《fallacious | k:taehyung》БҮЛЭГ 27
Advertisement
Үнэндээ энд маш түм буман алдаа байж магадгүй яагаад гэвэл би компьютер дээр хийсэн учраас ь тэмдэг бичих гэж байгаад в нтр гэцэн байвал тэгээд өнгөрөөгөөд явчаарай даa хха би дараа нь засчихна аа :)).
Dynamic Duo & Chen ~ Nosedive ⬇️
When things are hard. / Зүйлс хэцүү байвал /
You can just cry in pain /Чи зүгээр л өвдөлтөндөө уйлж болно./
More sadly /Илүү гунигтайгаар/
When sadness leaves /Гуниг гутрал чинь алга болох үед /
When the tears are about to stop
/Нулимс чинь зогсох үед/
With my thumb /Эрхий хуруугаараа/
I'll brush across
The bottom of your eye/Би нүдэн доогуур чинь арчья./
******
" За эхэл! "
Продюсерийн хоолой захиран дуугарахад тэд нар нэг талаас нөгөө тал хүртэл гал тэрэгний төмөр зам дээр тайвнаар инээлдэн эсвэл ярилцан алхаж эхлэлээ. Тэдний урдаас камер харах ба бичлэгийг ажихад тэд бүгд жаргалтай нь аргагүй харагдах ба арагшлах камерийг Юра араас нь чимээгүй ажин холоо зогсов.
Ихэнх ажилчид тэдний үзэгдэлийн хэсгийг дуусахыг хүлээн чимээгүй зогсоход зураг аваач хааяадаа одоо ингэ дараа нь ингэ хэмээн захирах нь дуулдана.
Гэтэл төмөр зам дээр нь алхаж байсан Жимин хөл халтиран унахад тэрхээн хугацаанд түүний нүүрэнд цочрол тодрон гарсан ч инээмсэглэлээр нуун , доошоогоо яг л бүдэрчихгүй гэсэн мэт алхлах Тэхёний мөрөөр нь гараа давуулж тэврэн ярьж байгаа мэт болов.
" За боллоо " хэмээн продьюсер дахин чанга яригчаар дуугарахад тэд алхахаа болин бүгд холдон явцгаахад стилистүүд тэдэнрүү нэг нэгээрээ очин юмыг нь янзлах ба Юра бусдын адил нүүрээ сэвэх Жиминрүү очин түрүүхэн төмөр заманд хүрсэн өмдийг нь гөвж дараа нь өөрлүү нь харан нүүрнээс нь янзлах ёстой юм ажив.
" Ийм нухацтай байх хэрэггүй ээ , ингэсгээд тэгэсгээд тэгээд л боллоо " хэмээн Жимин хэлээд өөрийн хувцсаа янзлан Юрагийн гарт байсан сэвүүрээр өөрийгөө сэвэн өөрсдийн бичлэгээ үзэхээр цааш алхан явлаа.
Тэдний бичлэгийн ихэнх үзэгдлийг бичээд дууссан учир Юра үлдсэн хэдийг харан зогсож байтал түүний хажууд нэг хүн ирэн зогсох нь мэдэгдэв. Эхэндээ ажилчдын нэг л байх хэмээн тоолгүй цаасруу харсан хэвээр байхад гэнэт түүний гарнаас нь цаасыг хялбархаан суглан булаахад цочин хажуу тийш харлаа.
" Хажууд чинь ийм хүн ирчихээд байхад ганц бичгүүдтэй цаас чиний анхаарлыг илүү татаж байна гэж үү? "
Advertisement
Юра Тэхёныг гэнэт хүрээд ирнэ гэж бодоогүй байсан ч өөрийн эрхгүй инээмсэглэн шилэн хүзүүндээ хальт гараа шүргүүлэнгээ
" Ажлаа хийж байсан болохоор анзаарсангүй. Уучил. "
Тэхён инээн цаасыг түүнд эргүүлэн өгөөд гэнэт элдэв янзын зүйл ярьж эхлэхэд түүнд өөрийнхөө ямар харагдаж байгаагаа харах хэрэг байхгүй юм байхдаа гэж бодсон ч нэг бодлын ганцаараа бүхэл өдөр байсан Юра дээр ирж ярьж байгаад бага ч гэсэн талархах сэтгэл төрж байлаа.
Гэвч нэг хүн ширтээд байх шиг санагдахад Тэхёныг сонсож байсан ч цааш нь хальт харахад тэр цаана Жин арын галт тэргээ налангаа тэр хоёрын зүг ширтэж байгаа үзэгдсэн ч Юратай харц тулгарах үед харцаа холдуулан өөр тийш алхан явлаа. Харин Юраг өөр тийш хараад байхыг анзаарсан Тэхён яриагаа зогсоон түүний урдуур гараа сэвэн түүний харц явсан чигрүү хараад
" Яасан? ямар нэгэн юм хараа юу? " хэмээхэд Юра харцаа салган буцаж Тэхёнрүү хараад толгойгоо сэгсрэхтэй давхцан дараагийн үзэгдэлдээ бэлдэцгээ хэмээн менежэр орилов. Тэхён Юра хоёр зэрэг галт тэрэгрүү орох хүмүүсрүү харж Тэхён түүнрүү эргэн харахад , Юра хоёр гараа урдаа авчран Амжилт хэмээн хэлэхэд Тэхён доод уруулаа хазлан инээгээд явахын өмнө Юрагийн толгойг хүчтэй хоёр тийш илж арзайлгаад цаашаагаа бусадруугаа гүйв.
Юра аль хэдийн өөрийн нүүрэндээ инээмсэглэл тодрон арилаагүй байгаагаа өөрлүү нь зарим стилист шүүмжилсэн харцаар ширтэхэд л анзааран царайгаа төв болгон ажлаа үргэлжлүүлэн хийлээ. Тэд бүгд гал тэрэгний дээшээ гаран дараагийн хэсгээ хийхэд Юра яагаад ч юм энэ өдөр хурдхан дуусаасай хэмээн хүсэх шиг санагдах нь тэр.
Бараг хэдэн цагжингаа хэсгүүдийг нэг нэгээр авсаны эцэст бүгд бүх юмаа авцгаан дараагийн газар буюу бичлэгийн газарлуу явж нэг жижигхэн өрөө шиг газар ирлээ. Гэхдээ тэд өрөө мэтээр тохижуулсан хагас газрын нэг талд нь зогсох учир нөгөө талд нь бүх ажилчид зогсон цаасан дээр бичсэнээр Шюга Жонгүүкийн зодолдог хэсэг хэмээн бичсэн хэсгийг авав.
Юра Намжүүний нүүрийг янзлан бага сага зүйлсийг янзлангаа арагш толгойгоо харуулж тэр хоёрын жүжиглэлтийг харахад тэр хоёр нэг юмнаас болон уурлаж байгаа мэт харагдах ч энэ нь тэдний жинхэнэ байдлаас ялгагдахааргүй жүжиглэлт байв. Магадгүй жинхнээсээ ч байж магадгүй.
Түүний байн байн арагш толгойгоо онголзуулахаас залхасан Намжүүн Юрагийн гарыг холдуулж
" Салфетка " хэмээн хэлэхэд Юра хэлсэн бүгдийг нь хийх ёстой байсан учир тэр хавиар нь салфетка хайн алхах ба продьюсерийн хажууд талын жижиг ширээн байхыг ажин тийшээ нь зөөлхөн алхан очлоо.
Advertisement
Хүмүүсийн анхааралд өртчихгүйг хичээн толгойгоо хальт бөхийн явахдаа гэрэлтүүлгийн гэрлийг мөргөхөд мөргөх дуу нилээдгүй түүний төсөөлж байснаас чанга дуугаралтаар дуугарах ба продьюсер менежэр түүнрүү муухай харан хурдан наанаасаа холд гэж байгаа аятай гараа хоёр тийш савах хөдөлгөөн хийж сандарсан Юра буцан арагш явах гэсэн нэг юманд хөлөө тээглүүлэн сандарч явсандаа юмыг нь салгачихав.
Гэхдээ Юра түүний хийсэн иймхэн юм ийм том юм дагуулна хэмээн амьдрах 20 жилдээ бодож байсангүй. Түүний салгасан утас дифүзерийн утас байсан ба арзеткагаас нь салгасан дифүзер гэнэт маш чанга биржигнэсэн дуу гаргаж өрөөний тэнд байсан бүх л хүмүүс цочин огло үсрэцгээв.
Толгойдоо өөрийгөө хараан Юра продьюсерлүүгээ харахад тэрээр зураг авалтыг зогсоон жижиг телевизорны урдаас босон Юралуу ууртай нь аргагүй алхан ирлээ.
"Чи чинь яаж байна аа стилист ээ?! Стилист ийшээ ойртож болохгүйг ойлгодоггүй юм уу? Чамаас болж бид нар дахин авах ёстой болсоныг ойлгож байна уу! "
Продьюсерийн хоолой маш чанга сонсогдож зүрх нь салганан гар нь чичрэх Юра толгой гудайн гартаа барьсан нойтон салфеткаа гарандаа чанга атгав.
" Ер нь чамайг яах гэж ажилд авдаг байна аа? Шал хэрэггүй гарз юм." гэсээр продьюсер тагнаагаа тогшин уурласаар явахад Юра доош харан тэндээ зогссон хэвээр байлаа. Менежэр түүн дээр ирэн толгойг нь гартаа барьж байсан цаасаараа цохиход хүний рефлексээр Юра мөрөө өргөн хүзүүгээ нуун , юм хэлэлгүй шүлсээ залгилав.
" Төвөг учруулхаас өөр юм мэдэхгүй юм уу чи? Стилист Бан Юра! "
Юра толгойгоо гудайлгасаар салганах хоолойгоороо амьсгал аван гаргаад нулимсаа урсгахгүйг хамаг чадлаараа хичээж байв.
Хэрвээ ийшээ л алхаагүй байсан бол гэх бодол Юрад эргэлдэхэд менежэр адилаар түүнийг орхин явж өнөө хоёрт түр амраад дахиад авья хэмээн хэллээ. Хүн бүр гэнэтийн үйл явдалд нүдээ томсгон өөрсдөө ардаас нь харахаас өөр юм хийгээгүй байсан мөртлөө ажил нь хойшилсонд уурлан бүгд л хөдөлгөөнд орон ийш тийш алхалахад Юра байрнаасаа хөдлөн тэнд үсээ хальт янзлуулах Намжүүнд салфеткаг нь өгөөд гялс тэндээс холдон гарч нойлруу хамаг хурдаараа алхав.
Тэрээр нойлд орсон даруйдаа толинд харан өөрийнхөө нүүрийг усаар хүчтэй яг л ингэвэл түрүүний үйл явдал байхгүй болох мэтээр шавшив. Юра нүүрэндээ ямар нэгэн будаг хүргээгүй байсан учир нүүрэндэх усаа арчин толины тусгалруугаа харан хацраар нь урсах нулимсаа тэр дор нь арчин урдах карантаа хаалаа.
' Зүгээр ээ Юра. Заримдаа унах үе байна. Чи зүгээр л ажлаа хийж явсан ' хэмээн тэрээр өөрийгөө хэрэггүй баахан тайвшруулсан ч сэтгэл ухаан бодолд нь түрүүхэн ирсэн тэр их айдас тэр дороо эргэн мэдрэгдэж байв.
Нусаа татан гүнзгий амьсгал аван гаргаад нойлоос гараа хоёр тийш сэгсрэн гарахад түүний урдуур Юнги халаасандаа гараа хийн алхан өнгөрөх ба тэр хоёр харцаа тулгарах үед Юра тэр дороо хөшсөн мэт урагш харан зогсож харин Юнги алхаагаа удаашруулан бараг хажууд нь зогслоо.
" Чиний ачаар би хурдан дуусгахыг хүсч байсан зүйлээ дахиад л хийх болчихдог. "
Дараа нь тэрээр Юралуу биеэ эргүүлэн харав.
" Чи угийн албаар бидэнтэй нийлэх гэж ингээд байдаг юм уу эсвэл угаасаа байгаа чинь ийм тамтай юм уу? Хичнээн яагаад ч чи улам бүх юмыг дордуулаад байгаагаа харахгүй байна уу? "
Юра хангалттай хэмээн бодсон үедээ Юнгируу хөмсгөө зангидан муухай хараад
" Чиний амнаас чинь гарч байгаа үг бүхэн чинь яг зүрхнээс чинь гарч байгаа үг мөн эсэхийг мэдэхгүй ч өөрийнхөө ардаа нуусан зүйлээсээ ангижрахын тулд надад иймэрхүү зүйлс хэлээд хэрэггүй. Хүн алдаа хийдэг. Тэгж байж л сурдаг биз дээ? Тиймээс нэг нэгээрээ ирж АЛДААГ МИНЬ ДАХИН ХЭЛЭХ ХЭРЭГГҮЙ БИ ХАНГАЛТТАЙ ГЭМШИЖ УУЧЛАЛТ ХҮСЧ БАЙНА ..... тиймээсс зүгээр л ...... зүгээр л "
Юра яриагаа дуусгалгүй өөрийн эрхгүй чимээгүй болон буцаад алхаж ардаа түүнийг уурлана хэмээн төсөөлөөгүйгээсээ болж чимээгүй болсон Юнгиг үлдээлээ. Юра ч өөрийгөө гэнэт ингэж уурлана гэж бодоогүй байсан ч толгойдоо бодож байсан бүх үгээ хэлсэндээ өөрийгөө зөв хийсэн гэж бодож байв.
Алдаа хийсэн хүн л бусдын алдааг юм бүхнээс илүүтэйгээр тод хардаг гэх үгийг Юра бага ангидаа дунд ангидаа бүр ахлах ангидаа ч хүртэл сонсож хүртэж явсан болохоор тэрээр энэ үгийг өөрөөс нь илүү тэр хэдэд зориулсан мэт санагдаж байлаа.
Гэхдээ яагаад болон тэдний ямар алдаа хийснийг тэр мэдэхгүй. Зүгээр л түүний зөн совин түүнд бүхнийг хэлж байв.
********
and this is the unluckiest girl i ever wrote hhaha
yg unende bi uneher ene zohiolin gol utga sanaag hurdan gargachmar baidag :"). Daanch why iim ih uil yvdaltaim be hhah ta nar ch zalhaj guitsej baiga bhda :"))))
Ghde ta nar onodor surprise avna zayo hhah tgd ygd surprise ogch bgag ta nar ter uyd ni hararai
gif oruuli gsen net udaan unshaad bldoggue dra ni l oruulhaas ^-^
K.W.S
Advertisement
Bringing My Whole Family Out To Fight Monsters In The Apocalypse
After dying in the apocalypse, Su Jin was given a second chance as she was reborn into her former self just one month before the beginning of the end. Knowing that the world was about to fall apart, she started stockpiling everything she could. Her family started to think that she had gone crazy after her marriage and was ready to gang up to ruin the trashy husband. However, as the world suddenly changed around them, their air tickets and money were rendered useless and they now understood just how much foresight their beloved Su Jin had this whole time. As they continued to fight for survival, Su Jin’s husband scoured the city with several better-looking team members. One of them groaned while trudging ahead, This is the 212th time we’ve lost our way since the team leader began his search for his wife…
8 579I’m a girl, but I like another girl?!
For 16-year-old Aya, life was simple. Academically gifted as one of the top students in the nation, and heralding from the renowned and wealthy Kuramoto family, it was like she was playing life on easy mode. Oh, and it didn’t hurt that she was also a complete beauty by all standards of the word, catching the heart of almost every guy in the school. Everything was going according to plan, until the new transfer student arrived... ~~ AN: Yes, the one on Scribblehub is me! Just reposting and cleaning up the story!
8 113Surrounded By You ~Romanogers
Natasha and Steve have been partners for a long time, but the undercover mission is nothing like the others!It's hard to keep track of the things that happen~ or the things that change!May contain smut, but there'll always be warning before hand.( I do not own the marvel characters, just the idea and new characters.)[This story happens a while after Civil War.]
8 65To The Moon And Back
"He is drop-dead gorgeous," admits Priya Malhotra.His gentle and warm gaze, kindness, everything about him drew her like a moth to a flame. The most attractive thing about him is his immense love for his daughter. She's the sweetest thing in the world. But he's off-limits to her.A chance encounter with this father and daughter turned Priya's world upside down. Even though they met under unexpected circumstances, this handsome father and the quirky daughter just waltzed into her life, and regardless of her attempts to draw a line between them, it just seems to be futile.Abhay Sinha can handle anything with his eyes closed. He demands excellence in everything and his priority is always his daughter. He loves her more than anything in this world. He never thought he will ever be able to love anyone else... until Priya wedged her way into his heart. Whatever happens, he will not let her go.Unknown to them both, they share a past that made their lives a roller coaster. And once again it has reconciled to the surface, threatening their loved ones.
8 198ᴜɴᴛɪʟ ꜱʜᴇ ᴍᴇᴛ ʜɪᴍ
Skye, the girl everyone knew but the girl that no one knew. They only knew her because of her boyfriend, Caleb. The popular boy. She thought her life had been going fine after her and her twin brother's horrific childhood. Until she met Mattia. And then she had her entire life f*cked. -------"Are you ok?" I hear someone's soft voice ask. I look up and see an angel of a boy, "Are you ok?" He repeats. I blink at him and then nod. He sits down next to me and sighs. "Bad day?" "Yup. One of the worst I've ever had. You?" I ask. He nods. I look at him and he looks at me. We both offer each other a weak smile. Little did I know that his goddamn smile would ruin me.-------#1 In mattiafanfictionLETS GOOOO
8 131Actions Speak Louder Than Fortune Cookies
One weekend, Rylee Summer's best friend got trashed at a family wedding. Little did she know that that one night would change the rest of her days.- - -Y'all, this was my first ever fic on here so please don't judge the first like...ten chapters of this thing. I was hitting the ground running 😂❤️---Rankings!#1 - Stan - 9/27/21 - 4/27/22#1 - Sebastian Stan - 10/1/21 - 4/27/22 - 8/20/22#1 - SebastianStanxOC - 12/14/21 - 4/27/22
8 68