《Untamed Flower( ပန်းရိုင်း)》အပိုင်း(၂)
Advertisement
"အက်ဆီးဒန့် ဖြစ်တာလား”
ရွှေခေတ် တယောက် ရုတ်တရက်လန့်ကာအော်လိုက်မိသည်။
အကြောက်အလန့် ကင်းမဲ့သူ ဆိုပေမဲ့လည်း ထိုအဖြစ်အပျက်မျိုး မတွေ့ကြုံဖူး၍ ကားရပ်ကာ ပါးစပ်အဟောင်း ဖြင့်မလှုပ်မရွ ငေးကြောင်နေမိသည်။ ထိုအဖြစ်မျိုးကြုံလျှင် ကျားကျားယားယား
လူကောင်ကြီးကြီး တွေတောင် လန့်သည်မဟုတ်လား...။
စက္ကန့်အတော် ကြာမှ သတိကပ်ကာ ဖုန်းကိုကပျာကယာ ထုတ်လိုက်သည်။ အရေးပေါ်ဌာန သို့ ဖုန်းခေါ်သော်လည်း လိုင်းကမမိ။
"ဟာ..အရေးထဲမှ ကွာ”
သို့ပေမယ့် သူမဟာ သူရဲဘောကြောင်သူမဟုတ်။
ရင်ထဲ ဘုရားတပြီး ကားပေါ်မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆင်းလာခဲ့သည်။
phone torch ဖွင့်ပြီး မိမိပတ်ဝန်းကျင်ကို တပတ်ချာလည်ထိုးကြည့်သည်။ အဘယ် ထူးခြားမှုမှ
မရှိသေချာလျှင် သေချာချင်း ထိုကားဆီသို့ သတိကပ်စွာ လျှောက်လာခဲ့၏။ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံး
သူမကား ၏ စက်သံမှလွဲ၍ အပ်ကျသံကြားလောက်အောင်ပင် ပဂတိတိတ်ဆိတ်တည်ငြိမ်လျက် ရှိနေသော်လည်း သူမခြေသံများမှာ ထိုတိတ်ဆိတ်မှုကို
ဖြိုခွင်းနေသည်။
ကားမှာ လမ်းဘေး ချောက်ထဲ ကျဖို့ ပေအနည်းငယ်သာကျန်တော့သည်။ ထိုအပင်ကြီးသာ မရှိလျှင် မတွေးရဲစရာ။ သူမဘုရားကိုသာ အကြိမ်ကြိမ်တနေမိ၏။
ကားမှန်တွေ ပိတ်ချထားတာမို့ သူမမှန်တွေကို ခေါက်ကာ..
"အထဲမှာ လူရှိလား ရှင့်! !”
ပြန်ဖြေဆိုမှု ကင်းမဲ့လျက်။
သူမဇောချွေးတွေ ပြန်ကာနေပြီ။ သို့သော် ဇွဲကိုကားမလျှော့။တံခါးကို ဆွဲဖွင့်သော်လည်း ဖွင့်မရ။အထဲမှ လော့ခ် ချထားသည်ဖြစ်ရာ သူမကို အခက်တွေ့စေပြန်ပြီ။ ရုတ်တရက် သူမ တစ်ခုခုကို သတိရသွားသည်။ရပ်ထားသော သူမ၏ ခြေထောက်ကို ကြည့်ကာ မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။
ပြီးခဲ့သော မွေးနေ့က အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း "အိမွန်”
ပေးထားတဲ့ ဒေါက်ချွန်ဖိနပ်က သူမ တန်ဖိုးအထားဆုံး ဖိနပ်လေး။ သို့သော် ဤကဲ့သို့သော သေရေးရှင်ရေးမှာတော့ ဦးစားပေးရမည် ကြိမ်းဝါးပြီး ဖိနပ်ကို ချွတ်လိုက်သည်။
ကတ္တရာလမ်းဆိုပေမဲ့ လမ်းဘေးမှာတော့ သဲကြမ်းသာ ခင်းထားသဖြင့် သူမ၏ ေခြဖဝါးနုနုလေးတွေကို ရက်စက်စွာ စူးနှောင့်စေတော့သည်။ သူမမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး အက်ရှစွာ အော် မိတော့၏။
"အား...အမလေး”
ကားထဲက အခြေအနေကို မသိရလေသဖြင့်ကြောင့်
နာကျင်သည်ကို အာရုံလွှဲကာ ကားမှန်ကို ဒေါက်ချွန်ဖြင့် ပေါက်နေတော့သည်။
ကားမှန်မှာ ကျည်ကာမှန်ဟု မှတ်ထင်ရလောက်အောင် မာကျော၏။ သူမဖိနပ် နှစ်ဖက်စလုံး ဒေါက်ပွင့်ထွက် သွားသည်အထိ ပေါက်နေသော်လည်း ခြစ်ရာလေးမှလွဲလျှင် ပဂတိပုံမပျက်။
ထိုအချိန်တွင် မှန်ကိုကွဲချင်ဇောက ထိပ်တန်းသို့ရောက်နေပြီဖြစ်ပြီး အရင်ရက်တွေတုန်း ထောင်ဖောက်ကားတွေ ကြည့်ထားသည်ကို သတိရသွားသည်။ ထိုကားတွင် အမျိုးသမီးတစ်ဦး ကားမှန်အား ဆံပင်တစ်ချောင်း နှင့် ဖွင့်သည်ကို အတုယူလျက် သူမဆံပင်ကို ဖြည်ချကာ ဆံပင်တစ်ချောင်း နုတ်လိုက်သည်။
ရုပ်ရှင်ကားထဲက လုပ်ပုံလုပ်နည်းအတိုင်း လုပ်ပြီး ခနအကြာမှာတော့...
"ဒေါက်”
ဆိုသော အသံနှင့်အတူ မှန်တံခါးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း
ဆွဲချလို့ရလေသည်။
"ငါ အကျိုးမရှိတဲ့ ကားတွေ ကြည့်နေတယ်ပြောတဲ့ အိမွန်မ နင်ငါ့အကြွားတွေ နားထောင်ဖို့ ပြင်ထားဟေ့”
ဘယ်လောက် အရေးထဲရောက်နေရောက်နေ ရွှေခေတ်တို့တော့ ကြွားလုံးထုတ်ဖို့ ဘယ်တော့မှ မပျက်ကွက်ခဲ့။
"ဟင်...ယောက်ျားကြီးလား!!!”
ပွင့်သွားတဲ့ မှန်တံခါးနှင့်အတူ အထဲမှ မြင်နေရသောမြင်ကွင်းကြောင့် သူမလန့်အော်မိသွားသည်။
မှန်ပေသည်၊သူမ ပြောသည့်အတိုင်း ကားမောင်းသူ နေရာတွင် သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် ယောက်ျားတစ်ယောက် စတီယာကိုမျက်နှာအပ်ကာ မှောက်ကျနေသည်။
သူမခုနက ကယ်တင်ချင်စိတ်ကလွဲလျှင် ဘာမှမတွေးထားခဲ့။ သူမယောက်ျားတွေကို မုန်းသည် ဆိုသော်လည်း အခုလိုအချိန်မျိုးမှာ gender တွေခွဲခြားလို့မရ။ လူ့အသက်ကယ်ဖို့သာ အရေးကြီးသည်။
သူမတံခါးကို အလျင်အမြန်ဖွင့်လိုက်ပြီး ကားထဲကိုဝင်လိုက်သည်။ သူမဖွင့်လိုက်သောကားတံခါးမှာ မောင်းသူဘေး ကပ်လျက်ထိုင်ခုံမှတံခါးဖြစ်ရာ ထိုလူကို သယ်ထုတ်ဖို့ရန် ခက်ခဲပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့်
သူမ ကိုယ်ကို ထိုလူထံကိုင်းပြီး ဟိုဖက်တံခါးလော့ခ်
ကို ဖွင့်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်သည်။
သူမ လက်မှာထိုလူ၏ ကျောပြင်အား ရုတ်တရက် ထိကပ်မိလိုက်သည်။ ကျစ်ကျစ်တောက်ပူနေသော ခံစားမှုက
'မသေသေးဘူးဘဲ'လို့ စိတ်ထဲကနေ ရေရွတ်မိအောင်
နိုးဆော်ပေးလိုက်သည်။
သူမကားပေါ်ကနေ ဆင်းလာပြီး ဟိုဖက်ခြမ်းဆီကို အပြေးအလွှား ခြေလှမ်းတွေ နဲ့ ရောက်လျှင်ရောက်ချင်း ကားတံခါးကို အားကုန်ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။
ထိုလူမှာ သူမ ဆီကို ယိုင်ကျလာသဖြင့် သူမ အလျင်အမြန် ထိန်းထားလိုက်ရသည်။
သွေးများက ထိုလူ၏ နဖူးမှတစ်ဆင့် စီးကျနေသည်မှာ မကြည့်ရက်စရာ ။သူမ၏ အဖြူရောင် သိုးမွှေး ဝတ်ရုံ ပေါ် ယိုင်ကျသွားသဖြင့် ထိုသိုးမွှေး ဝတ်ရုံကို အရုပ်ဆိုး အကျည်းးတန်စေတော့သည်။
သူမမျက်မှောင် ကြုတ်လိုက်ပြီး သူမကားဆီ တွဲခေါ် သွားလိုက်သည်။ ကားရှေ့ခန်းမှာနေရာချပေးပြီး သူမ မောင်းသူနေရာဆီ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
ဘေးဘက်ခြမ်းကို ကြည့်လိုက်တော့ ထိုလူမှာ ခါးပတ် မပတ်ထားသဖြင့် အောက်သို့ လျှောကျတော့မည်။သူမအလျင်အမြန် ထိန်းလိုက်နိုင်ကာ ခါးပတ်ပတ်ပေးဖို့ ကြိုးကို ဆွဲအယူ ထိူလူမျက်နှာမှာ သူမပါးပြင်ကို လာထိနေလေ၏။
သူမ အံကိုကြိတ်ထားရင်း ကြိုးကိုရအောင်ဆွဲယူကာ လော့ခ်ချ ပြီးတော့မှ ထိုလူကို ဝါးစားပစ်တော့မည့်အကြည့် နှင့် ကြည့်လိုက်သည်။
Advertisement
"ရှင့် ကိုလမ်းဘေးစောင့် သရဲမဖြစ်စေချင်လို့သာ ကူညီနေတာနော် ဟိုထိဒီပါး လာမလုပ်နဲ့ ၊ရှင် သတိမေ့နေလို့ ကံကောင်းတယ်လို့သာမှတ် မဟုတ်ရင် ကျွန်မရဲ့ လက်သီးစာဖြစ်သွားမယ်ဟွန့်! ”
သူမပြောပြောဆိုဆိုနှင့် ထိုလူကို သေချာစွာစိုက်ကြည့် လိုက်သည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ နှင့်ရှပ်ဖြူတစ်ထည်သာ ဝတ်ထားပေမဲ့ နက်မှောင်လှသော ဆံပင်နှင့် မျက်ခုံး ထူထူတွေကြောင့် ပုံမှန်ယောကျ်ား တစ်ဦးထက် ခန့်နေသည်မှာ အမှန်ပင်။ ရွှေခေတ် တစ်ယောက် ယောကျ်ားတွေကို မုန်း၍ သေချာ မကြည့်ခဲ့ေသာကြောင့်လား မသိ ။
သူမအတွေးတွေကို ဖျောက်ပစ်လိုက်ပြီး
ကားစက်နိုးကာ တာချီလိတ်မြို့ ဆေးရုံကြီးဆီသို့ ဦးတည်ကာ လှည့်ပြန်သွားလိုက်သည်။
ကောက်ကွေ့ သော ကားလမ်းကလေးနှင့် ကြယ်ပေါင်းစုံ ထွန်းလင်းနေသော ကောင်းကင်မှ လွဲ၍
မည်သူမျှ အရိုင်းပန်း ကလေးရဲ့ ချစ်ခြင်း မှာ ထိုအချိန် ထိုနေရာမှ စတင်ခဲ့သည်ကို မသိပေ။
..................
အပိုင်း၃ ဆက်ရန်
sunday, 19sep, 2021
"အက္ဆီးဒန့္ ျဖစ္တာလား
ေ႐ႊေခတ္ တေယာက္ ႐ုတ္တရက္လန့္ကာေအာ္လိုက္မိသည္။
အေၾကာက္အလန့္ ကင္းမဲ့သူ ဆိုေပမဲ့လည္း ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး မေတြ႕ႀကဳံဖူး၍ ကားရပ္ကာ ပါးစပ္အေဟာင္း ျဖင့္မလႈပ္မ႐ြ ေငးေၾကာင္ေနမိသည္။ ထိုအျဖစ္မ်ိဳးႀကဳံလွ်င္ က်ားက်ားယားယား
လူေကာင္ႀကီးႀကီး ေတြေတာင္ လန့္သည္မဟုတ္လား...။
စကၠန့္အေတာ္ ၾကာမွ သတိကပ္ကာ ဖုန္းကိုကပ်ာကယာ ထုတ္လိုက္သည္။ အေရးေပၚဌာန သို႔ ဖုန္းေခၚေသာ္လည္း လိုင္းကမမိ။
"ဟာ..အေရးထဲမွ ကြာ
သို႔ေပမယ့္ သူမဟာ သူရဲေဘာေၾကာင္သူမဟုတ္။
ရင္ထဲ ဘုရားတၿပီး ကားေပၚမွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆင္းလာခဲ့သည္။
phone torch ဖြင့္ၿပီး မိမိပတ္ဝန္းက်င္ကို တပတ္ခ်ာလည္ထိုးၾကည့္သည္။ အဘယ္ ထူးျခားမႈမွ
မရွိေသခ်ာလွ်င္ ေသခ်ာခ်င္း ထိုကားဆီသို႔ သတိကပ္စြာ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး
သူမကား ၏ စက္သံမွလြဲ၍ အပ္က်သံၾကားေလာက္ေအာင္ပင္ ပဂတိတိတ္ဆိတ္တည္ၿငိမ္လ်က္ ရွိေနေသာ္လည္း သူမေျခသံမ်ားမွာ ထိုတိတ္ဆိတ္မႈကို
ၿဖိဳခြင္းေနသည္။
ကားမွာ လမ္းေဘး ေခ်ာက္ထဲ က်ဖိဳ႕ ေပအနည္းငယ္သာက်န္ေတာ့သည္။ ထိုအပင္ႀကီးသာ မရွိလွ်င္ မေတြးရဲစရာ။ သူမဘုရားကိုသာ အႀကိမ္ႀကိမ္တေနမိ၏။
ကားမွန္ေတြ ပိတ္ခ်ထားတာမို႔ သူမမွန္ေတြကို ေခါက္ကာ..
"အထဲမွာ လူရွိလား ရွင့္! !
ျပန္ေျဖဆိုမႈ ကင္းမဲ့လ်က္။
သူမေဇာေခြၽးေတြ ျပန္ကာေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ ဇြဲကိုကားမေလွ်ာ့။တံခါးကို ဆြဲဖြင့္ေသာ္လည္း ဖြင့္မရ။အထဲမွ ေလာ့ခ္ ခ်ထားသည္ျဖစ္ရာ သူမကို အခက္ေတြ႕ေစျပန္ၿပီ။ ႐ုတ္တရက္ သူမ တစ္ခုခုကို သတိရသြားသည္။ရပ္ထားေသာ သူမ၏ ေျခေထာက္ကို ၾကည့္ကာ မဲ့ၿပဳံးၿပဳံးလိုက္သည္။
ၿပီးခဲ့ေသာ ေမြးေန႕က အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း "အိမြန္
ေပးထားတဲ့ ေဒါက္ခြၽန္ဖိနပ္က သူမ တန္ဖိုးအထားဆုံး ဖိနပ္ေလး။ သို႔ေသာ္ ဤကဲ့သို႔ေသာ ေသေရးရွင္ေရးမွာေတာ့ ဦးစားေပးရမည္ ႀကိမ္းဝါးၿပီး ဖိနပ္ကို ခြၽတ္လိုက္သည္။
ကတၱရာလမ္းဆိုေပမဲ့ လမ္းေဘးမွာေတာ့ သဲၾကမ္းသာ ခင္းထားသျဖင့္ သူမ၏ ေခြဖဝါးနုနုလေးတွေကို ရက္စက္စြာ စူးႏွောင့္ေစေတာ့သည္။ သူမမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး အက္ရွစြာ ေအာ္ မိေတာ့၏။
"အား...အမေလး
ကားထဲက အေျခအေနကို မသိရေလသျဖင့္ေၾကာင့္
နာက်င္သည္ကို အာ႐ုံလႊဲကာ ကားမွန္ကို ေဒါက္ခြၽန္ျဖင့္ ေပါက္ေနေတာ့သည္။
ကားမွန္မွာ က်ည္ကာမွန္ဟု မွတ္ထင္ရေလာက္ေအာင္ မာေက်ာ၏။ သူမဖိနပ္ ႏွစ္ဖက္စလုံး ေဒါက္ပြင့္ထြက္ သြားသည္အထိ ေပါက္ေနေသာ္လည္း ျခစ္ရာေလးမွလြဲလွ်င္ ပဂတိပုံမပ်က္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ မွန္ကိုကြဲခ်င္ေဇာက ထိပ္တန္းသို႔ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ၿပီး အရင္ရက္ေတြတုန္း ေထာင္ေဖာက္ကားေတြ ၾကည့္ထားသည္ကို သတိရသြားသည္။ ထိုကားတြင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ကားမွန္အား ဆံပင္တစ္ေခ်ာင္း ႏွင့္ ဖြင့္သည္ကို အတုယူလ်က္ သူမဆံပင္ကို ျဖည္ခ်ကာ ဆံပင္တစ္ေခ်ာင္း ႏုတ္လိုက္သည္။
႐ုပ္ရွင္ကားထဲက လုပ္ပုံလုပ္နည္းအတိုင္း လုပ္ၿပီး ခနအၾကာမွာေတာ့...
"ေဒါက္
ဆိုေသာ အသံႏွင့္အတူ မွန္တံခါးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ဆြဲခ်လိဳ႕ရေလသည္။
"ငါ အက်ိဳးမရွိတဲ့ ကားေတြ ၾကည့္ေနတယ္ေျပာတဲ့ အိမြန္မ နင္ငါ့အႂကြားေတြ နားေထာင္ဖို႔ ျပင္ထားေဟ့
ဘယ္ေလာက္ အေရးထဲေရာက္ေနေရာက္ေန ေ႐ႊေခတ္တို႔ေတာ့ ႂကြားလုံးထုတ္ဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မပ်က္ကြက္ခဲ့။
"ဟင္...ေယာက္်ားႀကီးလား!!!
ပြင့္သြားတဲ့ မွန္တံခါးႏွင့္အတူ အထဲမွ ျမင္ေနရေသာျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူမလန့္ေအာ္မိသြားသည္။
မွန္ေပသည္၊သူမ ေျပာသည့္အတိုင္း ကားေမာင္းသူ ေနရာတြင္ သက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ စတီယာကိုမ်က္ႏွာအပ္ကာ ေမွာက္က်ေနသည္။
သူမခုနက ကယ္တင္ခ်င္စိတ္ကလြဲလွ်င္ ဘာမွမေတြးထားခဲ့။ သူမေယာက္်ားေတြကို မုန္းသည္ ဆိုေသာ္လည္း အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ gender ေတြခြဲျခားလို႔မရ။ လူ႕အသက္ကယ္ဖို႔သာ အေရးႀကီးသည္။
သူမတံခါးကို အလ်င္အျမန္ဖြင့္လိုက္ၿပီး ကားထဲကိုဝင္လိုက္သည္။ သူမဖြင့္လိုက္ေသာကားတံခါးမွာ ေမာင္းသူေဘး ကပ္လ်က္ထိုင္ခုံမွတံခါးျဖစ္ရာ ထိုလူကို သယ္ထုတ္ဖို႔ရန္ ခက္ခဲေပလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္
သူမ ကိုယ္ကို ထိုလူထံကိုင္းၿပီး ဟိုဖက္တံခါးေလာ့ခ္
ကို ဖြင့္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္သည္။
သူမ လက္မွာထိုလူ၏ ေက်ာျပင္အား ႐ုတ္တရက္ ထိကပ္မိလိုက္သည္။ က်စ္က်စ္ေတာက္ပူေနေသာ ခံစားမႈက
'မေသေသးဘူးဘဲ'လို႔ စိတ္ထဲကေန ေရ႐ြတ္မိေအာင္
နိုးေဆာ္ေပးလိုက္သည္။
သူမကားေပၚကေန ဆင္းလာၿပီး ဟိုဖက္ျခမ္းဆီကို အေျပးအလႊား ေျခလွမ္းေတြ နဲ႕ ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း ကားတံခါးကို အားကုန္ဆြဲဖြင့္လိုက္သည္။
ထိုလူမွာ သူမ ဆီကို ယိုင္က်လာသျဖင့္ သူမ အလ်င္အျမန္ ထိန္းထားလိုက္ရသည္။
ေသြးမ်ားက ထိုလူ၏ နဖူးမွတစ္ဆင့္ စီးက်ေနသည္မွာ မၾကည့္ရက္စရာ ။သူမ၏ အျဖဴေရာင္ သိုးေမႊး ဝတ္႐ုံ ေပၚ ယိုင္က်သြားသျဖင့္ ထိုသိုးေမႊး ဝတ္႐ုံကို အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းးတန္ေစေတာ့သည္။
သူမမ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး သူမကားဆီ တြဲေခၚ သြားလိုက္သည္။ ကားေရွ႕ခန္းမွာေနရာခ်ေပးၿပီး သူမ ေမာင္းသူေနရာဆီ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
ေဘးဘက္ျခမ္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထိုလူမွာ ခါးပတ္ မပတ္ထားသျဖင့္ ေအာက္သို႔ ေလွ်ာက်ေတာ့မည္။သူမအလ်င္အျမန္ ထိန္းလိုက္နိုင္ကာ ခါးပတ္ပတ္ေပးဖို႔ ႀကိဳးကို ဆြဲအယူ ထိူလူမ်က္ႏွာမွာ သူမပါးျပင္ကို လာထိေနေလ၏။
သူမ အံကိုႀကိတ္ထားရင္း ႀကိဳးကိုရေအာင္ဆြဲယူကာ ေလာ့ခ္ခ် ၿပီးေတာ့မွ ထိုလူကို ဝါးစားပစ္ေတာ့မည့္အၾကည့္ ႏွင့္ ၾကည့္လိုက္သည္။
"ရွင့္ ကိုလမ္းေဘးေစာင့္ သရဲမျဖစ္ေစခ်င္လို႔သာ ကူညီေနတာေနာ္ ဟိုထိဒီပါး လာမလုပ္နဲ႕ ၊ရွင္ သတိေမ့ေနလို႔ ကံေကာင္းတယ္လို႔သာမွတ္ မဟုတ္ရင္ ကြၽန္မရဲ႕ လက္သီးစာျဖစ္သြားမယ္ဟြန့္!
သူမေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ ထိုလူကို ေသခ်ာစြာစိုက္ၾကည့္ လိုက္သည္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ႏွင့္ရွပ္ျဖဴတစ္ထည္သာ ဝတ္ထားေပမဲ့ နက္ေမွာင္လွေသာ ဆံပင္ႏွင့္ မ်က္ခုံး ထူထူေတြေၾကာင့္ ပုံမွန္ေယာက်္ား တစ္ဦးထက္ ခန့္ေနသည္မွာ အမွန္ပင္။ ေ႐ႊေခတ္ တစ္ေယာက္ ေယာက်္ားေတြကို မုန္း၍ ေသခ်ာ မၾကည့္ခဲ့ေသာကြောင့်လား မသိ ။
သူမအေတြးေတြကို ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ၿပီး
ကားစက္နိုးကာ တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ ေဆး႐ုံႀကီးဆီသို႔ ဦးတည္ကာ လွည့္ျပန္သြားလိုက္သည္။
ေကာက္ေကြ႕ ေသာ ကားလမ္းကေလးႏွင့္ ၾကယ္ေပါင္းစုံ ထြန္းလင္းေနေသာ ေကာင္းကင္မွ လြဲ၍
မည္သူမွ် အရိုင္းပန္း ကေလးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္း မွာ ထိုအခ်ိန္ ထိုေနရာမွ စတင္ခဲ့သည္ကို မသိေပ။
..................
အပိုင္း၃ ဆက္ရန္
sunday, 19sep, 2021
Advertisement
- In Serial405 Chapters
Royal Love – I Fell In Love With CEO
She was a simple girl who was brought up in a simple household, or at least that was what others thought about her.
8 69491 - In Serial25 Chapters
Love and Let Die (사랑해, 처리해줘)
Is it true that people, fated to be together, are tied with the red thread and will always find their way back to each other? Da In is a simple young woman - she has a stable job, good friends, and a goal she's working towards. Her life changes with the sudden return of a person she never thought she would see again, bringing in new acquaintances, painful memories, and experiences she was happy to live without.
8 111 - In Serial53 Chapters
Dear Mr.CEO {COMPLETED}
What is he doing?"Embre." I'm still pressed up against him, my breath quickening by the second."Yes?" I ask breathlessly, he placed his hand in my hair. "Do you honestly think I give a fuck about what's professional or not?" I shake my head this must be a dream I has to be. "Mr. Hal-." I start but he cuts me off. "Landon."I take a deep breath. "L-Landon." I stutter out, knowing he wants to be called his name.He presses me closer if even possible, a sign of approval. "So do you understand what I'm asking you?" "I-I don't know." I stutter out again. His hand still in my hair, he pulls it,but not painfully, for me to look at him.His eyes are dark filled with an emotion I didn't understand. His eyes locked in on my full lips.My inner self is chanting Kiss Me! KISS ME!But my inner thoughts are shouting: Don't do it, DON'T.I'm torn between two things I need to make a decision but it doesn't come quick enough. He slowly leans in and everything just seems to disconnect. My eyes flutter close. I can feel his lips hovering over my lips, waiting for something? My approval? I don't know but right before his lips could be sealed with mine...A knock interrupts us. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~||Embre Daniels.||Is on the look out for a job but it seems useless at this point, she doesn't think she has much going for herself until she meets him.. her life could change forever. For better or worse.••||Landon Hale.||Is a successful millionaire , but nobody knows what goes on behind closed doors, his past follows him no matter how hard he tries to get rid of it... he's not sure if he's capable of love until he stumbles upon her.Ranked #1 in Romance. 12/19/17
8 343 - In Serial23 Chapters
BNHA - Tokoyami Fumikage(One-Shots): You Are The Apple In My Eye
I hardly see a Tokoyami x Reader so why don't I make one :3 yay!There are no OC's! Also I have this story on Quotev, the reason why I am bringing it here is because I haven't seen one here on Wattpad so I thought what the heck I'll bring it here :)Hope you enjoy!Warning:There will be some foul language
8 203 - In Serial58 Chapters
Breathe Princess (Daryl Dixon Love Story)
Growing up with health problems in a normal world is hard, but it's even harder when medicine is lacking and people are pretty much gone. Annora has never found it easy to breathe, but a certain crossbow wielding redneck makes it just that little bit harder.
8 171 - In Serial19 Chapters
Alpha Marcellus
Eliana Khan is abused by her parents and bullied by most of the people in her class why you may ask is because she was born an omega. You might think that's not so bad but it is when your father is an Alpha. Marcellus Kingston is Alpha of the SilverMoon Pack which also happens to be one of the largest and most feared packs. Everyone thinks he's ruthless and cruel but he's really a kind-hearted person who just wants to find his mate. What happens when Marcellus brother Kyle brings home a friend for a school project and she just so happens to be his mate? Will Marcellus accept Eliana? Or will he reject her for being an omega?
8 196