《I hate you Kim Taehyung! (დასრულებული)》ოცდამეხუთე💙
Advertisement
ბევრი ტირილის და ჩახუტების შემდეგ, ყველამ გადავწყვიტეთ დაგვეძინა.
რათქმაუნდა,ემა ჩემთან ერთად იძინებს.
ის საერთოდ არ შეცვლილა. ისევ ისეთია,ისევ ისეთი არომატი ასდის,მისი ღიმილი ისევ ისეთია და ხასიათიც ისეთივე აქვს.ისევ ისე ვგავართ ერთმანეთს,ისევ ერთნაირი შეხედულებები გვაქ ყველაფერზე და ისევ ერთნაირად ვსაუბრობთ.
ახლა ორივე ლოგინში ვწევართ, მე მის მკერდზე მიდევს თავი და ვეხუტები.
-წარმოდგენა არ გაქვს, როგორ მენატრებოდი-თმებზე ფერება დამიწყო.
-მეც დაიკო...მე უფრო მტკიოდა გული მეგონა, რომ....მოკვდი და სულ დამტოვე. ეს ჩემთვის მართლა ძნელი იყო. წარმოიდგინე, ყოველ ღამე მესიზმრებოდა, თუ როგორ იწვოდი ცეცხლში....
-ეს თქვენთვის გავაკეთე....ახლა, აქ ვარ....ის კაცი მოკვდა, მისი შვილი კი კეთილი ბიჭი იყო და გამანთავისუფლა.ახლა კი, აქ ვარ, შენს გვერდით-მითხრა და დარწმუნებული ვარ,რომ გაიღიმა.
-ემა, იცი...მე...მე...ორსულად ვარ-დიდ ხნის დუმილის შემდეგ, ვუთხარი.
-რაა??? ვაიმე მართლა?მაგიტომ ხარ ოდნავ გასუქებული? ღმერთო, ანუ დეიდა გავხდები? იმ ბიჭისგან? თეხიონი ჰქვია,თუ რაღაც.ერთად,რომ მოხვედი.
-ჰო მაგისგან....გინდა მოგიყვე, როგორ მოხდა ყველაფერი?-წამოვჯექი და ნათურა ავანთე,რომ მისი სახე კარგად დამენახა.
-რა? არაა, ფუუუ ელააა არაა-დაიჭყანა და ხელების ქნევა დაიწყო.
-არა სულელო,ეგ არ მიგულისხმია. დირთო-სიცილი დავიწყე.
-აბა?
-თეჰიონი ჩვენს სკოლაში,ჩვენ დაბადების დღემდე, 2 დღით ადრე მოვიდა.თავიდან არ მომეწონა მეფლირტავებოდა, მაგრამ მერე მითხრა, რომ ჩემთან მეგობრობა უნდოდა, მე ვუთხარი,ამას დამსახურება უნდათქო...ჩვენ დაბადების დღისთვის ფართი გააკეთა მის სახლში და ჩვენც მივედით....ღამე კი მან გამაუპატიუ-
-რააა??? რაქნაა?? ახლავე დავბრუნდები,ვაჩვენებ მე მაგას-ლოგინიდან წამოხტა.
-ჯონ ემა,მოიცადე დავასრულოო-ვუყვირე და ძლივს ჩემს გვერდით დავსვი.
-2 კვირა დეპრესიაში ვიყავი...ეს მან იმიტომ გააკეთა,რომ სკოლელებს დაენიძლავა,ეს უნდა გააკეთოო. ის მართლა ნანობდა ამას, მისი ახლობლებიც ამას მეუბნებოდნენ. ბოლოს კი მართლა დავრწმუნდი, თავიდან სულ მამწარებდა და მამცირებდა, მაგრამ მერე მიხვდა, რომ ესეც დანაშაული იყო....მე და ტასომ ვცემეთ....ყველაფერი არაული იყო, ბიჭებთან გადავედი საცხოვრებლად და მშობლებს მოვშორდი, შემდეგ ქორწილი დაიგეგმა,რომელიც ამ შაბათს გაიმართება. თეჰიონთანაც კარგად ვარ, პაემნებზე დავდივართ და ერთად ვერთობით.ვფიქრობ,რომ მომწონს,მაგრამ ჯერ მეც არ ვიცი. რაც მთავარია ის ნანობს და ამას მეც ვხედავ. მას მართლა უყვარს ჩვენი პატარა, ერთი წამითაც არ უფიქრია, რომ იგი მოგვეშორებინა...ის რომ არა, ახლა არ მეყოლებოდა ეს ბავშვი.....ერთხელ წაქცევისგან გადამარჩინა....მისი მართლა მადლობელი ვარ....და გთხოვ, ნუ გაუბრაზდები ის კარგი ადამიანია, უბრალოდ ცუდად იმიტომ იქცეოდა, რომ უნდოდა მისი მეგობრებისთვის თავი მოეწონებია...ცუდი წარსული ჰქონდა და ბულინგის ეშინოდა. მიუხედავად იმისა,რომ დიდი ხანი მომხდარს ვერ ვიგდებდი თავიდან,მაინც მიხარია ახლა აქ,რომ ვარ. თავიდან სიკვდილიც კი ვცადე,მაგრამ ჯონგუკმა გადამარჩინა და ახლა აქ ვარ,შენს წინ,ბედნიერი.
Advertisement
-ო არა, რამდენი გადაგიტანია ჩემო პატარა-გულში ჩამიკრა.
-ძალიან მაკლდი ემა-ტირილი დავიწყე.
-მეც მაკლდი ელა,ძალიან მაკლდი-უფრო ძლიერად ჩამეხუტა.
-შენ როგორ გექცეოდნენ იქ?-როცა დავმშვიდდი,დავსვი კითხვა, რომელიც ძალიან მაინტერესებდა.
-კარგად...ბატონის შვილის წყალობდით...მე ამ ბიჭის "მოსამსახურე"ვიყავი, სულ მასთანნერთად უნდა ვყოფილიყავი, სკოლაშიც ერთად დავდიოდით...მართალია 1 წლით პატარა იყო ჩემზე,მაგრამ ერთმანეთს ძალიან კარგად ვუგებდით.არასდროს სარგებლობდა იმ ფაქტით,რომ მე მისი "მოსამსახურე" ვიყავი...ბატონი როცა ბრაზდებოდა ჩემზე, ის ყოველთვის მიცავდა...მამამის ძალიან უყვარდა ის,ამიტომ მის გამო ყველაფერს აკეთებდა....და ბოლოს, როცა ეს კაცი მოკვდა მან მე გამომიშვა და მითხრა, რომ ჩემს ოჯახთან,ჩემს ტყუპისცალებთან დავბრუნებულიყავი-მითხრა ღიმილით.
-კარგია...მე მეგონა, რომ ცუდად გექცეოდნენ-მოწყენილმა ვუთხარი, რაზეც გამიცინა და ჩამეხუტა.
-რამდენი თვის ხარ?-როცა ლოგინში ჩავწექით, ეს მკითხა
-2
-რა საყვარელი მუცელი გაქ-მუცელზე მომეფერა.
ასე ტკბილად გავატარეთ ღამე.
-ვაიმე დედა, ამას როდის შევეჩვევი-ვიღაცის ბუზღუნმა გამაღვიძა.
თვალები გავახილე და თეჰიონი დამხვდა დაბნეული სახით.
-რა მოხდა?
-სკოლაში მივდივართ...ელას გასაღვიძებლად შემოვედი და ორივე, რომ დაგინახეთ, ერთნაირ პოზაში,ვიფიქრე, რომ გაორება მჭირდა და შემეშინდა-ბუზღუნო დაიწყო, რაზეც სიცილი მოვრთე.ამაზე კი ემას გაეღვიძა.
-ელა, იცი როგორ გგავს შენი და?-ბუზღუნით წავისა ემასკენ და გვერდით მიწოლა ცადა, რაზეც ემამ თვალები ჭყიპა.
-მომშორდი, თავხედო-ლოგინიდან გადააგდო.
მე კი, სიცილს ძლივს ვიკავებდი.
-რა გჭირს?-ბუზღუნით ადგა-ბავშვთან მიდნოდა მისვლა-მუცლისკენ მიუთითა.
-სერიოზულად?-გაბრაზებული სახით შეხედა ემამ.
-ოღონდ არ თქვათ, რომ ეს ემაა.
-ბოდიში,მაგრამ ეს ემაა-სიცილით ვუთხარი.
-წავედი მე აქედან-დაიყვირა და ოთახიდან გავარდა,რაზეც მეც და ემამაც სიცილი მოვრთეთ.
ლოგინიდან ავდექით და სიმღერით მოვემზადეთ.
-როგორ მომენატრა ეს დრო....გახსოვს ერთნაირად, რომ ვიცმევდით-ღიმილით მითხრა.
-ჰო...მეც მენატრებოდა....ახლა კი ერთად ვართ და სულ ერთნაირად ჩავიცმევთ-ღიმილით ვუთხარი.
-წამო ჩავიდეთ-მითხრა და ორივე მისაღებში ჩავედით.
-ოჰოო დროს არ კარგავთ-სიცილით თქვა ჯონგუმა.
-კარგით და,რომელია ემა? დილის კოცნა მინდა-ეს იუნგისგან ძალიან მოულოდნელი იყო. არავინ ელოდა,რომ იუნგი რომანტიკოსი იქნებოსა.
-მე ვარ,მე-სიცილით ვუთხარი მას შემდეგ,რაც ემას შევხედე და თვალებით დაველაპარაკე.
-მმ-ჩემსკენ წამოვიდა და ტუჩები მოამზადა,რაზეც ხელი ვკარი-რა?-დაბნეული მიყურებდა.
-მინ იუნგი,ჩემ დასთან მღალატობ?-გაოცებული და გაბრაზებული სახით უყურებდა ემა, იუნგის.
-what the actual fuck?-დაიყვირა-ეს ემა არაა?
-კარგი რა იუნგი,როგორ ვერ არჩევ? ასე ძალიანაც არ ვგავართ-სიცილით უთხრა ემამ და იუნგის აკოცა.
-ემა? ელა?-დედიკოს ყვირილზე, ყველა შევხტით.
-ეს...მართლა....ემაა?-ტირილით იკითხა
Advertisement
- In Serial6 Chapters
Jalan Suram : The 100 Fire Holders
"Why us?" Still staring at the unusually stationary fire of the candle he was holding, Agung voiced the questions in our mind. "Out of 2 million people living in this city, why are we the chosen ones?" As if on cue, the eerie laughter of children could be heard above us. Holding our own candle tightly, we resolved to ignore them and continued our discussion. It was a matter of life or death after all. More than half of the initial participants had fallen and the building became more crowded as the result. There were now more ghosts than the living and each step was filled with danger from the unknown. Either we solved all the questions now or we would become another addition to the ghost camp. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- There was one thing Novita found out after she accepted an invitation to a suspicious event from a seemingly legal company. Crowded didn't exactly mean safe. As more and more variables were added to the dangerous ritual, the higher the risk of death. At the same time, the higher the risk was, the better the rewards for it. But in the end, was it worth it? Note : This series was posted on scribblehub.com under the same name. Jalan Suram : The 100 Fire Holders | Scribble Hub
8 207 - In Serial23 Chapters
Gemma Go Home
It was just meant to be a favor to a friend. Gemma would babysit Nellie, and Mia would go to her appointment, issue solved. But on a walk to the park, Gemma and Nellie are transported to Travalar. Travalar is a world with a different set of rules and inhabitants. Babysitting has been taken to a whole new level, and it is so not worth the pay. Sometimes you have to go above and beyond for friends, but this is really pushing it! This is a story I've had in mind for a while... ~Hiatus
8 130 - In Serial14 Chapters
Brink
The world gets thrown into turmoil when a world-wide disaster occurs. Different parties blame each other. Blame becomes threat, and threat escalates to action. World War 3 is at hand.New chapter at least once every week. Speed may vary from one a day, to one a week.[link=][img][/img][/link]
8 205 - In Serial10 Chapters
The Pinnacle of Power
Death can come for us anytime. Seriously, anytime! Greg was simply taking the best dump of his life when a truck smashed into his apartment, killing the college graduate instantly. I think you know where this is going… He is pulled from the blackness that would’ve taken him to the land of the dead to a new world! The unsettling nun that reincarnated Greg is actually the dean of a magic academy. She knows there’s something interesting chained within the untapped power of the young man, but he must accept her offer. Attend the academy and graduate. He’s even free to learn the magic required to go back to his old world. However, she knows the organization responsible for his death and if he was accidentally caught into a dispute or if something nefarious is going on. Welcome to Omen’s Sphere Academy. A novel where the academy actually matters. To the harem crusader squad: none in this one. Schedule: potentially Mondays and Thursdays.
8 159 - In Serial14 Chapters
Tiger Eyes (Phillip Carlyle)
Iris Danson is a strange girl in her family. When she was born she had weird eyes and red hair with blonde streaks. The moment iris' mum gave birth to her, she didn't want her so she ditched iris with a man with a good heart. That day iris' mother died. 7 years later the man who took iris In died of poor ness. Ever since, iris has been living alone on the streets. 9 years later Iris was found by a man named P.T Barnum and a woman called Charity, although once she was seen by them iris ran away from them scared. A year later they bumped into each other but with two little girls. Iris tried to run away again but P.T. knew what her plan was and ran after her.
8 200 - In Serial12 Chapters
GinMado - Love Can Hurt
Hi!^^This is my second story so...I hope it will be good!After the battle with Nemesis, Madoka is with Aleksei...And that hurts someone...A lot!I do not own Beyblade Metal Fight or its characters,only plot and the idea belongs to me ^^Enjoy! :)edit: I'm editing this rn because my grammar sucked back then and it's horrible, I'm ashamed of it. however, if you still can read it without cringing, go ahead fellow reader.
8 73
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
