Chapter 6: A Town in Midland

บทที่ 6: เมืองในมิดแลนด์

[In the morning]

[ตอนเช้า]

Wevil: Wake up already. Let go Minny, Lily.

วีวิล: ตื่นได้แล้ว ไปกันเถอะมินนี่ ลิลลี่

Lord: Pretty sure you have to break a lot of jars if you want these two to go. Wevil, wake up someone else.

ลอร์ด: คงต้องทุบโอ่งอีกหลายใบถ้าอยากให้สองคนนี่ไปด้วย วีวิล ไปปลุกคนอื่นเถอะ

Lord: Ahh...Let eat 1-gold-coin-per-bite grape first before we go. ...munch ...munch... Still, I haven't seen Grapefruit in maiden form.

ลอร์ด: อืม…กินองุ่นที่ราคา 1 เหรียญทองต่อคำก่อนไปดีกว่า…ง่ำ…ง่ำ…. ยังไม่เคยเห็นเกรฟฟรุตในรูปมนุษย์เลยแฮะ

A berry trent is walking in and stands still.

เบอรี่เทรนต์ตัวหนึ่งเดินเข้ามาแล้วยืนนิ่ง

Lord: Oh, this is also my breakfast I guess.

ลอร์ด: อ้อ นี่ก็อาหารเช้าของฉันด้วยแหละมั้ง

Minny: Have a safe trip, my lord. Even your charm can't move me out this water jar. [giggle]

มินนี่: เดินทางปลอดภัยนะคะ แม้แต่เสน่ห์ของท่านยังดึงฉันออกจากโอ่งน้ำนี่ไม่ได้เลยค่ะ อิๆ

Lord: I'm not confident of my charm anymore. T_T

ลอร์ด: ผมไม่มั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองอีกแล้ว

Astille tries to give the lord a few green lotus seeds.

แอสทิลพยายามส่งเมล็ดบัวสีเขียวสองสามเม็ดให้ท่านลอร์ด

Lord: You want me to eat this?

ลอร์ด: เธออยากให้ฉันทานนี่เหรอ?

Astille nods.

แอสทิลพยักหน้า

Lord: Oops. It's so bitter.

ลอร์ด: อึ๋ย ขมจัง

Astille stares.

แอสทิลจ้องหน้า

Lord: It's very delicious, Astille.

ลอร์ด: อร่อยมากเลย แอสทิล

Astille hands more lotus seeds.

แอสทิลยื่นเมล็ดบัวเพิ่มให้อีก

Lord: I'm a little full, Astille.

ลอร์ด: ผมอิ่มแล้ว แอสทิล

Astille emits cold aura.

แอสทิลแผ่รังสีความเย็น

Lord: OK, just a few more lotus seeds won't hurt.

ลอร์ด: โอเคๆ กินอีกสักสองสามเม็ดคงไม่เป็นไร

Wevil: Astille, stop trolling our lord. You know it's not delicious.

วีวิล: แอสทิล อย่าแกล้งท่านลอร์ดสิ เธอก็รู้ว่ามันไม่อร่อย

Lord: .....

[On the castle's grounds]

[ในบริเวณปราสาท]

Iris: Sola is not coming. She is still angry with you from yesterday, my lord.

ไอริส: โซล่ายังไม่มาเลย เธอยังโกรธท่านเรื่องเมื่อวานนี้อยู่

Lord: Nah, don't trick me. I know her well.

ลอร์ด: อย่ามาหลอกเลย ฉันรู้จักเธอดี

Almond: Let ride this giant trent to one of our wagon outpost, and then continue the journey with our horse-drawn carriage.

อัลมอนด์: เราจะนั่งเทรนต์ยักษ์ตัวนี้ไปยังฐานรถม้าของเรา แล้วก็เดินทางต่อด้วยรถม้านะคะ

Lord: Sounds good.

ลอร์ด: ฟังดูดีนะ

Giant trent gives a friendly smile.

เทรนต์ยักษ์ส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

Ruby: Sis, it's my turn to ride the trent. You walk for a change.

รูบี้: พี่คะ ถึงตาฉันนั่งเทรนต์บ้างแล้ว พี่เดินซะบ้าง

Lord: Your lord approves it, Ruby.

ลอร์ด: ท่านลอร์ดเห็นด้วย รูบี้

Iris: Grrr...

ไอริส: แฮ่…

Wevil: Wait. I almost forget it. Let me do the head count. Lord, Iris, Ruby, Violet, Jasmine, Almond, Astille. It's 9. Let's go everyone.

วีวิล: เดี๋ยวก่อน เกือบลืมไปแน่ะ ให้ฉันนับจำนวนคนก่อน ท่านลอร์ด ไอริส รูบี้ ไวโอเล็ต จัสมิน อัลมอนด์ แอสทิล ได้ 9 คนพอดี ไปกันเถอะทุกคน

Iris: Better not do it at all, Wevil.

ไอริส: อย่าไปนับมันจะดีกว่านะ วีวิล

[Radish market]

[ตลาดหัวไชเท้า]

Lord: I remember this place.

ลอร์ด: ผมจำที่นี่ได้

Almond: Our destination shares the same path with our previous journey, my lord.

อัลมอนด์: ปลายทางที่เราจะไปใช้เส้นทางร่วมกับการเดินทางครั้งก่อนของเราค่ะ ท่านลอร์ด

Lord: Yes, it's a wonder that people can consume all of these mountains of white radish.

ลอร์ด: ใช่แล้ว แต่เหลือเชื่อจริงๆนะที่คนสามารถทานหัวไชเท้ากองโตเป็นภูเขาพวกนี้หมด

Almond: They are several million humans in this continent, my lord. If a person has just one bite on these mountains, a million bites will make them disappear just like a horde of rats biting on a corpse.

อัลมอนด์: มีมนุษย์อยู่หลายล้านคนบนทวีปนี้ค่ะ ถ้าคนหนึ่งคนกัดภูเขาลูกนี้แค่คำเดียว หนึ่งล้านคำก็จะทำให้มันหายวับไปเหมือนกับฝูงหนูแทะซากศพเลยทีเดียว

Lord: Your analogy is needlessly horrifying, Almond. What about hundreds of bee swarming on a flower.

ลอร์ด: คำเปรียบเทียบของเธอมันน่ากลัวโดยไม่จำเป็นนะ อัลมอนด์ ทำไมไม่เป็นฝูงผึ้งหลายร้อยตัวรุมตอมดอกไม้ล่ะ

Almond is blushing.

อัลมอนด์หน้าแดง

Lord: What?.......Oh, I get it.

ลอร์ด: อะไรกัน?....อ้อ เข้าใจแล้ว

Ruby: I want to taste those radishes once, my lord.

รูบี้: ฉันอยากชิมหัวไชเท้าพวกนั้นสักครั้งค่ะ

Lord: What about the one that always stands at our front door.

ลอร์ด: แล้วตัวที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องเราล่ะ

Ruby: Wow, you are so clever, my lord.

รูบี้: ว้าวท่านลอร์ดฉลาดจัง

Lord: I won't take that as a compliment.

ลอร์ด: ฉันไม่ถือว่าเป็นคำชมหรอกนะ

Violet: It's nice, right? This wagon is so spacious, and practically everyone is here.

ไวโอเล็ต: ดีจังเลยใช่ไหม? รถม้าคันนี้มันช่างกว้างขวาง แล้วพวกเราก็มากันเกือบครบทุกคนเลย

Lord: Arhhh.. no.... It's my fault..It's all my fault.

ลอร์ด: โอ้ย…ไม่นะ…ความผิดผมเอง…ความผิดผม

Violet: What happened, my lord?

ไวโอเล็ต: เกิดอะไรขึ้นคะ?

Lord: I forgot Holly.

ลอร์ด: ลืมฮอลลี่

Violet: Oops, I forgot her too. I heard you promised her yesterday. But don't worry about it, my lord. Right now she might just be crying alone in some dark corner of the castle.

ไวโอเล็ต: อุ๊ย ฉันก็ลืมเธอเหมือนกัน ฉันได้ยินว่าท่านสัญญากับเธอไว้เมื่อวานใช่ไหมคะ อย่ากังวลไปเลยค่ะ ตอนนี้เธอคงกำลังร้องไห้คนเดียวอยู่ในมุมมืดที่ไหนสักแห่งในปราสาท

Lord: Are you comforting me, or not!

ลอร์ด: นี่เธอกำลังปลอบใจฉันรึยังไง!

Almond: Violet is kidding, my lord.

อัลมอนด์: ไวโอเล็ตเธอล้อเล่นน่ะค่ะ ท่านลอร์ด

Violet, with a dry smile: I'm kidding. Don't worry about it, my lord.

ไวโอเล็ตยิ้มแห้งๆ: ฉันล้อเล่นค่ะ อย่าเป็นห่วงไปเลย

[In some dark corner of the castle]

[มุมมืดมุมหนึ่งของปราสาท]

..............Holly is crying alone.

………..ฮอลลี่กำลังร้องไห้คนเดียว

[In the wagon on the way to Midland]

[ในรถม้าระหว่างทางไปมิดแลนด์]

Almond: I hired some human to work as our coachman and servants too. You will be amazed at how cheap they can be bought.

อัลมอนด์: ฉันจ้างมนุษย์หลายคนให้มาทำงานให้เราเป็นคนขับรถม้าแล้วก็คนใช้ด้วยค่ะ ท่านจะประหลาดใจถ้ารู้ว่าค่าจ้างของพวกเขาถูกแค่ไหน

Lord: Give them a little bit more gold as you see fit. So they might have a better life.

ลอร์ด: ให้ทองพวกเขาเพิ่มอีกนิดหน่อยตามสมควรก็แล้วกัน ชีวิตพวกเขาจะได้สบายขึ้นอีกนิด

Ruby: Our lord is so kind.

รูบี้: ท่านลอร์ดของเราใจดีจัง

Lord: This road construction. Is it our funding?

ลอร์ด: การก่อสร้างถนนพวกนี้ มันเป็นเงินของเราหรือเปล่า?

Almond: I'm not sure, my lord. But I guess Sola sent our fund to village leaders, local lords and such. She doesn't control the construction directly.

อัลมอนด์: ไม่แน่ใจนะคะ แต่ฉันคิดว่าโซล่าน่าจะส่งเงินทุนของเราไปยังหัวหน้าหมู่บ้าน บรรดาลอร์ดในท้องถิ่น แล้วก็อะไรพวกนั้น เธอไม่ได้ควบคุมการก่อสร้างโดยตรง

Ruby: Look. Those goblins are working on our road.

รูบี้: ดูสิ ก็อบลินพวกนั้นกำลังสร้างถนนของเราอยู่

Lord, whispering: Stop. If you see a goblin working, better call them engineer goblin, not goblin, or else they would be really pissed.

ลอร์ดกระซิบ: หยุดนะ ถ้าเห็นก็อบลินกำลังทำงาน เรียกมันว่าก็อบลินวิศวกรดีกว่า ไม่ใช่ก็อบลินเฉยๆ หรือไม่อย่างนั้นมันจะโกรธเอาได้

Ruby: Why?

รูบี้: ทำไมล่ะคะ?

Almond: They want racial seg....

อัลมอนด์: พวกมันต้องการ….

Lord: You stop too, Almond. Better not talk about sensitive subjects.

ลอร์ด: เธอก็หยุดพูดเรื่องนี้ด้วย อัลมอนด์ อย่าคุยเรื่องอ่อนไหวจะดีกว่า

Almond: .......

Lord: Wow, let check those cows over there.

ลอร์ด: ว้าว ดูวัวพวกนั้นสิ

Ruby: Should we raise cows on the castle's grounds, my lord? We can have some milk every morning.

รูบี้: พวกเราควรจะเลี้ยงวัวไว้ในบริเวณปราสาทไหมคะ? พวกเราจะได้มีนมทานกันทุกเช้า

Almond: Milk is bad for human health, Ruby. It is a cause of heart disease, diabetes and cancer, just to say a few. Human are not evolved to drink milk. Their ancestors start to consume milk only 20,000 years ago, which is a very short period compared to the entire range of their evolution span. Because of this, their body can't evolve fast enough. It is analogous to growing lotus on dry sand. It won't grow well, be ridden with disease or simply die.

อัลมอนด์: นมเป็นสิ่งที่ไม่ดีต่อสุขภาพของมนุษย์นะรูบี้ นมทำให้เกิดโรคหัวใจ เบาหวาน และมะเร็ง และโรคอื่นๆอีกมาก มนุษย์ไม่ได้วิวัฒนาการมาเพื่อดื่มนม บรรพบุรุษของมนุษย์เริ่มดื่มนมแค่เมื่อ 20,000 ปีที่ผ่านมานี้เอง ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่สั้นมากเมื่อเทียบกับระยะเวลาการวิวัฒนาการทั้งหมดของมนุษย์ เพราะเหตุนี้ ร่างกายมนุษย์จึงไม่สามารถวิวัฒนาการได้ทัน มันก็เหมือนกับการปลูกดอกบัวบนทรายแห้งๆ มันจะเติบโตได้ไม่ดี เต็มไปด้วยโรค หรืออาจจะตายไปเลยก็ได้

Ruby: Wow, you are so knowledgeable, Almond.

รูบี้: ว้าว เธอความรู้เยอะจังเลยนะอัลมอนด์

Lord: You are not even 2 years old. How come you know so much?

ลอร์ด: เธอยังอายุไม่ถึง 2 ปีเลยไม่ใช่เหรอ ทำไมเธอรู้เยอะแบบนี้?

Almond: Most maidens are born with general knowledge of this world, my lord. Some more, some less, and in my case, I also like reading. You should check thousands of human book I keep in our library.

อัลมอนด์: สาวดอกไม้เกือบทุกคนจะเกิดขึ้นมาพร้อมกับความรู้ทั่วไปของโลกใบนี้ค่ะ บางคนก็รู้เยอะ บางคนก็รู้น้อย ส่วนในกรณีของฉัน ฉันชอบอ่านหนังสือด้วยค่ะ ท่านน่าจะไปดูหนังสือของมนุษย์หลายพันเล่มที่ฉันเก็บไว้ในห้องสมุดของเรา

Lord: What about safety during the journey?

ลอร์ด: แล้วความปลอดภัยในการเดินทางครั้งนี้ล่ะเป็นยังไง?

Iris: Well, it's as safe as it could be, and we have brought enough firepower to fight an entire army. So, let's not worry about it.

ไอริส: อืม มันก็ปลอดภัยเท่าที่จะปลอดภัยได้นะคะ แล้วเราก็นำกำลังรบมาพอที่จะสู้กับกองทัพได้เลยทีเดียว ดังนั้นอย่าไปกังวลเลยค่ะ

Lord thinks: [Yeah, after I have seen how easily they killed those giant worms, I completely believe her about the destroying an army part]

ลอร์ดคิด: [ใช่สิ หลังจากเห็นพวกเธอฆ่าหนอนยักษ์ได้อย่างง่ายดาย ผมก็เชื่อทันทีว่าพวกเธอสู้กับกองทัพได้แน่ๆ]

Almond: Let not be careless. It does not matter how much we can destroy. Our lord could die from a single crossbow shot to the neck, and this time we don't have Sola's [Solar shield] around.

อัลมอนด์: อย่าประมาทนะ ไม่สำคัญหรอกว่าเราจะทำลายได้มากแค่ไหน ท่านลอร์ดของเราตายได้ถ้าโดนหน้าไม้เพียงดอกเดียวที่คอ แล้วคราวนี้เราก็ไม่มี [โล่แสง] ของโซล่ามาด้วย

Lord: Yeah, most human could die from that, Almond.

ลอร์ด: ใช่แล้ว มนุษย์เกือบทุกคนตายได้ถ้าโดนไปแบบนั้น อัลมอนด์

Iris: Yes, this reminds me of our journey to Yggdrasil and the lightning bolt. At that time I wanted to spare her life, so I didn't kill her as fast as I could, and I didn't realize our lord is that weak.

ไอริส: ค่ะ มันทำให้ฉันนึกถึงการเดินทางไปอิกดราซิลกับสายฟ้านั่น ตอนนั้นฉันอยากไว้ชีวิตเธอ ฉันเลยไม่ฆ่าเธอให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ และฉันก็ยังไม่รู้ว่าท่านลอร์ดจะอ่อนแอขนาดนั้น

Lord: Sorry, everyone. I am a weak man.

ลอร์ด: ขอโทษนะทุกคน ผมมันคนอ่อนแอ

Wevil, crying: I almost forget her. Why did you have to bring that up, Iris?

วีวิลร้องไห้: ฉันเกือบจะลืมเธอไปแล้ว ทำไมเธอต้องพูดถึงเธอด้วย ไอริส?

Iris: Oops, sorry, Wevil. Come here. Let me hug you as my apology. You may talk now because we are alone in this wagon, but let go into doll mode immediately when we are outside, OK?

ไอริส: อุ๊ย ขอโทษนะวีวิล มานี่สิ ฉันจะกอดเธอแทนคำขอโทษ ตอนนี้เธอพูดได้แล้วเพราะพวกเราอยู่กันตามลำพังในรถม้าคันนี้ แต่กลับไปเป็นตุ๊กตาทันทีเลยนะถ้าเราอยู่ข้างนอก ตกลงไหม?

Wevil: I know. You can count on me about this, Iris.

วีวิล: รู้น่า เรื่องนี้วางใจได้เลย ไอริส

Iris: This time I will kill all hostiles immediately.

ไอริส: คราวนี้ฉันจะฆ่าศัตรูทุกตัวทันที

Lord: Uh...Let tone that down about half, Iris.

ลอร์ด: เอ่อ…ลดความโหดลงซักครึ่งนึงก็ได้นะ ไอริส

Violet: What is in that box, Astille?

ไวโอเล็ต: นั่นกล่องอะไรน่ะ แอสทิล?

Astille hands over the box to the lord.

แอสทิลยื่นกล่องส่งให้ท่านลอร์ด

Violet: Oh, they're giant grapes. Grapefruit must have given them to her at the castle.

ไวโอเล็ต: โอ้ องุ่นยักษ์นี่ เกรฟฟรุตต้องส่งองุ่นพวกนี้ให้เธอที่ปราสาทแน่

Lord: Thank you Grapefruit. Thank you too Astille. Let me hug you.

ลอร์ด: ขอบใจมาก เกรฟฟรุต ขอบใจแอสทิล มาให้กอดทีสิ

Astille flinches back.

แอสทิลผงะถอยหลัง

Lord: It's OK. Each and every maidens shall have their ...

ลอร์ด: ไม่เป็นไร สาวดอกไม้ทุกคนมีอิสระที่จะ….

Violet: ...own free will. You have already overused it, my lord.

ไวโอเล็ต: ….ทำตามหัวใจตัวเอง ท่านใช้ประโยคนี้บ่อยเกินไปแล้วนะคะ

Lord: She just doesn't want to stay too close to me. It's OK. I still love you.

ลอร์ด: เธอไม่อยากอยู่ใกล้กับฉันมากเกินไป ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็ยังรักเธอ

Astille: My flower stinks.

แอสทิล: ดอกไม้ของฉันเหม็น

Violet: Oh, that's why you don't want to get too close?

ไวโอเล็ต: อ๋อ เธอเลยไม่อยากอยู่ใกล้ท่านลอร์ดงั้นสิ?

Iris: Your scent is not that bad. Just weird.

ไอริส: กลิ่นของเธอมันไม่แย่ขนาดนั้นหรอก แค่แปลก

Wevil: It stinks.

วีวิล: มันเหม็น

Iris: Oh, now I know where she get the idea from.

ไอริส: อ่อ ตอนนี้รู้แล้วว่าเธอได้ความคิดนี้มาจากใคร

Jasmine is smelling her own flowers.

จัสมินกำลังดมดอกไม้ของตัวเอง

Lord: It's up to you, Astille.

ลอร์ด: ก็แล้วแต่เธอนะ แอสทิล

Astille is approaching, reluctantly.

แอสทิลเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้อย่างลังเล

Lord, carrying her up: Let me sniff it. Hmm...It's too far from stink, Astille. Just strange.

ลอร์ดอุ้มเธอขึ้นมา: ให้ฉันดมหน่อยซิ อืม…มันไม่เหม็นหรอก แอสทิล แค่แปลก

Astille, smiling: When I grow up, I will marry you daddy.

แอสทิลยิ้ม: ถ้าฉันโตขึ้น ฉันจะแต่งงานกับพ่อค่ะ

Lord, dropping her down: NO!!

ท่านลอร์ดวางเธอลง: ไม่นะ!!

Astille is crying.

แอสทิลร้องไห้

Almond: Don't use that two words together, Astille. In human world, sexual relationship between family members is prohibited. Even our lord is certainly exempt from it because he is the king of our land and we have our own law. He still wants to follow their law because he is also a human.

อัลมอนด์: อย่าใช้คำสองคำนี้ด้วยกัน แอสทิล ในโลกมนุษย์นั้น ความสัมพันธ์ระหว่างสมาชิกในครอบครัวเป็นเรื่องต้องห้าม ถึงแม้ท่านลอร์ดของเราไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามกฎข้อนี้ก็ตามเพราะเขาเป็นราชาของแผ่นดินเรา และเราก็มีกฎหมายของเราเอง แต่เขาก็ยังอยากปฏิบัติตามกฎหมายของมนุษย์ เพราะเขาก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง

Lord thinks: [In fact, it's a little bit more than that, Almond, but good analysis]

ลอร์ดคิด: [ที่จริงแล้วมันยังมีอะไรมากกว่านั้นอีกนิดหน่อย อัลมอนด์ แต่ก็วิเคราะห์ได้ดี]

Violet: Please forgive Astille, my lord. She doesn't know human's culture.

ไวโอเล็ต: ยกโทษให้แอสทิลด้วยค่ะ เธอยังไม่รู้จักวัฒนธรรมของมนุษย์

Iris: Luckily we bring Almond with us. She is doing Sola's role perfectly.

ไอริส: โชคดีที่เราพาอัลมอนด์มาด้วย เธอทำหน้าที่ของโซล่าได้ยอดเยี่ยมทีเดียว

Almond: Children born from parents with close blood relationship are more likely to have birth defect. That's probably the reason behind this law.

อัลมอนด์: ลูกที่เกิดจากพ่อแม่ที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดทางสายเลือดจะมีโอกาสสูงกว่าที่จะเกิดความผิดปกติตอนเกิด ฉันคิดว่านี่ก็อาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้เกิดกฎหมายข้อนี้

Iris: Since she is not blood related with our lord in any way. Just stop calling him daddy and she can marry him with no problem?

ไอริส: แต่เธอก็ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับท่านลอร์ดเลยนี่นา แค่หยุดเรียกเขาว่าพ่อ เธอก็คงแต่งงานกับท่านลอร์ดได้ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม?

Astille smiles a little.

แอสทิลยิ้มเล็กน้อย

Almond: That too, might also be a problem. Child marriage is also prohibited in human world. Since she looks like a human girl of age 7, and she has stopped growing for quite some time.

อัลมอนด์: นั่นก็อาจจะเป็นปัญหาด้วยเหมือนกัน การแต่งงานกับเด็กเป็นเรื่องต้องห้ามในโลกมนุษย์ เนื่องจากเธอมีลักษณะเหมือนมนุษย์ผู้หญิงที่อายุ 7 ขวบ แล้วเธอก็หยุดโตมาสักพักแล้วด้วย

Astille is crying.

แอสทิลร้องไห้

Iris: Hmm...I need to learn more about human's culture.

ไอริส: อืม….ฉันต้องเรียนรู้วัฒนธรรมของมนุษย์ให้มากกว่านี้

Lord: Come on, Astille. Can't I just love you like you are my cute little daughter.

ลอร์ด: เอาน่า แอสทิล ฉันรักเธอเหมือนเป็นลูกสาวตัวเล็กๆน่ารักไม่ได้เหรอ

Astille stops crying and nods.

แอสทิลหยุดร้องไห้แล้วก็พยักหน้า

Iris: I'm your mother then.

ไอริส: งั้นฉันเป็นแม่นะ

Ruby: Sis!

รูบี้: พี่!

[Half way to the destination]

[เมื่อเดินทางไปได้ครึ่งทาง]

Coachman: My lady, there is a bunch of goblins ahead blocking our road, but don't worry. I'm also a fine swordsman.

คนขับรถม้า: ท่านหญิง มีก็อบลินกลุ่มนึงปิดถนนอยู่ข้างหน้าเรา แต่ไม่ต้องเป็นห่วง ผมเป็นนักดาบฝีมือดี

Iris: You girls don't want to risk losing our coachman, right? Let me deal with them. This time it will be quick.

ไอริส: พวกเธอคงไม่อยากเสี่ยงจะเสียคนขับรถม้าของเราใช่ไหมล่ะ? ให้ฉันจัดการก็แล้วกัน คราวนี้รวดเร็วแน่

Astille shots a fireball at a nearby tree, burning the area down to dust. The goblins run away in all directions.

แอสทิลยิงลูกไฟไปที่ต้นไม้ใกล้ๆ เผาบริเวณนั้นกลายเป็นเถ้าถ่าน ก็อบลินวิ่งหนีกันไปคนละทิศละทาง

Coachman: OMG, such a powerful magician. I'm honored to travel with you.

คนขับรถม้า: เหลือเชื่อ เป็นนักเวทย์ที่ทรงพลังจริงๆ ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เดินทางกับท่าน

Violet: We are honored to travel with you too.

ไวโอเล็ต: เราก็รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เดินทางกับท่านเช่นกัน

Iris: If there is anything suspicious, just let us know immediately. We will do the fighting by ourselves.

ไอริส: ถ้าเจออะไรน่าสงสัย แค่บอกให้พวกเรารู้ทันที เราจะจัดการเรื่องต่อสู้เอง

Coachman: God damn, these ladies are so wicked...mumble...mumble..

คนขับรถม้า: โอ้พระเจ้า สาวๆพวกนี้ช่างเจ๋งจริงๆ….พึมพำ….พึมพำ

Almond: A seemingly peaceful solution, but is it really a good one? They might rob and kill someone else tomorrow.

อัลมอนด์: ดูเหมือนจะเป็นทางออกอย่างสันติ แต่มันเป็นทางออกที่ดีจริงๆรึเปล่า? พรุ่งนี้พวกมันอาจจะปล้นฆ่าใครอีกก็ได้

Iris: I can run after them and kill them all, if my lord wishes.

ไอริส: ฉันวิ่งตามไปฆ่าพวกมันให้หมดก็ได้นะคะ ถ้าท่านลอร์ดต้องการ

Lord: Hard decision for me to make. I'm not sure what is right but let them go this time, Iris.

ลอร์ด: เป็นการตัดสินใจที่ยากสำหรับผม ผมไม่แน่ใจว่าควรทำอะไร แต่คราวนี้ปล่อยพวกมันไปก็แล้วกัน ไอริส

Violet: Should we just give them money? They want only our money, right?

ไวโอเล็ต: เราให้เงินมันไปไม่ได้เหรอคะ? พวกมันก็แค่ต้องการเงินของเราใช่ไหม?

Almond: You can, but it won't solve the underlying problem. After the money is used up, they will continue with their old way of life, and it can even draw more and more goblins from the nearby area, if we continue to provide them with money. In the end, even some engineer goblins will beg for our free money.

อัลมอนด์: เราทำแบบนั้นได้ แต่ว่ามันแก้ปัญหาต้นเหตุไม่ได้ หลังจากใช้เงินหมด พวกมันก็จะมาใช้ชีวิตแบบเดิมอีก แล้วก็อบลินก็จะแห่กันมาจากทั่วบริเวณนี้ถ้าเรายังให้เงินมันต่อไป ในที่สุด แม้แต่ก็อบลินวิศวกรก็จะมาแบมือขอเงินเรา

Violet: Were they born evil? Can't we do nothing at all, except killing them?

ไวโอเล็ต: พวกมันเกิดมาชั่วใช่ไหมคะ? เราทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ นอกจากจะฆ่ามัน?

Almond: It depends on how you look. Are Tigers evil? Other animals don't do anything to them but tigers hunt and eat them? However, tigers die if they don't eat animal, as their body can digest only meat. For goblins, I think it's their way of life, more or less. So, evil or not, it depends on how you look. With all that said, we still have full rights to protect ourselves to the utmost extent. It's natural for villagers to kill all tigers near the village, right? In my opinion, tigers and villagers have full rights to kill each other.

อัลมอนด์: ก็ขึ้นอยู่กับว่าจะมองอย่างไร เสือมันชั่วไหม? สัตว์อื่นไม่ได้ทำอะไรให้มันเลย แต่เสือก็ล่าและกินพวกมัน? แต่เสือจะตายถ้าพวกมันไม่กินสัตว์อื่น เพราะร่างกายของมันย่อยได้แต่เนื้อ ส่วนก็อบลินนั้น ฉันคิดว่าเป็นวิถีชีวิตของมัน ไม่มากก็น้อย ดังนั้น ชั่วหรือไม่ชั่ว ก็ขึ้นอยู่กับว่าเรามองอย่างไร อย่างไรก็ตาม เรามีสิทธิ์เต็มที่ที่จะปกป้องตัวเราเองให้ถึงที่สุด เป็นเรื่องธรรมชาติที่ชาวบ้านจะฆ่าเสือทุกตัวที่อยู่ใกล้กับหมู่บ้าน ใช่ไหมล่ะ? ตามความเห็นของฉัน เสือกับชาวบ้านมีสิทธิ์อย่างเต็มที่ที่จะฆ่าซึ่งกันและกัน

Violet: I want to re-educate them into a better creature. Is that possible?

ไวโอเล็ต: ฉันอยากเปลี่ยนพวกมันให้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ดีกว่านี้ เป็นไปได้ไหมคะ?

Almond: You can try, Violet, but I don't think you will succeed. We can't even persuade Lily to get out of her jar. We can't even stop Holly from crying. We can't even stop our princess from being such a....umm, forget that last part. Do you think you can convert goblins that you don't even know?

อัลมอนด์: จะลองดูก็ได้นะ ไวโอเล็ต แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำสำเร็จ เราไม่สามารถชวนลิลลี่ให้ออกมาจากโอ่งได้ เราไม่สามารถหยุดฮอลลี่ไม่ให้ร้องไห้ เราไม่สามารถหยุดเจ้าหญิงของเราจากการเป็นคนแบบ….เอ่อ ลืมอันหลังไปซะ แล้วเธอคิดว่าเราจะเปลี่ยนก็อบลินที่เราไม่รู้จักได้เหรอ?

Violet: So, you mean it's hopeless, am I right?

ไวโอเล็ต: งั้นก็หมดหวังใช่ไหมล่ะคะ?

Almond: Probably. We can't change this world, Violet, not all the time and not every parts of it, at least. We can only do what we can.

อัลมอนด์: อย่างนั้นแหละมั้ง เราเปลี่ยนโลกนี้ไม่ได้หรอก ไวโอเล็ต อย่างน้อยก็ไม่ตลอดเวลาและไม่ทุกส่วน เราทำได้ในสิ่งที่เราทำได้

[Morroc, an outskirt town of Midland]

[มอรอค เมืองชายแดนของมิดแลนด์]

Lord: At last we have reached our destination. Almost 8 hours of travel, but I don't feel tired at all. Only 2 hours on the trents and my back hurts.

ลอร์ด: ในที่สุดเราก็มาถึงปลายทางของเราแล้ว เดินทางเกือบ 8 ชั่วโมงเลยทีเดียว แต่ฉันไม่รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด นั่งเทรนต์แค่ 2 ชั่วโมงหลังฉันก็ปวดแล้ว

Almond: That's because the cushions are the best grade. It is the most spacious wagon available, with top-notch construction and best breed of horse. All of these can be bought with money.

อัลมอนด์: นั่นก็เพราะนี่เป็นเบาะคุณภาพดีที่สุด และนี่ก็เป็นรถม้าที่กว้างขวางที่สุดที่มีขาย การก่อสร้างชั้นเยี่ยม ม้าก็ชั้นดีที่สุด ทุกอย่างนี้ซื้อได้ด้วยเงิน

Violet: I begin to understand, little by little, that why money is very important for human, and probably for us too.

ไวโอเล็ต: ฉันเริ่มจะเข้าใจทีละนิดๆ แล้วว่าทำไมเงินถึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับมนุษย์ และบางทีก็อาจจะสำหรับเราด้วยนะคะ

Almond: We plant need only water and sunlight to survive. Human need house, food, clothing, as well as all sort of necessity and amenity. All of these require money. Poor human have to work hard all day long to feed themselves and their family.

อัลมอนด์: พืชอย่างเราต้องการแค่น้ำกับแสงแดดเพื่อมีชีวิตอยู่ มนุษย์ต้องการบ้าน อาหาร เสื้อผ้า รวมทั้งสิ่งจำเป็นและสิ่งอำนวยความสะดวกหลากหลายชนิด ทุกอย่างนี้ต้องใช้เงินซื้อมา มนุษย์ที่ยากจนต้องทำงานอย่างหนักตลอดทั้งวันเพื่อหาอาหารมาเลี้ยงตัวเองและครอบครัว

Ruby: Let find a hotel, sis. Oh, I found it.

รูบี้: เราหาโรงแรมกันเถอะค่ะ พี่ อุ๊ย เจอแล้ว

Girl: Hi, handsome, come check our girls. Oh, you have a lot already? Never mind, we have handsome men to serve women too.

ผู้หญิง: สวัสดีรูปหล่อ เข้ามาดูสาวๆของเราหน่อยสิ เอ๋ มีเยอะแล้วเหรอ? ไม่เป็นไร เรามีหนุ่มหล่อๆไว้บริการผู้หญิงด้วยเหมือนกัน

Iris: This is a brothel, Ruby. It is used for different kind of purpose.

ไอริส: นี่มันโรงแรมอีกแบบแล้ว รูบี้ มันเอาไว้ใช้งานคนละอย่าง

Ruby: What purpose?

รูบี้: ใช้อะไรคะ?

Iris: Never mind.

ไอริส: ช่างมันเถอะ

Almond: Places like this are illegal according to the kingdom's law, but you can still find them everywhere.

อัลมอนด์: สถานที่แบบนี้ผิดกฎหมายของอาณาจักร แต่มันก็ยังมีให้เห็นอยู่ทุกหนทุกแห่ง

Violet: I don't understand. Both sides of the act are willing to do it, aren't they? Then, why is it prohibited?

ไวโอเล็ต: ฉันไม่เข้าใจเลย ทั้งสองฝ่ายเต็มใจที่จะทำมันใช่ไหมคะ? แล้วทำไมกฎหมายถึงห้ามล่ะ?

Almond: Uh..I'm not sure how to explain this because I don't completely understand it either.

อัลมอนด์: เอ่อ…ฉันไม่รู้จะอธิบายเรื่องนี้ว่ายังไง เพราะฉันก็ไม่เข้าใจเต็มร้อยเหมือนกัน

Iris: Let just say a lot of human think buying a woman's body is not a very nice thing to do.

ไอริส: เอาเป็นว่า มนุษย์จำนวนมากคิดว่าการซื้อร่างกายของผู้หญิงนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำ

Almond: Hmm..just like selling one of your eye, perhaps. You are not supposed to sell it. It's kind of ...uh... 'inhumane', yes, that's the word.

อัลมอนด์: อืม…เหมือนกับการขายดวงตาล่ะมั้ง เราไม่ควรจะขายดวงตา มัน…เอ่อ…’ไร้มนุษยธรรม’ ใช่แล้ว คำนี้แหละ

Iris: I like that word, Almond.

ไอริส: ฉันชอบคำนี้จัง อัลมอนด์

Almond: Or selling your children. Even in some cases where the life of all parties in the transaction, the poor mother, the children and the rich foster parents, could be better than before. Human have to care about what other human feel and think too. Not just action and result alone.

อัลมอนด์: หรือการขายลูกของตัวเอง ถึงแม้ในบางกรณีชีวิตของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องในการซื้อขาย แม่ที่ยากจน ลูกที่ถูกขาย และพ่อแม่บุญธรรมที่ร่ำรวย จะดีขึ้นกว่าเดิม มนุษย์ต้องใส่ใจด้วยว่ามนุษย์คนอื่นรู้สึกและคิดอะไร ไม่ใช่แค่การกระทำกับผลลัพธ์แต่เพียงอย่างเดียว

Violet: Hmm..sound complicated.

ไวโอเล็ต: อืม…ฟังดูซับซ้อนจังค่ะ

Almond: However, there are some merits in this way of thinking too. Not every sale of children could be a good one. There might be some evil parents who care only the money and sell their child without thinking about them. Or some rich buyers who want to buy children for some inferior purposes. Therefore, it's more convenient and safer to just prohibit each and every of these inhumane transactions.

อัลมอนด์: อย่างไรก็ตาม แนวคิดแบบนี้ก็มีข้อดีเหมือนกัน เพราะบางกรณีการซื้อขายลูกก็ไม่ใช่เรื่องดี อาจจะมีพ่อแม่ชั่วร้ายที่สนแต่เงินและขายลูกของตัวเองโดยไม่คิดถึงลูกเลย หรือผู้ซื้อร่ำรวยบางคนที่อยากจะซื้อเด็กไปเพื่อจุดประสงค์ที่ชั่วร้าย ดังนั้น จึงเป็นเรื่องที่สะดวกและปลอดภัยกว่าที่จะห้ามการซื้อขายที่ไร้มนุษยธรรมในทุกกรณี

Violet: Hmm..I think I get it, more or less. Those goblins on the road, too, right? It's more convenient for us to assume that they are hostile and want to rob us.

ไวโอเล็ต: อืม…ฉันคิดว่าฉันเข้าใจนะคะ ไม่มากก็น้อย ก็อบลินบนถนนก็เหมือนกันใช่ไหม? มันสะดวกกว่าที่เราจะคิดว่าพวกมันเป็นศัตรูและอยากจะปล้นเรา

Almond: Good point, Violet. Most of the time, we, and human too, don't have time and resources to make a hundred percent sure of everything that come into our life, and must act on the most likely possibility, or in other words, safety first, our safety, not theirs.

อัลมอนด์: พูดได้ดี ไวโอเล็ต เกือบทุกครั้งนั้น ทั้งเราและมนุษย์ ไม่มีทั้งเวลาและทรัพยากรที่จะยืนยันทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราให้มั่นใจเต็มร้อย และเราก็ต้องลงมือทำโดยยึดเอาตามความน่าจะเป็น หรือจะพูดอีกอย่างก็คือ ความปลอดภัยของเรามาก่อน ไม่ใช่ของคนอื่น

Almond: To summarize it, there are several things that, in human eyes, should not be sold or bought. Organ, children, family or body.

อัลมอนด์: หรือจะสรุปก็คือ มีหลายอย่างในสายตาของมนุษย์ที่ไม่ควรซื้อขายกัน เช่น อวัยวะ ลูก ครอบครัว หรือร่างกาย

Ruby: Human's organs can be sold now?

รูบี้: อวัยวะมนุษย์ซื้อขายกันได้ด้วยเหรอคะ?

Almond: It's just an example, Ruby.

อัลมอนด์: แค่ตัวอย่างเท่านั้น รูบี้

Iris: But hiring mercenary to fight in war is allowed? Isn't it like buying their life?

ไอริส: แต่การจ้างคนให้ต่อสู้ในสงครามนั้นไม่ถูกห้ามใช่ไหม? มันไม่เหมือนกับซื้อขายชีวิตพวกเขางั้นเหรอ?

Almond: Human is a creature of emotion, sometimes illogical. I think we need to live in human community for a bit longer to understand them perfectly.

อัลมอนด์: มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ใช้อารมณ์ บางทีก็ไร้เหตุผล ฉันคิดว่าเราต้องอาศัยอยู่ในชุมชนมนุษย์อีกสักพักจึงจะเข้าใจพวกเขาอย่างถ่องแท้

Violet: body...money....exchange....body....money.

ไวโอเล็ต: ร่างกาย…เงิน…แลกเปลี่ยน…ร่างกาย…เงิน

Iris: Stop thinking about it too much, Violet. We found our real hotel now, and this time don't buy the whole hotel, Almond....... or should we? [giggle] Just for fun.

ไอริส: หยุดคิดเรื่องนี้ได้แล้ว ไวโอเล็ต ตอนนี้เราเจอโรงแรมจริงๆของเราแล้ว และคราวนี้ก็ไม่ต้องซื้อโรงแรมทั้งโรงแรมนะอัลมอนด์….หรือจะซื้อดี? อิๆ เพื่อความสนุก

[In the hotel room]

[ห้องในโรงแรม]

Ruby: This bed is so soft. I think we should get one for our lord.

รูบี้: เตียงหลังนี้นุ่มจริงๆ ฉันคิดว่าเราควรหามาให้ท่านลอร์ดสักอันนะคะ

Iris: My lord, come over here, sleep with me.

ไอริส: ท่านลอร์ด มานี่สิคะ มานอนกับฉัน

Almond: Yes, I think I will hire more human for this sort of thing. Our trents can't go deep into human inhabited area and buy stuff.

อัลมอนด์: ค่ะ ฉันคิดว่าเราควรจ้างมนุษย์เพิ่มขึ้นเพื่อเรื่องแบบนี้ เทรนต์ของเราเข้าไปลึกในดินแดนของมนุษย์เพื่อซื้อของไม่ได้

Ruby: Our coachman seems to be a good guy. Hire him too, permanently.

รูบี้: คนขับรถม้าของเราก็ดูเป็นคนดีนะ จ้างเขาด้วยสิ จ้างถาวรเลย

Almond: Human can produce a lot of things we can't, and vice versa. Trade will benefit us both. More and more human start to become familiar with trents, so we can trade or interact with them easier as time go on. Very soon Wevil will be able to talk in public without attracting too much unwanted attention.

อัลมอนด์: มนุษย์สามารถผลิตสิ่งของได้หลายอย่างที่เราทำไม่ได้ ในทางกลับกันก็เช่นกัน การค้าจะให้ประโยชน์กับเราทั้งคู่ มนุษย์เริ่มจะคุ้นเคยกับเทรนต์มากขึ้นเรื่อยๆ เราจึงค้าขายและติดต่อกับมนุษย์ได้ง่ายขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป อีกไม่นานวีวิลก็จะคุยในที่สาธารณะได้แล้วโดยไม่ดึงดูดความสนใจของมนุษย์ที่เราไม่ต้องการมามากเกินไป

Wevil: Yeah. I hope that time come soon.

วีวิล: เยี่ยม ฉันหวังว่าวันนั้นจะมาถึงเร็วๆ

Lord: Grapes..munch...munch...Good luck Astille brought it. I think one things we are way better than human is the quality of premium fruit and vegetable.

ลอร์ด: องุ่น…ง่ำ….ง่ำ….โชคดีที่แอสทิลพกองุ่นติดมาด้วย ฉันคิดว่าอย่างหนึ่งที่เราเหนือกว่ามนุษย์มากก็คือคุณภาพของผักผลไม้ชั้นดีนะ

Wevil: Drink me. Drink me.

วีวิล: ดื่มน้ำหวานฉันสิท่านลอร์ด

Lord: Let sleep early so we can enjoy this town tomorrow.

ลอร์ด: รีบเข้านอนกันเถอะ พรุ่งนี้จะได้สนุกกับเมืองนี้ต่อ

[In a different corner of the castle]

[ในมุมมืดอีกมุมของปราสาท]

..............Holly is still crying as if it's no one's business.

..............ฮอลลี่ยังร้องไห้อย่างไม่แคร์สายตาใคร

[Peony's room, almost midnight]

[ห้องของพีโอนี่ เกือบเที่ยงคืนแล้ว]

Peony: Stop right there. You think you can walk away unscathed after you did this to me?

พีโอนี่: หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ท่านคิดว่าจะเดินออกไปเฉยๆได้หลังจากทำแบบนี้กับฉันเหรอคะ?

Lord: I'm sorry, Peony. I'm so sor....

ลอร์ด: ผมขอโทษ พีโอนี่ ผมขอ…

Peony: Stand still over there and watch this as your punishment.

พีโอนี่: ยืนอยู่เฉยๆตรงนั้นแล้วมองดูนี่เป็นการลงโทษ

Lord: Watch what? Hmm.....oh that....no, not that.....oh.....Peony...could you stop being so erotic...

ลอร์ด: มองดูอะไร? อืม…โอ้นั่น…ไม่นะ ตรงนั้น…โอ้….พีโอนี่….หยุดทำตัวเซ็กซี่ได้แล้ว……

[Midnight]

[เที่ยงคืนตรง]

Peony: I have to really stop thinking about these sinful things before bedtime. Now I can't sleep anymore. Maybe I should .....

พีโอนี่: ฉันต้องหยุดคิดเรื่องบาปแบบนี้ก่อนเข้านอนเสียที ตอนนี้ฉันนอนไม่หลับอีกแล้ว บางทีฉันควรจะ….

Several blue birds outside are chirping maniacally as if they don't want to see something again.

นกสีฟ้าหลายตัวด้านนอกร้องอย่างบ้าคลั่งราวกับว่าพวกมันไม่อยากจะเห็นอะไรบางอย่างอีกแล้ว