《Chasing Rainbows》16: Come inside of my heart
Advertisement
yo this may involve some topic that are triggering for
some, but that aside, hindi naman siya masyadong dark.
(unedited again)
* * *
“Rejected ka nanaman?”
Weh.
Teka.
Pusang gala.
Nagjojoke lang siya diba? Diba?
“Kala mo 'di ko maaalala? Girl matalas memorya ko, excuse you.” Sabay flip pa nito ng imaginary hair niya. Napakurap lang ako.
Hindi ko alam ang mararamdaman ko. Kung matutuwa ba ako dahil naaalala na niya ako o kung mahihiya dahil naaalala niya ang kagagahan ko nang gabing 'yon. Yung nakakatakot kong muka dahil sa sirang make-up, at maputik na gown.
Pusang gala, naaalala niya ang first encounter namin!
“Sabi na nga ba pamilyar 'yong ilong mo.”
Napatingin ako dito, nagtataka. “I-Ilong ko?”
Ngumuso saglit si Timothee saka tumango tango. “Dream nose ko kasi 'yang ilong mo girl. Nakatitig lang kaya ako sa ilong mo noon habang umiiyak ka, napansin ko din yung nunal sa gilid nito. Pipicturan ko nga sana para sana reference kung sakaling magpa-nose job ako, you know.” At humagikhik pa ito.
Wala sa sarili naman akong napahawak sa ilong ko. Hindi ko nga alam na may nunal pala ako sa ilong. Ngayon ko lang ginusto maging ilong sa tanang buhay ko.
“P-Pero, ano, marami pa naman akong kapreho ng ilong ah?” Nahihiya akong nag-iwas ng tingin at ginalaw galaw ang ilong ko. Narinig ko lang siya na tumawa ulit.
“Duh iskr, I super know right. Kaya nga 'di ako sigurado kung ikaw 'yon nung una kitang makita. Nakumpirma ko lang ngayon dahil pareho kayo kung umiyak. Ang talino ko talaga my gosh, hashtag beauty with brains.”
Bahagya akong natawa nang pabebe nitong hinawi ang imaginary buhok niya at kunwari inilagay sa likod ng tenga niya kahit bumalik din naman sa may noo nito dahil hindi naman gaano mahaba.
Napatingin din siya sa akin at ngumiti, ang cute ng ngiti niya. Sasabog na puso ko.
“Ayern, oh. Ngumingiti na siya ulit, bongga.”
Napaiwas ako ng tingin. “Hindi naman kasi ako umiiyak.”
“Ay oh, dedeny pa ang gaga. Girl don't me, sawa na ako sa mga indenial. Mga kaibigan ko puro ganyern.” Anito ulit kaya napatingin ako sa kanya at ngumiti. “So, bakit ka nga umiiyak?”
Napakagat labi ko.
Hindi ko alam kung kaya kong sabihin sa kanya. Hindi rin ako komportableng nagkukwento tungkol dito pero siguro... makakatulong 'to para gumaan ngayon ang dibdib ko. Parang 'di ko pa masikmura eh.
“Uhm, how should I start...” My fingers started fidgeting. Sinusubukan ko ding kalmahin ang puso at paghinga ko.
“Ayos ka lang?” Naramdaman kong umusog si Timothee sa akin, naramdaman ko din ang braso nitong biglang umakbay sa akin habang hinihimas ang balikat ko.
Parang gusto kong umiyak dahil sa comfort at tumalon dahil sa kilig.
“Noong grade 8 kasi...” Sumulyap ako kay Timothee at nakitang masinsin itong nakatingin sa akin. “I was almost groomed by a college guy.”
I almost choked habang sinasabi 'yon not in a gross way but because there's some lump blocking it, natigilan siya samantalang pinipigilan ko naman ang sarili kong umiyak. Pinapaulit ulit ko sa sarili ko na ayos lang 'yon, na tapos na 'yon, pero hindi ko mapigilang medyo mapaluha at manginig ang kamay.
“Beh...” Hinigpitan ni Timothee ang pagkakaakbay sa akin, this time ay isinali niya ang isa niya pang kamay kaya nakayakap na ito sa akin ngayon.
I tried calming my heart pero walang epekto kapag ganito kalapit si Timothee.
“Y-You were ano... the R word?”
Napailing ako. “Harassed lang. Nanligaw kasi tsaka may itsura. Syempre bata pa ako kaya malay ko ba sa mga ganyan, kaya ayun, dinala niya ako sa may cr tapos n-ni lock yung pinto....”
Advertisement
“Oy, ayos lang, 'wag mo nang sabihin kung 'di mo pa keri beh...” Mula sa pagkakayakap ay ibinaba ni Timothee ang kamay niya at hinawakan ang kamay kong kanina pa nanginginig. Napansin niya pala.
“Ayos lang naman. Minsan lang nagpapanic ako kapag naaalala ko. He didn't really touch me, muntik na. Sabi niya pa nga na normal lang daw 'yon.” Sumikip yung dibdib ko. Pilit kong inaalis sa utak ko yung exact na imahe pero 'di ko magawa. Hingang malalim. Hingang malalim lang ang katapat nito.
“Punyeta kaya ayoko sa mga lalaki eh!” Bulalas ni Timothee, napatingin ako sa kanya. “Ay char, bakla pala ako. Favorite ko mga fafables, pero hindi yung mga animal na gaya nila.”
Bahagya akong natawa, pinunasan ko din ang iilang luha na 'di ko namalayang kumawala bago hinawakan ulit ang kamay ni Timothee. Medyo kumalma na ako.
“Alam mo yun, gusto kong tumili noon pero sabi niya baka ma-expell daw siya kapag tumili ako, eh wala naman daw siyang ginagawang masama. Ang sama ko daw kung ganun. Buti nalang....”
Napatigil ako.
“Buti nalang?” Takang tanong ni Timothee. Napaiwas ako ng tingin. “Buti nalang anez?”
Buti nalang dumating si Connor nun.
Ngumiti ako saka huminga ng malalim. “Buti nalang nabuksan ng isa kong kaklase yung pinto tapos hinigit niya palayo yung lalaki. He was expelled, gusto pa sanang magsampa ng kaso nina mama kasi daw grooming 'yon pero in-advice ng guidance counselor na magtherapy nalang muna ako.”
“Good, buti nalang. Nagkaka-ptsd ka pa ngayon?” Tanong nito.
Napakagat labi ako. “I don't know? Maybe bumabalik lang sa alaala ko lalo na kapag tinatawag akong... malandi? Yung mga kaklase ko kasi...”
“Ano? Pabitin girl jusmiyo.”
Natawa ako. “Hindi kasi ako pinaniwalaan ng iba naming kaklase kasi gwapo yung lalaki tsaka matalino, inisip nila na ginusto ko din daw. Hindi naman lahat hinusgahan ako, may iba lang talaga na tingin sa akin malandi. I was a child, malay ko ba!”
Naramdaman kong humigpit ang hawak ni Timothee sa balikat ko kaya napatingin ako dito. His jaw was clenched at para siyang galit and at the same time naaawa sa akin, napayuko nalang ako.
“I don't understand why some people do that, ikaw na nga dehado tapos ikaw pa may gusto? Bobo sila girl? Charot. Gigil lang ako, sarap nilang sabunutan. Hashtag closeted misogyny, echos lang ulit, wala akong alam diyan.”
Napatawa ako saka mahinang umiling. Saka ko lang napansin ang kamay ni Timothee na nilalaro ang kamay ko. I-iintertwine niya ito tapos pipisil pisilin tapos aalisin nanaman tapos I-iintertwine nanaman.
Napakagat labi ako at sinulyapan si Timothee na mukang 'di niya napapansin. Pusang gala, ayos na ako. Ayos na ayos na ako mahawakan lang kamay niya.
Siguro nababaliw na ako pero kahit madilim na, kitang kita ko parin si Timothee. May maliit na ngiti sa labi niya habang nakatitug sa mga kamay namin. Looking at him takes my breath away.
“So kaya ka andito dahil may tumawag sa'yong malandi? Tama ba?”
Nahihiya akong tumango at nag-iwas ng tingin nang sumulyap ito. “Yup.”
“Sino ba 'yan? Resbakan natin. Konting sampal at sabunot lang sa kanya ay for sure, deds na siya.” Umakto pa siyang tatayo pero hinawakan ko nalang ulit ang kamay nito at pinanatili.
Pusang gala, tsansing at its finest.
“'Wag na ayos na ako.” I scoffed. “Thanks for listening and comforting me tho.”
Ngumiti pa ako sa kanya para ipakitang malaking bagay talaga na nag-stay siya sa tabi ko. Ngumiti din ito sa akin at tinitigan ako bago ko naramdamang pinisil nanaman nito ang kamay ko.
Advertisement
Pusang gala ayokong kiligin pero nangingiliti ang bulate ko sa tiyan.
“No prob girl.” Tumawa ito. “Kaya lang, sana next time na makita kitang umiyak, eh may alak na. Mas magandang mag-emote with drinks eh, diba?”
Natatawa akong umiling iling. Ang cute niya talaga. “Oo nalang.” I bit my lower lip at nagkatitigan nanaman kami. This time, hindi na ako umiwas. This time, susulitin ko na ang gabing 'to.
Hawak ko ang kamay ni Timothee, nakaakbay siya sa akin, malapit ang muka niya at nakatitig din siya sa akin.
Pusang gala para akong nasa langit, parang panaginip.
Worth it ba lahat ng taon na ginugol ko para kay Timothee? Oo, sobra.
“Ano girl, uhm, you see kasi gabi na. Balik na tayo?” Bigla nitong sabi saka nag-iwas ng tingin, magrereklamo pa sana ako kaso nakita ko ang tenga nitong medyo namunula, I bit my lip.
Was he flustered? By me?
“Pinagpipyestahan na'ko ng mga lamok kaloka.”
Nanghihinayang ako nang tuluyan na siyang tumayo, muntik pa itong matumba buti nalang naalala ko. Parang nawalan din bigla ng init ang kamay ko, kitams, namihasa kaagad nag katawan ko sa simpleng gesture na 'yon ni Timothee kainis.
“Tumayo kana sis!”
Inilahad ni Timothee ang kamay niya na agad ko namang kinuha upang makatayo. Nang makatayo ay sabay naming pinagpagan ang pwetan namin bago tuluyang naglakad pabalik sa quadrangle kung saan nagaganap ang pa-concert.
“May kasama ka ba dito?” Tanong ni Timothee, nakangiti akong tumango.
“Yup, don't worry.”
Tinitigan niya muna ako ng ilang segundo bago bumuntong hininga. Akala ko ay iiwan na ako nito ngunit lumapit kami sa may mga drinks, may nga red plastic cups doon na may lamang inumin at may isang babaeng nagbabantay.
“Hoy Shannon, pabantay naman sa kanya saglit gaga, hanggang hindi niya pa nakikita mga kasama niya.”
Nagulat ako sa ginawa ni Timothee. Hindi ako nakagalaw kaagad. Hindi ko alam ang irereact pero sa mga oras na 'yon ay rinig na rinig ko nanaman ang kanta ng IV of spades, pero imbes na medyo punk version, original version na ito.
“Dito ka na muna maghintay, mas safe dito okay?”
Kung di pa ako hinawakan ni Timothee sa magkabilang balikat ay hindi pa ako mababalik sa katinuan.
Napatango ako. “Ha? O-Oo.”
Ini-scan niya muna ako saglit bago tinapik at hinawakan ang braso ko. “Ocakes, una na muna ako girl ah? Ditey ka lang.”
Tulala parin akong tumango.
“Babush.” Mas lalong nagpalpitate ang puso ko nang ibeso niya ako bago tuluyang nawala sa dagat ng mga tao.
Natuod ako doon, nakatulala sa kawalan at wala sa sariling napahawak sa pisnge kong dinampian niya ng labi. Pusang gala...
Pusang gala totoo ba 'to? Malaking error ba 'to ng universe? Sure na 'to?
Kung panaginip 'to, ayoko nang magising.
* * *
“Coco gising na!”
Agad akong nabalikwas dahil sa sigaw.
Kinusot kusot ko ang mata ko bago inilibot ang tingin sa paligid. Bumigat bigla ang pakiramdam ko, lahat ng alaala kagabi ay bumalik sa utak ko.
Panaginip lang ba ang lahat? Nanaginip lang ba ako?
Nakita ko si Esther na kalalabas lang ng banyo katulad ng ginagawa niya araw araw. Mukang wala naman siyang hangover, ibig sabihin panaginip lang ang—
“Pusang gala!” Napatili ako nang may force na tumulak sa akin palaglag sa kama ko. Dahil sa inis ay agad kong tiningnan kung ano ito at halos manlaki ang mata ko nang makita ang pwet ni Connor na nakausli dahilan para maurong ako nito at malaglag.
Ibig sabihin...
“Shit, 'di ako nanaginip...” Napatakip ako sa bibig ko at napatayo kaagad saka nagtatatalon. Takang taka na si Esther sa reaksyon ko pero wala akong pake. Tumalon ako pabalik sa kama niyakap yakap ai Connor.
“Baks! Baks! Baklita! Gumising ka hindi ako nanaginip kagabi!” Sabay yugyog ko pa kay Connor na reklamo na nang reklamo.
Dedma na kung siya ang nagtrigger ng panic attack ko kagabi, hindi niya naman 'yon sinasadya eh. Expression niya na talaga 'yon, iba lang ang dating kagabi dahi nagtatalo kami.
“Coco, parang awa mo na patulugin mo muna ako.”
Hindi ko naaalala ang exact na nangyari pag-uwi namin pero ang alam ko nakangiti lang ako hanggang sa makauwi kami. Hindi ko nga napansin na tumabi pala sa akin si Connor. Jusko.
Nahawakan ko kamay ni Timothee...
Pusang gala!
“Calm down, Coco.” Tawa ni Esther kaya't nabaling sa kanya ang atensyon ko. “Pupunta akong mall, sama ka? I mean kayo ni Connor?”
Medyo natigilan ako dahil sa sinabi niya. Wait, sabado ngayon. Uuwi ba si Timothee? or umuwi na siya kagabi?
“Hindi ka kakain sa baba?” Tanong ko dito. Umiling si Esther.
“Nah, gotta go shop and I have plans with my classmates din kase.”
Tumango nalang ako. Bababa nalang muna ako, kakagutom na rin kasi. Tiningnan ko si Connor, yayayain ko sana siyang kumain kaso tulog pa ang bakla. Bahala siyam
After ng pag-uusap namin ay dumiretso na ako sa banyo at naligo. Narinig ko pa nga na tinawag ni Esther ang pangalan ko at nagpaalam na aalis na. Sumigaw lang ako pabalik.
Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ako ng banyo, nakatulala na sa kawalan si Connor at gulong gulo ang buhok. Halatang kagigising lang amp.
“Muka kang nakahithit.”
Nabaling sa akin ang atensyon ng bakla at sinamaan ako ng tingin bago ginulo gulo ang buhok at tumayo. “Ang aga niyo magising kaloka.”
“Aga ka diyan, tanghali na hoy!”
Pinapatuyo ko na ang buhok ko nang lumapit sa akin si Connor. Tiningala ko siya at tinaasan ng kilay pero imbes na sumagot ay inagaw nito mula sa akin ang towel at siya na ang nagkuskos ng buhok ko.
Char ang bait naman yata.
“Ang ikli na nga ng buhok mo, hindi mo parin alam kung paano alagaan.”
Napairap ako. “Pasensya kana ah, godbless.”
Naramdaman kong tinulak nito ang ulo ko kaya pareho kaming natawa. Patuloy lang ang pagtuyo niya sa buhok ko. Hindi naman na siya nagsalita kaya hindi narin ako nagsalita.
“Sorry pala ah.”
Napaangat ako ng tingin at nag-cross arms. “Baks 'wag ka nang mag-sorry.”
“Gaga seryoso nga kasi. Ang insensitive lang, 'di ko din alam ba't ko 'yon sinabi.”
Napakagat labi ako bago pabirong tinusok ang tiyan nito na ikinatili niya at sama ng tingin sa akin.
“Oks ngalang, para kang tanga.” Sagot ko. Tsaka tuwing maaalala ko yung nangyari, hindi na takot ang nararamdaman ko, kilig na dahil si Timothee lang naaalala ko tapos yung kamay niya. Pusang gala.
“Talaga ba? Ayos lang?”
“Oo nga kulit mo. Anyways, maligo kana. Kakain ako sa baba, sabay na tayo.”
Nakangiti itong tumango at kinuha ang towel na ginamit ko saka naglakad patungo sa cr. Kinuha niya rin muna ang damit niya pero pinigilan ko siya.
“Bakit?” Tanong nito nang hawakan ko ang braso niya. Imbes na sagutin ay sinuri ko nang mabuti ang dala niya, nang hahawakan ko sana ang brief nito ay pinitik ng bakla ang noo ko at tinulak ako palayo.
“Anez bang problema mong gaga ka?”
Nakanguso kong minasahe ang noo ko. “Nakalimutan mo yata yung pills mo ah? Himala.”
Pang-aasar ko pa. Halos hindi 'yan makaalis ng bahay hangga't hindi nagpipills noon eh. Sabi niya kailangan daw para sa ikauunlad ng kanyang body. Parang tanga.
Akala ko iirapan ako nito o tatarayan pero imbes na irap, nag-iwas ito ng tingin sa akin at pabebeng nagkamot ng pisnge.
“Tumigil na ako.”
Medyo natigilan ako.
“Ha?”
Imposible, siya? Titigil? No way.
“Tumigil na akong magpills dati pa. Ewan ko sa'yo gaga, ligo na akez.”
Tuluyan na siyang pumasok sa loob ng banyo samantalang naiwan naman akong medyo gulat dahil sa sinabi nito.
Seryoso ba? Tumigil siya?
Bakit?
* * * *
Beware of groomers. They're like old guys (not exactly old basta mas matanda sa'yo ng ilang taon) na kukuhain muna ang loob mo before making you do things na labag sa loob mo. Naisipan ko lang siyang iinclude for awareness hehe, don't be afraid to speak up, and don't be fooled specially online. (Rp'ers i see u, char)
Anyways, ang kalat ng chapter na 'to. Edit ko 'to soon huhu stay safe xoxo
Advertisement
Distant Leaps to Circinus
A dark fantasy story that takes place on a reborn Earth. "With all the planets in the universe, it just had to be this one." Not many thoughts came to mind when scientists said they could provide the Earth with nearly infinite power. Humans could only think about the future, after all: they could travel to the farthest reaches of space, never worry about their electric bills again, and give rise to new and innovative technologies. With such good outcomes on the horizon, there was no way humanity would sit idle; instead, they studied perhaps the most powerful entity in the entire Milky Way. It seemed that, after its appearance decades ago, the strange and unmoving black sphere was something of a godsend. There will always be a reason for these things. With one touch, our very reality was but a grain of sand in an hourglass. In an instant, the Earth was gone - replaced by something… different. More than a century later, Earth’s remains have reformed into a completely different beast - a planet both alive and dead at the same time. Physics that were once understood no longer made sense, giant land masses floated in the sky, and billions of people fought for their very survival. Work, sleep, and play were no more; it was time for the world, Circinus, to reign. The birth of Circinus could only be the beginning. The powerful yet ever-elusive black sphere seemed to watch the world from afar - casting light for those below, but never truly emitting light from itself. What does it all mean for the children of Circinus - children born with eyes that seemed to stare into God’s heart?
8 263Sound and Fury - Book 1 of The Rhapsodic Troubadour
Barely average, meek chunk of a human, Dominic, wakes up one day to find that he's been transported to another realm of life, and is being hunted by minions of a Dark God who wants him for... nefarious purposes. This is a LitRPG work in progress. I welcome feedback.
8 105After the End: Serenity
We all want to believe we are heroes of our own story - unless we want to be the villain, of course. At the end of everything, the Final Reaper decided he hadn’t been a hero. Driven by a desire to right the wrongs he was subjected to, he killed everyone who wronged him or his people - which turned out to be everyone that wasn’t killed by someone else first. He'd won - but it was a hollow victory. Eventually, Order’s Voice found a way out. If the only existing being would agree to give up most of his power, the Voice could reset the multiverse to an earlier time with a few minor changes. Of course, the Voice couldn't ask it that way. It could only ask if the Final Reaper was willing to start over from when Earth was first brought into Order. It was an easy decision, and yet it wasn’t. Was he willing to go through eons of pain again to not be alone? Yes. In a heartbeat. Not that his heart beat anymore. Now it would. Perhaps he could even be a hero, this time. When he landed in his old body - more or less - on Earth, the Final Reaper once again became Thomas. He was both and neither. He needed a new name for a new life. Serenity. ------------------------------------------ While this is technically a System Apocalypse story, it's a System Apocalypse that is designed to have a large percentage of the population survive and prosper. There are a lot of problems that come with the appearance of the Voice, and it's entirely possible to lose. Earth has some special opportunities, but also special challenges. The first time around, Earth won the first round and lost the second. Serenity has ten years from when the Voice arrives to prevent that from happening. It will be a group effort; Serenity can't win alone - which is difficult for someone who's been alone for as long as he has. Of course, that's only his second priority. ------------------------------------------- Updates Daily A note on the nonhuman lead tag: He isn't human, and hasn't been human for a very, very long time (or maybe not long at all, depending on how you count it). He still thinks of himself as human, either way. The content warnings are mostly to give me room to write; this fiction is not intended to be edgy, but once in a while a character will swear or someone will get seriously injured. The cover image is a Chandra/Hubble composite image of VV 340 / Arp 302 / UGC 9618. While we're not going to space itself any time soon in the story, people from elsewhere are coming to Earth and Serenity will visit other planets. Plus, I like space imagery. [participant in the Royal Road Writathon challenge]
8 505FINAL FANTASY XIII: Reminiscence Tracer Of The Memories
[FFXIII ORIGINAL NOVEL]Written by Daisuke Watanabe.Aoede is a journalist who wants to uncover the truth about the "Another Life" . Follow her journey where she gets to meet the heroes who she believes have saved the rest of the humanity.
8 138Possession
DARK ROMANCE!Isabella Noah is a beautiful girl, who just lost her father in a car accident. Her mother had died when she was just 10. Now she's 19 and has to look after her younger siblings.Nobody was hiring her on a job due to no experience. Somehow she became a janitor in one of the top academies and the pay was enough to keep her family alive.Blade Dyson, a 24 years old is one of the baddest boys in that academy. He was ridiculously handsome, but unfortunately was the biggest bully with a charming smile.The situation got worse for Isabella when Blade got to know the janitor who wore a fake beard is actually a beautiful girl working as a male janitor.Things became heated and much more difficult for Isabelle.Explicit! 18+⚠️ Erotica
8 236G Herbo Imagines
This is for anyone who loves/likes G Herbo. Most of the stories will probably in 3rd person because it's just easier. Yes, this is a Fluff. Also, in this book, "Herbert" will be used frequently in the book. It is G Herbo's real first name btw :)
8 123