《Golden Serenity》7

Advertisement

After he said those words feeling ko nag freeze ako, I just looked at him. Maraming tao ang naka tingin at nag pipicture. Humarap nako sa mga photographers and nag smile na lang.

Ngayon ko lang nakita ng maayos ang suot niya, isang black long sleeves na naka bukas ang dalawang buttons sa taas. He's tall compared to me, he's like 5'11 and I'm just 5'8. Ngayon ko lang na realize kung gaano katangkad talaga si Chancellor, and how small I am when I'm near him.

"Let's hear Ms. Aurelie speech para sa face of the night." right may pa thank you pala ito.

"Ah, first things first I didn't expect this. Simple lang naman ang suot ko, andaming magagandang suot diyan nag effort. But thank you for this." I don't know what to say.

Pagkatapos noon ay baba na sana ako, pero pinag stay muna ako sa gilid. Naramdaman ko ang kamay ni Chance na nasa likod ko habang papunta sa gilid.

Tinuloy nila ang pag announce sa face of the night sa lalaki and ang nanalo ay isang studyante mula sa CASS daw. Gwapo siya and ang linis niyang tignan kaya deserve naman.

"Ms. Aurelie, please come for the picture." Picture nananaman, after neto talaga bababa na ako.

Natapos ang picture taking at bumaba nako, hindi kona hinantay pang may umalalay sakin.

Pagkabalik ko sa upuan ay binigay ko kay Ree ang sash and yung mini trophy. Tumawang tuwa naman siya.

"Sweet niyo ni Chace sa taas ah, dami kong picture tuloy." Pangasar ni Celeste, Sumangayon pa si Ree.

Pinakita nila sakin yung mga pictures and ang lapit nga talaga namin sa isa't isa. Sana lang wala ng maging issue pa dito. Ayaw na ayaw ko ang center of attraction.

Nagpatuloy lang ang program, mga awards din, performaces and etc. Umalis na si Celeste kanina dahil ayaw na niyang mas mag pagabi pa. Inaantok na ako kaya naman naisipan naming umalis na, nung nasa may bandang gate na kami ay pinigilan ako saglit ng Gov ng College namin.

"Aurelie, saglit lang." Huh? Bakit?

Dumating agad si Chancellor na dumaan sa may bleachers. Bakit nandito siya e kailangan siya sa taas.

"Aurelie, pwedeng mag picture tayo?" What?! Hindi kona alam kung anong i rereact ko.

Pumayag na lang ako at pumunta kami sa maliwag na part. Pumwesto siya sa may likuran ko, nafefeel ko tuloy yung braso niya sa may likod ko. I felt uncomfy because of it.

"Closer naman!!!!!" Isa pa tong Reeilla na to. Sobrang support pati siya nag pipicture yung kambal natatawa na lang.

Advertisement

"Thank you, by the way. You really look beautiful today. Take care." Ulit ulit lang Chance, badtrip nako dahil sa pagod.

"Yeah, you too." Umalis na kami katapos kong sinabi yun. Narinig ko pang nag bye ang ilan.

Pagkasakay na pagkasakay namin ng kotse ay nag iirit na lang si Ree sa nangyari kanina. Nagawa pa niyang isend sakin yung mga pictures na kinuha niya.

Nakatulog ako sa byahe. Kauwi na kauwi ko ay nag shower, nagpalit at nag skin care para maka tulog na. Nakaupo nako sa kama ng biglang mag notif ang phone ko.

'thechancellords mentioned you in a story.'

It was two pictures one from when were both up the stage, and yung isa sa may entrance kanina. With the caption 'with the face of the night @margauxaurelieo'.

Bakit kailangan niya pa i-story. People would surely see this and say things. I just replied with a like. Natulog nako katapos noon.

I overslept, good thing it's saturday. I went down stairs and ate with my parents. This saturdays is important because we will visit the foundation later. We do this every first saturday of the month.

"Sunshine, did you enjoy your freshmen night?" Dad asked with such joy.

"Yes po, madaming nag perform and masaya." I really enjoyed some of the performaces.

"I saw you were the face of night. You look really lovely even with that simple outside. Mana ka talaga sakin anak." Hahaha si mommy talaga. Wait, saw? Saan kaya.

"Saan niyo po nakita?" I asked.

"Sa facebook page ng university. Kaka upload lang nila. You might want to check it." Mommy said na parang may gusto siyang iparating.

So I did check it since I'm done eating narin naman. Nag punta ako sa facebook page ng school and scrolled through pictures until one picture with few reacts and a few comments caught my attention.

It was the picture where Chancellor whispered those words to me while puting the sash, the next one was us smiling as the camera.

"Who's he?" Daddy asked.

"The president of the council dad." mukhang nakita din niya yung mga pictures.

Tumango na lang si daddy at napa smile. After eating I went upstairs para maka ligo and ready na para umalis. Pupunta din sina Ree and ang kambal dahil nakaugalian na nga namin to.

We were now otw to the foundation. I just wore a HW pants and a white foundation shirt, and sneakers. I need to be comfy to help a lot.

Advertisement

When we reached the foundation nag aantay na yung mga families sa labas, the kids are now excited. I love those kids, they bring joy to me and nalalabas nila yung masayahing ako.

"Ate Sunshine!!" Pagkababa na pagkababa ko nag takbuhan agad sila saakin.

"Hello kids, kumusta kayo?" I missed them.

Nagtungo kami sa loob para mag salo salo sa pagkain, nag prepare ng boodle fight. Kahit busog na busog ako ay kumain parin ako. Masaya ang lahat na kumakain, habang kumakain ay dumating na ang tatlo at ang pamilya nila.

"Ate Ella, Kuya Zero, Kuya Keron!!" Agad nag takbuhan ang mga bata sa kanila. Kita ko agad ang saya sa mata ng tatlo.

Dito kasi kami sumasaya talaga, yung kaya namin maki sama sa lahat, ng walang inaalala kundi sila. Kaya sobrang thankful namin sa mga parents namin dahil hanggang ngayon ay matatag parin tong foundation.

Maghapon nakipag laro kami sa mga bata at nakikipag usap sa mga matatanda. Sinong mag aakala na ang isang Aurelie ay masayahin at hindi mataray.

"Ate Sunshine, wala paba kayong boyfriend?" Nagulat ako sa tanong ni Jasper isa sa mga bata.

"Wala pa e, kayo muna kasi ang aalagaan ko bago iba." Natawa naman si Ree sa sinabi ko.

"Masungit kasi ang Ate Sunshine niyo sa mga may gusto sa kanya." Si Keron naman ngayon ang nang asar.

Natawa naman ang mga bata sa sinabi niya, totoo naman kaya di ako nasasaktan. Pagkatapos noon ay nagpatuloy na lang kaming mag laro at kwentuhan. Nag picture taking pa kami.

Oras na ng pagalis kaya medyo nalungkot nananaman ang mga bata. Kahit kami rin, pero babalik naman kami next month ulit kaya gumaan naman ang loob nila.

Nakauwi na kami and nakita ko na yung mga pictures kanina nasa facebook page na ng foundation. Nag save ako ng iilan pagkatapos ay shinare yung post.

Madami namang nag react and may iilang nag comment. Pero isang comment lang ang naka kuha ng pansin ko.

The smile suits you Aurelie.

Nakita kong may iilang nag react dun kasama na si mommy na nag heart react pa. Mommy talaga nako, ni like kona lang ang comment niya at nag post sa ig story ko ng iilang pictures.

Nakatulog ako agad dahil narin siguro sa pagod. Sunday ngayon which means Lord's Day and Family Day. Nagseservice kami everyday sa may Tarlac pa kaya maaga kaming nagigising at nag reready.

Nag make up lang ako ng konti at sinuot ko yung light blue lace dress na hanggang below the knee and three inches na white pumps. Kinuha kona yung Channel sling bag ko. Viola, ready to go.

Ang nag drive si Daddy, nasa harap si Mommy and nasa likod niya ako. Habang papunta doon ay nag earphones na lang ako at tumitingin sa daan.

Nakarating na kami sa church and bumaba na pero before kami pumasok ay nag pa picture muna kami dahil ganoon naman lagi gusto ni mommy. Bagets na bagets parin kasi siya.

"Good morning po, Mr and Mrs. Olivarez and Aurelie." Bati ng mga usherette samin.

Umupo na kami sa may bandang gitna and before nag start may iilan pang kilala sila Mommy kaya nakipag kwentuhan muna for a bit. Ako umupo na lang, pero napatingin tingin ako sa paligid at nakitang nandito si Chancellor.

Napatingin din siya sa gawi ko at nagulat ng makita ako. His also wearing a light blue long sleeves na nakatupi hanggang siko and partnered with a black slacks.

Nag start na ang service kaya bumalik na sila mommy. Nag focus na lang ako kay pastor, kesa sa kung anong isipin ko.

Natapos na ang service and may mga iilang nag bless at naki beso kina mommy, pati narin saakin. Nagulat ako ng biglang papunta dito si Chancellor banda samin.

"Richard, pare kamusta?" May bumati kay dad. Pati narin kay mommy mukhang parents ni Chancellor medyo kamukha niya daddy niya.

"Uy Ben, long time no see. Okay lang busy sa trabaho. Kayo kamusta?" Mukhang matagal na nilang kilala ang isa't isa maybe business partner ni dad or kaibigan niya.

"Chancellor halika batiin mo ang Tito Richard and Tita Aurora mo." Tawag ng mommy ni Chance sa kanya.

"Sunshine, come say hi also to your Tita Carla and Tito Ben." Okay confirmed, they both know each other.

"This is my son Chancellor Pierce." Pagpapakilala ng mommy niya.

"This is Aurelie pero sunshine tawag namin sa kanya." Bakit kailangan sabihin pa yun mommy.

So yun nag bless ako sa parents niya and ganun din naman siya. Mukhang wala nakong magagawa dahil nag kamustahan na talaga sila at nag yayaan pang mag lunch together.

"So Sunshine huh? Looks like you'll be stuck with me for lunch."

Love, Lara...

Twitter: 26clairdelune

Sorry for the typos and wrong grammar.

Thoughts?

#GSSunshine

    people are reading<Golden Serenity>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click