《fallacious | k:taehyung》БҮЛЭГ 12
Advertisement
Hello its me :))
" Чи энд юу хийж байгаа юм?"
" Чамайг харахаар. "
" Ийм орой юу? Сонин л юм. "
Би урд минь надруу харан зогсох Тэхёнруу гайхшран сэжигтэй харж зогсовол тэрээр надруу эргүүлэн юу ч хариулалгүй харин доошоогоо хөлрүүгээ харж гутлаараа газар тогшиж байлаа.
Магадгүй тэр намайг алахаар ирсэн байх.
" За за....... Би тэгвэл орьё доо Тэхён-.. "
Чимээгүй удаавтар хэлээд би зогсох газраасаа хөдлөн Тэхёны хажуугаар өнгөрөх гэтэл тэрээр миний гарыг барин зогсоож , би гайхшран түүний зүг эргэн харав.
" Яасан? "
Тэхёны бугуйг минь барих дулаахан гар доош гүйн алгаруу минь удаанаар буусаар гарыг минь барин удалгүй нэг юм атгуулан , тэрээр чимээгүй хэрнээ бүдүүн хоолойгоор
" Хөхрөөндөө түрхээрэй. Хурдан арилна. Бас намайг уучлаарай. " хэмээн гарыг минь тавилаа. Намайг эргүүлэн хариулхаас өмнө Тэхён надруу харан инээмсэглээд машиндаа суун хаазлан давхиж булан эргэхэд би гэрийнхээ урд харанхуйд гартаа савтай юм барин ганцаар хоцрон үлдэв.
Тэгэхээр , үнэхээр ...... эвгүй байлаа.
Савтай зүйлийг халаасандаа хийн гэрлүүгээ алхалан орж күртикээ тайлахдаа өнөөх зүйлээ гарган гэрэлд харвал Хөхрөөний тос хэмээсэн байсанд магадгүй Тэхён намайг урдуур нь оруулан цохиулсанд санаа зовон үүнийг өгсөн байх гэдэгт итгэлтэй байлаа.
Хувцасаа тайлан унтлагын хувцсаа өмсөөд нойл орон нүүрээ угаахдаа түрүүн өгсөн тосыг нь хацар дээрээ аль болох дахин өвтгөчихгүйхэн шиг зөөлхөн түрхэж , дараа нь хөргөгч онгойлгон юу байгаагаа харав.
Хэдэн төмс лууван амтлагч ус .
Хөргөгч онгойход нүдэнд харагдсан хэдхэн зүйл. Ойрд гэртээ дандаа оройтож ирдэг болсоноос хойш хөргөгчиндөө би сайхан хоол харахаа больсон билээ.
Өөрийн эрхгүй сэтгэл гонсойж хөргөгчийг эргэн хааж сурсанаараа дахин гоймон чанаж идсээр арван хоёр болоход орондоо орон зүүдний оронлуугаа халин урсахад бэлэн болсон байв.
Хагсайн бүтэнсайнгүй ажилласнаас болж гэртээ оройноо ирж өглөө эрт явдагаас гэр минь зүгээр л шөнө өнгөрүүлдэг газар болон хувирчээ.
Гэхдээ л ингэж их зовсоны эцэст би өөрийгөө юу олж долоож авахаа мэдсэнгүй.
Бас яагаад заавал би үүнийг хийх ёстой гэж?
Өглөө яагаад ч юм эрт очин ажлаа эртхэнээс хийчихвэл хүмүүсийн хараанд өртөхгүй байж магадгүй гэх бодолтойгоор эртлэн гэрээс гарахад хар өглөөгүүр алхалах хүн хуруун чинээ тоолон багтахаар л байв.
Ажилруу алхах зам өмнө нь хэдэн километр мэт санагддаг байсан бол одоо яагаад ч юм хажуу гудамжинд минь л байдаг мэт санагдаж байлаа.
Нүүрээ хаахын оронд зүгээр л хар малгай өмсч хар савхитай алхах ба ажилруу хамаг хурдаараа яг л хүн араас минь мөшгин хөөж байгаа мэтээр ороход намайг харсан харуул хүртэл сандлаасаа босч ардаас харан үлдэв.
Магадгүй өчигдрийн мангар ичмээр үйл явдал ажлаар булан тохойгүй тараа байлгүй.
Advertisement
Өнөөдөр БиТиЭсийнхэн концерттэй учир бүх гишүүн бэлтгэлийн өрөөндөө ирсэн гэдгийг мэдэх ба ажлаа хөөцөлдөн гүйх хүмүүс хажуугар сүнгэлдэн гүйж байлаа.
Би өрөөндөө орохоор хаалга онгойлговол намайг урьдын л уйтгарт хүмүүс харж , бүгдийнх нь харц эцэст нь миний хацар дээрх хөхрөөгөө нуусан лентэн дээр буух ч би аль болох сандарсан харагдахыг хичээлгүй тайвнаар явж цүнхээ ширээн дээрээ тавин , гадуур хувцсаа тайлсаар бугуйн дахь цагаа харвал цэвэрлэгээний цаг хараахан болоогүй байсанд утсаа чихэвтэйгээ шүүрэн авч дээврийн өрөөлүү гарав.
Өглөө эрт байснаас хүйт дааж сэрүүн салхи сэвэлзэх ч би чихэндээ чихэвч зүүн намуухан дуу тавиад хашлаган дээр гараа тавьж хотыг ажлаа. Иймэрхүү зүйл намайг хамгийн ихээр тайвшруулдаг учир ахлах сургуульдаа би арын хашаан дахь хэнд ч харагддаггүй моддын голд сүүдэрт нь орон хэвтэн дуу сонсож бүх сандрал айдсаа алга болгодог байв. Энэ үйл явдалыг дахин хийхгүй хэмээн өөртөө амласан ч магадгүй одооноос эхэлж би үүрд хийх бололтой.
Цаг хэртээ дуу сонсож ажлаа хийх ёстойгоо мэдэн өрөөлүүгээ алхаж байтал шатан дээр хар хувцаслаж гараа халаасандаа хийх Тэхёнтэй тааралдав.
Тэрээр намайг харсан ч харцаа бууруулан яг хажуугаар явах гэхэд нь би түүнийг гараар нь зөөлхөн барьж зогсоогоод баярласнаа хэлэх санаатай аягүй тайван бөгөөд намуухнаар
" Өчигдөр өгсөн тосонд чинь баярлалаа. "
Би эргүүлж түүний өнөөх дулаахан инээмсэглэлийг хүлээж байсан ч түүнээс инээлт байтугай нүүр хувиралын өөрчлөлт илэрсэнгүй. Тэрээр цамцныхаа арын малгайгаа өмсөж надруу нүднийхээ булангаар ширтэн амандаа чимээгүй хэмээн хүйтнээр бувтнаад намайг орхин дээш шатаар өгсөн явлаа.
Би ухаан санаагаа арагшлуулан өчигдөр ирсэн хүн чинь Тэхён яг мөн байсан билүү гэж бодсон ч яах аргагүй өмнөх сайхан сэтгэлт инээдийг нь сонсохоор өөрийн эрхгүй санаа амардаг Тэхён байсандаа хэмээн дахин бодон шатны тэнд ганцаар хэсэг тээнэглзэн зогсон сэтгэл гонсойх шиг болсон ч толгойгоо сэгсрэн Юу вэ Юра иймэрхүү юманд яагаад гомдоод байгаа юм бэ гэсээр урьдын л ажлаа үргэлжлүүлэн хийлээ.
Бэлтгэлийн өрөөний гэрлийг асаан харвал шалан дээр усны хог болон гутлын хар зураас гарсан байсанд өчигдөржингөө БиТиЭсийнхэн концертэндээ бэлдсэн болохоор л одоо ядраад сайхан аашлах ч тэнхэл байхгүй байсан байх хөөрхий гэж өөрийгөө тайвшруулсаар өрөөг хурдхан цэвэрлэж эхлэлээ.
Яагаад ч юм өнөөдөр миний бодож байснаас ч гайгүй өнгөрөх юм шиг санагдаж байлаа.
Гэхдээ Жонгүүкийг орж ирэх хүртэл.
Тэрээр дөнгөж ирж байсан бололтой гадуур хувцастайгаа байх ба намайг харсан даруйдаа тэрээр яг л хөлдсөн мэт гацан зогсов. Магадгүй миний нүүрэн дэхь хөхрөлтийн хараад л тэр байх түүний нүдэнд нь гэмшил тэр дороо тодрон гарч ирсэн ч маш хурдтай арилан хоосон төрх болох ба бид хоёрын голд нилээдгүй чимээгүй хугацаа өнгөрлөө.
Advertisement
Яагаад гэдгийг мэдэхгүй байналдаа. Гэхдээ тэр түрүүлж надаас уучлалт гуйх ёстой биш билүү? Эсвэл би яриа эхлэх ёстой юм болов уу?
" Тэгэхээр..... "
Чимээгүйг эвдэн яриаг эхлүүлэх ба түүнийг ядаж одоо уучлалтаа гуйх байх гэсэн ч тэрээр гадуур хувцсаа тайлан цүнхээ газар тавин шал ширтэнгээ
" Хурдан цэвэрлээ. Би юмаа бэлдмээр байна. "
Гайхалтай. Юра. Тэр чинь БиТиЭсийн макнэ шүү дээ. Чи түүнээс юу хүлээнэ вэ?
Би өнөөдөр яагаад ер нь хүн бүрээс янз янзын юм хүлээгээд байгаагаа ойлгохгүй юм. Магадгүй өглөө идсэн өндөг хор агуулсан байсан бололтой.
Би түүнрүү итгэж ядсан байртай ширтэхэд Жонгүүк миний хөдлөхгүй байгааг анзааран надруу харвал би ам нээн
" Чи уучлалт гуйхгүй юм уу? "
" Юунд? "
Тэр яг л өглөөхөн шинээр дахин төрж , есүсийн ариун усанд шумбсан мэт харагдах ба болдогсон бол би ч бас өчигдрийг үйл явдалыг мартан ариун устай жакузируу ормоор байв.
Түүн шиг мартуулдаг л байсан бол.
" Мэдэхгүй ээ. Магадгүй миний нүүрийг цохисонд ч юм уу? "
Түүнд аль болох ёжилсон маягтай хэллээ.
" Би чамайг цохьё гээгүй..... Чи өөрөө л ороод ирсэн."
За за хангалттай. Өглөөний өндөг намайг үнэхээр гүн хордуулчихаж .
Би түүнрүү худал инээмсэглээд хурдан юмаа аван яг хажуугаар нь өнгөрөхөд ардаас чимээгүй Намайг үнэхээр уучлаарай гэх сонстов.
Анхандаа хий сонсчихов уу хэмээн бодсон ч замдаа зогсон арагш харвал Жонгүүк хэвэндээ урагшаа харсан хэвээр байх ч толгой гудайсан байлаа.
Магадгүй нүүрэн дээр минь уучлалт гуйж чадахгүй байсан бололтой.
" Би чамайг цохихыг үнэхээр хүсээгүй.
Өчигдөр очиогүйд уучлаарай.
Хюн нар надруу ихэнх нь уурлаад байсан учир би зүгээр л очиогүй юм. "
Тэр надруу эцэст нь эргэн харахад түүний нүд гуниг харууслаар дүүрсэн байлаа.
" Би анхандаа Тэхёныг шангаа хүртсэн гэж бодсон. Гэхдээ одоо таныг харахад би өөрт чинь ямар их хохирол учруулснаа харж байна аа. "
Түүний яриа маш чимээгүй сонстох ба тэрээр зөөлхөн бөхийгөөд дахин уучлал эрэхэд л би түүнийг аргагүй жоохноороо байгааг нь мэдэв. (хичнээн тэр ердөө надаас бараг л хоёр эсвэл нэг насаар дүү байсан ч гэсэн.)
Би эргүүлэн инээмсэглэж түүний толгойг нь жоохон хүүхэд мэт илээд
" Зүгээр ээ. Нүна нь иймэрхүү юм дийлэх дээрээ байгаа " гээд түүнийг орхин өрөөнөөс гарлаа.
Бурхан минь. Жинхэнэ сахиусан тэнгэр миний дэргэд оршиж байжээ.
Гэхдээ түүний ярианаас тэдний уурласан гэх бас Тэхёныг шангаа хүртсэн гэдгийг нь нэг их ойлгоогүй ч тэд нарын голд л нэг юм болж хэмээн бодов.
***
Жонгүүкийг уучлалт гуйснаас болоод ч тэр үү эсвэл Тэхёны өгсөн тосноос ч тэр үү хацар дээрх хөхрөө өдөр өдрөөр маш хурдтай арилж би эргээд хэвийн царайндаа орсоор байв. Хүмүүсийн шуугиан өндөрлөж зодоон болсон үе яагаад ч юм хэдэн жилийн өмнө болсон мэт санагдлаа. Хичнээн би тэднийг хэдэн жилийн өмнө мэддэггүй байсан ч гэсэн.
Нүүрэн дэх хөхрөө арилсанд Жин надад баяр хүргэн хаанаас ч юм чихэр өгөхөд би хичнээн чихрэнд дургүй ч гэлээ авлаа.
Бас тэр үеэс хойш Жин надад яг л наалдсан мэт хажууд дандаа явж тусалж бараг л бэлтгэлийн өрөөгөө хамт цэвэрлэх гээд байдаг байв. Тийм учраас би сүүлрүүгээ бэлтгэлийн өрөөг дотроос нь түгжин түүнийг оруулалгүйгээр цэвэрлэж эхлэсэн юм.
Тэхён тэр өдрөөс хойш надтай дахиж үг дуугарахаа больж түүний хийдэг зүйл нь ихэвчлэн надруу нүднийхээ булангаар хальт харан эргэж байрандаа орох эсвэл би түүнтэй ярих гэх болгонд утсаа оролдон алхаад явах байлаа.
Түүнд ямар нэгэн юм тохиолдсон гэдгийг би мэдэж түүнээс асуух гэсэн ч тэр дөлөн ажилтай гэж зайлсхийж , дараа нь Жин намайг яг л холоос харж байсан мэт дөнгөж Тэхёнаас холдоод булан эргэхэд тэр хаанаас ч юм гэнэт гарч ирсэнээ
" Чи түүнтэй юу ярьж байсан юм? "
Би нэг хөмсгөө гайхшран өргөлөө.
" Сүртэй юм биш ээ."
" Түүнрүү битгий ойрт Юра. "
Жиний яриа маш төвлөрсөн сонсогдох ба түүний намайг замд минь зогсоон барьсан мөрөн дээрх хоёр гарыг нь би зөөлхөн холдуулж
" Яагаад? " хэмээн асуувал Жин
" Зүгээр л Тэхён чамд сайнаар нөлөөлөхгүй " гэсэн билээ.
Үүнийг нь яаж ойлгож авахаа мэдэхгүй ч би яах аргагүй Тэхёнд нэг муу юм тохиолдсоныг л мэдэж байв.
Даанч би зүгээр л нэг стилист учир юу ч хийж чадахгүй байлаа.
Өглөөний нарны туяа яг нүдэн дээр сэрээдэх гэсэн маягтай тусахад би хөнжлөө дээшлүүлэн нүүрээ хаасан ч эцэст нь нүдээ нээн соронзлогдох орноос өндийж ойр хавиа ажин суув.
Өрөө минь зарим нэгэн хувцасаар хөглөрч бичиг цаасаар ширээ дүүрсэн байх авч надад цэвэрлэх тэнхэл энэ хэдэн сардаа ирэхгүй гэдгийг мэдэж байлаа.
Гагцхүү чанх өөдөөс минь харах янз янзын өнгөөр баллаж бөөрөнхийлсэн календар нүдэнд тодрон тусах ба түүнрүүгээ очин дахин нэг өдрийг өнгөрөөлөө хэмээн бөөрөнхийллөө.
Стилистийн ажил дуусахад 2 сар дутуу.
11 сарын 1н.
▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱▰▱
Воала! Аягүй их үйл явдал бичвээ гэж. Арай гэж нэг сар өнгөрсөнд баярлах ч шиг.
Тэхён Юрагийн мөч нэг их гарсангүй ээ. :"(
Гэхдээ хүмүүсээ зүрх сэтгэлээ бэлд. Би Биг Хит шиг та нарлуу боомб шидэхэд бэлэн байна. Удахгүй. :))
(ノ'∀`*)ノ ▍. ♡o。.(✿ฺ。 ✿ฺ)
Leave vote msg or some sheet. ✌
Advertisement
Foolish (TomHolland x Reader)
Tom Holland, the movie star you watched grow up from a two year old kindergartener to the aspiring actor he is now. It was always you and Tom until Harrison came in and the trio never split. From cheating in tests to going to the same university, you always stuck together but you tended stay away from the spot lights and celebrity life.When Tom came back from his press tour for your birthday and decided to spend the week with you before going back, a stupid game of spin the bottle seemed to have made you and Tom realise your buried feelings for each other.。。。。。At that moment, neither of you or Tom hesitated to turn to each other with drunk and slurry grins and started leaning in. Yes, it was the first time you kissed each other but neither of you realised it or cared. As Tom's hand cupped your cheek, you let yourself lean into his touch and lean closer to his lips. At that moment, Tom didn't think it was anything serious until it was already too late and your lips touched.His feelings hit him like a truck with a ton of bricks- enough to sober him up. The feeling of butterflies in his stomach and his heart and body aching to be closer to the girl he called his best friend. It felt so right to him and his feelings started surfacing and it felt like heaven but he felt so guilty and all his senses blocked the whistles, hollers and cheers from everyone else and focused on you and he wanted to stay beside you forever. As more than friends.
8 64Bully Turned Bottom ✔️
💦SMUTTY EPILOGUE UNLOCKED💦A smut comedy about a lanky nerd [Parker] who's bullied by his super popular and super straight, next door neighbor [Brett] up until he happens upon footage that could land him in prison.With the bully's future in his hands, it's time for some payback.Is payback all it'll ever be? Hold on to your d*** and find out, but keep the tissues close. Or socks, if that's your thing.And ladies, keep your bean flicking finger strong!☝️ Written entirely on WattPad: October 2022#69 - sexscenes on 10/23/22No other ranking matters.Excerpts:---=====---Parker takes a bite and hands the sandwich back. Brett's first bite is slow, but the next is much more generous. He even lets out a satisfied moan.Parker turns up his palms. "So?"Brett nods, holding up the sandwich as if raising a glass, then takes another bite.After he devours it, Parker says, "I'm really glad you liked it. It'll make the next part so much easier on both of us."Brett looks at him in confusion, so he explains. "I came in the mayo and you're going to watch me make your lunch from now on." He doesn't say, "You might even help out."---=====---It takes Brett forever but, he says, "I wouldn't, you know, mind doing the, uh... what you did earlier.""Which part?" Parker asks."Either."Parker flashes a sly grin behind his back. "I will," he squeaks, "if you're bad or whenever you've earned it, of course.""Of course."---=====---"Do you actually expect me to let you finish?""Please, Master," Brett begs."That's enough jokes," Parker says, "Close your eyes and accept your punishment. Let me know when you're ready."Original Cover. Do not use without permission. Unless for sexual gratification.
8 130what about angels?
A story about a boy who reincarnated to an other world , what kind of fate is waiting for him?(!!!WARNING : BL /YAOI, CONTAINS SMUT AND INCEST!!!)[A/N: editing.]
8 190Bastard
**This is a SEQUEL you need to read Feral first**Wolves. They're family oriented creatures and werewolves are no different. Returning home after being missing for nine years should've felt amazing, but for Cloud, it was hell. Returning to his pack reminded him of all the things he hating growing up - the rumors, insults, loneliness.After a fighting with his brother, Cloud decides he's had enough of the Dark Woods Pack and decides to leave the pack and his past behind. But his plans are derailed when he crosses into the Howling Night Pack and meets Raiden Beckett, his mate.
8 75✅ Little Ollie's Daddy |The Phantom Series #1| [DDLB] [MXM] [MPREG]
FINISHED REVISING AS OF MAY 2022.Oliver Pines discovered his little side when he was seventeen. Without a daddy to take care of him, he is having a hard time surviving on his own. He just moved out of his last apartment because of unforeseen circumstances. He needs a daddy but at the same time scared to have one.Stefan Alexandrei is so tired of looking for the perfect little. All they want from him is his money and status, that's why he is having a hard time keeping one. He is thinking that maybe there's no such thing as a perfect little for him. Should he just give up?SEQUEL? CHECK STEF AND OLLIE IN MY PROFILE. 😁Started: December 2020Finished: April 2021Warning: DDLB, MXM#40 in gay#12 in gayfiction#350 in love#136 in romance
8 125His Mistake
officer marq makes a mistake by sleeping with one of his inmates
8 164