《Golden Serenity》14

Advertisement

Nag start na ang battle at sobrang galing ng mga banda. Nandito na sa tabi ko si Chancellor, tapos narin naman daw ang mga kailangan niyang gawin. Minsan tinatawag na lang siya kung kailangan.

May intermission numbers din from other people in between bands. Kumakanta ngayon yung second year from BA ata, ben and ben songs kinanta niya feel na feel tulot ng buong gym ang kanta.

Masaya ako ngayon na dumalo ako dito, unti unti natutunan ko nang makihalubilo sa iba. Yung takot nandito parin, pero mas gusto ko na yung ma experience kopa lahat.

Nagpaalam si Chance saakin may gagawin daw at nagpunta sa may back stage. Tinuon kona lang ulit yung attention ko sa stage.

"Okay schoolmates may surprise na banda ang kakanta para sa inyo. Let's welcome THE SC's." Lumabas sila Chance at ibang officers and governors.

Pumunta si Chance sa may gitna may hawak na acoustic guitar, mukhang siya ang kakanta. Na excite ako ng konti dahil doon, surprise talaga dahil kitang nagulat ang lahat pero nag cheer parin sila.

"Mic test, Hello guys!" Bati ni Chance sa audience. "So kakanta kami ng tatlong kanta para sainyo, sana magustuhan niyo. Pag pasensyahan niyo na kung hindi kami kagalingan." Pagkatapos ay nag strum na siya, unang strum pa lang ay alam kona Gitara.

Bakit pa kailangan mag bihis

Sayang din naman ang porma

Lagi lang namang may sisingit

Sa t'wing tayo'y magkasama

Grabe ang boses niya I didn't know na marunong siya kumanta at mag gitara. Sinabayan naman siya ng mga iba sa pagkanta.

Bakit pa kailangan ang rosas?

Kung marami namang nag-aalay sa'yo

"Bakit daw ba kasi madaming nag pa marriage booth sayo." Singit nung isang back up nila, natawa naman ang lahat sa sinabi niya.

Uupo na lang at aawit

Maghihintay ng pagkakataon

Hahayaan na lang silang

Magkandarapa na manligaw sa'yo

Idadaan na lang kita sa awitin kong ito

Sabay ang tugtog ng gitara

Idadaan na lang sa gitara

"Pagbigyan mona daw, aalis na e." Comment naman ngayon yung gov ng college namin. Akala ko seryoso sila lahat sa gagawin nila pero parang may kalokohan din.

Natapos na yung kanta na madaming side comments. Next song is little things, I miss one direction. Ngayon nauna naman yung gov ng educ sa pagkanta.

You never love yourself half as much as I love you

And you'll never treat yourself right, darling, but I want you to

If I let you know, I'm here for you

Maybe you'll love yourself like I love you, oh

Advertisement

Si Chance naman ang kumanta sa part na yan tapos ay nakatingin saakin. Kinilig tuloy yung mga ibang nakakita sa ginawa niya. Tulak na tulak naman si Ree at Celeste saakin sabay sabi ng sana all daw.

"Last song na po namin, and I dedicate this song kay alam niyo na." Sabi ni Chance sa mic, kinilig naman pati mga ibang profs na nanunuod. "Aurelie!!!!" Sigaw ng mga ibang tao.

Umaga na sa ating duyan

'Wag nang mawawala

Umaga na sa ating duyan

Magmamahal, oh, mahiwaga

One of my favorite from Ben & Ben, I really love how you choose to love someone everyday.

Matang magkakilala

Sa unang pagtagpo

Paano dahan-dahang

Sinuyo ang puso?

I remember how I first saw him in that very stage, giving his speech to welcome us freshmen. Ang bilis ng panahon.

Kay tagal ko nang nag-iisa

And'yan ka lang pala

As he sang those naka tingin lang siya saakin kaya kinilig nananaman ang iba. Puro sana all na lang naririnig ko.

Mahiwaga

Pipiliin ka sa araw-araw

Mahiwaga

Ang nadarama sa 'yo'y malinaw

Buong kanta ay halos naka tingin lang siya saakin, pagkatapos nila ay nag thank you sila at nag sorry sa kalokohan nila. Pinalakpakan namin sila, magaling naman pala sila. Talented din ang mga officers.

Bumalik na si Chancellor dito sa tabi ko, pagka upo na pagkaupo niya ay hinampas ko siya sa braso niya.

"Aray! bebe ko, dimo nagustuhan?" Mukhang lumungkot mata niya. "Sira, nagustuhan ko magaling ka palang kumanta pati marunong ka mag gitara." Bumalik naman yung saya sa mata niya.

"Syempre, talented kaya ako." Sabay pa pogi niya. "Oo na, kadaming side comment nila." Natawa naman siya.

"Ewan koba sa kanila." Hinayaan kona lang siya at pinag patuloy ang panunuod.

Nasa likod ko ay kamay ni Chance naka patong sa upuan. Mukhang pagod na siya, dahil naka yuko siya at gusto ng matulog.

"Okay ka lang? Inaantok kana ba?" Tanong ko sa kanya. "Konti, pero kaya pa matatapos narin naman." Pag assure niya saakin.

Natapos narin naman ang performances kaya nag awards na. Pagkatapos na pagkatapos ay nag picture kaming anim, pati yung mga officers and councils ay nag papicture kay Zero dahil nakitang may hawak na camera.

I'm so proud of them, for having the heart to give us this kind of experience. I really appreciate their efforts and sacrifices, lahat ng pagod, kulang sa tulog. Especially kay Chance, despite having a lot of responsibilities hindi siya nag kukulang.

Pagkatapos nilang mag picture ay lumapit saakin si Chance, pinalibutan din naman kami ng mga councils. Mukhang may binabalak sila na something.

Advertisement

"Ah Aurelie, bebe ko. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin to pero heto na." Nagpalakpakan naman sila na kinikilig. "Liligawan kita, ipag pray kita." I was lost for words hindi ko alam ano i rereact ko agad.

"Hindi ako nag tatanong, pinapaalam ko lang." I know Chance. "Okay, yeah sure." Napatalon naman siya ng marinig ang sagot ko.

"Rinig niyo yun, nililigawan kona yung Bebe ko." Proud na proud niyang sabi at nagpalakpakan naman sila. Lumapit saakin si Chance at may sinuot na singsing. It was a beautiful daity ring with one small diamond.

"Promise ring pa lang yan, I promise to always find time, make time for you. I promise to never give you headaches, pero mag ready ako ng advils kung sakali." Natawa naman ako dun. "I promise to be the best guy, I'll always pray to Him to guide us." Naiyak naman ako ng konti dahil he's also praying for us.

Pagkatapos noon ay nag picture ulit kaming dalawa sa may gitna ng stage, wala na kasing masyadong tao dahil naglabasan na. Nasa may bewang ko yung kamay niya, nakikiliti ako pero hindi kona lang pinahalata.

The picture were beautiful, after that ay hinatid niya muna kami sa sasakyan dahil babalik siya doon para mag ligpit.

"Oh right, bago ko makalimutan. My parents wanted you to join us next saturday for our foundation visit, if hindi ka busy." Tumango naman siya. "I'll come, I'll gladly join you guys." Energetic parin siya parang hindi pagod.

ONE MONTH, since nagligaw na officially si Chance. I'm still quite adjusting sa super sweetness niya, and super caring pero all throughout the one month maayos ang lahat.

Our parents know about each other na, it turns out naunang nag paalam si Chance sa magulang ko bago yung battle of the bands. His parents naman ay supportive din, turns out pati yung prof ko ay ate niya. Medyo slow ako doon sa part na yun, pero rest assured naman na hindi unfair ang trato niya saakin sa school.

Nandito ako ngayon sa canteen, kumakain magisa. Dahil busy sa mga group works ang dalawa, ako naman tapos na doon kaya magisa lang ako dito ngayon.

Si Chance busy sa mag compleye ng schoolworks niya ngayon, pero okay lang naintindihan ko naman. Besides malayo layo rin ang Lucinda sa main kaya okay lang saaking hindi kami lagi nag kikita.

Busy ang lahat dahil patapos na ang first sem, exams na next week. Dahil hanggang first week of December na lang ang pasok namin at Sem break at Christmas break na namin.

Kumakain lang ako ng may lumapit saaking mga archi, base sa unif nila. Namukhaan ko naman agad sila at nakitang sila yung noon sa marriage booth na kaibigan nung isang nagpakalas saakin.

"May kasama po ba kayo ms. Aurelie? Puno po kasi ang mga upuan." Tumingin naman ako sa paligid at nakitang totoo nga. "Ah wala sige go ahead." Umupo naman sila at nasa may adjacent seat ko yung si Alexis, ngumiti naman siya.

Bumalik nako sa pagkain ko, pagkatapos ko ay nilabas ko ang phone ko saglit dahil nag text ata si Chance.

'Kumain kana ba bebe ko? Eat rice meals, not pasta okay? Tubig din bebe ko wag soft drinks. Ingat ka.'

Ganyan lagi siya, daily reminders of eating healthy, and staying healthy. Nag reply naman ako ng 'yes boss, ikaw din.' Hindi naman namin kailangan laging magkausap kaya okay na kami sa ganyan kapag busy.

"Ms. Aurelie, kumusta napo kayo?" Tanong nung isang archi. "Okay lang, hindi ko inaasahan na magkikita pa ulit tayo pero nice to see you again, and also Au na lang mahaba masyado yung Aurelie" Sa san isidro kasi silang mga archi minsan lang talaga sila mapadpad dito pag P.E ata nila.

"Ay oo nga po pala Ako si Leah, si James, si Seven at si Alexis po, from archi po." Pagpapakilala niya sa mga kasamahan niya. "Nice to meet you all, I'm Aurelie pero Au na lang." Medyo naka kwentuhan kopa sila, mabait naman sila at parang kami pala nung apat friends since hs kaya magkakasama lagi.

I have to go na kaya nag paalam nako sa kanila, kailangan ko pang puntahan yung dalawa at kamustahim kung ano na nagagawa nila.

"Bye, I have to go now. It was nice meeting you all, see you around." I bid my goodbye to them and smiled.

Everything is getting beter for me, I can now talk freely to anyone. I'm no longer afraid of having a lot of people look at me. I'm more friendly now. Maybe the effect of Chancellor to me, and besides I need to be better para saakin at sakanya.

I really just want God to guide us, whatever people may say about us will not matter because we have Him. I just fully put my trust to Him and He will win all our battles.

I just pray I can be a better version of myself.

Love, Lara...

Follow me on twitter: 26clairdelune

Sorry for the typos and grammar errors.

Thoughts?

#GSArawaraw

    people are reading<Golden Serenity>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click