"Mom,why you look like sad po?"- My son,ran asked me.Nandito kasi sya sa kwarto namin ni fraser tumatambay kasama ko.

"Nothing baby, Mommy just tired"- I said and I give him an assuring smile.

If you're wondering why ran asked me that question it's because ilang linggo ng walang oras si fraser saamin,I know he's busy with his company but he must also consider to have some time with his family too.Kung uuwi naman siya ay hating gabi na and when the morning comes di ko na siya naaabutan and he only leave a sticky note na nagsasabing pumasok na siyasa trabaho niya.

I don't know what's with him,hindi naman siya ganito saakin kapag aalis siya noon ng umaga ginigising niya ako and magpapaalam saakin ng harapan but now? Something change with him. I don't want to think negative pero di ko mapigilan eh.

Tulad nalang ngayon, I text him earlier that he should go home early so that the three of us had dinner together here in our house,but he didn't reply with my messages.Now is freaking 10:00 pm but still no fraser!

"Tara baby,hatid na muna kita sa room mo so you can sleep na"-sabi ko sa anak ko kita ko kasing inaantok na siya habang nanonood ng cartoons sa iPad niya.

"Karga po mommy, i'm sleepy na kasi po talaga"- he said kaya kinarga ko nalang siya and di naman masama na kargahin ko siya kahit buntis ako dahil di rin naman siya mabigat.

Nang makarating na kami sa kanyang room ay nilapag ko na siya sa kanyang bed and I put him his blanket.While me, I sat down in the edge of his bed and I open my phone to check if fraser texted me,but to my disappointment there's no text nor call coming from him.

I sighed heavily and I open my phone contacts and find the number of Charlotte.

After ng ilang ring ay sinagot na niya ito.

"What's up beshy?Napatawag ka?"- tanong sa kabilang linya.

"Beshy, I need someone to talk to right now, that's why I called you"- I reply to her question.

"Why?what happen chantal? Did you and fraser argue?"- she asked worriedly

"No not like that, we didn't argue. Napansin ko kasi lately that he change"- malungkot na sabi ko

"What do you mean by that change thingy beshy?"- tila naguguluhang tanong niya.

So I tell her kung ano ba ang napapansin ko lately kay fraser.

"Shh don't cry,don't stress yourself.Baka naman busy lang talaga sa company niya"- pagpapatahan niya saakin. Sorry naman kung masyadong emosyonal ako buntis eh.

"Sana naman sabihan niya ako hindi yung, huhulaan ko pa kung bakit siya nag-iba diba? I don't want to think negative on him because I love him pero pano kung may ka tarantaduhan siyang ginagawa?"- I do sound praning right now.

"The best way to ease your negative thoughts beshy is to confront him"- she advises me.

"I'm afraid"- mahinang usal ko.

"Afraid of what?" She asked.

"Afraid of his answer,afraid that he might get mad at me.Baka sabihan niyang I don't trust him"- sabi ko.

"Just try beshy, and whatever happens nandito lang ako para sayo"- sabi niya and with that my heart flutter to what she said. She always support me.

Medyo nagtagal pa yung pag-uusap namin dahil tinanong ko rin siya kung kamusta na siya ang her baby at kung alam na ba ni miko ang tungkol sa dinadala niya and so on.

Nang medyo inaantok na ako ay tumabi na ako sa anak kong natutulog na.His bed is big so kasya kaming dalawa.I hug him before I fall asleep.

Mga around 12 or 1 nang madaling araw ay naalimpungatan ako dahil ramdam kong parang lumulutang ako, kaya I immediately open my eyes.

"Fraser?"- sabi ko ng makita kong binubuhat pala niya ako.

Ngayon lang ba sya umuwi?

"Shh go back to sleep,i'm going to carry you back in our room"- mahinang sabi niya.Di ko nalang pinansin yung sinabi niya dahil narin sa Antok ay pinikit ko ulit ang aking mga mata.

Naramdaman kong inilapag niya ako sa kama at kinumutan pero bago ako makatulog ulit narinig ko pa yung sinabi niya...

"I love you hon"- that's what the last he said and di ko na alam ang sunod niyang ginawa dahil nakatulog na talaga ako.

Mga madaling araw na ng matapos ako sa mga papeles na pinipirmahan ko, I'm busy this past few days dahil kailangan ko talagang tapusin lahat ng mga paper works ko as soon as possible dahil may hinahanda akong surpresa para kay chantal.

I know she's upset with me dahil pakiramdam niya ay wala na akong time sa kanya o sa anak namin,but kailangan ko itong gawin to make my plan success. Miss na miss ko na siya pati yung kadaldalan niya and her kisses tuwing uuwi kasi ako ay di ko na siya nadadatnang gising at kung umaga naman ay maaga akong pumapasok and I just leave a note for her.

When I open my phone kanina ay na guilty talaga ako dahil nag message pala siya saakin na sabay kaming mag dinner tatlo sa bahay.Mga 11pm ko na kasi nabasa yung message niya dahil naiwan ko sa kotse yung phone ko,nabasa ko nalang yung message niya nung pauwi na ako.

At nung pag-uwi ko ay madaling araw na at alam kong tulog na ito ngayon sa aming kwarto dahil nga masama sa kanya ang magpuyat.Nong umakyat Ako sa taas ay dumeretso agad ako sa kwarto namin.I want to see her badly, seeing her will vanished all my tiredness.

Pero nanlumo ako nung makita kong wala siya sa kama namin, so I search her in the bathroom ngunit wala ito doon at isa lang Ang naisip kong pinuntahan niya and that's the room of our son.Kaya naman ay dali dali akong tumungo roon and i'm right nandito nga siya.She's peacefully sleeping beside our son.

I sighed and I go near her.

She's really mad at me,kaya dito ito natulog. I promise i'm going to make it up to her when my surprise for her is already settled. Binuhat ko siya sa kama para ilipat siya doon sa kwarto namin at naalimpungatan pa nga ito ngunit ay sinabihan ko na matulog siya ulit na sinunod naman niya.

Nang mailapag ko siya sa kama ay tulog na nga ito kaya binubulungan ko nalang siya na mahal ko siya and I kissed her forehead. Napadako naman ako sa medyo umbok na nyang tummy 'my little angel is inside that tummy' napangiti ako habang tintigan yun. Medyo inangat ko ang damit niya at hinahaplos ang umbok nyang tyan.

"hello there baby,this is your daddy i'm so excited to see you soon.Pakabait ka dyan sa tummy ni mommy ha wag mo syang pahirapan"- kinakausap ko ang tyan niya at marahan itong hinihimas.

Nang magsawa na ako ay hinalikan ko ang tummy niya at kinumutan ko na si chantal at naglinis lang ako ng katawan at nagbihis ng pantulog at agad akong tumabi sa kanya. I hug her tight when I already lay beside her and drove myself asleep.

Nang mag umaga na ay sinadya ko talagang gumising ng maaga para maabutan ko itong tarantadong katabi ko ngayon at di nga ako nagkakamali dahil nandito pa nga siya and he's hugging me tightly. Pero dahil sa naiinis ako sa kanya ay tinanggal ko ang pagkakapulupot ng kanyang mga kamay sa bewang ko at dahan dahan akong umalis at tumungo sa banyo to do my morning routine.Nang tapos na ako sa lahat ay bumaba na ako patungo sa kitchen i'm going to Cook for breakfast at di ko nadatnan si manang pagbaba ko siguro ay tulog pa ito dahil maaga pa naman.

I Cook a simple and mostly common breakfast of every filipino.Some eggs, Tocino,longganisa and etc.

Habang naghahalo ako ng fried rice na niluluto ko ay someone back hugging me, tss fraser. Gising na pala ang gago

"Good morning hon"- malambing na anya at hinalik halikan ang leeg ko but I didn't respond to what he said.

I just ignore him.

"Why you wake up so early hmm?"- he asked habang yung mukha niya ay nasa leeg ko parin nakatayo.

"Umalis ka nga dyan kitang may ginagawa ako dito"- inis na ani ko sa kanya at pilit tinatanggal ang braso nyang nakapulupot sa may bewang ko.

Ngunit di ito nakinig he still back hugging me.

"Isa fraser, pag di kapa bumitaw ipupokpok ko sayo itong sandok. Try me"- nawawalang pasensyang sabi ko.

Narinig ko naman itong napabuntong hininga bago umalis sa pagkakayakap saakin.

"Where's my morning kiss?"- malambing na tanong niya.

So dahil nga ma pride ako ay inignora ko nanaman ito at tahimik akong naglagay ng mga pinggan and kubyertos sa dining table.

"Hey hon, are you mad?"- tangina di ba obvious? Anong tingin niya dito drama ko lang? Tss.

Kung maka asta eh parang walang ginawang mali, di ko sya bati no. Bahala sya.

"Sorry na please"- he said with pleading eyes.

Di ako madadala sa ganyan niya.

"Save that sorry for yourself.tss"- I coldly said

"Sorry dahil nitong mga nagdaang araw ay medyo busy ako sa company at di ko na kayo napag tutuunan ng pansin ng anak natin. I will make it up to the both of you. Promise"- malumanay na sabi niya.

"Tss sa companya ba talaga busy o sa ibang bagay"- bulong ko lang sana yung pero narinig niya.

"Chantal, are you suspecting me do bad doings?"- parang di makapaniwalang tanong niya.

"Wala akong sinabing ganyan"- walang ka emo-emosyong sabi ko.

"I already said sorry na nga.Ano pang ikinagagalit mo dyan!"- this time ay medyo tumaas na yung boses nya na ikinatigil ko sa ginagawa ko and I face him.

"Don't you dare to tone up your voice at me!"-sigaw ko sa kanya at pilit kong kinakalma ang sarili ko dahil naisip kong buntis pala ako.

I shouldn't stress myself out.

"Who wouldn't ? Eh parang pinag iisipan mo ako ng masama dyan"- ganti niya.

I scoffed at di makapaniwalang tinignan ko sya.

"So, Ako na ang naging masama rito ngayon?"- naluluhang tanong ko sa kanya.

Para naman itong nabalik sa ulirat and guiltiness was written all over his face,as I see his reaction he felt sorry at malumanay syang tumingin saakin but I don't care. I hate him!

How can he be this jerk again!

"H-hon"- mahinang sabi niya and he attempt to reach me pero lumayo ako sa kanya.

"Don't come near me fraser, not now!"- ma awtoridad na pahayag ko sa kanya.

"Fuck! I'm such a jerk!.. Hon, I'm really sorry about my attitude earlier, it wasn't my intention I just carried away."- he pleaded and hug me and what I did is I didn't hug him back.

My tears start to fall down dala narin siguro ito ng hormones ko at nagiging emotional ako.

"Shh hush now love.Sorry,sorry,sorry. Stop crying please"- paulit ulit na hinging paumanhin niya.

"Bitaw"- walang emosyong sabi ko.

"L-love"- nauutal na sabi niya.

"Sabing bitaw!"- buong lakas ko syang tinulak at lumayo agad ako sa kanya.

"Huwag na huwag mo akong malapit lapitan at kausapin hanggang wala kang Magandang explenasyon saakin Fraser and please ayaw na muna kitang makita pagbaba ko ulit dito mamaya"- I coldly said and I exit our dining area at bumalik ako sa taas to check my son.

I left him there dumfounded. Bahala siya sa buhay niya. Wahhh! Naiinis ako sa kanya!

"Baby"- gising ko sa anak kong natutulog.

"Hello mom, Goodmorning"- bati niya saakin pagkamulat niya ng kanyang mata.

Bumangon siya at yumakap saakin.

Kahit papaaano ay nabawas bawasan yung stress ko sa ama niya, my son's hug is so comforting.

"How was your sleep baby?"- malambing na tanong ko sa kanya.

"My sleep was very fine mom, and oh! I had a dream."- he said.

"And what's your dream all about?"- I ask him

"I dream about you and dad, you two got married in the church. Such a wonderful dream of mine mom, right?"- happiness plastered on his face while telling me his dream

"Y-yeah haha it is"- yan nalang yung nasabi ko and I awkwardly laugh.

Bat naman kasi yun pa yung napaginipan ng baby ko. Kung ok lang talaga kami ng dad nya ngayon kikiligin ako sa panaginip niya pero hindi eh kaya medyo awkward saakin yung sinabi niya.

Pinaliguan ko na si ran at binihisan Pagkatapos ay lumabas na kami sa kwarto niya para bumaba at mag-almusal. Pagbaba namin ay wala akong makitang fraser, Si manang lang ang nakita ko sa dining area.

"Oh ija, Hali na kayo't kumain na baka lumamig pa itong niluto mo"- manang said kaya tumango lang ako at pinaupo ko na si ran sa upuan.

Sinandukan ko na muna siya ng pagkain sunod ay ako naman ang nagsandok and after that we eat silently. Luckily at di nagtanong si ran kung nasaan daddy niya, siguro ay nasanay narin siya na di namin nakakasama si fraser kumain ng umagahan nitong mga nakaraan.

Sabi rin ni manang na pinapasabi daw ni fraser saakin na pumasok na siya sa office niya.

"Mom, pasyal po tayo"- Nandito kasi kami ngayon sa may garden ng bahay si ran ay naglalaro ako naman ay nagmumuni muni.

Bigla naman syang lumapit saakin para sabihin na mamasyal kami.

"Hmm, Where do you want to go?"- I ask him and pinaupo ko sya sa may lap ko and I check his back if he's sweating.

"Punta po tayo doon sa may playground mom, I want to play with other children po"- masayang tugon niya.

Well pumayag ako dahil para naman ma expose siya sa labas at makasalamuha siya ng ibang mga bata hindi puro dito lang sa bahay.

"Let change your clothes then"- I said at pumunta na kami sa loob ng bahay and binihisan ko na siya.

Nagdala rin ako ng small bag para sa pang bihis niya sakaling pagpawisan siya.

"Manong punta po tayo doon sa may playground"- sabi ko sa driver namin, I use our driver right now dahil di ko trip mag drive and tinatamad ako.

"Sige po ma'am"- he said at inalalayan ko muna si ran papasok sa backseat at ako naman ang sumunod.

Pagkarating namin sa may playground ay tumakbo agad si ran doon sa mga batang naglalaro.Ako naman ay umupo sa may upuan na merong malaking payong na nakalagay and a wooden round table.

Pinagmamasdan ko lang ang anak kong masayang naglalaro and I even take a picture of him.

*Ehem*

Someone fake cough at my back so I turned around and I saw...

"Miko"- gulat na sabi ko, what is he doing here?

"Hi chantal, Its nice to see you here"- nakangiting sabi niya.

"Same.By the way, what brings you here?"- takang tanong ko sa kanya.

Sya naman ay umupo muna sa may bakanteng upuan so magkaharap kami ngayon.

"I felt bored kaya naglakad lakad ako kanina and sa paglalakad lakas ko ay napadpad ako dito and nakita kita kaya lumapit ako dito"- paliwanag niya at tumango naman ako.

"Sino kasama mo?"- tanong niya.

"I'm with my son,he's right over there"-turo ko sa anak kong naglalaro sa may slide.

"He really look like his father"- sabi niya habang nakatingin kay ran.

"Indeed"- I said.

"Bat di nyo sya kasama ngayon?"- tanong niya

Ako naman ay natigilan muna sa tanong niya. I did a deep sighed first before I answer him.

"He's busy"- walang emosyong sabi ko.

"Ganun ba? Is there something bothering you? You look like sad chantal"- alalang sabi niya.

"Nah i'm ok, away mag-asawa lang. You know simple misunderstanding"- I said at ngumiti sa kanya.

Kita ko namang tumango siya.

"Ikaw, kelan mo balak mag-asawa?"- I change the topic and I ask him.

"Wala pa akong balak"- sabi niya and shrugged his shoulder

"Kahit mag-anak man lang? You know para naman may pagka libangan ka"- sabi ko.

"Ayoko muna magka-anak and naghahanap pa ako ng babaeng magpapatibok muli ng puso ko"- sabi niya.Tss kong maririnig ito ngayon ni charlotte siguro masasaktan yun.Sabihin ba naman na ayaw magkaanak not knowing na may nabuo na.

Tarantado to, Kung sino-sino kasi tinitira nito di niya namamalayan may nakapasok na pala.tss.

"Paano kung may nabuntis ka at di mo lang pala alam?"- makahulugang tanong ko.

"Di mangyayari yun I always use protection when I do that thing"- natatawang sabi niya. Gusto ko to batukan eh.

"Paano nga when you accidentally get someone pregnant?"- tanong ko ulit

"Well, kung akin talaga yun papanagutan ko but before that magpapa DNA test muna kami para di ako ma scam no"- sagot niya.Nako pag andito lang talaga si charlotte baka napatay na niya ang gagong lalaking ito.

Di ko alam kung bat ko ito pinatulan dati. Lumabas talaga yung totoong baho niya na babaero siya.

"Btw bat nga ba natanong mo?"- he curiosly asked.

"Wala lang, wala akong ma e topic eh"- sabi ko and I shrugged my shoulder.

How I want to tell him the truth about my bestfriend condition pero wala ako sa lugar para pangunahan ang bestfriend ko.

"Mom, sino po sya?"- di ko namamalayan na nakalapit na pala ang anak ko dito sa pwesto namin.

"He's Tito miko anak, he's my friend"- pagpapakilala ko sa kanya.

"Hi po Tito miko, i'm francher po but you can call me ran.Nice to meet you po"- magalang na pagbati ng anak ko.

"Hello handsome kiddo, nice to meet you too"- nakangiting bati ni miko sa anak ko at kinurot nito ang pisngi ng anak ko.

Ako naman ay tumayo para kumuha ng pamalit ni ran dahil pinagpapawisan ito.

"You're pregnant?"- I turn my gaze to miko who's looking at my baby bump right now.

"Ahh yes, We will have a second child after a month"- sabi ko.

"Congrats, sharp shooter talaga yung asawa mo"- mahinang sabi niya at tumatawa.

Sinamaan ko lang siya ng tingin dahil nandito ang anak ko nakikinig tas nagsasalita sya ng ganyan.

"Hehehe sorry, nga pala una na ako, I'm happy to see you here and you too little kiddo. Bye"- sabi niya and with that he left.

"Mom, let's go to daddy's office"- natigilan ako sa hiling ng anak ko.

"W-why?"- nauutal na tanong ko.

"I want to see him mom, I miss him.Can we go please?"- he pleaded and I saw in his face how he missed hi father.

Shit!pano to eh hindi ko bati yung daddy niya.

"Mom?" Sabi ng anak ko at naghihintay sa sagot ko.

"A-ah alright,we were go there pero mabilis lang ah because he's busy, we mustn't disturb him"- sabi ko nalang sa anak ko

Pumayag nalang ako kaysa naman umuwi kaming malungkot siya and I dont want that to happen. Siguro ay pag andon na kami ay iiwasan ko nalang siya. Ganon nga.

"Manong sa companya po ni fraser"- sabi ko sa driver pagkapsok namin sa sasakyan.

Nasa may harap na kami ng companya niya and hindi pa nga kami pumapasok ay kinakabahan na ako.

"Good afternoon po ma'am what can I do for you?"- tanong nong receptionist pagkapsok namin.

"We want to see fraser"- sabi ko sa kanya.

Tinignan naman ako nito ng may pagtataka.

"Uhmm ka ano-ano po kayo ni mr.Williams?"- taas kilay na tanong niya.

So di pala niya pinaalam dito sa companya niya na may asawa't anak na siya. Unbelievable!

"I'm his WIFE and our SON wants to see him, Can you give me what floor his office is?"- pinagdiinan ko talaga ang mga salitang sinasabi ko.

Parang di makapaniwalang tinignan naman ako nito.

"Are you making some story ma'am? As we know here wala pa pong asawa at anak si mr.Williams"-Sabi niya.

"Hey miss! Can't you see my dad,fraser and I has the same face at ayaw mo pa talagang maniwala? Or are you just one of my father's admirer kaya ayaw mo kaming papasukin? Tss."- Masungit na sabi ng anak ko at yung receptionist ay napanganga namang nakatingin sa anak kong walang emosyon.

When he did this face magkamukhang magkamukha talaga sila ng ama niya.

"So? What floor his office?"-tanong ko ulit doon sa receptionist

"N-nasa 35th floor po ma-am and sorry for my attitude earlier"- nakayukong sabi niya at humingi ng paumanhin.

But I just ignore her dahil wala ako sa mood at dumeretso na kami sa elevator and press the 35th floor.

When we reach here ay nakita ko kaagad ang CEO office at sigurado akong iyon na ang office ni fraser. Habang papalapit kami sa office niya ay binundol ng kaba ang dibdib ko. I don't know why.