[ ]

" mag-iinom ka, hindi mo naman pala kaya. " inis na sabi ko kay beomgyu.

paano kasi, nakisali na naman kila soobin sa inuman, ayaw aminin na mahina pagdating sa alak!

" kaya ko naman talaga e, nanghihina ako kasi nandito ka yieee, " lasing na sabi ni beomgyu kaya binatukan ko sya para tumigil.

tiniis ko nalang ang pagsakit ng balikat ko dahil sa pag-alalay sa kanya, wala naman kasi akong maaasahan sa pagalaga kay beomgyu dahil lasing na din ang iba.

kung alam ko lang na magiinom sila, dapat pinigilan ko na kaysa naman maghirap ako dito. kainis!

" hoy, hindi libre 'tong pag-alalay ko sayo ha? tandaan mo 'tong gabi na 'to kung kailan mo ako pinahirapan ng husto. " galit na sabi ko.

" yes boss! " nakangiti na sya ngayon na parang aso.

" ryujin...."

" oh? " napalingon ako kay beomgyu na gusto nang ipikit ang mga mata.

" sorry, ryujin. sorry! "

agad akong natawa dahil sa pagso-sorry nya, mas nare-realize niya kasi yung mga kalokohan niya kapag lasing.

" okay lang, wala namang ibang magtitiis na alalayan ka kundi ako. "

" hindi yun! " lasing na tanggi niya.

" e, bakit ka nagso-sorry? " nagtatakang tanong ko bago tumigil sa paglalakad.

nakita ko na pinilit ni beomgyu na huwag ipikit ang mga mata niya kahit halata namang inaantok na siya.

" sorry kasi hindi ko na mapigilan 'yung nararamdaman ko. "