《ɪɴᴇxᴘʟɪᴄᴀʙʟᴇ sᴇᴄʀᴇᴛ》АРВАН ДӨРӨВ: ДАВХЦАЛ
Advertisement
"Ахаа, намайг зогсоох гэсний хэрэггүй. Ирээдүйд хэн нэгнийг зовоосой гэж хүсэхгүй байгаа болохоор миний хувьд бүх зүйл энэ хүрээд дуусаж байна. Жинхэнэ Жонгүг ч тэр, би ч мөн адил, таныг бүхнийг мартаад илүү сайн хүнтэй учраасай гэж хүсэж байна."
" Жонгүг чи ингэж болохгүй! Чи намайг дахиад л ганцааранг минь орхих гэж байна! Хэдхэн цагийн өмнө надад өөрийгөө бэлэглэчихээд буцаагаад авч болж байгаа юм уу? Зовсон ч хамаагүй хайрламаар байгаа болохоор буугаад ирээч дээ? Чамайг эмзэг гэдгийг мэдэх ч ийм зүйл дээр амиа хорлоно гэдэг чинь байж боломгүй зүйл! Хэрвээ чамайг үсэрвэл би ч гэсэн үхэх болно шүү! Одоо надад харамсаад байх зүйл байхгүй! Хараал идсэн 3 жил амьдын тамд шатсан минь чамд багадаад байна уу? Гуйя, хайрт минь буугаад ир, хоёулаа гэртээ харьцгаая."
Тэхён хүчтэй шуурганы өөдөөс арай л гэж сөрж явсаар Жонгүг руу гараа сунгасан боловч амьдрал түүний эсрэг байгаа бололтой, Жонгүг түүнийг барьж авахаас өмнө гүүрнээс үсэрчихсэн юм. Тэхён яавч түүнийг дахиж алдахыг хүсээгүй тул, дахиж түүнгүйгээр амьдарч чадахгүй гэдгээ мэдсэн учраас араас нь юу ч бодолгүй үсэрч орхив.
" Үхээд ч болтугай хамт байцгаая."
~
"ЖОНГҮГ! ҮГҮЙ ЭЭ, НАМАЙГ ДАХИЖ БИТГИЙ ОРХИОЧ ДЭЭ! ЖОН ЖОНГҮГ-..."
Тэхён арай л гэж хар дарсан зүүднээс сэрэх бөгөөд эргэн тойрноо харан хэсэг гайхсан ч хажууд нь хэвтэх хүнийг хараад үхтлээ цочсон юм. Жонгүг яагаад энд байдаг билээ? Энэ бүхэн зүгээр л зүүд байсан хэрэг үү?
"Ж-Жонгүг чи-..."
Тэхён түүнийг зөөлөн хатгах бол Жонгүг ярвайсаар нүдээ нээхдээ хэт их цочирдон Тэхёныг хүчтэй нь араггүй цохиж орхисон юм.
" Бурхан минь... Бас яачихав аа! Энэ чинь өвдөж байна шдээ!"
" Аа намайг уучлаарай! Би өөрийгөө үхэж байна гэж зүүдлээд айсандаа чамайг цохичих шиг боллоо? Өвдөж байна уу? Эмнэлэг явах уу? ЯАНА АА, Ц-ЦУС ЦУС ГАРААД БАЙНА ШДЭЭ! Алив наашаа хар даа?"
Жонгүг шал өөр байх бөгөөд түүний нүүрийг барьсан даруйдаа хэд хэд үлээгээд эмийн сан авчирахаар явлаа. Түүнийг орноосоо босоход Тэхён золтой л ухаан алдчихсангүй, учир нь Жонгүг чармай нүцгэн байсан юм.
Advertisement
" Ч-чи яагаад хувцсаа тайлчихсан юм? Бас бид яагаад хамт унтаж байдаг билээ? Бид өчигдөр-..."
" Больж үз, Тэхён! Чи өөрөө л өчигдөр хүн унтуулахгүй оролдоод байсан биздээ! Тэгээд миний шинээр авсан дотуур хувцсыг урчихсан! Зүгээр тайлчих гээд байхад үргэлж л урж байх юм? Чамаас болоод өдөрт хэдэн удаа дэлгүүр гарах шаардлагатай болчихоод байна!"
Жонгүг хажуудаа байх торон халаадыг шүүрч аваад хөргөгч нээхээр тонгойсонд Тэхёны тэвчээр барагдаж эхлэх нь тэр.
" За залуу минь, надад зүгээр хэлээдэх! Өчигдөр яах гэж үсэрсэн юм? Тэгсэн хэрнээ бидний хэн хэн нь үхчихсэн байх ёстой байтал яагаад амьд байгаа юм?"
" Бамбархан минь дээ, тэнэг зүйл яриад байлгүй гэдийж бай? Хүйтэн жин тавихгүй бол хөөрхөн царай чинь хөхөрчихнө."
" Битгий надаар тоглоод бай! Чи яг хэн юм бэ Жон Жонгүг! Яагаад үргэлж өөр хүн шиг аашлаад байдаг юм? Чи яг одоо миний хайрладаг Жонгүг шиг санагдаад, намайг хяналтгүй болгох гээд бай-..."
Жонгүг түүний юу яриад байгааг ойлгоогүй ч хэсэг харж суусны эцэст торгон халаадаа тайлаад Тэхёныг дараад авсан юм.
" Daddy...Дахиад хийхийг хүсэж байна уу?"
"А-АЙН!-...."
" Миний бяцхан залуу босоорой. Усанд орох цаг боллоо!"
Тэхён ингэж хэлээд түүнийг нүүр нүдгүй үнсээд эхэлсэнд Жонгүгийн нүд байдаг хэмжээнээсээ хэд дахин томрон түүний анд руу үхтэл нь жийж орхив. Тэхён ч уулга алдсаар орон дээрээс пид хийтэл уначих нь тэр.
" Б-бурхан минь, Жонгүг! Чи чинь яаж байна аа!"
" Муу хараал идсэн гаж донтон! Би чамайг надад хүрээд хэрэггүй гэж хэлсэн биз дээ! Чи бүр галзуурчихжээ, өчигдөр намайг уснаас чичирч гаргаад энд авчраа юу!"
Жонгүг аймшигтай уурлсаар орноосоо босохдоо өөрийгөө шалдан байгаа гэдгийг сая л анзаарав. Тэрээр хэсэг гайхсан ч удалгүй чангаар хашигчин Тэхёныг золтой л дөлийрүүлчихсэнгүй.
"Ю-юу болоод байна аа! Чи өчигдөр намайг ухаангүй байхад тэр зүйлийг хийчихсэн хэрэг үү! НОВШ ГЭЖ, АЛНА ДАА!"
Advertisement
~
" Юу вэ? Сая чиний өрөөнд хүн дуугарсан уу?"
" Харин л дээ?"
Тэхён юу болоод Жонгүгийг өмнөх шигээ аашлаад байгааг мэдээгүй ч түүнд энэ бүхэн таалагдаж байсан юм. Яг л жинхэнэ Жонгүг эргээд ирсэн мэт.
" Хамтдаа явж шалгацгаая. Би ганцаараа явахаас айгаад байна?"
" Тэгье ээ, хонгор минь?"
Тэхён Жонгүгийн халуухан хэрнээ эгдүүтэй байдалд бүрэн уусах бөгөөд нөгөө өрөөний хаалгыг нээсэн даруйдаа гацаж орхисон юм. Дахиад нэг Жонгүг, мөн дахиад нэг Тэхён.
" БИ АЛНА ДАА, НОВШ МИНЬ! ЧИ ЯАЖ ЧАДАЖ БАЙНА АА! МУУ ИЧИХ НҮҮРГҮЙ ЗАВААН АМЬТАН!"
"Хайрт минь, тайвшир л даа? Яагаад ингэж уурлаад байгаа юм бэ? Түр зогсоод ярилц-..."
Жонгүг хаалганы хажууд зогсох хүмүүсийг хараад аль хэдийн гацсан байх бол Тэхён сая л нэг анзааран хөл дээрээ тогтож чадалгүй унаж орхих нь тэр. Яг юу болоод байна аа?
Advertisement
- In Serial96 Chapters
The Cassidia Saga
Roric is the only son in a family of farmers. He dreams to leave his village and break free from its rules of life. When a tragic event shakes the roots of his life he is left alone, almost dead and forced to confront his childish powerlessness. With the help of a mercenary band and a kind priest, he will deal with the shadows of the past and find his true strength. The Cassidia saga is a sword and sorcery styled adventure. It spans several books. Updated on Tuesday and Friday. You can support the project and gain early-access to future chapters via my Patreon page. Official Facebook - Official Discord server
8 136 - In Serial26 Chapters
WARZONE: Modern Warfare in a Fantasy World [OLD]
This story has been rewritten and has received a hard reboot. If you would like to read the up-to-date/rewritten version please visit HERE instead of this one. Also, please do not forget to join our Discord server.
8 172 - In Serial8 Chapters
The garden of fear
"The garden of fear" is a fantasy novel set in our modern world where a man, Richard, will meet a surreal creature: none other than the living embodiment of fear. The terrifying creature occurred to him for the simple reason to offer him a "special" job ... but what can ever want the Fear from him, a simple human being?
8 135 - In Serial12 Chapters
Type: Hybrid.
A World in war. The super-potence called [Empire] was planing to conquer New York City where the rebels called [Architecture] were hiding. While the [Empire] tried a certain experiment, this failed, killing thousands of lives. Among them, there was a man with the failed mission of boycotting the experiment- Captain André Glass. By 'destiny's hands' someone picked him, a god, and gave him a second chance with a promissory note. The guy that named himself [Triania God] gave him the oportunity to move forward; and André Glass took it. -PS: Until later notice, this Original Fiction is in [Hiatus]. The Author(me) is focusing on his other Original Work, Magical Tournament until this finishes (and real life stops being a bitch)-
8 197 - In Serial6 Chapters
【ᴛʙʜᴋ ᴏɴᴇsʜᴏᴛs & ᴍᴏʀᴇ】
ᴛᴏɪʟᴇᴛ ʙᴏᴜɴᴅ ʜᴀɴᴀᴋᴏ ᴋᴜɴoneshots & more❝ ɪ ᴡᴀɴᴛ ᴛᴏ ɢᴏ ᴛᴏ ᴛʜᴇ ᴍᴏᴏɴ ❞ᴜꜱᴇᴅ ᴛᴏ ʙᴇ ᴀɴ ᴜɴʀᴇᴀʟɪꜱᴛɪᴄ ᴅʀᴇᴀᴍ.ʙᴜᴛ ɪᴛ ᴄᴀᴍᴇ ᴛʀᴜᴇ, ᴍᴀʏʙᴇ ᴛʜᴇʀᴇ'ꜱ ɴᴏᴛʜɪɴɢ ᴛʀᴜʟʏ ɪᴍᴘᴏꜱꜱɪʙʟᴇ ɪɴ ᴛʜɪꜱ ᴡᴏʀʟᴅ.cover image by mefem reader x tbhkcharacters aren't mine!!
8 159 - In Serial11 Chapters
Broken Halo
( Bang Chan + Lee Felix )❝I wish to kiss you underneath the Eiffel Tower.❞┈┈ mistopher | 2022 ++None knowingly abides in hypocrisy like the church, Felix had concluded. So he feels plagued with the reality that forbids him a chance at true love, considering his sexual identity. And for the most part, growing in celibacy hadn't been much of a challenge. But that was until Mr. Bang visited for some time, tanned in his Australian glory, making the aim of chastity seem far too unreachable for continuity.
8 209