《fallacious | k:taehyung》БҮЛЭГ 19

Advertisement

↺ Pain comes up like thorns. ↻

VIXX- Vantasy ⬆️

******************************

First of all.

#HappyChimchimday!

--

" Юра хоёулаа ярья. Тусдаа . "

Жин миний бугуйгаар барин хариулт хүлээж байгаагүй мэт татан явахад би юу ч хэлж чадалгүй татaгдан Тэхёнийг тэнд нь орхиод явлаа. Жиний бугуйг минь барих хүч улам чангарахад би өвдөлт мэдэрч арайхийн түүнээс

" Жин? Хаашаа яваад байгаа юм бэ? "

Жин харин хариулсангүй. Түүнийг сонссон эсэхэд ч хүртэл эргэлзэж байв. Тэр намайг ардаа чирэн алхасаар дуу бичлэгийн өрөөрүү намайг түрүүлж түлхээд дараа нь өөрөө дотроос нь хаалгыг яг л хэн нэгнийг оруулахгүй гэсэн мэт түгжихэд сэтгэл санаа нэг л эвгүй болж эхлэв. Би түрүүн чанга атгуулсан баруун бугуйгаа зөөлөн илэнгээ түүнээс асуухад дахин

" Жин? Бид энд юу хийж байгаа юм бэ? "

Жин миний асуултыг сонссон даруйдаа эргэн гэнэт надруу чиглэн харав. Түүний гэнэтийн хөдөлгөөнд бага зэрэг цочин би хөмсгөө зангидахад Жин надруу ойртон ирж урдаас минь харлаа.

" Юра .. "

Түүний хоолой хурц бөгөөд ууртай сонстож байсанд эвгүй мэдрэмж төрж байлаа. Тэр намайг өрөөнд чирч оруулаад надруу ингэж аймар харахыг бодоход л ар нурууны хөлс цутгаж байгаа мэт санагдав. Арай тэр?..

" Би чамайг Тэхёнтай хамт байлгамааргүй байна. "

Би сонссон зүйлдээ гайхширч Жинрүү нүдээ томсгон хараад "Юу?"

" Би чамайг Тэхёний ойр хавьд байлгамааргүй байна. " Тэр дахин давтав.

Ямар гээч нь.?

" Я-яагаад? " Гайхшралаас болж яриа яг л сандарч байгаа хүн мэт ээрэн гарахад би өөрийгөө гайхшрахтай зэрэгцэн маш их сандарч байгаагаа мэдэрч байлаа. Жин миний гарыг гэнэт атган авахад би цочсон ч түүний дараа нь хэлсэн үгэнд бодол санаа тэр дороо эргэн ор мөргүй устав.

" Учир нь чи надад таалагддаг."

Ю-юу гэнэ ээ? Таа-таалагдах аа?

Би түүнд эргүүлж хариулалгүй түүнрүү гүн цочролын харцаар ширтэн түүний хэлсэн үгсийг толгойруугаа бүрэн утгаар оруулахыг хичээж байлаа. Би буруу сонссон биз дээ. Тэр юу гэж ийм үг хэлхэв дээ ялангуяа надад. Тийм .... биз дээ?

Advertisement

" Жи- "

" Үгүй ээ чи одоо хариулах албагүй. " Жин гэнэт арайхийн хоолойноос минь гарах яриаг тасалдуулж хэлэхдээ түүний нүдэнд итгэл үнэмшил эсвэл нэг төрлийн айдас хамтдаа оршиж байх шиг санагдан түүнийг яг ямар сэтгэл хөдлөл гаргах гээд байгаад гайхаж байлаа.

Магадгүй сандрал ?

Эсвэл ... атаархал..?

Мэдэхгүй юм.

" Би хүлээж чадна Юра. Одоо чи хариулах албагүй. "

Гэсэн ч би түүний асуултаны хариултыг мэдэж байсан юм.

Надад түүнд илчлэх ямар ч сэтгэл байсангүй.

Би түүнийг сайн найзын хувьд хардаг байлаа. Тэглээч бид уулзаад ердөө сар гаруй л болж байна.

Гэсэн ч би түүнд хэлж чадахгүй байлаа. Яагаад гэж үү? Яагаад гэвэл би түүнийг бас гэмтээхийг хүсэхгүй байв.

Жин миний ухаан санааг минь эргэн оруулж ирж байгаа мэт атгалтаа улам чанга атгаж тэрээр нүдээ аниад гүнзгий амьсгал алдан

" Гуйж байна. Надад долоо хоног л өгчих. Долоо хоногийн дараа чи надад хариултаа хэлж болно. Гэхдээ тэр үед би- " Жин нүдээ нээн надруу бор нүдээрээ харав.

Одоо түүний нүдэнд цөхрөл байлаа.

" -эерэг хариулт авна гэж итгэж байна. "

***

Юм бүхэн нэг л сонин болсон мэт санагдаж наашаа харсан эсвэл огт нааш хараагаа зүглээгүй хүмүүсийн харц намайг дүгнэж байгаа мэт санагдаж байлаа. Бүгд л намайг байгаагаар минь дүгнэн үзэж байгаа мэт санагдахад юм бүхнийг орхиод холоо явмаар байв. Магадгүй хэн ч мэдэхгүй.

Эсвэл хэний ч мэдэхгүй.

Хэр удаан хугацаа өнгөрснийг мэдэхгүй ч ажлийн өрөөний хаалга хүн тогшиход л би урагшаагаа харсан хоосон харцаа хаалгаруу чиглүүлвэл хаалга аль хэдийн онгойж Жин нүүрэндээ инээмсэглэл тодруулан зогсч байлаа. Би гялс сандлаасаа босоод

" Ө. Ж-жин. Энд юу хийж байгаа юм? "

Өрөөний ажилчид ихэнх нь өнөөдөр ирээгүй учир өрөөнд би ганцаараа байсанд Жин ямар ч эргэлзэлгүйгээр нааш алхан ирлээ.

Тэр яг л удаан уулзаагүй найз охиноо харж байгаа мэт инээмсэглэн миний урд яг тулан ирэхэд би хэт их ойроос болж аль болох мэдэгдэхгүйхэн шиг арагш зөөлөн алхан , харин Жин миний цүнхийг авж надруу өгөнгөө

Advertisement

" Алив явах уу? Би чамайг гэрт чинь хүргээд өгье. " Түүний үгэнд би гайхшран толгойгоо бага зэрэг хажуу тийш далийлган өглөө түүнийг үнэхээр надад сэтгэлээ илчилсэн хүн мөн билүү гэж бодлоо. Гэсэн ч би тэгж асуулгүй

" Гэхдээ надтай явж болохгүй гэсэн биз дээ..? "

Жин миний асуултыг дахин хичнээн тод чанга байсан ч сонсолгүй намайг яг л цэцэрлэгээсээ тарж байгаа хүүхэд мэт хувцсыг минь өмсгөн өрөөнөөс гарган бид чимээгүй ажлаас гаран гэрийн минь зүг алхав.

Түүнд юу гэж хэлэхээ мэдсэнгүйд би чимээгүй алхах ба түүнийг намайг ингэж авч явахаас илүү тэрээр надад бодох долоо хоногийн хугацаа өгнө гэж бодож байсан ч миний бодол буруу байлаа.

Тэр юу ч ярьсангүй.

Тэр яаж надад сэтгэлээ илчихчихээд юу ч болоогүй байгаа мэт байгаад нь гайхаж яагаад сэтгэлээ илчилсэн Жин биш түүнийг сонссон би сандрах ёстой юм бол гэх зүйл гайхшруулж байлаа. Яагаад би түүнд сэтгэлээ илчилчихээд удахгүй тэр надад үгүй гэж хэлэх гэж байгаа мэт санагдаад байгаа юм бол оо?

" Би чамайг тавгүй болгоод байна уу? " Жин урагшаа харсан хэвээр ч миний өмнө огтхон ч сонсоно гэж бодоогүй хоолойгоор асуухад түүний яриа хэн бүрийнхээс ч илүү төвлөрсөн сонстож байлаа.

" Үгүй ээ үгүй. Би ........ зүгээр."

Гэрлүү харих зам хурдан байгаасай. Би энэ эвгүй байдалд удаан тэсч чадахгүй бололтой.

Төд удалгүй аль хэдийн бид миний гудамжны урд ирсэн байв. Би гэрийн зүгрүүгээ харан зогстол Жин миний анхаарлыг татаж байгаа аятай хоолойгоо чанга засав.

" Хоёулаа маргааш уулзья да ... Юра. "

Надад хэлэх үг олдсонгүйд би байдлыг илүү эвгүй болгохгүйн тулд толгойгоо зөөлхөн дохин баяртай гээд эргэн явах гэтэл Жин миний бугуйнаас татан энгэртээ тэвэрлээ.

Үйл явдал хэтэрхий хурдан өнгөрсөнд нэг л мэдэхэд би түүний тэврэлтэнд орсон байвч Жин намайг чангаар тэврэн толгойгоо унжийлган миний мөрөнд наан гүнзгий санаа алдаад

" Гуйж байна Юра. Би чамд үнэхээр сайн. " хэмээхэд түүний амнаас гарах халуун уур миний мөрийг дулаацуулж байв.

Би ямар ч хөдөлгөөн , үг хэлж чадсангүй. Хичнээн ичин нүүр улайж гарны алга хөлсөөр хучигдах ч сэтгэлд нэг л зүйл энэ бүгдийг зогсоож байлаа.

Түүнийг гомдоохгүй гэсэн сэтгэл минь өвдөж хэрвээ түүнд би үгүй гэвэл түүний цэцэг мэт дэлбээлдэг инээмсэглэл тайван хэнд ч байхгүй тэр зан ор мөргүй алга болох мэт санагдаж хэрвээ би түүнийг зөвшөөрвөл ...... хэн харамсана гэж? гэх зүйл сэтгэл санааг улам муутгаж байв.

Уучлаарай Жин. Намайг үнэхээр уучлаарай.

Би үнэхээр чадахгүй нь.

***

Маргааш нь би ажилгүй байсан учир гэртээ байж бүтэн өдрийг ухаан санаандаа зөвхөн түүнээр л дүүргэж байв.

Түүний сайн талууд дурлах шалтгаан гээд хэн бүрийн хайртай бүх л шинжүүдийг бодсон ч цаг цагаар толгойд минь Тэхён орж ирж байлаа.

Яагаад?

Тэхён надтай ямар ч холбогдолгүй байхад яагаад би түүнийг бодоод байгаа юм бол? Яагаад ч юм хэрвээ би Ким Сокжинтэй үерхэж байна гээд зөвшөөрчихвөл Тэхёны харц хариу үйл хөдлөл ямар байх бол гэж бодоод байгаа юм бол оо?

Яагаад би гэмшээд сандраад байгаа юм бол ..?

Тэхёнтой би ойртсон болохоор уу эсвэл Тэхён Жин хоёр муу харьцаатай болохоор уу?

Үнэхээр би юу ч ойлгохгүй байлаа.

^^^

Манайхаан хэлсэн ёсоороо гаргасан ч нэг их үгтэй бичсэнгүй ээ одоо шалгалт эхлэнэ тэгээд жоохон завгүй байх байх. Уул нь аягүй гоё юм болоод байдаг. Гэхдээ та нартаа зориулж би шөнө хүртэл ч хамаагүй бичнэ ээ око тхх.

За тэгээд уншдагт баярлалаа.

Заавал дуртай бол гэж хэлэхгүй гэхдээ бас сэтгэгдэл нтр үлдээгээд байвал урам ороол байдынма.

Хамгийн эцэст нь ойлгомжгүй асуулт , өмнө нь гарсан юм нтрээс ойлгомжгүй / гэхдээ spoiler биш :)) / тиймэрхүү юм байвал ичилгүй асуугаарай spoiler-ийн асуулт биш л бол би сайхан харицлаад өгье .

    people are reading<fallacious | k:taehyung>
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click