《-BOSS-》22.
Advertisement
Нулмис дуслуулсаар түүний зүг ширтэнэ. Энэ бүхэн зүүд биш байгаасай гэж хүснэ. Хэрвээ зүүд бол эндээ үүрд үлдмээр байна...
-тэхён?гэж болгоомжлон асуухад тэр надрүү дөхөж ирсээр чангаар тэврэв. Энэ зүүд биш байна. Тэр амьд байна...
-сансан хэмээн тэр хэлэв би уйлсаар түүнийг зөрүүлэн тэврэв.
Түүнээс асуух зөндөө асуулт байсан ч асууж яадахгүй нь. Уйлхаа ч зогсоож чадахгүй нь.
-яагаад?яагаад одоо ирж байгаа юм? хэмээн уйлсаар түүнээс арай гэж асуулаа
-уучлаарай...Арай эрт ирэх гэсэн ч чадсангүй...
Хэдэн минут уйлсны эцэст арай гэж тайвшран түүнээс тэврэлтээ салгалаа. Тэрээр духан дээр минь үнсэн хажууд байх буйдан дээрээ суулган ярьж эхлэв.
-үнэндээ би амьд байсан юм. Буудуулсан хэсэг мань аминд халтай байгаагүй юм. Тэрийг нь мэдээд эмч болон нөгөө хоёроос гуйсан юм...Намайг чамд үхсэн гээд хэлээд өгөөч гэж.. хэдий чамаас холдохыг хүсээгүй ч би хэтэрхий сул дорой байсан юм. Хайртай бүсгүйгээ ч хамгаалж чадахгүй дэндүү сул дорой гэж хэлэхдээ нулмис дуслуулж байсан юм.
-хайртай хүмүүсээ ахиад алдахгүйн тулд тэвчихээр шийдсэн. Илүү хүчирхэг болж У Хажиныг унаган хайртай хүмүүсээ хамгаалах болно хэмээн өөртөө амлалт өгсөн. Орой болгон чамайг миний хажууд хэвтэж байгаагаар төсөөлөн шөнийг өнгрөөдөг байлаа. Хэдий чамд харагддаггүй ч үргэлж чамтай хамт байдаг байсан. Орой болгон гэрлүүгээ явхад чинь араас чинь дагаж гэрлүүгээ орсны чинь дараа буцдаг байлаа. Унтхынхаа өмнө утасруу чинь залгаж хоолойг чинь сонсох төдийд л баярлан,догдолж тэр шөндөө сайн унтаж амардаг. Хэдий чамдээрээ очмоор байсан ч чамайг минь яах бол гэхээс их айсан юм. Уучлаарай...
Түүний нулмисыг нь арчин
-зүгээрээ. Одоо чи хажууд минь байна шүү дээ гэж нулмис цийлгэнсэн нүдээр түүнрүү харан нулмисыг нь арчин хэллээ.
Тэр гарыг минь атган үнсээд
-дахиж хэзээч хажуунаас чинь холдохгүээ... амлаж байна гэж хэлэн уруул дээр минь үнслээ.
Хаалга тогшихтой зэрэгцэн бид хоёр үнсэлтээ салган хаалганы зүг анхаарлаа хандуулав. Удалнүй жимин болон жонгүг ороод ирэв.
-өө бид хоёр буруу цагдээрээ ороод ирждээ.
Advertisement
-зүгээрээ хэмээн намайг хэлхэд тэхён надруу үнэнээсээ юу гэсэн харцаар харж байв.
-үнэндээ бол тийм гэж тэхён хариулхад жонгүг
-жимин ахаа тэгвэл хоюулаа авчирсан зайрмагаа аваад буцаад гарцгаах уу?
-тэгьедөө гэж хэлээд босохтой зэрэгцэн тэхён
-үгүээ. Яг зөв цагтаа ороод ирлээ гэв бид 3 тэхёныг шоолон инээгээд жимин тортой зайрмаг гаргаж ирэн нэгийг нь тэхёнд өгөв.
Орой болж жимин жонгүг хоёр гэрлүүгэ явцгаав. Ээжид найзындаа хонолоо хэмээн хэлсэн болохоор тэхёны гэрт ирэв.
Орход л дотно үнэр үнэртэн өөрийн эрхгүй л инээмсэгллээ.
-өлсөж байна уу хэмээн тэхён асуухад нь би толгой дохин
-маш их
-тэгвэл би хоол хийгээд өгье гэж хэлэн гал тогоог зүгэллээ.
Удалгүй тэхён хоолоо хийж дуусан аяглан тавиад өөдөөс минь харан суугаад надруу догдлонгүй харан ширтлээ. Би ч савхаа аван хоолноос нь амсаад үзтэл үнэхээр амттай байв.
-ямар байна? Муухай амттай болчихжуу гэж хэлэн хошуугаа унжуулхад нь би
-үгүээ үнэхээр амттай байна гэж хэлхэд тэр инээн
-ашгүйдээ гэж хэлэн хоолоо идэж эхлэв.
Хоолоо идэж дуусган унтахаар хэвтцгээлээ. Тэхён надад өөрийнхөө цамцыг өгсөн болохоор үнэхээр тухтай байв тэрээр гараа дэрлүүлэн өөдөөс минь ширтэнэ би ч мөн адил түүнрүү ширтэнэ.
Түүнийг тэвэрсээр ширтхээ болихгүй юм уу? Гэтэл тэр
-болихгүээ гэж хэлэн ойртсоор уруул дээр минь үнсээд дараа нь духан дээр үнсээд
-унтдаа маргааш ажилтай шүү дээ.
-би унтмааргүй байна
-яагаад?
-унтаад сэрэх л юм бол чи байхгүй болчих юм шиг санагдаад. Энэ бүхэн зүүд байвал яах вэ?гэхэд тэр уруулдээр дахин үнсээд
-харж байна уу энэ бол бодит амьдрал. Бас би дахиад хэзээч чамайг орхихгүй гэхэд нь толгой дохиод энгэрт нь улам шигдэнэ.
Удалгүй тэр дуу дуулж эхэллээ. Намуухан, гүн, баргил үнэхээр үзэсгэлэнтэй хоолой. Удалгүй нүд минь анилдаж нэг мэдхэд л унтсан байв.
Өглөө сэрээд хажуудхаа тэмтэрч үзсэн тэр байсангүй. Арай зүүд биш биз?? Гэсээр гайхан нүдээ нээхэд тэхёны өрөө мөн байв.
Сэтгэл амран баярлах ч бас бага зэрэг гомдох сэтгэл төрлөө. Уул нь эмэгтэй нь сэрхэд залуу нь хажууд нь байдаг биздээ?
Advertisement
Орондээрээ босч суун хажууд байх жижиг ширээг хартал нэгэн цаас байж байв.
Хажууд чинь байгаагүйд уучлаарай.
Сэрээх гэсэн ч бөх унтаж байхаар чинь сэрээж чадсангүй. Хоол бэлдээд тавьчихсан байгаа идээрэй. Ажил дээр хүлээж байя;)
-тэхён гэсэн байв.
Цаасан дээрхийг уншин инээмсэглэв. Орноосоо өндийн цайгаа уучихаад ажилдаа явхаар өөрийгөө бэлдхээр бослоо
Өө нээрээ... би чинь өмсөх хувцасгүй юм байна шүүдээ.
Өчигдөрийнхөө өмссөн хувцасыг өмссөөр гэрээс гарлаа.
Такси барин шинэ ажилынхаа гадаа ирэн нэг санаа алдчихаад оров.
Барилагруу ортол хүн бараг л байсангүй гайхан эргэн тойрноо хартал цэвэрлэгч болон харуулаас өөр хүн харгдсангүй. Цахилгаан шатаар дээшээ өгсөн явсаар хамгий дээд давхарт ирэн хаалга нээгдэхдээ зэрэгцэн цаасан салютуудын дуунаас болоод золтой л ухаан алдчихсангүй.
Энэ барилгын бүх ажилчид энд цугалсан байх ба тэр дунд жимин болон жонгүг ч бас харгадж байлаа.
Шалан дээгүүр дүүрэн сарнайн дэлбээнүүд цацсан байв. Хана болон таазандээр шаарнууд өлгөөтэй байлаа. Эргэн тойрноо гайхширан харж байтал жонгүг ирэн гарт минь нэг ширхэг сарнай атгуулав. Дараа нь жимин жиминий араас тэнд зогсож байсан хүн бүр гартаа байсан сарнайг өгөн инээмсэглэж байсан юм. Хамгийн сүүлд урд минь том чихмэл бамбарууш гараад ирэв.
Гайхсаар харж байтал араас нь тэхён хослол өмсөн үсээ хойш нь самнасан гарж ирээд урд минь нэг өвдгөн дээрээ суугаад бөгж гаргаж ирэн
-би чиний нүдрүү ердөө хэдхэн сэкүнд ширтхэд л хайр дурлалын талаар хэлж болох мянга мянган үгс бодогддог. Чамтай учирхаас өмнө би үнэхээр муу залуу байсан. Олон ч хүний нулмисыг урсагсан. Чамайг анх харсан тэр өдөр үгээр хэлхийн аргагүй мэдрэмж надад төрсөн. Би тэр мэдрэмжээ үгүйсэгсэн ч чамтай байх хором мөч бүр үнэтэй санагдаж эхэлсэн.
Чамгүйгээр би үнэхээр сул дорой санагдсан. Чиний ачаар л би энэ зэрэгт байна. Би чамтай хамт ирээдүйгээ бүтээхийг хүсч байна. Надтай гэрлээч. Гэж хэлэн инээмсэглэв. Би нулмисаа барьж дийлэлгүй урсган толгой дохисоор
-тэгье. Би ч бас чамтай ирээдүйгээ бүтээхийг хүсч байна. Үүрд чиний хажууд байя гэхэд тэр зүүн гараас минь атган ядам хуруунд минь бөгж зүүлгэн.
-би чамд амлалт өгсөн шүү дээ. Дараагийн удаа заавал ядам хуруунд чинь бөгж зүүж өгнөө гэж
Хэмээн хэлээд уруулдээр үнсхэд тэнд байсан бүх хүмүүс баяр хүргэн орлилдов.
Хэдий тэрээр гаднаасаа хатуу ширүүн харагдах ч тэр бол дотроо хүүхэд шиг нэгэн. Хайрлахгүй байхын аргагүй хүн. Тэр бол миний мэдэх хамгийн агуу ' BOSS'.
"Хайр дурлалд ердөө ганц л эмчилгээ бий. Тэр нь илүү их хайрлах. Хэн нэгэнд дурлах үед чи хүч чадлыг мэдрэнэ. Харин хэн нэгнийг хайрлах үед чи эр зоригтой болно."
En hurtel hamt baisan unshigch narta bayrlla💜. Dahiad ng shin bichver bichuul unshih hr olon hun bn?💜 unshin gvl yg oruulnaa💜💜💜 hartai shuu💜💜💜💜💜
Advertisement
- In Serial47 Chapters
Shura Saga: Burn and Slay - Cultivation, Lightning Bolts, Monsters galore
“If it lives, we can slay it. And then burn it, just to make sure it doesn’t come back from the dead,” she said. “...does that happen often?” he asked. “Slaying? Yeah, duh? It’s what we're here to do in the first place, dummy.” “I meant the coming back from the dead part.” “Eh. More often than you’d like.” “Great. Just great.” Walking away from a life drenched in senseless bloodshed, Raksha embarks on the Warrior’s Pilgrimage. In doing so, he strives to hone his mind, spirit, and martial skills, and he swears to abide by the Ancient Code’s tenets of honor and compassion. He definitely did not expect to run into Sadea, a powerful sorceress who loves silk, jewels, and killing things for fun and profit. Neither did he expect to be stuck with her as they fight murderous mutants, vicious monsters, and demons. She calls their entanglement a beautiful partnership, but it’s the last thing he needs. Or so he thinks.
8 122 - In Serial15 Chapters
The Diary of Sophie Dayton (novella)
An orphaned student, an unexplained expulsion and a mysterious smiling boy… Sophie Dayton had long come to terms with the death of her parents. Having made it through the UK foster care system, she’s happily settled into her second semester at university. Then one day a bunch of security guards show up at her dorm room and proceed to expel her from campus. The main question circling in her head is: Why? Taking refuge on a friend’s couch, Sophie attacks the mystery head on and subsequently finds herself wading in parts of her past she’d thought long dead. Narrating the story through her diary entries, Sophie’s account is interspersed with thoughts, lists and humorous observations.
8 116 - In Serial15 Chapters
The Legend Of Drog
A student at a top grade university and son of an elite family, Yun Xia had it all. Friends, health, lover–you name it. Everything was going splendidly until his twenty-first birthday, where a gift from the sky landed on his head...in the form of a lethal brick that ended up killing him. The next thing he knew, he woke up in the body of a small child named Drog in a world he had never seen before. This is the story of how a legend was born.
8 185 - In Serial56 Chapters
The Pianist || MYG || ✔
World famous pianist Min Yoongis life fell to ruins after the death of his wife. .Despite his guilt, he couldn't keep away from the piano, but could not bare to touch it..This is the story of his journey on once again learning how to love.©chimchimicorn
8 467 - In Serial65 Chapters
I'll Live Till You Live(Kumkum Bhagya,Ishqbaaz,DBO)
I used the character of the kumkum bhagya show, Ishqbaaz show,Dil bole oberoi show and extra added own characters.Separated story...The feel is enough.Peep inside to know further...At end you can clearly understand description of this story..
8 84 - In Serial11 Chapters
The Silver Exile
(Closed. Thanks for reading.)The Earth suffered a virus unprecedented in history. It mutated all things, the living and non-living, and turned fantasy into a horror-filled reality. Within twenty years, humanity only encompassed 15% of the Earth and lost 90% of its population to the virus.Humans began being born with a small crystal core in their bodies. After years of research, humanity discovered they could access a foreign energy and use it to fight the monsters. Some people devilry, some magic, and some called it divine prominence.Over a thousand years past and humanity was able to make city states, nations almost non-existent. Technology was nearly non-existent as the method to make them was lost. Those who lived in the city were safe and all immune or compatible with the virus to awaken the crystal cores' powers.This is the story of the Silver Exile, a boy wielding a silver sword who used to live out in the wilderness. Exiles were born out the city and were expected to die. This is the story of how he lived.
8 282

