《•Stay With Me• |✔︎|》[13]
Advertisement
"Юу гэж байна? Биш ээ. Хэн юм?" Тэхёныг инээмсэглэнгүй асуухад Жонгүг доторх олон асуудлуудтайгаа тэмцэж ядсаар хүчээр инээмсэглэн
"Тийм ч чухал зүйл биш дээ. Зүгээр л. . Юу ч гэсэн хэрэггүй учраас та одоо амар даа. Би түр ганцаараа байх хэрэгтэй бололтой" гэсээр өөрийн өрөөг зүглэх гэхэд нь Тэхён гайхан харсан чигтээ
"Гэхдээ-" хэмээх гэж байсан ч Жонгүгийн байдлыг ажигласан аятай санаа алдаад
"Ойлголоо. Би саад болохгүй учраас энгийн болсог цагтаа надад хэлээрэй" гэвэл Жонгүг өрөөнд орох бус Тэхён дээр очин уруул дээр нь шоб шоб хийтэл хэд хэд үнсэж аваад
"Ямар ч хэцүү зүйл байсан би чамтайгаа хамт даван туулна аа. Санаа зоволтгүй" хэмээсээр Тэхёноос холдоход Тэхён ч мөн инээн толгой дохисоор
"Би бэлэн" гэлээ.
○○○
"Пак Ина байна уу?" Эмч өрөөнөөс орилсоор гарч ирэн үүдэндээ суух олныг гүйлгэн харахад тэр дундаас Жонгүг болон нөгөө эмэгтэй хоёул босон ирж
"Байна" гэсээр өрөөг зүглэлээ.
"За эхлээд тайвнаар жирэмсэн эсэх, юу үзүүлэх гэсэн зэргээ яриарай" эмч эмэгтэй бичих цаас гарган ирсээр асуувал Ина гэгч нэг зангирах хоолойгоо засан аваад
"4 долоо хоногтой. Бас. . . Абортонд орно" хэмээж, эмч ч тэдэн рүү шилнийхээ дээгүүр харан балаа ширээн дээр буцан буулгасаар
"Тэгвэл ч яриатай даа. Үнэхээр л тийм шийдвэр гаргасан юм бол. . Эхлээд миний та хоёрт харуулах зүйлийг нэг үз. Тэгээд дараа нь шийдээ хэлээрэй" гээд Инаг дагуулан орон дээр зөөлөн хэвтүүлж, гэдсийг нь ил гаргахад л бүх юм тодорхой болов.
"Энэ тэгэхээр-" Жонгүг өөрт харагдах дэлгэцийг заан асуувал эмч толгой дохиод
"Тийм ээ. Та нарт ургийг харуулах болно" хэмээлээ.
"Ураг одоохондоо их жоохон учраас бидэнд харагдах зүйл ч бас бага байна. Энэ...харж байна уу? Жижигхэн хар зүйл. Энэ бол ураг. Нялхаараа учир ердөө ийм л хар зүйл харагдах болно. Мөн ураг маш сайн бойжиж байгаа ч та нар хэдийн ийм шийд гарга--" Инаг орноос босгох Жонгүг эмчийн үгийг ч гүйцээлгүй өрөөнөөс чирэн гарах агаад нүдэнд нь багахан нулимс мэлтэлзэн харагдан буйг дурдах хэрэгтэй.
Advertisement
"Яаж байгаа юм! Чи өөрөө л хүсээ биз дээ! Тэгчихээд одоо гэнэт-"
"Авхуулахгүй. Түүнийг төрүүл. Гуйж байна. Би чиний хүссэнийг өгнө" Жонгүгийн гуйж буй мэт харцанд хэдийнээ дийлдсэн Ина санаа алдсаар доош харан
"Миний хүсэж буй зүйл бол ердөө чи. Би чамаас өөр зүйл хүсэхгүй байна. Зүгээр л...минийх бай" хэмээн шийдэмгий гэгч нь хэлэхэд Жонгүг зангирах хөмсгөө тэнийлгэсээр
"Би чамд хэлсэн шүү дээ. Эмэгтэй хүн сонирхохгүй ээ гэж. Чи хичнээн надтай үерхэж, бүр цаашлаад гэрлэвч би чамайг хайрлаж чадахгүй. Ойлгож байна уу?" гэвэл Ина толгойгоо дээшлүүлэн
"Хэрэв тэгж байгаа бол зүгээр л. . . Хүүхэддээ баяртай гэж хэл" гэсээр буцан эмчийн өрөөг зорихыг зэхвэл Жонгүг бушуу түүнийг барин авч
"Ойлголоо. Чинийхээр болъё. Ойлгов уу. Би чинийх болно. Тиймээс одооноос хүүхдэд минь л анхаарлаа бүрэн хандуул" хэмээн ширүүнээр хэлчихээд Инаг орхин эмнэлгийн гарах хаалгыг зүглэх нь тэр.
○○○
"Хоол гал тогоонд байгаа шүү" Жонгүгийг үүдээр оров уу үгүй юу орилох Тэхён хэдийнээ үзэж буй кинондоо улайран оржээ. Түүний энэ байдал Жонгүгт хичнээн өхөөрдөм харагдавч өнөөдөр түүний хувьд хэцүү өдөр байсандаа ч тэр үү, шууд л зурагтыг унтрааж орхив.
"Яаа! Яаж байгаа юм бэ!" Тэхёны орилоонд Жонгүг өөрийн уруулаараа амыг нь даран хамхиулж чадахын зэрэгцээ эцэст нь тэдний энэ үнсэлт унтлагын өрөөг хүртэл үргэлжилж чадлаа.
"Бид өмнө нь хийгээгүй байх аа" Жонгүгийн асуух буй мэт үгсэд Тэхён орон дээр хэвтсэн чигтээ толгой дохисон ч гэнэт гар луу нь зөөлөн алгадаад
"Чи чинь өөрөө л тэр үед--" гэсээр тайлбар тавих гэж байсныг гадарласан Жонгүг инээмсэглээд
"Ойлголоо. Миний буруу. Би дахиж хэзээ ч...чамаас татгалзах үйл хийхгүй учраас уучлаарай. За юу?" хэмээн бяцхан гэлжийлгэлт хийсэнд Тэхён хүртэл инээгээд түүний хүзүүнээс татан уруулыг нь дахин амтлах аж.
○○○
"Бэлэн үү?" Тэхён түүний асуултанд ичингүйрэн толгой дохиод харц зөрүүлвэл Жонгүг инээмсэглэсээр нэг уруул дээр нь үнсэж аваад эхлүүлэх гэж байсан ч гэнэтийн утас дуугаралтаар түр үүнийгээ азначихав.
Advertisement
"Яах гээд байгаа юм! Би чамд хэлээ биз дээ!!" Жонгүг дуудлагыг авсан даруйдаа чангаар орилоход Тэхён хүриэл бондгос хийтэл цочиж орхилоо.
"Харин, би ууг нь чам руу ярихгүй ээ гэж бодсон ч хүүхэд маань надаас маш олон жимсийг нэхээд, тэгээд хэрэв авч өгөхгүй бол хүүхэд нь төрөөд ээж, аавдаа дургүй болдог гээд. За за, чи өөрөө мэд дээ. Гол нь надад мөнгө байхгүй бас. . Яг одоо миний хажууд жимсний дэлгүүр байгаад" түүний гуншаа ярианд Жонгүгийн өнөөх анд нь хүртэл бууж орхив.
"Хараал идсэн. . . Тэгээд хаягаа явуулаач дээ" уурссаар шидсэн үгсэд нь Инагийн чангаар инээх сонстож, удалгүй
"Одоо явуулах учраас хурдан ирээрэй. Хонгор минь" хэмээж, үүнд нь ч Жонгүг хөмсгөө зангидан амандаа хараал урсгана.
"Зүгээр үү? Юу болсон юм? Хэн юм?" Тэхён сандарсаар олон асуулт тавин суухад Жонгүг түүнийг харан нэг тайвширчихаад эргэн утсанд нь ирсэн зурвасаас үүдэн
"Би хурдхан гарчихаад ирье. За юу? Хүлээж байгаарай" хэмээчхээд хувцсаа түүн гэрийг орхилоо.
○○○
"Жимин. Битгий хүнээр тоглоод бай. Чи намайг энэ дэлгүүрээр бараг арав эргэлдүүллээ. Одоо зүгээр хаана байгаагаа хэл. Эсвэл би яг одоо буцаад гэр лүүгээ-"
"Урд чинь байна" Жимин утсаар нэмж хэлээд дуудлага тасрахад Тэхён өөрийн урдаа харагдах дүр зураглалыг харан гүн шоконд орчихсон зогсож байв.
"Ж-Жонгүг" хоолой нь наана цаана орж, арай хийн дуултсанд нь Жонгүг түүнийг хэмээн тааж ядан одоог хүртэл хацраас нь татан уруулыг нь үмхэх нэгнийг чангаар түлхэж орхилоо.
"Тэхён аа, энэ чиний бодож байгаа шиг биш шүү. Үнэхээр-"
"Юу ч битгий хэл. Би өөрөө тунгааж, бодож чадахаар ухаантай байгаа учраас" Тэхёны нулимс сая нэг урсаж эхлэхэд л Жонгүг сандарсаар түүн рүү очих гэж байсан ч хойноос нь зулгаах Ина, мөн... хэн нь ч мэдэгдэхгүй эрийн шанаа түүний хацарт буусанд Тэхёны араас гүйхэд хэтэрхий оройтож орхив.
"Дүү, бас болоогүй найзаар минь хүртэл тоглоод. Муу новш"
Advertisement
- In Serial54 Chapters
Scarlet
On a remote planet, life had always been the same. The same cycle of birth and death, over and over. That is, until one day, the world changed. Beings from out there, out of the endless beyond came to the planet and nothing would ever be the same. The cycle would be forever changed. Note: If someone wants to make a better Coverpicutre, feel free, I know that my image-creating skills are abyssmal.
8 216 - In Serial17 Chapters
Ayla's Junkyard
She awoke and found herself alive, mostly. but as a sentient robot, in the middle of a destroyed city. How will Ayla survive in her new body, let alone her new environment. ~I take no credit for the cover art. I found it using Google search, if someone knows the original (C) holder, I will gladly give credit where it is due.~
8 96 - In Serial118 Chapters
Mated to Morpheus
There once was a werewolf who was half God, the Moon Goddess' son.His name was Morpheus, he was the same werewolf who had led the wolves into battle, he was the leader of the war that had finally given werewolves complete control over everything, including being above humans.Morpheus despised humans, hated them with a passion because they were the reason werewolves had to hide in the darkest parts of the woods.But, not everything went his way after the war, his mother was appalled by the many human deaths that were taken at her son's hands.She cursed him to a deep sleep, to spend centuries frozen in time until something would come along that could change his view on humans.Being a recently turned eighteen human, Emery finds herself in the cold embrace of a man who she only heard of in stories.note - cover is made by @ViaAlyssaNicole
5 314 - In Serial9 Chapters
MONA
She was void of any emotions but his little actions lit sparks inside her. He was an idiot but loved her with all his heart. Loneliness meets Hope. Can there be a possible outcome of this story?
8 249 - In Serial19 Chapters
Ambiance (Cellphone Novel)
A girl is enclosed in a temple where she is a prophetess. She only wakes to see the late afternoon sun. When she begins to dream of a second heart within, which beats to the rhythm of someone near her. My entry as part of the Team Dreams in @rskovach 's Decameron 2.0. A/N: The cover art is not mine. Credits to the artist.
8 90 - In Serial25 Chapters
The Queen they needed- The volturi kings
Roselia Monroe has and always will be the best friend of Bella Swan, when violet and Bella were Five years old violets parents were killed in a car crash, so Charlie swan adopted her. Little did she know how much this truly would change her life.
8 343

