။လက်ကလည်း
တဒီးဒီးမြည်နေလေသည့် ဖုန်းလေးကို စမ်းရင်း....
"ဝေ...ရှောင်းရှောင်ကျန်း ပြောနေ..ဟမ်...''
ရှောင်ကျန်းလက်ထဲက ဖုန်းလေးက..လွတ်ကျသွားသည်..
ရှောင်ကျန်း သူ့မျက်နှာနဲ့..ခန္ဓာကိုယ် ကို ဟိုစမ်းဒီကိုင်လုပ်ရင်း..
"ငါ... ငါက.. သေသွားပြီလေ... အိပ်မက်မက်နေတာလား..ဖြန်း...အ...နာတယ်...ဒါဆို ငါ..သုံးထပ်ကျောင်းဆောင်ရဲ့အမိုးပေါ်က..ခုန်ချတာ...မသေဘူးလား.. ''
ရှောင်ကျန်း မှန်ရှေ့မှာရပ်ပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြည့်လိုက်တော့.. ပါးစပ်အဟောင်းသား နဲ့ အံ့အားသင့်သွားလေသည်
"ဒါ.. ဒါက... ငါ..ရုပ်မဆိုးသေးဘူး..ဒါဆို.. တကယ်ပေါ့...''
အခန်းပတ်ဝန်းကျင်ကို..လှည့်ပတ်ကြည့်နေရင်း
"ဒါ.. အိမ်တော်ရဲ့ မြေအောက်ခန်းမဟုတ်ဘူး...ငါ့အခန်း...ဒါဆို.. ငါက
ပြန်လည်မွေးဖွားတဲ့ သဘောပေါ့..ကျေးဇူးပါ နတ်သမီး ..''
ရှောင်ကျန်း မျက်နှာမသစ်နိုင်ဘဲ..
အံ့သြနေသည်မှာ...ကျောက်ရုပ်ကြီးလိုပင်
"သားလေး...ကျန်းကျန်း... ''
"ပါးပါး... ''
"အောင်မလေးဗျ...''
ရှောင်ကျန်း သူ့မျက်လုံးကိုပင် သူမယုံနိုင်ဘူး ဖြစ်နေသည်..
သေပြီးသားဖြစ်တဲ့ သူက..အခုရုပ်ရည်ချောမောစွာ...ရှင်လာရုံတင်မက...ပါးပါး ကလည်း ပြန်ရှင်လာပြီ..အိပ်မက်လား..သေသွားလို့ ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေတာပါလို့ စဉ်းစားပြီး သေချာသိအောင်
ပါးပါး ကိုယ်ပေါ် ခွတက်လိုက်သည်
"အိပ်မက်မဟုတ်ဘူး ..တကယ်.. ပါးပါး မသေဘူး...ပါးပါး မသေဘူး..ဟီးအီး....ပါးပါးအစစ်ကြီး..အင့်..ဟင့်...''
"အားကျန့်... ပါးပါး ဘာလို့သေရမှာလဲ..မျက်နှာက..မသစ်ရသေးဘူး.. သွား..မျက်နှာသစ်.. မနက်စာစားကြရအောင်..အော်...မေ့တော့မလို့.. အထက်တန်းအောင်စာရင်းရလဒ်ကဘာလဲ.. ''
"ဟင်..သားက ဒုတိယနှစ်တက်နေတာလေ..''
"ရော်..အရူးလေး..အိပ်မက်တွေမက်နေပြီ..အခုမှ..သားလေးက၁၆နှစ်လေ ...''
"ဟင်..သားက..''
"ကဲပါ.. သွား..မျက်နှာသစ်.. ''
"ဟုတ်.. ဟုတ်..ပါး..ပါး...''
အပါးထွက်သွားပေမယ့်.. ရှောင်ကျန်းက..အခုထိ..ကြောင်လို့ကောင်းတုန်း...
*နတ်သမီး က ငါ့ကို ၁၆နှစ် ပြန်လုပ်ပေးလိုက်တာပေါ့..အဲ့တာဆို ငါက အခုထိ တက္ကသိုလ် မတက်ရသေးဘူးပေါ့... *
ထိုစဉ် တဖန်ဝင်လာသော..ဖုန်းကြာင့်....
"ဝေ...''
(အားကျန်း ငါတို့အောင်တယ်မင်းက..2Dပါတယ်..အဲ့တာ လှမ်းပြောတာ..ဒါနဲ့ နေပါအုံး ခုနက..ဘာလို့ ဖုန်းချသွားတာတုန်း)
"ငါ.. ငါ..အိပ်ငိုက်နေလို့ ဟုတ်တယ် ဟီး..အိပ်ငိုက်နေလို့.. ''
(ဒီနေ့ ငါတို့.. မုန့်စားသွားရအောင်..)
Advertisement
"လိုက်မယ်.. သားရီး..''
(အေးပါ.. အဲ့လိုတက်ကြွနေစမ်းပါ..ခဏနေ ငါရောက်မယ်..ပြင်ဆင်ထား... )
"ဟုတ်ပြီ.. ဒါဆို.. ငါပြင်ဆင်လိုက်အုန်းမယ်ကွာ..နော်..ဖုန်းချလိုက်တော့မယ် ''
ရှောင်ကျန်း ဖုန်းချလိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်သည်...
"အင်း... အခု..ငါက တကယ်ကြီး ပြန်မွေးဖွားလာတာပဲ..တကယ်မယုံနိုင်ဘူး...ကံတရားက ငါ့ကို အခွင့်အရေးပေးတဲ့သဘောပေါ့...ကျေးဇူးပါ မိုးနတ်မင်း..ပြီးတော့ အချိန်ပြန်လှည့်ပေးတဲ့..နတ်သမီးကိုရောပဲ.
ကျွန်တော့်ရဲ့ အပါးနဲ့ ကျိုးချန်ကို..ကျွန်တော်ကယ်တင်မယ်..''
ရှောင်ကျန်း တက်ကြွစွာ အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာတော့.မိမိအား ..ကြည့်ပြီးအံ့သြနေသည်..အစေခံများ ။
သူတို့တင်မဟုတ်ပါဘူး..ပါးနဲ့မေမေလေးရော..ကိုကို ရောပဲ
အင်္ကျီအဝါရောင်တီရှပ်ပွပွလေးနဲ့..ဂျင်းပြာဘောင်းဘီရှည်လေးကိုဝတ်ထားတဲ့..ရှောင်ကျန်းက..ဆံပင်ဘုတ်သိုက်လေးနဲ့..တကယ်ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့..လုပိုင် ငေးနေမိသည်..
"ပိစိက.. တက်ကြွနေတာပဲ..ဘာလဲ Dတွေနဲ့လား... ''
"ဟုတ်တယ်...၂ခုတောင်ပါတာ...
ကိုလေး ရ..''
သူ့ကို ပိစိလို့ခေါ်ရင်..မျက်မှောင်လေးကျုံ့၍အလိုမကျသည့်ပုံလေး နဲ့ ကြည့်တတ်တဲ့..ကလေးငယ်က..သူ့ကို စကားကောင်း ပြောနေတာကြောင့်..လုပိုင်မှာ အံ့သြသွားရသည် ...
အကုန်လုံး တအံ့တသြ ကြည့်နေတဲ့အထဲကမှ..ဒေါ်လီရန်ချင်းက အပျော်ကြီးပျော်နေသေးသည်..
*သူက ဘာလို့ အဲ့လောက်ပျော်နေတာလဲ..သူက ငါ့ကို မုန်းနေတာမို့လား..ပါးပါး ဆုံးကာရှိသေး..ငါ့ကို မီးဖိုချောင်ထဲ တန်းထည့်တာလေ..
အခု..သူက ငါ့ကို မေတ္တာအကြည့်တွေနဲ့ကြည့်နေတာလား...*
ရှောင်ကျန်း ဆက်စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ..မနက်စာ သူ့အကြိုက်..အသားညှပ်ပေါင်မုန့်ကို..စားနေလိုက်သည်။
"ကဲ..ပါးပါး.. သားစားလို့ဝပြီ..ကျိုးချန် နဲ့ ချိန်းထားတာရှိလို့ ''
"အင်း..မုန့်ဖိုးက..ကဒ်ကိုယူသွားလိုက်ရော့..လိုရင် ပါးကို ဖုန်းဆက်''
"ဟုတ်.. ဒါဆို သားသွားတော့မယ် ''
ရှောင်ကျန်း အိမ်ရှေ့က စောင့်နေတဲ့ကျိုးချန်ကို
"ကြာပြီလား..ရောက်နေတာ..''
"မေးတတ်တယ်.. ကြာသေးဘူး ဟီးဟီး.. တက်လေ...လာ..''
"အင်း... ''
ရှောင်ကျန်းလည်း ကားနောက်ခန်းမှာ ကျိုးချန်နဲ့ အတူတူပဲ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ဦးလုံ..ရပြီ..မားကတ်ကိုအရင်မောင်း...ကဲ..သားရီး..၂ခု ဆိုတော့ ဂုဏ်ပြုပါရစေ ငါ့ကို ဘာဝယ်ကျွေးမှာလဲ..''
"ပါးပါးက BankCardပေးလိုက်တာ..ငါ့ကို ကြိုက်သလိုသုံးတဲ့..မင်းကို.. မားကတ်ရောက်မှ..Toilet ထဲလိုက်ပို့ပေးမယ်...''
"ဘာကွ..အားကျန်း..မင်း..''
"စတာပါ.. မင်းကြိုက်တာလိုချင်တာ
ငါဝယ်ပေးမယ်..ပါးကလိုရင်ဖုန်းဆက်တဲ့..''
"ဟုတ်လား...ရှောင်ပါးကို..ချွန်တွန်းလုပ်အုန်းမှ...''
"လုပ်ပြီ.. မင်းကတော့..ဒါနဲ့.. မနက်စာမစားရသေးဘူးလား..ဘာစားထားလဲ..''
"မနက်က အပျော်လွန်ပြီး ဘာမှ မစားရသေးဘူး.. ဦးလုံ..ရှေ့နားက
ကော်ဖီဆိုင်မှာ ရပ်ပေးနော်.. ကျွန်တော် ဗိုက်ဆာနေလို့.. ''
ထို့နောက်.. ၂ယောက်သား ဆိုင်ထဲကို ဝင်ပြီး ချောင်ကျကျနေရာလေးမှာ
ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
"ကျိုးချန်.. ဦးလုံ အတွက် တစ်ခုခုသွားပို့လိုက်..''
"အမယ်လေး.. ဦးလုံကို..ပူမနေနဲ့ ခုလောက်ဆို ခေါက်ဆွဲဆိုင် ရောက်နေလောက်ပြီ..သူက ငါ့ကို ပြောပြီးသား...မင်းကို ဝင်ခေါ်ကတည်းက..''
"အော်.. ငါက စားခဲ့ပြီ ကော်ဖီပဲသောက်တော့မယ်..မင်းစားလေ..''
"အင်း.. ''
ကျိုးချန်က သူစားချင်တာ မှာပြီး ရှောင်ကျန်းအတွက်..Black Coffee မှာပေးလိုက်သည်..
ရှောင်ကျန်း..ဖုန်းကြည့်နေရင်း.. လာချပေးတဲ့ကော်ဖီကို..သောက်လိုက်သည်။
"ကျိုးချန်.. ငါ ပုံတင်မလို့..စဉ်းစားနေတာ.. ''
"ဟွမ်..ဘွာရွယ်..''
ကျိုးချန် ရဲ့ ပလုပ်ပလောင်း
သံကြောင့်..ရှောင်ကျန်း ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဘာဂါပလုတ်ပလောင်းနှင့် ရင်ထုမျိုချနေသော..ကျိုးချန် ပါလေ..
"ဖြေးဖြေးစား.. ရော့..ရေသောက် ''
"အွင်း..(ရေသောက်ပြီး)ဟဲ..ကျေးဇူး နေစမ်းပါအုံး ဘာလို့ပုံတင်မှာလဲ..မတင်ပါနဲ့ ''
"တင်မှာပဲ..ဘာတုန်း..ငါရုပ်ဆိုးလို့လား...''
ကျိုးချန် စိတ်ထဲမှာ အရမ်းချောပြီးချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လို့ပြောနေပေမယ့်..လက်တွေ့မှာတော့
"ဟုတ်တယ်ဟေ့ ဟုတ်တယ် မင်းကြောင့်ငါ့ရဲ့Weiboမှာ..ရုပ်ဆိုးကူးမှာစိုးလို့...''
"ဟာ..တော်ပြီတော်ပြီ.. အဲ့တာဆို မတင်တော့ဘူး...ဒါနဲ့ ငါက တကယ် တအားကြီး ရုပ်ဆိုးနေတာလား..''
"စတာပါ.. တအားချောလွန်းလို့..ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့..ငါ..စိတ်မချလို့ပါ
မျက်နှာက ပြုံးပါအုန်း ''
"ဒါဆို မင်းက..ငါချောလို့သဝန်တိုလွန်းလို့ပေါ့ဟုတ်လား..သားကြီး ''
"ဆုတောင်းလေ.. ငါ့ကို ကျော်ပြီး မင်းဆီကို ကောင်မလေးတွေကလာကြိုက်မှာစိုးလို့..''
"အာ..ငါ့ကုသိုလ်ကံပေါ့ကွာ..ဟားဟားဟား ''
"ငါ အေးဆေးစားပါရစေ နော် အသံနဲ့ နိုပ်စက်တာရုပ်နဲ့နိုပ်စက်တာ..တော်ပါတော့.. ''
"........''
Advertisement
ရှောင်ကျန်း ပါးစပ်ကို..ဇစ်ဆွဲပိတ်သလိုလုပ်ပြကာ..ကော်ဖီဆက်သောက်နေလိုက်သည်...
သူတို့စားသောက်နေတာကို..တစ်နေရာကနေလှမ်းကြည့်နေတဲ့..
တစ်စုံတစ်ယောက် ရှိခဲ့သေးသည်ဆိုတာတော့...သူတို့ သတိမထားမိ...
.
.
"အားယား....ကျန်းကျန်း... အားကျန်းလေး...ရှောင်းလေး..ငါအရမ်းကြိုက်လို့ပါ..လုပ်ပါကွာ.. နော်.. ''
"မသိဘူးကွာ... မနက်စာ စားပြီးကတည်းက...ဒီကုန်တိုက်ဝင်ဟိုကုန်တိုက်သွားနဲ့..ငါပင်ပန်းနေပြီ.. ''
"လုပ်ပါကွာ အဲ့ဒီ ဆိုင်ကို ဝင်ပြီး ရင် ရပြီ.. တစ်ခါတည်းပါ..''
"မင်းလက်ထဲကိုပြန်ကြည့်အုန်း..
ကုလားကားထဲက..မယ်တော်က..လက်ငှားမယ်.ဆိုရင်တောင်မှ
နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး..''
"ဒါပေမယ့်...အဲ့ဒီ ဖိနပ် ငါကြိုက်လို့ ပါ.. နော်.. ဝယ်ပါရစေ..''
"သွား...အဲ့အထုပ်တွေ..အရင်ထားလိုက်...ငါကူမသယ်နိုင်ဘူး..''
"အေးပါ...ဟီး.''
ကျိုးချန် အထုပ်တွေနဲ့..ကလည်ကလည်နဲ့..ကားပါးကင်ကို..သွားလိုက်သည်...
အထုပ်တွေကိုဆွဲကာ ဦးလုံ ကို အပ်ထားခဲ့ပြီး ရှောင်ကျန်းဆီကို ပြန်လာခဲ့သည်...
"မောလိုက်တာ.. ''
"မောသွားလား...ဆောရီး လာ..''
ရှောင်ကျန်း လည်း ကျိုးချန်ရဲ့ မျက်နှာက ချွေးတွေကို..သုတ်ပေးလိုက်သည်..
"ရပြီ...သွားမယ်..လာ..''
"အင်း.. ဟီး..''
"မရယ်နဲ့..နှာခေါင်းက သစ်တောက်ငှက်နူတ်သီးလိုနဲ့..''
"မင်းရော..ဘာထူးလဲ ဂေါ်ပြားလိုယုန်သွားကြီးနဲ့..''
"ဘာကွ...ဟင်းဟင်း များနေပြီနော်
မင်းဖဲ့တာ...''
"စတာပါ..အားကျန်လေးကလည်း..
အချစ်လေးကလည်း..''
"မင်းအဘကြီး..ချစ်..''
"ဟားဟား.. ''
ကျိုးချန်ရဲ့ကျောကို ရှောင်ကျန်းက တဘုန်းဘုန်းထုရိုက်လိုက်သည်..
မားကတ်ထဲက..မိန်းကလေးအချို့က
လက်သည်းကိုက်ပြီး..ကြည့်နေကြသည်..
သေချာတယ်..သူမတို့က..
သူငယ်နာမစင်သေးလို့...
"အ...''
"လမ်းကို သေချာကြည့်လျှောက်မှပေါ့...''
*ဝမ်ရိပေါ် သူက ဘယ်လိုလုပ် ပြီး..သူကငါနဲ့..တက္ကသိုလ် မှာ စတွေ့တာပါ..အခုက.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူက ငါ့ရဲ့ ဘဝကို အလဲထိုးမယ့် သူ...ဟုတ်တယ် မုန်းတယ်.. *
"မုန်းလိုက်တာ... ''
"ဟမ်.. ကိုယ်သေချာမကြားလိုက်လို့..ဘာပြောတာလဲဟင် ''
"ဘာမှ မပြောဘူး..ရပြီ... ကျေးဇူး ''
ရှောင်ကျန်း ထိုလူရဲ့ ရင်ခွင်ထဲက ထွက်ပြီး..ကြောင်တောင်တောင် လုပ်နေတဲ့.. ကျိုးချန် လက်ကို ဆွဲကာ..မားကတ်အပြင်ကို..ထွက်ခဲ့သည်...
"ဦးလုံ.. ပြန်ရအောင်.. ''
"နေအုန်း.. ငါဖိန......''
"ဘာမှ ဆက်မပြောနဲ့.. အဲ့ဒီဖိနပ် ကို မင်းအိမ်မှာ ပြန်ရောက်ရင်တွေ့ရလိမ့်မယ်.. ''
"နေအုန်း.. ရုတ်တရက်..ဟိုလူက ဘယ်သူလဲ.. မင်းက..ဘာလို့ အဲ့လောက်..ဒေါသထွက်နေတာလဲ ''
"ငါ.. ဗိုက်ဆာလို့... ''
"အမ်...အော်... အေး... ''
ရှောင်ကျန်း စဉ်းစားနေမိသည်။
*ငါက ဘာလို့များ ဝမ်ရိပေါ်ကို ရင်မခုန်ရတော့တာလဲ.....*
Zawgyi
☁☁Rebirth of XiaoZhan ☁☁
ေမွာင္းပိန္းေနတဲ့...ေနရာတစ္ခုသို႔ ေရာက္ေနတဲ့...ကြၽန္ေတာ္...
"ေရွာင္းေရွာင္က်န္း အသက္ ၁၈ႏွစ္
Suicide ျဖင့္ကြယ္လြန္...''
"ဟို... ကြၽန္ေတာ္အခု ဘယ္ကိုေရာက္လာတာလဲ...''
ေရွာင္က်န္း သူ႕ေရွ႕မွ..အလင္းတန္းထဲက အျဖဴေရာင္ ရိုးရာဝတ္စုံနဲ႕အမ်ိဳးသမီးကိုၾကည့္ကာ..နားမလည္စြာ ..အရဲစြန႔္ေမး လိုက္သည္..
"ေကာင္ေလး...မိုက္မဲတာပဲ မင္းက
ထားပါေတာ့ အခု..မင္းေရာက္ေနတာက...မင္းရဲ႕ ေနာက္ဆုံးဆႏၵေၾကာင့္..မင္းစိတ္အလိုရွိရာကိုေရာက္ေနတာ...''
"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူညီေပးနိုင္တယ္ေပါ့ေနာ္...''
"ဒါေပါ့.. မင္းကို အခြင့္အေရးတစ္ႀကိမ္ေပးမယ္...ပထမဘဝကလို...
အမွားအယြင္းေတြ..မလုပ္မိပါေစနဲ႕..ဘယ္လိုလဲ လက္ခံမလား.. မင္းဆႏၵေတြျပည့္ဖို႔အတြက္...''
"အခြင့္အေရး...ဟုတ္... ကြၽန္ေတာ္ကဘာျပန္ေပးဆပ္ရမွာလဲ..''
"မလိုပါဘူး.. ေပးစရာမလိုဘူး... မင္းသာ..မင္းဆႏၵကိုၿပီးေျမာက္ေအာင္လုပ္နိုင္ရင္...မင္းအသက္က သက္တမ္းရွိေနတဲ့ အတိုင္း ရွင္သန္ေနမွာ တကယ္လို႔မလုပ္နိုင္ဘူးဆိုရင္
အခုလိုပဲ..ေသရမယ္...''
"ဆိုလိုတာက...''
"အခ်ိန္ေတြျပန္လွည့္ေပးမယ္...''
"တကယ္... အဲ့လိုလုပ္လို႔ရတယ္ေပါ့..ဒါဆို မား...''
"အဲ့ဒီ အခ်ိန္ထိက...မျဖစ္နိုင္ဘူး..သိပ္ၾကာတယ္...''
"ဒါဆို.. ပါးကို ျပန္ေခၚေပးပါ.. ''
"ေကာင္းၿပီ.. ဒါဆို မင္းပါးပါးကို မေသေအာင္ မင္းႀကိဳးစားရမယ္..''
"ရတယ္ ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားမယ္..''
"ဟုတ္ၿပီ.. ကဲပါ.. ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့..မင္းစိတ္ကို ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ စိတ္ကေနေျပာင္းလဲရမယ္အဲ့တာ ၿမဲၿမဲမွတ္ထား ..''
".........''
.
.
"ေရာက္ၿပီ...ဝင္လိုက္..အဲ့ဒီအထဲကို..''
အလြန္ေမွာင္တဲ့ေနရာကေနေခၚလာၿပီး..တစ္ေနရာတည္း..ကြက္လင္းေနသည့္...ဖန္ေပါင္းခံတစ္ခုထဲကို..
ၫႊန္ျပၿပီးဝင္ဖို႔ေျပာေနတာမို႔..
ေရွာင္က်န္းလည္း ဝင္သြားလိုက္သည္...
ခဏအၾကာမွာ နာရီသံ တခ်က္ခ်က္ ကို..ၾကားလိုက္ရၿပီး..ေရွာင္က်န္း မ်က္ဝန္းေတြ..မွိတ္က်သြားသည္..
စက္ယႏၱရားနားက..ဝတ္႐ုံျဖဴနဲ႕အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကေတာ့..
ပါးခ်ိဳင့္ေတြေပၚေအာင္ၿပဳံးရင္း
"ကံေကာင္းပါေစ... မားရဲ႕သားေလး''
ထို႔ေနာက္... ထိုေနရာမွ..ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့သည္..
..............................................
"ဆူညံေနတာပဲ...''
ေရွာင္က်န္း အိပ္ယာေပၚမွာ လူးလိမ့္ၿပီး..ေျပာလိုက္သည္။လက္ကလည္း
တဒီးဒီးျမည္ေနေလသည့္ ဖုန္းေလးကို စမ္းရင္း....
"ေဝ...ေရွာင္းေရွာင္က်န္း ေျပာေန..ဟမ္...''
ေရွာင္က်န္းလက္ထဲက ဖုန္းေလးက..လြတ္က်သြားသည္..
ေရွာင္က်န္း သူ႕မ်က္ႏွာနဲ႕..ခႏၶာကိုယ္ ကို ဟိုစမ္းဒီကိုင္လုပ္ရင္း..
"ငါ... ငါက.. ေသသြားၿပီေလ... အိပ္မက္မက္ေနတာလား..ျဖန္း...အ...နာတယ္...ဒါဆို ငါ..သုံးထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ရဲ႕အမိုးေပၚက..ခုန္ခ်တာ...မေသဘူးလား.. ''
ေရွာင္က်န္း မွန္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့.. ပါးစပ္အေဟာင္းသား နဲ႕ အံ့အားသင့္သြားေလသည္
"ဒါ.. ဒါက... ငါ..႐ုပ္မဆိုးေသးဘူး..ဒါဆို.. တကယ္ေပါ့...''
အခန္းပတ္ဝန္းက်င္ကို..လွည့္ပတ္ၾကည့္ေနရင္း
"ဒါ.. အိမ္ေတာ္ရဲ႕ ေျမေအာက္ခန္းမဟုတ္ဘူး...ငါ့အခန္း...ဒါဆို.. ငါက
ျပန္လည္ေမြးဖြားတဲ့ သေဘာေပါ့..ေက်းဇူးပါ နတ္သမီး ..''
ေရွာင္က်န္း မ်က္ႏွာမသစ္နိုင္ဘဲ..
အံ့ၾသေနသည္မွာ...ေက်ာက္႐ုပ္ႀကီးလိုပင္
"သားေလး...က်န္းက်န္း... ''
"ပါးပါး... ''
"ေအာင္မေလးဗ်...''
ေရွာင္က်န္း သူ႕မ်က္လုံးကိုပင္ သူမယုံနိုင္ဘူး ျဖစ္ေနသည္..
ေသၿပီးသားျဖစ္တဲ့ သူက..အခု႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာစြာ...ရွင္လာ႐ုံတင္မက...ပါးပါး ကလည္း ျပန္ရွင္လာၿပီ..အိပ္မက္လား..ေသသြားလို႔ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေနတာပါလို႔ စဥ္းစားၿပီး ေသခ်ာသိေအာင္
ပါးပါး ကိုယ္ေပၚ ခြတက္လိုက္သည္
"အိပ္မက္မဟုတ္ဘူး ..တကယ္.. ပါးပါး မေသဘူး...ပါးပါး မေသဘူး..ဟီးအီး....ပါးပါးအစစ္ႀကီး..အင့္..ဟင့္...''
"အားက်န့္... ပါးပါး ဘာလို႔ေသရမွာလဲ..မ်က္ႏွာက..မသစ္ရေသးဘူး.. သြား..မ်က္ႏွာသစ္.. မနက္စာစားၾကရေအာင္..ေအာ္...ေမ့ေတာ့မလို႔.. အထက္တန္းေအာင္စာရင္းရလဒ္ကဘာလဲ.. ''
"ဟင္..သားက ဒုတိယႏွစ္တက္ေနတာေလ..''
"ေရာ္..အ႐ူးေလး..အိပ္မက္ေတြမက္ေနၿပီ..အခုမွ..သားေလးက၁၆ႏွစ္ေလ ...''
"ဟင္..သားက..''
"ကဲပါ.. သြား..မ်က္ႏွာသစ္.. ''
"ဟုတ္.. ဟုတ္..ပါး..ပါး...''
အပါးထြက္သြားေပမယ့္.. ေရွာင္က်န္းက..အခုထိ..ေၾကာင္လို႔ေကာင္းတုန္း...
*နတ္သမီး က ငါ့ကို ၁၆ႏွစ္ ျပန္လုပ္ေပးလိုက္တာေပါ့..အဲ့တာဆို ငါက အခုထိ တကၠသိုလ္ မတက္ရေသးဘူးေပါ့... *
ထိုစဥ္ တဖန္ဝင္လာေသာ..ဖုန္းၾကာင့္....
"ေဝ...''
(အားက်န္း ငါတို႔ေအာင္တယ္မင္းက..2Dပါတယ္..အဲ့တာ လွမ္းေျပာတာ..ဒါနဲ႕ ေနပါအုံး ခုနက..ဘာလို႔ ဖုန္းခ်သြားတာတုန္း)
"ငါ.. ငါ..အိပ္ငိုက္ေနလို႔ ဟုတ္တယ္ ဟီး..အိပ္ငိုက္ေနလို႔.. ''
(ဒီေန႕ ငါတို႔.. မုန့္စားသြားရေအာင္..)
"လိုက္မယ္.. သားရီး..''
(ေအးပါ.. အဲ့လိုတက္ႂကြေနစမ္းပါ..ခဏေန ငါေရာက္မယ္..ျပင္ဆင္ထား... )
"ဟုတ္ၿပီ.. ဒါဆို.. ငါျပင္ဆင္လိုက္အုန္းမယ္ကြာ..ေနာ္..ဖုန္းခ်လိဳက္ေတာ့မယ္ ''
ေရွာင္က်န္း ဖုန္းခ်လိဳက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လိုက္သည္...
"အင္း... အခု..ငါက တကယ္ႀကီး ျပန္ေမြးဖြားလာတာပဲ..တကယ္မယုံနိုင္ဘူး...ကံတရားက ငါ့ကို အခြင့္အေရးေပးတဲ့သေဘာေပါ့...ေက်းဇူးပါ မိုးနတ္မင္း..ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ျပန္လွည့္ေပးတဲ့..နတ္သမီးကိုေရာပဲ.
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အပါးနဲ႕ က်ိဳးခ်န္ကို..ကြၽန္ေတာ္ကယ္တင္မယ္..''
ေရွာင္က်န္း တက္ႂကြစြာ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာေတာ့.မိမိအား ..ၾကည့္ၿပီးအံ့ၾသေနသည္..အေစခံမ်ား ။
သူတို႔တင္မဟုတ္ပါဘူး..ပါးနဲ႕ေမေမေလးေရာ..ကိုကို ေရာပဲ
အကၤ်ီအဝါေရာင္တီရွပ္ပြပြေလးနဲ႕..ဂ်င္းျပာေဘာင္းဘီရွည္ေလးကိုဝတ္ထားတဲ့..ေရွာင္က်န္းက..ဆံပင္ဘုတ္သိုက္ေလးနဲ႕..တကယ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းလို႔..လုပိုင္ ေငးေနမိသည္..
"ပိစိက.. တက္ႂကြေနတာပဲ..ဘာလဲ Dေတြနဲ႕လား... ''
"ဟုတ္တယ္...၂ခုေတာင္ပါတာ...
ကိုေလး ရ..''
သူ႕ကို ပိစိလို႔ေခၚရင္..မ်က္ေမွာင္ေလးက်ဳံ႕၍အလိုမက်သည့္ပုံေလး နဲ႕ ၾကည့္တတ္တဲ့..ကေလးငယ္က..သူ႕ကို စကားေကာင္း ေျပာေနတာေၾကာင့္..လုပိုင္မွာ အံ့ၾသသြားရသည္ ...
အကုန္လုံး တအံ့တၾသ ၾကည့္ေနတဲ့အထဲကမွ..ေဒၚလီရန္ခ်င္းက အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ေနေသးသည္..
*သူက ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ေပ်ာ္ေနတာလဲ..သူက ငါ့ကို မုန္းေနတာမို႔လား..ပါးပါး ဆုံးကာရွိေသး..ငါ့ကို မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ တန္းထည့္တာေလ..
အခု..သူက ငါ့ကို ေမတၱာအၾကည့္ေတြနဲ႕ၾကည့္ေနတာလား...*
ေရွာင္က်န္း ဆက္စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ..မနက္စာ သူ႕အႀကိဳက္..အသားညွပ္ေပါင္မုန့္ကို..စားေနလိုက္သည္။
"ကဲ..ပါးပါး.. သားစားလို႔ဝၿပီ..က်ိဳးခ်န္ နဲ႕ ခ်ိန္းထားတာရွိလို႔ ''
"အင္း..မုန့္ဖိုးက..ကဒ္ကိုယူသြားလိုက္ေရာ့..လိုရင္ ပါးကို ဖုန္းဆက္''
"ဟုတ္.. ဒါဆို သားသြားေတာ့မယ္ ''
ေရွာင္က်န္း အိမ္ေရွ႕က ေစာင့္ေနတဲ့က်ိဳးခ်န္ကို
"ၾကာၿပီလား..ေရာက္ေနတာ..''
"ေမးတတ္တယ္.. ၾကာေသးဘူး ဟီးဟီး.. တက္ေလ...လာ..''
"အင္း... ''
ေရွာင္က်န္းလည္း ကားေနာက္ခန္းမွာ က်ိဳးခ်န္နဲ႕ အတူတူပဲ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"ဦးလုံ..ရၿပီ..မားကတ္ကိုအရင္ေမာင္း...ကဲ..သားရီး..၂ခု ဆိုေတာ့ ဂုဏ္ျပဳပါရေစ ငါ့ကို ဘာဝယ္ေကြၽးမွာလဲ..''
"ပါးပါးက BankCardေပးလိုက္တာ..ငါ့ကို ႀကိဳက္သလိုသုံးတဲ့..မင္းကို.. မားကတ္ေရာက္မွ..Toilet ထဲလိုက္ပို႔ေပးမယ္...''
"ဘာကြ..အားက်န္း..မင္း..''
"စတာပါ.. မင္းႀကိဳက္တာလိုခ်င္တာ
ငါဝယ္ေပးမယ္..ပါးကလိုရင္ဖုန္းဆက္တဲ့..''
"ဟုတ္လား...ေရွာင္ပါးကို..ခြၽန္တြန္းလုပ္အုန္းမွ...''
"လုပ္ၿပီ.. မင္းကေတာ့..ဒါနဲ႕.. မနက္စာမစားရေသးဘူးလား..ဘာစားထားလဲ..''
"မနက္က အေပ်ာ္လြန္ၿပီး ဘာမွ မစားရေသးဘူး.. ဦးလုံ..ေရွ႕နားက
ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ရပ္ေပးေနာ္.. ကြၽန္ေတာ္ ဗိုက္ဆာေနလို႔.. ''
ထို႔ေနာက္.. ၂ေယာက္သား ဆိုင္ထဲကို ဝင္ၿပီး ေခ်ာင္က်က်ေနရာေလးမွာ
ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"က်ိဳးခ်န္.. ဦးလုံ အတြက္ တစ္ခုခုသြားပို႔လိုက္..''
"အမယ္ေလး.. ဦးလုံကို..ပူမေနနဲ႕ ခုေလာက္ဆို ေခါက္ဆြဲဆိုင္ ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ..သူက ငါ့ကို ေျပာၿပီးသား...မင္းကို ဝင္ေခၚကတည္းက..''
"ေအာ္.. ငါက စားခဲ့ၿပီ ေကာ္ဖီပဲေသာက္ေတာ့မယ္..မင္းစားေလ..''
"အင္း.. ''
က်ိဳးခ်န္က သူစားခ်င္တာ မွာၿပီး ေရွာင္က်န္းအတြက္..Black Coffee မွာေပးလိုက္သည္..
ေရွာင္က်န္း..ဖုန္းၾကည့္ေနရင္း.. လာခ်ေပးတဲ့ေကာ္ဖီကို..ေသာက္လိုက္သည္။
"က်ိဳးခ်န္.. ငါ ပုံတင္မလို႔..စဥ္းစားေနတာ.. ''
"ဟြမ္..ဘြာ႐ြယ္..''
က်ိဳးခ်န္ ရဲ႕ ပလုပ္ပေလာင္း
သံေၾကာင့္..ေရွာင္က်န္း ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဘာဂါပလုတ္ပေလာင္းႏွင့္ ရင္ထုမ်ိဳခ်ေနေသာ..က်ိဳးခ်န္ ပါေလ..
"ေျဖးေျဖးစား.. ေရာ့..ေရေသာက္ ''
"အြင္း..(ေရေသာက္ၿပီး)ဟဲ..ေက်းဇူး ေနစမ္းပါအုံး ဘာလို႔ပုံတင္မွာလဲ..မတင္ပါနဲ႕ ''
"တင္မွာပဲ..ဘာတုန္း..ငါ႐ုပ္ဆိုးလို႔လား...''
က်ိဳးခ်န္ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းေခ်ာၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာေနေပမယ့္..လက္ေတြ႕မွာေတာ့
"ဟုတ္တယ္ေဟ့ ဟုတ္တယ္ မင္းေၾကာင့္ငါ့ရဲ႕Weiboမွာ..႐ုပ္ဆိုးကူးမွာစိုးလို႔...''
"ဟာ..ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ.. အဲ့တာဆို မတင္ေတာ့ဘူး...ဒါနဲ႕ ငါက တကယ္ တအားႀကီး ႐ုပ္ဆိုးေနတာလား..''
"စတာပါ.. တအားေခ်ာလြန္းလို႔..ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းလို႔..ငါ..စိတ္မခ်လိဳ႕ပါ
မ်က္ႏွာက ၿပဳံးပါအုန္း ''
"ဒါဆို မင္းက..ငါေခ်ာလို႔သဝန္တိုလြန္းလို႔ေပါ့ဟုတ္လား..သားႀကီး ''
"ဆုေတာင္းေလ.. ငါ့ကို ေက်ာ္ၿပီး မင္းဆီကို ေကာင္မေလးေတြကလာႀကိဳက္မွာစိုးလို႔..''
"အာ..ငါ့ကုသိုလ္ကံေပါ့ကြာ..ဟားဟားဟား ''
"ငါ ေအးေဆးစားပါရေစ ေနာ္ အသံနဲ႕ နိုပ္စက္တာ႐ုပ္နဲ႕နိုပ္စက္တာ..ေတာ္ပါေတာ့.. ''
"........''
ေရွာင္က်န္း ပါးစပ္ကို..ဇစ္ဆြဲပိတ္သလိုလုပ္ျပကာ..ေကာ္ဖီဆက္ေသာက္ေနလိုက္သည္...
သူတို႔စားေသာက္ေနတာကို..တစ္ေနရာကေနလွမ္းၾကည့္ေနတဲ့..
တစ္စုံတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ေသးသည္ဆိုတာေတာ့...သူတို႔ သတိမထားမိ...
.
.
"အားယား....က်န္းက်န္း... အားက်န္းေလး...ေရွာင္းေလး..ငါအရမ္းႀကိဳက္လို႔ပါ..လုပ္ပါကြာ.. ေနာ္.. ''
"မသိဘူးကြာ... မနက္စာ စားၿပီးကတည္းက...ဒီကုန္တိုက္ဝင္ဟိုကုန္တိုက္သြားနဲ႕..ငါပင္ပန္းေနၿပီ.. ''
"လုပ္ပါကြာ အဲ့ဒီ ဆိုင္ကို ဝင္ၿပီး ရင္ ရၿပီ.. တစ္ခါတည္းပါ..''
"မင္းလက္ထဲကိုျပန္ၾကည့္အုန္း..
ကုလားကားထဲက..မယ္ေတာ္က..လက္ငွားမယ္.ဆိုရင္ေတာင္မွ
နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး..''
Advertisement
- In Serial194 Chapters
The Simulacrum
"He who fights with harem tropes should see to it that he himself does not become a harem protagonist. And if you gaze for long into a narrative, the narrative gazes also into you." --- Friedrich Nietzsche (probably?) How would you react if one day you woke up inside an environment running on tropes and clichés? For allegedly average high-schooler Leonard Dunning, this question became quite relevant when one day he woke up in a pristine city on a strange island in the middle of the Atlantic, without any memories, surrounded by classmates who are barely more than characterless placeholders, and with a classic indecisive harem protagonist and his impossibly beautiful love interests for friends. That would be hard to deal with already, yet his investigation into the tropes governing the world, trying to avoid harem shenanigans, and his odd blend of outside-context knowledge, unique abilities, and a penchant for causing trouble wherever he goes ends up dragging him into the center of the action anyway. Disclaimer: This is a tongue-in-cheek, slice of life romantic comedy, with occasional sprinkles of combat and mystery to spice things up. Please do not expect a straight up deconstruction beyond some in-universe meta-commentary by the characters.
8 401 - In Serial63 Chapters
The Dark Side of the Moon
"Fuck, baby. You can't say things like that to me. I want to, also. Trust me." His hand snakes down my body until he enters two of his fingers into my wet center. I can only moan in response."However," he kisses my neck possessively, finding the right spot to drive me crazy. "I need to build you up to that." He pushes his fingers in and out of me, hitting deeper and deeper as his strokes become longer and harder and faster. "You feel that? My fingers deep in your pussy that's dripping for me?" He licks the side of my neck as my breaths come out in short pants."My dick is going to stretch you out so much more. When I finally fuck you, you're going to be sore for days. And you're going to love it."----------Thea Brooks, an 18-year-old college student, lives her life by a schedule. She has school, homework, her job at the Coffee shop where she drinks way too much caffeine to be healthy, and the rest of the time she is watching her little sister while her mother is at work. She thinks that everything will remain the same as she starts her college classes, but that all changes when a new friend of hers introduces her to an attractive guy that she can't seem to get out of her head.Grayson Dark, a 22-year-old Alpha of his pack, has been searching for his mate since he turned 16. All hope is lost until one of his pack mates strolls into his home with the most magnificent scent- his mate's scent. After only slightly maiming his pack mate, it is revealed that his mate is close by- and human. Without understanding the supernatural world existing around her, Thea will have to learn to look past Grayson's faults- mainly his possessiveness and anger issues- while staying out of danger from unknown threats and learning her place at Grayson's side. Oh... and keeping her grades up. How hard can that be?
8 184 - In Serial37 Chapters
The Scarlet Logs (Book 2)
Prequel to the first book, Drake. The Scarlet Logs is a four-part spin-off book that focuses on the lives of four separate entities. Irene, the spoiled daughter. Lyn, the beautiful ballerina. Drake, the demon and Anna, the scarlet witch.
8.18 157 - In Serial30 Chapters
The Immortal Cure
Her mother is an alcoholic, her job sucks, her world is complicated, but that doesn't deter Rosalie Jean from her dreams of living a normal life. Unfortunately, she's about to discover that normal, isn't her calling card. With a stubborn personality and her heart on her sleeve, trouble is bound to throw her into a world of chaos. Rosalie soon discovers that some myths, are real - Vampires.
8 157 - In Serial44 Chapters
The Bad Boy's Love
It's easy to fall, sabi nga nila. Yung ibang tao, nahuhulog sa panlabas na anyo o kaya yung ugali ng isang tao. Yung iba, sinasabi nilang mahal nila ang isang tao pero ang tanong ko, alam ba nila ang tunay na pag-ibig? Para sa akin, mahirap mahulog lalo na sa taong matigas ang puso. Ano kayang pakiramdam na nahulog sa iyo ang isang taong hindi mo type? Pogi siya pero hindi ka tumitingin sa panlabas na anyo dahil tumitingin ka sa panloob na anyo, masama naman ang ugali niya, paano ka mahuhulog sa taong ito?
8 79 - In Serial40 Chapters
For Your Attention. (Yandere x reader)
You know the worn out story of boy bullys a girl but he actually just has feelings for her, right? Well Brandon takes that to a whole new level when (Y/n), his crush since he was just a kid, refuses to acknowledge him. He believes she has secret feelings for him, though once he discovers the truth, he develops a plan to win her back. Highest Ranks:#4 in Horror#7 in Confusion#4 in Bully#3 in yandere
8 126
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
