《SaUDaDe [completed]》1-р бүлэг
Advertisement
Хаа байгаа газрын мухарт амьдардагаа одоо л ойлгосон мэт уурлаж эхэллээ. Жилийн эцсийн шалгалт дөхөөд цаг хугацаа ч харвасан сум шиг өнгөрсөн болохоор оройтож гэртээ харих болсноо ч анзаарсангүй.
Тээр тэнчээ хэдэн гудамны цаана төв зам дээр түгжирэлдэн зогсох машинуудын дуут дохио, энд тэндгүй хуцалдах гудамжны нохдын бүдэг бадаг чимээ чихэнд чимэг нэмэн сонсогдоно. Хэрвээ болдог бол ид шид ашиглаад шидтэн шиг шилжээд гэртээ оччих юмсан. Харанхуйд хаана юу байгаа нь үл мэдэгдэх бөгөөд булан тохой болгонд юмс зэрвэс хөдлөн нүдэнд үзэгдэх нь тээртэй гэмээр.
Айж сандарсаар цүнхээ тас тэврэн хурдан хурдан алхална.
Гуйя~өнөөдөр л намайг гэртээ эсэн мэнд эрүүл саруул хариулчих юм бол би дахиж ингэж оройтохгүй ээ амлая.
Бурханд худлаа үнэн нь мэдэгдэхгүй зүйл шивнэн амлалт өгсөөр өгсүүр шатаар дээш алхлаа.
Ард хэн нэгний гутлын чимээ сонсогдоно.
Өсгийтэй гутал ч биш удаан бөгөөд чангаар алхлах хэн нэгний гутлын чимээ.
~Айж л болдоггүй юм шүү. Зүгээр өнгөрч яваа хүн байвал би л эвгүй байдалд ороод дуусна. Тайван.
Гэхдээ намайг илт удаан алхаад байхад яагаад гүйцэж түрүүлэхгүй байна аа. Би уул нь хурдаа багасгаад зөөлхөн алхсан даа.
Өөрийнхөө утгагүй бодолд төөрч будилан эргэлзэн явтал мөрөн дээр минь хэн нэгний гар тавигдах нь тэр.
~За бурхан минь би ингээд өнгөрлөө. Амьдрал минь баяртай гэсээр эргэж хартал. Сургууль дээр хааяахан таардаг багш өөдөөс минь эгцлэн ширтэнэ.
Түүний дүнсгэр бөгөөд гайхсан царай намайг илт сандаргахад хүргэлээ. Хөмсгөө дээш өргөн нүдээ онийлгон над руу хараад
-Оюутан чи зүгээр үү? Юунаас ингэтлээ айгаав?
Мэдээж хэрэг өөрөөс нь айсан аа юу гэж хэлэх вэ дээ.
Бодож явснаас тэс өөр хүн байснаас болоод ч тэр үү.
Түүнийг байгаад баярласандаа дүүрэн нулимстай нүдээр ширтэн
~Үгүй дээ би зүгээр зүгээр л гадаа харанхуй болохоор жаахан айсан юм. Тэгж их айгаагүй. Гэсээр инээмсэглэж ядан арай гэж хариултал.
~Тийм бол ашгүй дээ. Энэ хавиар хүн багатай дээрээс нь гэрэл муутай болохоор эмэгтэй хүн ганцаараа явах их аюултай. Би чамайг гэрт чинь хүргээд өгье.
Advertisement
Би дэндүү их айж бас сандарсан болохоор эргэлзэх шаардлагагүй толгой дохилоо.
~Шууд зөвшөөрч байх чинь. Амандаа шивнэх төдий хэлсэн ч би сонсчих шиг боллоо.
~Юу? Гэсээр түүний хэлсэн үгийг дахин лавлан асуувал.
~Чи надаас айхгүй байгаа хэрэг үү?
~Та чи манай багш шүү дээ. Би яагаад айна гэж.
~Багш ч гэсэн муу санаатай байж болохгүй гэж үү?
~Болно лдо. Гэхдээ та тийм муу хүн биш ээ би мэдэж байна.
Тэр хариу өгөлгүй зүгээр л инээмсэглэлээ.
Цааш бид хоёрын хооронд яриа өрнөсөнгүй зүгээр л алхана.
~За энэ манай гэр Ким багшаа.
Хариу толгой дохин.
~Тэгвэл ордоо. Би харж байя.
~Баяртай хүргэж өгсөнд баярлалаа. Баяртай. Гараа далласаар байр луугаа орон хаалгаа хаалаа.
~Тэр их ухаантай бас их дуугүй хүн. Тийм болоод ч тэр үү цаанаасаа хүндлэх, хүндэтгэх сэтгэл төрөөд байдаг.
Ямар азаар Ким багштай таарав аа.
Хоосон гэртээ орж ирээд шууд л гутлаа шидэн цүнхээ чулуудаж хаячхаад орон дээрээ үсрэн гарлаа.
Эцэг эх маань салж би гэдэг хүн багаасаа л асрамжийн газар өсөж цагын ажил тэтгэмжийн мөнгөөр өдий хүртэл өөрийгөө залгуулж голоо зогоож ирсэн яахав гачигдах зүйлгүй ч боломжийн шүү.
Усанд орчхоод алчуураа тэвэрсээр утсаа шүүрэн авлаа.
-Багшийн талаар судалнаа. Өмнө нь зүгээр шохоорхож явж байсан ч өнөөдөр тэссэнгүй.
*Хайлт:Ким НамЖүүн*
Овоо их хүн байх чинь доош нүдээ гүйлгэсээр
Энэ биш
Энэ биш
Энэ бүүр ч биш
АААА олчихлоо энэ байна.
Алив ороод харнааа.
Тийм ч олон зураггүй ч зураг бүр нь их хандалттай юм байна.
Яах уу? Дарах уу? байх уу?
За больё эхлээд зүгээр л найзын хүсэлт явуулчихъя.
*Таб*
Утсаа орныхоо хажууд тавин нүдээ анин хавтлээ. Өнөөдөр их ажилласан болохоор нойр хүрч байна.
Эвшээлгэсээр нүдээ нуухлан нэг мэдэхэд л унтаад өгчээ.
Сэрүүлэгний ядаргаатай чанга дуу чихэн дээр удтал дуугарсны эцэст унтраачихаад нойрмоглон орноосоо бослоо.
Цагаа ч харалгүй угаалгын өрөөнд орон бие засчихаад цайгаа уухаар гал тогооны өрөөнд ортол аль хэдийн 9цаг өнгөрчихсөн байв.
Advertisement
Өө бурхан минь би хоцорчхож. Үгүй ээ үгүй гарт таарсан хувцсаа хам хум өмсөөд хар хурдаараа гүйсээр танхимынхаа өмнө амьсгаадсаар ирлээ.
Хэзээний лекц эхэлчихсэн багш самбар дээр хичээлээ зааж байв.
Өөө үгүй эээ энэ нойрыг дээ яах гэж тэгж их унтав аа одоо өнгөрсөн
-Лай лай хая.
Ухаан мэдрэлгүй унтчихсан даа бас цаганд уур хүрсэндээ сургуулийн коридороор хөлөө чирсээр газар ширтэн алхана.
Өнөөдөр хичээлээ нэг мөсөн тасалчих уу?
Эсвэл энэ цагаа л таслах уу?
Сургуулийн гадаах сааданд жүржийн жүүс уусаар ийн бодож суулаа.
Гадаа ч уул нь гоё л байна л даа нар дулаахнаар ээгээд л ийм гоё нарлаг өдөр байхад өөртөө цаг гаргадаг ч юм билүү?
Тэнгэр өөд ширтэн гараа ардаа тулан суугаад нүдээ анин цэвэр агаар, дээрээс ээх нарны илчийг биеээрээ мэдэрнэ.
Гэтэл хэн нэгэн урд минь зогссоор сайхан мөчийг минь сүйтгэж орхилоо.
Нүдээ нээн тэр нэгэн рүү ширтвэл
Ардаасаа гэрэл цацруулсан зуны салхинд хүрэн бор үсээ намируулсан, сайхан үнэр үнэртүүлсэн залуу над руу Үнэхээр үү? Гэсэн царай гарган зогсоно.
Би ч сандарсаар яах учраа олохгүй шүлсээ залгин түүний өөдөөс тэнэг хүн шиг ширтвэл
Өнөөх хүн миний хажууд суугаад
-Хичээлдээ суухгүй энд юу хийж байгаа юм.
-МММ нөгөө үнэн хэрэгтэй би хоцорчихсон юм аа. Тэгээд л дундаас нь суухаас залхуу хүрээд тэгсэн ч би тэр олон хүүхдүүдийн нүдэн дээр багшаас орохыг гуйж чадахгүй.
-Яагаад. Чи зоригтой шдэ. Өчигдөр шөнө дунд ганцаараа явж л байсан.
-Тэр чинь аргагүйн эрхэнд л явсан юм. Би нээрээ үнэхээр зоригтой биш. Хар лда хүүхдүүдийн өмнө гарахаасаа айгаад энд сууж байгаа биз дээ.
-Заз тийм л болог. Найзууд бий юу?
-Байхгүй ээ
-Тэгвэл хамт гадуур гарах уу? Чамд төлөвлөгөө байхгүй юм шиг байна.
-Багштайгаа юу?
-Оюутантайгаа юу?
-Тэгвэл болж байна. Хамт хоол идье би яарч ирсэн болохоор юу ч идээгүй. Өлсөөд байна.
-Заза тэгвэл би даая
Тэр багахан инээвхийлээд дээш босон над руу гараа сунгалаа.
Хэдий надад найз гээд хэлчихээр нэг ч хүн байхгүй ч би уул нь цаанаа их нөхөрсөг хүн. Даан ч тэр бүр найзалсан хүмүүстэйгээ удаан уулзаад байж чаддаггүй болохоор хүмүүс надаас залхчихдаг. Би чинь их завгүй хүн шүү дээ.
...
-Өнөөдөр их хөгжилтэй өнгөрлөө багшаа баярлалаа.
-Зүгээр дээ. Сэтгэлийг чинь засах гээд л дахиж битгий хоцроорой одоо эртхэн унтаж амар даа.
-За ойлголоо гэрт хүргэж өгсөнд бас баярлалаа.
-Зүгээр ээ одоо ордоо оройтчихлоо. Чамайг хэн нэгэн хүлээж байгаа биз дээ.
-Үгүй дээ намайг хүлээгээд байх хүн байхгүй. Би гэртээ ганцаараа амьдардаг.
-Өө тийм бол сандрах хэрэггүй юм байна шдэ.
-Тийм ээ. Гэхдээ би эрт орлоо. Маргааш хичээлтэй.
-Тийм шүү за баяртай оюутан!!!
Хаалгаар орохынхоо өмнө түүнд хандан
-Хасү гэж дуудаарай, намайг Шин Хасү гэдэг гэж хэлээд цааш алхвал
-За баяртай Хасү гэх нь дуулдлаа.
Өдрийн эхлэл муухай байсан ч төгсгөлийг нь сайхан болгож өгөх учиртай байж.
Өнөөдөр надад таалагдлаа. inside out дээр гардаг шиг л холимог өдөр бололтой.
Advertisement
- In Serial7 Chapters
Rend Asunder
Demons have entered the body of “lucky” individuals. As the human body is too weak to harbor demonic powers, a day will come when one’s body will go berserk. Only the strongest demon can be granted full control of the power. Will you die peacefully or will you die trying?Illustrations are included.
8 209 - In Serial100 Chapters
I'll become a villain in my next life
Why? I tried to help people but they just abandoned me! betrayed me! they don't want me to play hero!? then fine I'll be the villain" Those are the last words of 'Riruko Kaido' codename: Ragnarok, a level 5 Esper with the power to control matter and elements as long as has knowledge of the subject as he died from the hands of the very people he protects he was betrayed by his friends, abandoned by his lover, and sold out to the researchers by the very person he trusted...... follow Riruko Kaido as he live out his life in another world with a determination to become a villain....will he be able to maintain his word to become a villain? or will his past personality preserve the goodness in his heart? will he be a villain or a hero?
8 119 - In Serial37 Chapters
Endsmouth: The Tower
First it was the virus. Then the bombs. Now Jordan Branch rules the world he destroyed. There's no one left to stop him. Or at least he thinks. TK Gabriel was an action hero in a past life, doomed to roam the roads in search of revenge on the man who took everything from him. That means going to Branch's Tower in what remains of the Las Vegas strip. That means fighting to the death in his arena. Branch and his wealthy elites watch while survivors battle his mutated creations for a chance at a warm bed and a hot meal. The rest do what they can to survive. Hope means something different now. Hope means doing whatever to survive. True hope for a better future seems impossible. ... until the action hero blows into town and defies the odds. He can't be what they want him to be, but hope comes from the strangest places sometimes. Note: was previously published under the pen name Kieran Legend.
8 266 - In Serial18 Chapters
My Road To Glory
Hello potential readers, I hope you will enjoy this story. This story focus on Alicia Berg, a young woman with big ambitions of taking virtual reality by storm. The world has developed much, so much in fact it offers people a life of complacent leisure should they want it. This option is less than ideal for our protagonist who aspire to become a virtual reality football coach. Follow her journey through a brave new world fraught with strangeness to find the purpose she craves. Note: This is a slice of life/drama/comedy kind of story. Slow pace with an emphasis on characters. Warning: Bad language (if you consider swearing bad because Alicia sure doesn’t).
8 809 - In Serial40 Chapters
The Calamity Girls (Book 1)
Trapped in the world of Amphibia, former BFF's, Anne Boonchuy, and Rowena Warbler have crazy adventures with the Plantar's as they try to help the girls return home.I DON'T OWN AMPHIBIA!
8 182 - In Serial59 Chapters
Catch A Cold
Kelty has a secret that the people of her town mustn't know. Especially her grandfather. If word gets out, it could mean trouble. On the other hand it might just be their only hope.A seasonal cellphone novel, short chapters of prose designed to be read in small bites on your device. Just for the holiday season.This story is an Advent writing challenge. I'll be writing at least a chapter every day. Happy holidays!Note: apologies for the frequent ads. If you double tap the home button and swipe away the window and open Wattpad again, it takes about 4 seconds instead of 30. Ads are dumb. Happy reading. ;-)
8 92

