《My first & last tiger》Энэ удаад түүх өөрчлөгдөнө Pt.6
Advertisement
-Чи унтах хэрэгтэй. Одоо унт.
...
Нарны туяа нүдийг минь гялбуулахад би сэрлээ. Энд хэр удаан унтсанаа мэдэхгүй юм, гэхдээ онгоц маань яасан бол би явах ёстой юмсан. Гэдхээ би яагаад түүнийг хаяад явха гэж. Би хайртай болчихсон юм байхдаа.
Бярлах, гуниглах, уйлах, инээх, үзэн ядах гээд энэ бүх мэдрэмжийг чамд нэг л хүн өгч чадна. Тэгээд бүр чиний төсөөлж ч байгаагүй хүн өгнө.
Би хувь тавилангийн тохуурхалаар буруу хүнээ хайрласан ч байж магадгүй. Бидний харилцаа яг л хэзээ ч хамаагүй тасрах юм шиг санагдаад байна.
Ингэхэд тэр хайччихсан юм бол оо.
...
Энэ байшинг би ер тогтож хараагүй юм байна. Гадна талаараа хонгорзул цэцгээр бүрхэгдсэн жижигхэн модон байшин л байсан. Гэхдээ дотор талд нь баых энэ сайхан зүйлсийг анзаараагүй байж. Магадгүй энэ бүхнийг таашааж суух завдал тэр ч бүү хэл анзаарах сөхөө ч гараагүй л дээ.
Урагшаа харсан нэг том цонхтой юм. Цонхныхоо эсрэг талд хоёр хүний ор. Харин ханаар нь дүүрэн эртний уран зураачдийн хуулбар зургууд бүр миний хамгийн хайртай "Girl with a pearl earring" ч өлгөөтэй байна.
Хаалганы яг хажууд Галлет цэнгүүн байх нь сонирхол татна. Бүр үүдэнд шүү дээ.
Өнгөцхөн хараад өнгөрвөл мэдрэмжгүй юм шиг атлаа бүх зурагных нь байрлал, дэс дараалал, хэмжээнүүд нь хоорондоо тийм гэхийн аргагүй уялдаа холбоотой аж. Үнэхээрийн донжтой энэ зургууд миний нүдэнд харагдаж сэтгэлд тэмтрэгдэв.
...
Жонгүүг ороод ирлээ. Түүнийг нэрээр нь хүндэтгэлгүй дуудах хэцүү юм.
-Чи сэрчихсэн байсан юм уу?
-Мм.. тиймээ
Би дуу муутайхан хэлсэн болохоор тэрний санаа зовсон бололтой миний бие зүгээр эсэхийг асуулаа. Халамжтай ч юм шиг үгүй ч юм шиг.
...
Миний цэцэгт нугад жаргалтай нь аргагүй инээлдэх хосуудад би битүүхэн атаархана. Нэг нь өчигдөр ойн гүн рүү ухаангүй мэт гүйж байсан бяцхан охин одоо бүсгүй ч гэх юм уу? Нөгөөх нь надад үлдсэн сүүлчийн бар. Магадгүй энэ охин түүний ярьдаг өнөөх гүнж нь байх.
...
Насны зөрүү ихтэй ч тэд сайхан харагдаж байна. Мэдээж нас бол тоо шүү дээ. Тэдний туулсан түүх, тэдний үнэнч хайр нь тэдний насны зөрүүнээс хавьгүй их.
Advertisement
...
Би энэ яваа насандаа хэн нэгэнтэй ингэж дотноор инээлдэж, чин сэтгэлээсээ ярилцаж үзээгүй. Хоёрхон өдөр цуг байсан хүндээ ингэж их дасна, хайрлан чинээ зүүдлэж ч баысангүй. Тэрнийг инээх бүрт энэ цэцэгт нугын цэцэгс ахин нэгээр нэмэгдэх шиг, би нартай өдөрт тийм ч дуртай биш ч өнөөдриййн энэ нар, нэг ч үүлгүй тэнгэр надад баймгүй их аз жаргалыг бэлэглэлээ.
Бид хөөцөлдөн гүйлдэнэ. Цэцгэн дунд унахад өвдөг тохой ч шалбарахгүй юм. Цэцэгс өөрсдөө үхэж намайг хайрлана. Түүний инээх дуу, өхөөрдөм төрх нь намайг улам л өөртөө донтуулна. Амьдралдаа романтик хайрын тухай ном уншихааргүй болтлоо сайн ханьтай учир гэдэг байхаа тэгвэл би түүнийгээ олчихлоо. Гэхдээ бурхан өгснийхөө хариуд заавал авдаг жамтай тэрнийг надад өгснийхөө дараа түүнийг буцаагаад авчихаж ч мэднэ.
-Ирээдүйн асуудалыг мэдэхгүй байж өмнө нь бодож шаналах хэрэггүй. Энэ чинь хаана хоргодохоо мэдэхгүй байж орж байгаа бороон дундуур гүйхтэй адил зүгээр л угаасаа норох байж урьдчилаад норж байна гэсэн үг...
Миний юу бодохыг харсан юм шиг л тэр ингэж хэллээ.
-Тийм ч юм уу?
-Ммхн
...
Нар ч жаргаж бид гэртээ ирлээ. Бас дээрээс нь би эндээс явах ёстой үүрд энд үлдэж чадахгүй шүү дээ. Миний хийж байгаа зүйлс яг зөв үү? Тархи, зүрх хоёр минь дайтаж байна. Би сэтгэлээ дагах уу? Эсвэл тархиа дагах уу?
-Жонгүүг, чамаас амгалан мэдрэгдэж байна. Дулаанхан, тайван, хайраар дүүрэн, гэгээлэг, аз жаргалтай тийм зүйлийг мэдэрч байна. Чамтай уулзсанаас хойш би чиний зүрхний цохилт ийм тайван, амгалан байгааг мэдрээгүй юм байна.
-Чиний хажууд байгаа
болохоор л тэр. Мянган жил бороо ороогүй миний сэтгэлд чи галаар хур буулгасан...
-Заа болно оо болно. Битгий шүлэг уншаад бай ххах.
-Гэхдээ чи хаашаа явдаг юм бэ? Дандаа алга болчихслн байдаг. Чи л намайг мэдэхээс би чамайг тийм ч их мэдэхгүй юм байна.
-Хэзээ нэг өдөр мэдэх болно оо!
-Би чамд хайртай Жон Жонгүүг.
-Би мэднэ ээ! Ким Тэ Хи
-Би чамд өөрийгөө Ин овогтой гэж хэлсэн санагдах юм. Чи яаж миниы жинхэнэ овгийг мэдсэн юм бэ?
Advertisement
-Би чиний бүх зүйлийг мэднэ бяцхан охин минь.
-Өө за чацуу л гээд байсан одоо бяцхан болчихсон уу? Хөгшин ах гуай.
-Юу чи яаж намайг хөгшин ах гэж хэлж чадаж байна аа над шиг хөгшин ах ер нь харсан юм уу? Чи ч дууслаа даа яг наанаа сууж бай!
Тэр намайг барих гэж дөхлөө. Мэдээж би түүний хэлснээр зүгээр сууж байхгүй нь тодорхой. Тэр ч үнэхээр хүүхэд шиг юм аа. Жижигхэн байшин бидний жаргалтай инээдээр дүүрлээ. Цонхоор жаргах нарны улаан туяа үзэгдэнэ. Би түүнээс зугтааж байгаад зугтаах ч гэж дээ тэр намайг нэг гараа сунгаад л барьчихна зүгээр л уур амьсгалыг эвдэхгзй гэсэндээ худлаа л амьсгаадан намайг хөөнө. Энн удаад тэр азгүйтчихсэн тиймээ би ойчоод тэр намайг барихаас өөр аргагүйд хүрлээ.
Тэр амьсгаадан:
-Өө ийм амархан баригдчих байсан юм уу? хөгшин ах нь их хурдан байгаа биз хах.
Түрүүжин шогшсоноос болсон уу? Тэр зөндөө амьсгаадчихаж. Бидний цээж хүнхэлзэнэ...
Тэрний уруул нүдийг минь үнслээ. Тайвшрал гэж энэ л байх. Түрүүхэн л амьсгаадаж байсан би одоо бол тайвнаас тайван байна. Түүний үнсэлт яг л өвс шиг юм. Би өвс сорчихсон юм шиг л болчихлоо. Мансуурам юм. Бас тансаг сайхан. Энэ мэдрэмж чинь юу вэ?
...
Оньс хэдийнээ мултарч өрнөл эхэлжээ...
Жонгүүг Тэ Хи-г дээш харуулан хэвтүүлээд түүний нүднээс нь авхуулаад нэг ч зай үлдээлгүй дарс шиг хүртэнэ. Тэрээр гараа хөдөлгөх бүртээ түүний эмзэг цэгүүдийг дайруулан өнгөрч бяцхан охиныг улам л байж ядуулна. Тэр яг л их зохиолч Шохолов-ийн хойд дүр гэлтэй ёстой л "цусын" эр юм. Их зохиолч маань архи, хүүхэн хоёрын алинд нь боловч хүний дор ордоггүй. Эмэгтэй хүний дотоод ертөнцийг эрхий, долоовор хуруугаараа имэрч үзсэн мэт мэддэг нэгэн байсан гэдэг.
Дурлалт хосуудын янаглалыг холоос ажсан ямар ч хүний санаанд Лолита зоихиол буух биз.
Тэр өөрийн урт илдээ охины саран хөндийд шургуулахад түүний өвдөлт, баяр баясал, хүсэл тачаал, шунал нь бал, хор хоёр шиг тунаж нулимс нь дэрийг нь нортол урсах ажээ.
...
Үүрийн 4:17 минут Жонгүүг бөх гэгч нь унтах Тэ Хи-г хажуунаас нь харж баыснаа нүдэн дээр нь үнсээд "Бидний түүх энэ удаад өөр байх болно оо, одоо хайрынхаа төлөө золиос гаргах миний ээлж..." гэж хэлээд хувцаслан бослоо.
...
Тэр брын төрхөндөө орон хаа нэгтэ эрүү яаран давхина энэ хооронд Тэ Хи сэрэн Жонгүүг-г хайна.
...
Хаалга нээгдэн шархадсан Жонгүүг орж ирлээ.
-Юу болсон юм бэ? Наад цус чинь...
Түүний хэвлий хэсгээс цус нь хяналтгүй урсана. Ямар хараал идмэр нь вэ?!!!
Advertisement
Dungeon Scholar
Girl meets dungeon. What could go right? A story of a good-hearted Scholar driven by her compassion and curiosity. She might be a little combat averse, but um, isn't that only logical? Love me a good grimdark, but sometimes I want to read feel-good fiction that isn't pure action, romance, or comedy. The plot and characters of Dungeon Scholar won't be all happy and fluffy, and the world will be more dungeons and monsters than rainbows and puppies, but overall the sweet moments should overshadow the bitter. Let's say three dollops of sugar for every pinch of salt, with lemon slices left on the saucers? Enjoy. Note: This is NOT a typical dungeon story. If you are here for the dungeon aspect, then fair warning this will seem incredibly slow-burn to you. The dungeon will eventually become the most important 'character,' arguably, or the second-most important narratively, but you might jump out the window in frustration long before that happens. At its heart, the story's core remains 'girl meets dungeon,' not 'dungeon meets world.' (To be clear, this does or will have a plot! It's just the more conventional story-like elements contribute to Rowena Loress's greater story, not the other way around; no conflict takes center stage until it becomes personally significant to her. Meanwhile, have some Slice of Life.) Updates every Friday Cover made using Waifulabs Written using 4thewords (referral code: UZJRY55368)
8 105Tiger Lily
After years of fighting against some of her adopted society’s core values. Nita caves and gets her slave-masters brand. What follows is the story of the consequences of her decision. And the resulting adventure as she works to fit it into her increasingly shaky moral framework. Meanwhile, her aunt Moira has maintained the search for her missing niece.
8 56Slayers' Company
One man, two worlds. The modern world collide with the old upon the sight of the unknown. Tales of myths and gods descended and laid waste on humanity. Events written in the prophecies of the Judgement Day from several religions took place in a short time. All which seems to be at lost. Amidst the ruins, stood a man named Lace, harboured secrets from himself and wielded the wicked truth with an unyielding spear of mana. An ordinary human, who faced against the odds. Alongside with a mysterious sentient android. She who accompany him through thick and thin under the same skies. They, who walked a thin tread between two paths. The past that tells the tales, the present shun their sweats and tears. In search of an identity and family with one another as they clashed steels against heaven and hell, with iron to the taste. Determined to decimate anything in their path with blood filled eyes. Earning themselves the title, Slayers. __________________________________________ Uploading at least 2 chapters per week for now. Extra fact, I'm an amateur author, so please guide me the ways of writing.
8 196Ruins of Dalághast
I've been writing for as long as I can remember, but I'd always been torn between different projects. That's why I decided to dedicate myself to a pretty strict schedule of writing and editing a single chapter every month since the start of 2019. This is an ongoing, work in progress novel that follows a ragtag group of sellswords as they delve into a lost city on the edge of the known world in search of their fortunes. Within, though, they find much more than they ever expected and find themselves in a race against time to unravel a mystery centuries old. For those who want to see my work months earlier than it will be released here, alongside exclusive artwork and other perks, consider supporting me and my work on Patreon. https://www.patreon.com/atlaswrites
8 192Craft Code: Traversing Throughout the Underworld
In Atelier City, a place filled with technological marvels, lies an underworld where monsters dwell. These monsters embody the dreams of humanity, their greatest hopes and worst fears. Stumbling into this underworld by accident, Allen Lee encounters a young woman said to be a potential inheritor of the title, "Grim Reaper". With her scythe that can reap dreams and his newfound ability to use the power of dreams, the two struggle through the two sides of the city as part-time adventurers.
8 119Two Hikers
This a a Ryan Lucan x oc This is my first story so if it sucks im sorry I only own Evelyn Davies and her storyline everything else belongs to Life is Strange
8 186