《ɪɴᴇxᴘʟɪᴄᴀʙʟᴇ sᴇᴄʀᴇᴛ》ХОРЬ: ЖОНГҮГИЙН ҮХСЭН ШАЛТГААН
Advertisement
"Ж-жонгүг-.... Чи хайччихав аа! Бурхан минь намайг битгий айлгаад бай л даа, огтхон ч хөгжилтэй биш байна шүү! Хэрвээ чи шилжиж чаддаг байх юм бол би чамайг яасан ч зүгээр өнгөрөөхгүй дээ!"
Тэхён уйлагнасаар Жонгүгийг хайж эхлэх бөгөөд цаг шахуу гэрээ хий дэмий тойрсоны эцэст учир зүггүй уйлсаар гаран гүйсэн юм. Тэр ингээд л явчихаж болохгүй! Тэгвэл Тэхёнд үхэхээс өөр сонголт үлдэхгүй нь лавтай.
"Ж-жонгүг битгий ингэ л дээ! Яагаад намайг айлгаад байгаа юм бэ, миний хайр гараад ир л дээ!"
"Ахаа, юу болсон бэ? Зүгээр-..."
Тэхён гэрээсээ гараад булан тойров уу, үгүй юу Жонгүг өөдөөс нь тор дүүрэн зайрмаг барьчихсан хэнэх ч үгүй алхаж байх нь тэр. Энэ хүүхэд нээрээ ингэж хүн айлгах гэж.
" Ч-ЧИ ХАЙЧЧИХСАН ЮМ! ЯАГААД ГЭНЭТ АЛГА БОЛЧИХОЖ БАЙГАА ЮМ! НАМАЙГ ЯМАР ИХ АЙСАНИЙГ МЭДЭЖ БАЙНА УУ! ДАХИАД... ДАХИАД Л ЯВЧИХЛАА Л ГЭЖ БОДСОН!"
" Миний мөр мултарлаа шдээ! Эхлээд жоохон тайвширчих тэгээд ярилцая."
Тэхён түүнийг учир зүггүй сэгсчээд унасанд Жонгүг яахын аргагүй ингэж хэлээд байрны хажуу талын сандал дээр суух нь тэр.
" Зүгээр л жоохон бодох хэрэгтэй байсан гэх үү дээ? Тэгээд л онцгой чадвараа ашиглаад дэлгүүр явчихаад ирлээ дээ, уйланхай жаал минь."
" Тэглээ гээд хэлэхгүй явчихаж болж байгаа юм уу! Зүгээр хаалгаар гараад явчихаар үхчих гээд байна уу? Гэнэт алга болчихоор чинь алга болчихлоо л гэж айсан! Х-хэрвээ чи зүгээр л миний төсөөлөл, хийсвэр зүйл байх юм бол би галзуурчихсан гэсэн үг үү? Б-би чамайг жинхэнэ гэдэгт эргэлзэж байна Жонгүг."
Ямар ч энгийн хүн эвгүй байдалд орохоороо онцгой чадвар мадвараа ашиглаад дэлгүүр орчихоод ирдэггүй юм. Тэглээч сүнс л биш бол яаж шилжих юм бэ?
" Өө зааз. Би танд тэгээд сүнс шиг харагдаад байна уу, тэ? Ийм царайлаг сүнс хаана харсан юм? Тэглээч би сүнс байсан бол тэр муу Жиминыг болгож тавьж чадахгүй байсан юм. Арай гэж боломж олдож байхад та л өөрөө хамаг юм сүйтгээ биз дээ!"
Advertisement
"Т-тэгвэл яагаад надаас зугтаад байгаа юм? Магадгүй миний мэдэх Жонгүг байхгүй болоод оронд нь цоо шинэ гурван Жонгүг гараад ирчихсэн болохоор уу? Үнэхээр чи намайг ахын нүдээр хардаг бол ингээд больцгооё. Чиний амьд байгаа чинь л надад хангалттай гэж бодоод амьдаръя. Би хэзээ ч хайртай хүнээ дүүгийн нүдээр харж чадахгүй. Зөвхөн энийг л тэвчихгүй учраас миний нүднээс хол сайхан амьдар. Би чамайг зөвхөн миний хайртай залуу, эр нөхөр минь байгаасай гэж хүсдэг. Хэрвээ энэ чиний хүсэл биш бол эртхэн больсон нь дээр байх."
Тэхён эргэлзэж байлаа. Түүний хувьд Жонгүг үнэхээр өөрчлөгдсөний дээр хажуудаа хүчээр уяад байгаа юм шиг санагдсан учраас эртхэн болихоор шийдсэн ч байж магадгүй юм. Түүний хамгийн их хүсэж байсан зүйл энэ ч гэлээ, тэр хайртай хүнээ хүчилэхийг хүсэхгүй байгаа аж.
"Ахаа хүлээ л дээ, та мэдэж байгаа биз дээ? Би одоохондоо л ийм байна гэдгийг? Таны хайрлаж байсан Жонгүг удахгүй болно гэдгийг? Надад үнэхээр эвгүй байгаа болоод таниас зугтаад байгаа гэдгийг? Та нэг ч удаа болов намайг өөрийнхөө оронд тавьж үзсэн үү? Мөрөөрөө хичээлээ хийж байгаад гэнэт л ирээдүй гэх газар ирээд нөхөртэй болох ямар аймар гэдгийг мэдэх үү? Тэр ч болоогүй өөрийгөө үхсэн гэдгийг сонсоод надад сайхан байсан гэж санаа юу? Би яагаад үхсэн юм бэ? Я-яагаад юу ч хийгээгүй хэрнээ, хэнд ч садаа болоогүй байж үхэж байгаа юм бэ? Би өөрийгөө зуу хүртлээ амьдрана гэж боддог байсан. Гэвч.... Энэ бүхэн таниас болсон. Та миний амьдралд гарч ирээгүй байсан бол би өдийд амьд байх байсан юм! Тийм биздээ? Миний зөв гэж хэлээч!"
Жонгүг гэнэт л уурлан түүн рүү хашгичиж эхэлсэнд Тэхён уурлах биш уйлж эхэлсэн юм. Яалаа гэж тэр хайртай хүнээ алах юм бэ? Юу ч мэдэхгүй байж ингэж хэлж болж байгаа юм уу?
" Магадгүй чиний зөв байх. Би түүний амьдралд гарч ирээгүй бол тэр минь амьд байх байсан биз. Ямар ч өнгөрсний Жонгүг үгүй, жинхэнэ тэр минь инээмсгэлээд явж байх байлаа. Тиймээ, энэ бүхэн миний буруу! ХҮҮХЭДТЭЙ БОЛОХЫГ ХҮССЭН НЬ МИНИЙ БУРУУ ГЭЖ БАЙНА!"
Advertisement
"Х-хүүхэд гэнэ ээ? Гэхдээ та түүнийг алга болчихсон гээ биз дээ! Гэнэт юу яриад байгаа юм!"
Тэхён нууж байсан юм. Зөвхөн тэдний дундах нууцыг... Үнэндээ Жонгүг гэнэт алга болоогүй. Тэр Тэхёнтой өдөр шөнө өглөө оройгүй хамт байсан. Зүгээр л тэд хүүхэдтэй болохыг хүсэж, хагалгаа хийлгэсэн. Гэвч тэр зүйл 100% баталгаатай биш байсан учир хагалгаа амжилттай болоогүй юм. Үүнийг зөвхөн тэд л мэднэ. Тэдний эцэг эх, хамаатан садан гээд бүгд л Жонгүгийг алга болсон гэж бодож байгаа. Тиймээ, энэ бол жинхэнэ үнэн.
" Тиймээ, Жонгүг надаас болж үхсэн. Б-би хүүхэдтэй болохыг хүсэхийн оронд түүнийгээ өөрийн болгох хэрэгтэй байсан юм... Хэт их яарахын оронд ядаад л хуримаа хийх хэрэгтэй байж."
" Новш гэж! Иймхэн зүйлээс болоод та түүнийг үхэл рүү түлхэж ээ! Яаж бодохоороо тийм хагалгаа амжилттай болно гэж боддог байна аа! Хүүхэд өргөөд авчихаж болох юман дээр та хоёр галзуурчихсан байсан юм уу!"
" Юу мэддэг гэж над руу хашгичаад байгаа юм! Чи тэр үед биднийг хүүхэдтэй болохыг ямар их хүсэж байсныг мэдэх юм уу! Ядаад надтай унтаж үзчихээд ингэж хэлээч! Мэдээж чи мэдэхгүй л дээ, учир нь чи Жонгүг биш-..."
Жонгүг түүний үгийг гүйцэт ч сонсолгүй хүчтэй нь аргагүй алгадаж орхих нь тэр. Тэр хэрэггүй л ингэж хэлсэн юм.
"АМАА ТАТ! ДАХИЖ ИНГЭЖ ХЭЛЭХ ЮМ БОЛ АЛНА ГЭЖ ХЭЛСЭН БАЙХ АА! БИ ТАНД ХАНГАЛТГҮЙ БАЙНА УУ! ЯАГААД ҮРГЭЛЖ НАМАЙГ ГОЛООД БАЙДАГ ЮМ БЭ! БИ Ч ГЭСЭН ХҮН БИЗ ДЭЭ! ТЭР ЖИНХЭНЭ ЖОНГҮГИЙГ ЧИНЬ ХАРААЛ ИДЭГ! АДИЛХАН НЭГ ХҮНИЙГ ИНГЭЖ ЯЛГАЖ БОЛДОГ ЮМ УУ! ЭСВЭЛ БИ ТАНД ОРОНДОО ХЭР САЙН БОЛОХОО ХАРУУЛАХ ХЭРЭГТЭЙ ЮУ!"
Ta narig guigaad bhar ni sad ending hiihe bolilo kk. Ymartaich ene hureed duusgay gej bodsn ch dahiad uil ywdal hergtei bololtoi. Odoo neg ym uu, hoyp heseg orood duush bolno. Tegeed ta narig huswl S2 gargnaa. Shine bichweree unshsn bizde?
Advertisement
- In Serial1018 Chapters
First Contact
Eight Thousand Years after the Glassing of Earth, Terran Descent Humanity has largely become a post-scarcity society based on consent and enjoying life. With the discovery of another ancient race beyond the "Great Gulf", events and history collide to draw the Terran Confederacy into war against an hundred million year old empire that has always won and believes it always will. With allies and enemies of multiple species, the Orion Galactic Arm Spur will be wracked by warfare the likes of which have not been seen. Cracked, harried, wounded, and damaged, Terran Descent Humanity willfully throws itself against the universe itself. "The universe hates you and will take away everything you love, laughing while it does so." - Terran belief. Told largely from the viewpoint of other species, the story is currently ongoing. It involves graphic depictions of violence, war, adult language and situations, drug use, and other mature topics. The story will be updated on weekdays, so keep an eye on this page for more chapters. The story is 400+ chapters, and repeating characters do not start appearing until the Vuxten chapters. If you're in a hurry for repeating characters then this story will not be enjoyable to you. The interwoven plot is not based on a single person but the entire war, with its effects upon multiple people. [participant in the Royal Road Writathon challenge]
8 275 - In Serial76 Chapters
D.E.D. Exorcists
D.E.D. Exorcists, an Augmented Reality game taking the world by storm, had playerse taking on the role of 'Exorcists' to protect the world from Digitally Energized Demons (D.E.D.) who threatend their world. It was a popular game, with millions, tens of millions, taking part within the first week of its release. However, it wasn't just a game. It was a front, to search out candidates to enroll in the weakening ranks of the Exorcists, to stand against the very real demonic forces coming from a different dimmension to feed on Earth's people, and, its matter. Henry, having downloaded the game just to see what all the hype was aobut, is quickly thrown into a world he never knew existed. He apparnetly has a potential to become one of the strongests Exorcists around. However, he's got to survive long enough to do so, and he learns things around him aren't as they seem. Not only that, time, it would appear, is not on his side. The D.E.D. are increasing their invasion attempts, the Exorcists are growing weaker, and other threats seem to lurk around every corner. What started out as just a game for Henry, now, becomes a race against time, and a battle with not only his life on the line, but that of the whole world.
8 135 - In Serial29 Chapters
Eating Fast Is My "Overpowered" Ability
Mei is a girl with a peculiar habit. She eats very quickly. That's supposed to be overpowered? [Discord]
8 299 - In Serial15 Chapters
Sword, Staff, and Crown
A Hero, a Sorcerer, and a Queen battle through a thousand lives, spurred onward by a prophesy none of them can escape. Their healer thinks they’re all being just a little bit ridiculous.
8 94 - In Serial26 Chapters
God's Death
Humanity has advanced its technology so much, that they can in fact KILL GOD!!! Gaia is the servant of God This is the story of God's Death
8 99 - In Serial12 Chapters
The Replacement
For twenty years Amon lived his life as the bodyguard of Vine Weyer, the prince of the Weyer Kingdom. In those twenty years he learned and fought alongside Vine against the threat of the Acolytes and the Goetites they worshiped, and in the end, they failed to defeat them. After a disastrous last stand, Vine asked something unimaginable for Amon to do. Yet, if Vine was to be believed, Amon had the opportunity to succeed where Vine could not. [participant in the Royal Road Writathon challenge]
8 129

