《SaUDaDe [completed]》17-р бүлэг
Advertisement
Хасү өрөөндөө ороод хаалга түгжин Тэхёныг ирэхийг хүлээнэ. Доор ямар ч чимээ гарахгүй байгаад бага зэрэг гайхан хаалганд чихээ наан чимээ чагнав.
Доод давхарт
Тэхён өөрийнхөө далавчнаас хутганаас ч хурц үзүүртэй өд гаргаж ирэн Жэксоны нуруунд тулган
-Хасүд ойртоод хэрэггүй шүү. Тэр одоохондоо минийх тийм болохоор та нар шиг бузар юмнуудаар бусниулахыг хүсэхгүй байна. Намайг энэ хутгыг нуруунд чинь дүрэхээс өмнө энэ нэг хэдэн юм аа аваад явж үз.
Жэксон Тэхёны хэлэх үгийг анхааралтай сонссоноо дараа нь инээд алдаж
-Үнэхээр л бидний бяцхан дүү ийм том болчихжээ. Хасү байгаа болохоор яасан бүхнийг хийж чадах юм шиг болчихсон уу? Гэнэт л өнөөх бяцхан жаал чинь амь орчихсон уу? Өөдөөс эгцэлж ч харч чаддаггүй байсан амьсгаа ингээд нуруунд минь хутга зоох гэж. Чамайг ийм их хүчтэй болгож байгаа юм чинь Хасү гэх тэр охин над ирэхээр юу болох бол их сонирхол татаж байх чинь. Түүнийг улам ихээр авмаар санагдчихлаа байна.
Тэхён-Дургүй байхад нь түүнд ойртвол юу болохыг мэддэггүй хэрэг үү? Тамд очихыг хүсээ юу?
Жэксон-Өвввв санаа тавьж байгаад баярлалаа. Залуу минь чи бид нарыг хэн гэдгийг мартаж ээ. Яаж бид нар ийм олон хүчтэй мөртлөө одоо хүртэл амьд яваад байгааг мэддэггүй хэрэг үү? Тэгвэл би хэлж өгье. Бурхныг хуурах хэцүү л дээ. Гэхдээ эргэлзүүлж болдог юм. Тэгвэл яахав авах ёстой бэлгийнхээ талыг нь авдаг юм. Намжүүн хүсвэл Хасүг одоо ч авчихаж чадна. Яагаад гэвэл тэр хүчтэй. Гэхдээ бурхнаас ирэх бэлгийг бүтнээр нь авахын тулд хүлээж байгаа юм гээд ухаангүй хэвтэх Намжүүн рүү тоомжиргүйхэн харлаа.
-Харин түүний хэдэн жилийн зүтгэлийг чи булаачихсан Намжүүнд одоо ямар байгаа бол. 100 гаран жилийн дараа арай гэж нэг юм сахиусан тэнгэр олж байхад чи гэж нээрээ гээд Тэхёныг нудран эргээд буйдан дээр суулаа.
Тэхён өдөө буцааж далавчиндаа хийгээд
-Хасүг хэн нэгний ашгийн төлөөх золиос болгомооргүй байна. Бороо зогсохоор эндээс яваарай гэж хэлээд дээшээ гарлаа.
3давхарт ирээд Хасүгын өрөөний хаалган дээр очин
-Хасү би байна хаалга онгойлго гэхэд нь дотроос ямар ч чимээ гарсангүй.
-Хасү би байна аа Тэхён хаалга онгойлго оо одоо зүгээр гэтэл бас л юу ч сонсогдсонгүй.
Advertisement
Гайхшраа барсан Тэхён арай чангаар
-Хасү гэж дуудахдаа нэг юм саналаа.
Хасүгын чихэнд шивнэн
-Хасү би байна аа хаалга онгойлгож болно гэхэд өрөөнд хэн нэгэн алхаж хаалга онгойн бага зэрэг завсар гарлаа.
Нүдээ тормолзуулан чухал царай гаргасан Хасү өнөөх завсраар шагайж Тэхёныг дээрээс нь доошоо нэг харснаа
-Тэхён мөн биз гээд цээжинд нь хуруугаараа хүрлээ.
Тэхён инээд алдсаар
-Тийм ээ би мөн одоо зүгээр гэхэд Хасү хаалгаа томоор онгойлгон Тэхёныг тэврэн авлаа.
Хасү-Чамайг чинь тийм их сүр болоод байхаар нь ямар нэгэн юм болох нь л гэж бодлоо чи зүгээр байна гэхэд
Тэхён-Тийм ээ би зүгээр тэр хэд тэгж байгаад явна биз гээд Хасүг мөрөөр нь тэврэн өрөөнд оров.
Бороо удаанаар бас гунигтайгаар орсоор яг л ямар нэгэн зүйлийг зөгнөсөн мэт уйтгартай нь аргагүй дүнсийн шиврэнэ.
Хасү Тэхёны хөлөн завсар суугаад гараар нь оролдон хэвтээд Намжүүнтэй анх яаж танилцсан талаараа ярьна.
-Тэр харц нь үнэхээр аймар байсан. Надад санаа тавьж надтай дотносохыг хүсдэг хүн байдаг юм байна гэж бодоод тухайн үедээ баярласан л даа. Даанч хариуг нь надад ёстой гоё өгсөн дөө гээд инээтэл
Тэхён-Тэр наад аргыг чинь зөндөө ашигладаг тэгээд ер нь дандаа бүтэмжтэй болдог л доо. Гэхдээ чам дээр ажиллаагүй.
Хасү-Бурхнаас юу явах гээд ингэж их хичээгээд байгаа юм бол оо? Дэд бурхад бэлэг гэж юу өгдөг юм.
Тэхён энэ үед бага зэрэг сандарлаа. Яагаад гэвэл Тэхён ч бас бурхнаас бэлэг авахыг хүсч байсан юм.
Тэхён-Сайн мэдэхгүй л байна. Бага байхад л хайж байсан одоо ч хайсаар л байгаа. Чухал зүйл болоод л ингэж их хичээж байгаа биз.
Шөнө ч болж Хасү Тэхёны цээжийг дэрлэн нам унтжээ. Харин Тэхён сэрүүн байх бөгөөд Хасүгын үсийг илэн тааз руу ширтэнэ.
Түүний бодож байгаа зүйл нь дэндүү утгагүй бөгөөд сэтгэлд нэг л тээртэй. Хэрвээ тэр эмэгтэй хүн байсан бол Хасүгын оронд байсан бол амар байх байлаа. Эсвэл Хасү гэдэг эмэгтэй өөрийнх нь амьдралд орж ирээгүй бол тэр ингэж бодлогошрох шаардлагагүй байсан юм.
Хүндээр санаа алдаж өөрийнх нь энгэрт үнэгчлэн унтах эмэгтэйн эгэл даруухан төрхийг харан инээмсэглэнэ.
Advertisement
Хүнийг өөртөө татаад байх юмгүй ч бүсгүйн дотоод сэтгэл дэндүү гүн гүнзгий бас цэвэр ариун ямар ч хиргүй, тунгалаг.
Тэхёны нүд нулимсаар дүүрч ганц хоёрхон дусал нулимс хацрыг нь даган урсана.
Өөрөө ч уйлж байгаагаа мэдэлгүй нулимстай уруулаараа дурлалт бүсгүйнхээ духан дээр нь зөөлхөнөөр үнсээд нүдээ анилаа. Унтахаар.
Гадаа шувууд жиргэж өглөөний гэгээ цонхоор тусан бараан хөшигний завсраар нар гэрлээ гийгүүлнэ.
Хасүгын нүдэн дээр нар тусаж гэрэл цохиход тэр сэрлээ.
Халуу төөнөх хайртынх нь бие нэг л дотно. Ингээд мөнхөд хэвтээд л баймаар түүнд санагдаж цээжээ дэрлүүлэх залуу руу ширтэнэ.
Түүнд энэ залуу байгаагүй бол түүнд энэ залуу дурлаагүй бол түүнд хайртай болоогүй бол тэр одоо амьсгалж байхгүй байсан юм. Хайр ийм л хүчтэй.
Хайрлуулж л чадвал гайхамшиг үүсэх болно.
Тэхён нүдээ аньсан хэвээрээ
-Залуу хадагтай!!! Өөрийг чинь ингээд ширтээд байхаар би унтаж чадахгүй байна. Ширтэхийнхээ оронд бие маань энд байна үнс л дээ гээд хөмсгөө зангидлаа.
Хасү бага зэрэг ичингүйрэн
-Сэрсэн юм бол дуугарахгүй хүн эвгүй байдалд оруулчих юм гээд хамрыг нь чимхлээ.
Тэхён хамраа чимхүүлсэндээ гайхан нүдээ нээтэл өөр лүү нь өхөөрдмөөр инээмсэглэх бүсгүйг олж хараад хийх гэж байсан үйлдлээ болин хайртай эмэгтэйнхээ хамран дээр шоб хийтэл үнсчихээд орноосоо босов.
-Би бууж өглөөний цай бэлдлээ гэж хэлээд гараад явлаа. Хувцастайгаа унтсан болохоор удах ч шаардлага алга.
Хамар дээрээ үнсүүлсэн Хасү баярлах ичих гайхах зэрэгцэн догдолж ядсаар орон доогууроо орон хөнжилдөө шургална.
Тэхёныг доош буухад гал тогооны өрөөнд Намжүүн инээмсэглэн зогсоод дүүрэн амттай хоолтой ширээ налан зогсоно.
Тэхён бага зэрэг гайхан түүнээс
-Юу вэ? Бас өөр эмэгтэй аваад ирсэн юм уу? Гэж зандрангуй асуухад Намжүүн инээд алдаж
-Хүү минь дээ мэдээж үгүй. Чамд ийм сэтгэгдэл төрүүлсэн бол уучлаарай. Зүгээр л хамт хооллох гэсэн юм. Хасү яасан бууж ирж байна уу? Гэхэд Тэхён нүдээ эргэлдүүлсээр
-Удахгүй бууж ирнэ ээ. Бид хоёр хамт сэрсэн гэж хэлээд жуумалзан ширээнд ойртон сандал татан суулаа.
Намжүүн тэр хоёрыг хамт хоносныг мэдэж байгаа ч Тэхён түүнд ингэж хариулна гэж бодсонгүй.
-Заза бууж ирэхээр нь хамт өглөөний цайгаа ууя гээд өөрөө ч бас суудлаа эзэллээ.
Хэдэн минутын дараа Хасү бууж ирээд хоолоо идэж эхлэв.
Хоолны дундуур тийм ч их яриа өнгөрсөнгүй Тэхёны хэдэн настай талаар л ярилцаж өнгөрөв.
-Гэхдээ би 125 юм шиг харагдахгүй байгаа биз дээ. Яг л одоогийн 25-тууд шиг гэлээ.
Хасү-Хэрвээ чиний наснаас 100 хасчих юм бол 25 настай болно. Харин Жүүний наснаас 600 хасах юм бол 26тай ингээд бүгдээрээ бараг адилхан болчихож байгаа юм биш үү? Тэхён нэг юм санасан юм шиг толгойгоо өргөн
-Ингэхэд чи бид хоёроос хоёулангаас нь дүү байж ах гэж дуудаач ямар бүдүүлэг хүүхэд вэ? Гэхэд
Хасү-Намжүүн өөрөө намайг нэрээр минь дууд гээд байсан юм чинь гээд уух гэж байсан дарсаа буцааж тавьлаа.
Намжүүн Хасүгын энэ үйлдэлд урам нь бага зэрэг хугарч
-Тийм ээ би тэг гээд хэлчихсэн юм аа. Чамд таалагддаггүй хэрэг үү? Харин ч надад таалагддаг гээд усан үзмийн дарснаас балгана.
Тэхён Хасү рүү гомдолтой нь аргагүй хараад хошуугаа унжуулан
-Хасү би дургүй байна. Чи намайг ахаа гэж дуудах ёстой гээд гараа энгэртээ зөрүүлэн сууна.
Хасү-Заза тэгж дуудна аа гээд хундагыг барин авлаа.
Намжүүны нүд нь сэргэж
-Заза би гол яриандаа орсон нь дээр юм байна. Тэгэхгүй бол болохгүй нь. Дэд бурхад намайг дуудуулсан хэдэн хоног дээшээ явах хэрэгтэй болчихсон.
Тэхён-Ямар нэг юм хийгээ юу аль аль талаараа?
Намжүүн-Үгүй дээ хүү минь. Би чинь хэн билээ дээ дээр миний хэрэг гарсан бололтой. Та нараас түр салж байгаа болохоор хамт байхыг хүссэн юм. Үдэлтийн бэлэг гээд л ойлгочих за тулгацгаая гээд хундагаа дээш өргөлөө.
Хасү Тэхён хоёр ч инээмсэглэн тулгана.
Хасү-Би дарс ууж үзээгүй. Их сонин амттай юм аа гээд ярвайхад Намжүүн сэтгэл нь амарсан байртай гүнзгий амьсгаа аваад суудлаасаа бослоо.
Намжүүн-Ингэж нэг юм...ХАСҮ...одоо арай л дээрдлээ. Хасү чи үнэхээр гэнэн юм аа ааш муутай Тэхён хүртэл чамтай адилхан болчихож. Тэхён~аа баярлалаа. Бас үнэхээр уучлаарай гээд Хасүгын эрүүнээс нь татаж байгаад уруулыг нь шуналтай гэгч нь удаанаар үнсчихэв.
Advertisement
The Villainess Has Fallen
An overworked executive. An innocent, suffering soul. A twist of fate brings the two dreams in one magical way. Waiting for her inevitable end as she gazes at the frozen pastels painting the southern skies, Leonora—a simple, enlightened soul finds herself thrown into a pit of darkness. But worse is yet to unfold. Bound, gagged, and blindfolded, she wakes up and discovers she has transmigrated into another world. Not as Leonora, but… Victoria—an infamous villainess whose wicked feats have bedeviled her kingdom. A mass murderer, a malicious plotter, an evil witch, and a king-killer. A fallen princess condemned to death through the worst of all punishments—death on a burning stake. ***1 Chapter A Week.
8 129MHA: The Birth of a Vampire
A guy is going down the street when he suddenly sees how a man is about to be run over, in a moment of courage the guy throws himself and manages to save the man from being run over, but he ends up dying instead.When he opens his eyes again he finds himself as a soul and the opportunity to reincarnate. What his quirk be? What kind of quirk is that. He accompanies our protagonist in the world of My Hero Academia where he will enjoy his new life and seek to reach the top. (Also trying to conquer one or another girl along the way). If you want to support me for pa *** I will be very grateful, there you will also find some early chapters and it will be of great help to me, thanks for reading: P*** /acoms I will also be publishing this work on Webnovel, you can find it with the same name.**************************DISCLAIMER:I do not own My Hero Academia and any of its characters. The only thing that belongs to me is the OC characters and some changes in the story.
8 222Chronicles of the Exalted Sun Child
The plane of Rumiga, frontier of the Eternal Empire of the Righteous Order, one of the myriad planes where many sought to live in peace, but the eternal threat from the Chaos Sea threatens their way of life. Only the powers of their soul, their Anima, allows them to fight against the monsters spawned by the infinite potential of Chaos. For most of her life, thirteen-year-old Yuriko Davar wanted nothing more than to follow in her father’s footsteps. When her training reveals a Heritage no one could recognise, she finds herself having to rely on her instincts so she can learn more about herself and the ancestor whose Heritage she received. Character art by Galaxy Rinrin. POSTING SCHEDULE: Mondays to Fridays, 9:00 to 10:00 p.m., +8 GMT
8 268Walker of the Forgotten Path
Practitioners use the authority of the spirit to reach heights of unimaginable power. But that wasn't a destiny Seth could embrace. Because, as an orphan, what he possibly accomplish in the world were the powerful got everything and the weak the crumbs? What he could do to change his fate? Will he allow the only thing he had inherited to be purged of his soul?Or will he embrace it and carved his own path? - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Release Schedule: 2 or 3 chapters a week. (will try to increase it with time) https://tapas.io/series/Walker-of-the-Forgotten-Path/info
8 511Life's Exodus
I was a being that transcended even the Gods.I stood at the top, the apex, the pinnacle of power.And yet here I am. Shackled, powerless; a mere husk of my former self.The memento of my loved one binds me to this cursed place.Why, you ask?Why? Because I am. I am the end, the harbinger of demise. It was my quest. To bring end, to be end.The Gods respected that wish and in turn got immortal life. But, oh the irony, the immortal life I gave them made them break their promise.Corrupted by their attachement to their mortal selves they betrayed me.They took her life, one of their own kind and my love, and bound me with her flesh and blood.She, the Goddess of beginning. I would end the cycle and she would repeat it. We were so different and yet we loved each other.My rage burned without stop in sight, however time takes it all. Hate, love, sadness, joy, they are all taken away.But the memory, the memory of hate, to kill the Gods, this stays. Yes, I will end them.They played me a fool and now it will be their time to pay the price. But the price is costly.I can't wait! Their fall is near! My dawn shall be heralded by their deaths. Corpses shall tower to the skies and blood shall form rivers! As I am death incarnate! I am their bane, their RUIN! You fools, you don't play... with DEATH!My new destiny awaits.....
8 143Begin Again || AHS
It's never too late to start over...[Also available on FanFiction]
8 193