《-BOSS-》11.

Advertisement

-Тэхёнаа хоюулаа арай төөрчихөж байгаа юм биш биз дээ??

-үгүй байх аа. Хоюулаа тэр зүгээс ирсэн байх. Юутай ч тэр зүгрүү явья.

_____

-Улам төөрчлөөшдээ!

Тэхён ойр хавийг ажиглан хэсэг зогссоноо 'ямартай ч хоёр биенээсээ төөрөхгүй шүү' гэж хэлэн түрүүн хөлнд уясан байсан алчуураар өөрийнхөө гарыг миний гартай холбон уялаа. Нар шингэж байгаа болхоор бага зэрэг даарч байв. Ядаж байхад утсаа цүнхэндээ орхичихдог таарчдээ!

Бид хоёр нэг том модны доор суун бид хоёрыг хүн ирж олох байх гэсэн найдлага тээн сууна. Харанхуй болж шөнийн тэнгэр үнэхээр үзэсгэлэнтэй харагдана.

Сарны гэрэл байгаа нь ямайдаа гэж бодох шиг...

Даарч байсан болхоор нэг гараа халаасандаа хийн малгайгаа өмсөн сууна. Тэхён ч бас даарч байгаа бололтой гар нь бага зэрэг чичирч байв. Тэхён надруу ойртож суугаад 'ойрхон байвал илүү дулаахан байх' гэж хэлэв. Тэхён гадуурх том сул цамцаа тайлан надад нөмрүүлхэд нь 'чи өөрөө даарахгүй байна уу?'

-үгүээ

-худалч гэж хэлэн өөрт нь нөмрүүлхэд тэр намайг бас өөрийгөө оруулан цахилгааныг нь татаад 'том цамц өмссөн минь болж дээ' гэж хэлэн инээмсэглэнэ. Түүнтэй үнэхээр ойрхон байна. Түүний амьсгалах нь хүртэл мэдрэгдхээр. Дахиад л миний зүр хурдан цохилоно. Удалгүй миний нүд анилдаж өөрийн эрхгүй л толгой доош унах гээд байв. Тэхён анзаарсан бололтой миний толгойг өөрийн мөрөндээр тавин өөрөө миний толгойг дэрлэнэ. Сайхан байна... Яг ингээд цаг хугацаа зогсчихдог ч болоосой...

Энэ тэхён наёон хоёр хайчдаг байнаа. 3 цаг өнгөрчихөөд байхад ирэхгүй байх юм. Миний санаа бага зэрэг зовж байв. Багшид хэлтэл тэр 'ойлоглоо. Бүгдээрээ явж тэднийг хайцгая гэж хэлэн сурагчдыг тав таваар нь хуваан гар чийдэн барин явсан юм.

Би Жонгүг Ина Багш бас нэг охин хамт явав.

Цаг гарам явсны эцэст том модны доор суугаагаараа унтах хоёрыг олов. Тэхён жаргалтай нь аргагүй наёоны толгойг дэрлэн унтана. Түүний чин сэтгэлийн инээмсэглэлийг хараагүй их удаж...

Жонгүг ч бас түүний инээмсэглэлийг харан багагүй инээмсэглэнэ. Аргагүй шүү дээ тэр их зовлон үзсэн хүүхэд...

Advertisement

Ина руу харвал багтарч үхэх гэж байгаа аятай л тэдэнрүү харна.

Инаруу харж нэг ёжилж инээчихээд. Тэхёныг сэрээхээр түүнд ойртов.

Нүдрүү гэрэл тусгахад нь харвал жимин жонгүг ина ирчихсэн байв. Тэхён ч бас сэрсэн байв. Ина надруу үхлийн харцаар харж яг л хороочих юм шиг л харж байв. Одоо л нэг ухаан орон тэхёны цацыг нь өөрт нь өмсүүлэн 'баярлалаа' гэж хэлэн босход багш утсаар бусад хүүхдүүдэд биднийг олсон гэдгийг нь хэлнэ.

Бид нарыг майханруугаа буцхад хоол хийчихсэн байсан ба жимин бид хоёрт аяглан өгөөд энийг идчихээд унтаарай. Би түрүүлээд орлоо гэв.

Тэхён бид хоёр их өлссөн байсан тул хэн хэн нь юу ч ярилгүй чимээгүй л хоолоо идцгээнэ.

Би түрүүлж босон 'сайхан амраарай. Бас баярлалаа' гэж хэлэн майханругаа түрүүлэн орлоо.

Намайг орход охид бүгд унтчихсан байх ба хамгийн захад жижиг ор засчихсан байв. Хөнжилдөө шигдэн одоо хүртэл үнэртэх тэхёны үнэрээр уушигаа дүүргэн инээмсэглэнэ...

...

    people are reading<-BOSS->
      Close message
      Advertisement
      You may like
      You can access <East Tale> through any of the following apps you have installed
      5800Coins for Signup,580 Coins daily.
      Update the hottest novels in time! Subscribe to push to read! Accurate recommendation from massive library!
      2 Then Click【Add To Home Screen】
      1Click