《Chasing Rainbows》9: The favor
Advertisement
“Sisig tayo bukas?”
“Ba't naman tayo magiging sisig bukas?” Matamlay kong tanong habang naglalakad kami papuntang dorm. Matamlay niya lang din akong inirapan saka sumulyap sa relo niya.
Pasado alas singko na ng hapon at papalubog na ang araw. Napapalibutan na din ng ginto ang paligid dahil sa papalubong na sinag ng araw. Mas lalo akong inaantok.
“Ang tino mo kausap kahit kailan.”
“Grabe na-drain nanaman ako sa taxation. Gusto kong umiyak.” Biro ko sabay akbay sa kanya. Dahil pareho kaming burnout ay hinayaan niya nalang akong akbayan ko siya kahit na ang tangkad nito.
“Hindi lang ikaw gaga.”
Tumawa ako. “Kargahin mo nga ako, baks!” 'di pa man siya nakakasagot ay sumampa na ako sa likod niya. Muntik pa kaming ma-out balance, buti nalang medyo malakas si Connor kaya hindi kami tuluyang nalaglag. Kahit naman pala butiki 'to, malakas parin pala kahit papa'no.
“Bwisit kang gaga ka! Bumaba ka nga diyan ang bigat mo loka loka!”
“Mamaya na, inaantok ako.” Siniksik ko nalang ang ulo ko sa may leeg ni Connor saka pinikit mga mata ko. Hindi naman talaga ako matutulog sa likod ni Connor. Takot ko lang na ihulog niya ako sa kanal.
“Coco,” Rinig kong tawag nito pero hindi na ako sumagot.
Pusang gala, pakiramdam ko halimaw yung taxation tapos kinuha niya buong lakas ko. Dagdagan pa ng ibang math subject. Parang ang sarap nalang matulog bigla.
Bakit pa kasi ako nag business ad?
“Baks!” Banggit pa nito pero dedma lang.
Anong trip ng baklang 'to?
Hindi ko siya ulit pinansin at pinilit tanggalin ang pagod sa talukap ng mata ko. Ayaw ko pang matulog. Malapit na ngalang kami sa dorm eh tapos makakatulog pa ako?
“Ilaglag kita.”
Napamulat ako ng wala sa oras.
Asa!
Bumuntong hininga ako at pipikit na sana ulit nang bigla ako nitong bitawan kaya napahiyaw ako.
“Pusang gala ba't mo ako binitawan?!” Inis kong bulyaw sa kanya saka pasuray suray na umayos ng tindig. Daig ko pa ang lasing sa sobrang pagod.
“Kailangan eh.” Anito na ikinataas ng kilay ko.
“Ha?”
Umirap lang siya. “Sabi ko, kailangan kasi nandito na tayo sa uuwian mo señorita ano po? Uuwi na ngalang ako.” Nagmamaktol itong tumalikod pero bago pa man siya makaalis ay sumigaw akong muli.
“Ingat sa daan baks, baka ma-rape ka ng aso. Ayokong makita kang nasa kalsada at nakikipag—”
“Coco!” Sita nito pero binelatan ko lang siya. Natatawa akong umiling saka pumasok nalang sa dorm. Cute talaga ni Connor.
Pagkabukas ko ng pinto sa kwarto ay nakarinig ako ng parang kaluskos kaya pinakiramdaman ko ito. Nang tuluyan kong masarado ang pinto ay saka ko narinig ang isang impit na sigaw ni Esther.
“Ouch! Omg, ang sakit!”
“Anong nangyari sa'yo?” Nagtataka kong tanong nang madatnan ko siya sa kama niya. Nakapink na sando at pink na dolphin shorts, may itim na facemask sa muka pero ang nakapagtataka ay amg benda nito sa paa niya.
Advertisement
“Nabinat?” Alanganin nitong tanong kaya napataas ako ng kilay.
“Ba't mo ako tinatanong? Paa ko 'yan?”
“Ano, I mean, kasi kanina tumatakbo ako sa stairs tapos nadapa ako, then a badboy saw me tapos tinawag niya akong panget imbes na tulungan. Sabi niya pa panget na nga daw ako, lampa pa—”
Pinigilan ko siya. “Ba't parang familiar?”
“My point is, injured ako kaya may benda ang foot ko.” Ngiti pa nito. Taas kilay akong tumango saka bumagsak sa kama ko. Holy muffins, ang sarap matulog sa kama ko.
“Aren't you like worried at all?!”
Inangat ko ang muka ko. “Para kang 'du magdodoctor ah? Cold compress would do, Esther. Gagaling 'yan bukas din.” Ani ko saka sumubsob ulit sa kama.
“No! It's something worst kaya!”
“Ha?” I mumbled. Naramdaman ko nalang na tumabi siya sa akin at niyugyog yugyog ako. Pusang gala. Gusto ko nang matulog! Parang awa niyo na.
“You don't understand! May fracture ako. Some of my hard tissues were torn so bad making me incapable of walking. I'm disabled, Coco, can't you see?” Maarte nitong paliwanag habang niyuyugyog parin ako. Pusang gala, ano namang gusto niyang gaiwn ko?
“Oh anong gusto mong gawin ko? Lagayn natin ng vix vaporub?”
Hinampas niya ako. “Coco!”
Humilata ako saka siya tiningnan. Mukang naiinis na sa akin dahil medyo nag-crack yung facemask niya sa may noo. Napatawa tuloy ako.
“Sorry. So ano nga dapat kong gawin?”
Bigla siyang ngumiti. I can sense some favor about to come.
“Can you do me a favor?”
Knew it.
“Nope.” Ngiti ko saka sumubsob ulit sa kama ko. I'm so tired right now.
“Coco, kawawa naman ako oh!”
“Unbelievable, you're really using your injury for a favor?” Bumuntong hininga ako. “Ano ba 'yon?” Tiningnan ko siya.
She bit her lip and fidget with the hem of her tank top. “You know I love cheerleading right? And you know that I can't lose my position in the cheerdance... right?
Pusang gala, mukang alam ko na kung saan papunta 'to.
“No Esther, I'm nowhere near the word flexible! I won't take your place.” Mariin kong sabi. Ngumuso siya. Pusang gala naman eh! Cheerdance 'yon. Noong highschool nga mas gugustuhin kong maging sub ng volleyball kesa mag-cheerdance!
“Hindi ka naman sasabak sa competition. Like ikaw muna substitute ko sa team pansamantala para hindi sila makulangan and you'll be able to teach me the steps too para I can join padin.” Ngumiti pa siya, halatang nagpapacute at pinupush talaga ang idea.
“And how is that?”
Pumalakpak siya. “You'll be me tomorrow since magsisimula palang naman ang. Then if they question you, sabihin mo na na-injure ako so ikaw muna ang sub ko for the mean time. Tell them that you'd teach me the steps too para kapag final rehearsal na, makakasabay parin ako.”
Tumango tango pa siya na parang proud sa sarili. Napatikhim ako. “Planadong planado ah?”
Advertisement
Nanlaki ang mata niya. “H-Hoy! Ba't ko naman sasadyain na ma-injure? Cheerdance is life, baby Coco!”
Tumawa ako. “Okay fine. Seems okay.”
“Yehey!” Sinunggaban niya pa ako ng yakap. Bwisit. “Bukas after class yung training. 6 pm, sa may soccer field. Don't be late okay? Goodluck!”
Patalon itong bumalik sa kama niya na kinailangan ko pang kumurap para tingnan kong injured nga ba siya o hindi.
Pero pusang gala... bukas agad?!
That's okay. As long as I'm not late, I'll be okay.
• • • •
The irony. Wow.
Mangiyak ngiyak ako habang tumatakbo ng napakabilis papuntang field. Pusang gala. Ang sarap ibalibag ng prof namin dahil sa pag-extend niya ng limang minuto. Mabuti sana kung isang liko ko lang, field na.
Habang papalapit sa field ay nakita ko na nga sila. Naka-leggings sila at tshirt, samantalang ako ay nakapants saka tshirt. Nakahilera narin sila at may lalaking nakatalikod at mukang siya ang trainor or something ng grupo. Ewan ko sa kanila.
“Okay so si Magalona yung ab—”
“Ako po! Ako sub ni Magalona!” Hinihingal kong presenta habang nakayuko at nakahawak sa tuhod ko. Pusang gala. Sanay naman akong tumakbo pero nakakapagod parin pala.
“What do you mean na sub?”
Tanong pa nito pero hinabol ko muna talaga ang hininga ko bago sinubukang isagot ang sinabi sa akin ni Esther.
“A-Ako muna ang kapalit para 'di kayo kulang...” Huminga ulit ako. “Tapos at the same time, ituturo ko kay Esther yung steps. Para sa real competition, siya ang sasa—”
Tumingala ako at halos malaglag muli ang puso ko nang pamilyar na muka ang sumalubong sa akin. Naka-cross arms ito. May pito na nakasabit sa pink nitong tshirt at nakataas pa ang kilay sa akin.
Naputol yata dila ko.
“—sasali...” Patuloy ko saka napaismid at yumuko nalang ulit.
Katahimikan.
Hindi siya umimik. Wala ring umimik mula sa mga babaeng nakahilera. Hindi ko alam kung anong nasa isip ni Timothee ngayon pero kinakabahan ako.
“Late ka.” Anito. Napatingala ulit ako at sinalubong ang titig niya.
“P-Po?”
I was never ready when Timothee suddenly smile at me saka natatawang umiling.
Pusang gala parang biglang nag-slow motion nang gawin niya 'yon. Bakit naman ganun? Bakit may pa-slow motion? Bakit ang gwapo niya at cute at the same time? Bakit legal 'yon?
“50 laps now.”
H-Ha?
“Eh?” Gulat kong bulalas. Ngayon strikto na ang muka niya na para bang hindi na siya nagbibiro. Napalunok nalang ako.
“70 laps!” Sigaw nito at dahil sa takot ay napatakbo nalang ako ng wala sa oras. Lilibutin ko ba ang oval? Seryoso ba 'to? Wala ito sa usapan namin ni Esther eh!
Kahit gusto na akong murahin ng mga paa ko ay pinilit ko paring tumakbo habang sila naman ay todo stretching na.
Hindi ko alam kung matutuwa ako kay Timothee o hindi.
Ang cute niya tingnan ngayon pero at the same time ang sarap niyang ingudngud sa bermuda grass. Sino ba naman ang matinong mag-uutos sa isang babae na tumakbo dahil lang late ito? Pusang gala.
Sa mga bilang ko ay nakaka-walong laps palang ako nang madatnan ko si Connor 'di kalayuan. Naglalakad sa gitna habang kasama ang ilang babae at yung tatlong baklang kaibigan niya. Mukang 'di niya pa ako napansin.
Nakunot pa lalo ang noo ko nang mapagtantong si Daisy ang isa sa mga babae doon. Hala yung letter niya—
“Shit.”
Para akong tangang bigla nalang nadapa nang matapakan ko ang sarili kong sintas. My face landed on the floor. Hindi ko alam ang irereact ko. Ang hapdi ng muka ko pusang gala.
“Omg girl okay ka lang?”
Rinig ko ang tanong ni Timothee pero dahil sa kahihiyan ay mas pinili kong isubsub ang muka ko at itago sa braso ko. I even saw Connor laughing at me from afar na ikinakulo ng balun balunan ko.
Bwisit na bakla.
“Hoy tawag kayo ng tulong! Baka nahinatay na si ate girl.” Sigaw ulit ni Timothee at naramdaman ko ang pagluhod niya sa tabi ko. “Bebe gurl ayos ka lang?”
Ayan nanaman 'yan...
Itinaas ko ang kamay ko at nag-thumbs up. Dahan dahan ko ding inangat ang sarili ko saka pinagpagan ang braso at pants ko na nadumihan.
“Pahinga ka muna.” Inalalayan niya pa akong tumayo. 'Di naman masakit ang paa ko pero grab the chance nalang kasi andito na eh. Si Timothee my lab so sweet.
“Upo ka muna girl. May masakit pa ba sa'yo? Naloka naman ako jusko. 'Di ko naman sinabing mag-circus ka girl. Ang sabi ko takbo lang walang dapaan.”
Napayuko ako. Nahiya ako bigla kainis!
Nakarating kami sa grandstand at pinaupo niya ako doon malapit sa mga bag nila. Ginawa pa yata akong taga-bantay.
“May bandaid ka?” Tanong niya kaya napailing ako.
“Aids meron.” Biro ko. Napatahimik siya. Gusto ko sanang tumawa sa sarili kong joke pero nakakahiya naman sa kanya.
“Funny ka girl?” I was shocked when he suddenly burst into laughter habang pilit pang pinipigilan ang sarili. Napahilot pa siya sa sintido niya. It wasn't even that funny.
Nginitian niya muna ako bago bumuntong hininga.
“Sorry talaga.”
Napangiti ako. “Wala 'yon ano ka ba! Kahit ipa-tumbling mo pa ako sa gitna ng field gagawin ko.”
Tumawa nanaman siya. “After practice,”
Napakunot ang noo ko. “Ha?
“After practice, magpaiwan ka.”
Pusang gala. Ipapatumbling niya talaga ako? Seryoso? Grabe ang heartless niya naman masyado. 'Wag ganun Timothee baby.
“Ha?” Tanong ko ulit pero tumawa lang siya saka inirapan ako at tumalikod.
“Libre kita dinner after practice. 'Wag uuwi agad getsung?” Aniya at naglakad palayo.
Napatigil ako.
Pinipigilan ko ang pagngiti ko at pagpula ng pisnge ko pero pusang gala para siyang utot. 'Di ko mapigilan!
Napangiti ako ng malapad pero agad ding nagsisi nang maramdaman ang hapdi ng galos sa may pisnge ko. Kainis naman eh. Pero atleast...
Dinner daw oh!
• • • •
unedited huhu
Advertisement
- In Serial9 Chapters
I Got Transported To Dota World with Just 2 shared Tanggos and qualing blade?
I am genius technical system engineer. One day i got transported to another world with Dota 2 system. Can You believe they just give me a qualing blade and 2 tanggos? WHERE THE CHEAT ISEKAI novel who has plot OverPower Main character? My harem girls?
8 704 - In Serial40 Chapters
Black Meridian
Here's a fact about humans: They are intelligent, versatile creatures with a tendency for murder and vice. Zeta, a swordsman from a villa at the summit of Greenwich Mountain, has heard many stories about the "Sigma World," the colloquial term for any and all things superpowered in the world. He's also heard of the many tragedies, as well as the many wonders humankind has created in its history, even if he has yet to see it in person. Following the philosophy of his teacher, Gin Kagan, Zeta intends to become a "Servant of Humanity," in an endeavor to protect mankind from its gravest threats, from power-hungry sigma-users, but most importantly, from itself. He's going to need a lot of allies to pull that off, even if he doesn't understand that just yet. This story is originally published at www.sigmacentral.wordpress.com. Verification that I am the author of this story can be found here. Please leave feedback in either the comments or a review. I'd like to improve as much as possible before I get too deep into this story.
8 209 - In Serial21 Chapters
KFC
Kunlun Force Cultivation is one of the most powerful of all the great cultivation techniques ever devised by ancient martial artists. Trampas William "TW" Jefferson was just a regular guy who was accidentally shot while cleaning out the deep fryer at work. TW finds himself transmigrated into the body of a trash young master in the Huaxia Cultivation World as a result. Will he be able to find glory, power, and romance in this foreign world?
8 182 - In Serial63 Chapters
Wolf's Oath Book 1: Oath Sworn
In Aralt ‘Wolf” syr Tremayne’s world, skyships sail above tidal extremes, crystal swords are Tuned, and the soul-touched inspire both awe and fear. The latter doesn’t phase him, he carries a Tuned blade, and as for the ships…Aralt prefers to keep his feet on solid ground. Having finally laid to rest the ghosts of his past, he is unprepared when the grave gives one of them back. To his shame, it isn’t the one he wants. Lian Kynsei’s arrival upends Aralt’s life, but there is nothing he can do about it. Oath-bound to Lian, the last of a priestly clan, he is now defender of the scion of a faith he no longer shares. But the boy Aralt once knew is gone. In his place is a reckless, traumatized teen who can light the sky on fire. The more they get reacquainted, the less Aralt likes him—and the feeling is mutual. As revenge against a common enemy boils in his blood, Aralt struggles to do his oath-sworn duty and secure sanctuary for the heir-apparent to a mystical dynasty. But instead of safety, every step brings them closer to danger: sky pirates, cannibals, and a relentless soulless scourge unleashed by their enemy are all intent on killing Lian—or worse. Death, Aralt realizes, might be the greater mercy. ---------------------------------------------------------- What to Expect: Character-driven Plot Novel Pacing (which I accept isn't typical for serials) Elaborate Worldbuilding (you gotta pay attention) Soul-bonded Swords Sentient Wolves Longish Chapters What Not to Expect: Litrpg (sorry!) Harem (not sorry!) Magic System Short Chapters Dancing Bears (at least so far) Seriously, this is a second-world low fantasy/science-fantasy featuring a strong, but flawed male protagonist, a cheeky teenage boy that’s driving him crazy, a wee bit o’ Scots flavor, and a whole lot of culture clashing. I’m preparing to relaunch this story on Kindle once the second and third books are ready and I’d love some feedback as I move through those revisions. I'm serious about the feedback. All comments are welcome. I'll name a characters after you. And kill them, if you want. :) Oh, did I mention soulless assassins and cannibals? Yeah, Aralt’s day is not getting any better. cover image by brosedesignz
8 119 - In Serial11 Chapters
Metzra: A Hybrid World
Your mother was murdered. You investigated everyone you knew to no avail. You succumb to black and angry despair. You resort to a mysterious sage.He leads you to a hybrid world called Metzra.It is a gruesome, terrifying, yet captivating world.What will happen to you?
8 110 - In Serial34 Chapters
The Eraquest
In the distant future, a new world emerged after an almost certain exctintion! All thanks to the 7 Heroes. However, there was a big price to pay. Humanity no longer knows what it is like to be human! And the only salvation? An item left long time ago by a man called "Doctor. X". This is a story of a man that thought knew everything, until he knew something, What caused the exctintion? And how did those 7 heroes save the world? Who is Doctor x? And what is this item he left for humanity? All of this and more, in "The Eraquest"
8 98