《•Stay With Me• |✔︎|》[4]
Advertisement
Жонгүгийг өглөө сэрэхэд хажууд нь хэн ч байгаагүйгээс гадна хичнээн Тэхёны нэрийг дуудавч хаанаас ч гарч ирээгүйд бухимдах, эргэцүүлэх давхцуулсаар буйдангаас босон суулаа.
"Тэхён?" Жонгүг хувцсаа өмсчихөөд давхаргын булан бүрт түүнийг хайн алхах боловч Тэхён огт байхгүй байгаад амандаа дахин хараал тавьсаар үүнийгээ зогсоох агаад байгууллагын хүлээн авагчаас Тэхёны дугаарыг асуувал тэрээр толгой дохисоор түүнд дугаарыг бичин өгөх аж.
"Таны залгасан дугаар холбогдох боломжгүй байна---"
"Сонин юм. Өчигдөр л найдвар төрүүлчихээд" Жонгүг амандаа юу ч юм бувтнан явсаар гэртээ ирээд шууд л орон дээрээ үсрэн хэвтэж, дотроо Тэхёны инээмсэглэх болоод нүдээ анин хөмсгөө зангидаж буй төрхийг хольсоор бодоод эцэст нь өөрөө ч мэдэлгүй инээсэн байх нь тэр.
"Царайлагын дээр тачаангуй"
○○○
"Жин ах аа! Гуйя! Ах аа! Надтай үлд л дээ!"
"Чиний төлөө. Ойлгов уу?"
"Ах аа!!" Тэхён орилсоор хар дарсан зүүднээсээ сэрэх ба түүний нүднээс хэдийнээ нулимс урссан байх аж.
"Ааах" тэр толгойгоо барьсаар орон дээр сууж, чангаар орилоод арай хийн орны хажуудах шүүгээг онгойлгон хайрцагтай эм гарган ирсээр хэд хэдийг аваад ам руугаа хийлээ.
Сүүлийн гурван жил ийм байдалтай байгаа түүний хувьд одоо бол ганц хүсэж буй зүйл нь бүтэн нойртой хонох л байв.
Удтал тайвшран суусан Тэхён сая нэг гайгүй болов гэлтэй орноос босон угаалгын өрөө зүглэлээ.
"Тэнэг амьтан" толинд харан өөрийгөө зүхэх Тэхён орилсоор үүнийг хүчтэйгээр цохин, газар суугаад хэлтэрхийнүүдийг нь гараараа түүж эхлэв.
○○○
"Юугаа хийж яваа юм?" Жимин гайхширсаар хаалганых нь дэргэд зогсох Жонгүгийг харан хэлвэл Жонгүг санаа алдсаар гэрт орон түүнээр хэлүүлэлтгүй буйдан дээр тухлаад авах нь тэр.
"Тэр дөрөв хоног ажил дээрээ ч ирсэнгүй, утсаа ч авсангүй" Жимин түүний хэлсэнд инээд алдсаар цай аягалан өгөөд
"Хэн тэр вэ?" гэвэл Жонгүг цайг аван балгалсаар
"Яагаав, чиний танилцуулдаг Тэхён" хэмээн аягыг буцаан тавьбал Жимин нүдээ томруулаад
"Чи түүнтэй ямар харилцаатай болчихсон болоод ингэтлээ санаашраад байгаа юм?" гээд гайхан харахад Жонгүг мөрөө хавчсаар
Advertisement
"Би ууг нь түүнтэй хосуудын харилцаатай боллоо л гэж бодсон. Гэтэл энэ эсрэгээрээ байгаад зогсохгүй бүр надаас холбоогоо таслахаар шийдчихсэн бололтой" хэмээн гүнээр санаа алдан шанаагаа тулан суувал Жимин толгой сэгсэрсээр
"Горьдсоны чинь гарз байлгүй. Тэр Тэхён чинь жинхэнэ хөлдүү мөс. Ямар ч сэтгэл хөдлөлгүй, бүр инээдэг ч үгүй. Гэсэн чи юу гэнэ вэ? Хосуудын харилцаа? Тэгж мөрөөдөөд яах вэ дээ. Угийн чи ч, тэр ч, бие биенээ тоохгүй. Та хоёр бол жинхэнэ эсрэг туйлууд" хэмээгээд бүр ч Жонгүгийн сэтгэл санааг навс унагаагаад хаячихав.
"Найз юм уу? Дайсан юм уу?" Тэр нүдээ эргэлдүүлсээр буйдангаас босон гэрээс гарах гэвэл Жимин түүнийг гомдож хэмээн таамаглаад
"Явах гэж байгаа юм уу?" гэсээр орилтол Жонгүг эргэн хараад
"Үгүй ээ, шар айрганд гарах гэж байна" хэмээгээд цааш явж, Жимин ч толгой сэгсэрсээр үлдлээ.
○○○
Тор дүүрэн шар айраг барин явах Жонгүг хоёр хүний дараа өөрийнхийг бичүүлэх байсан боловч яг урд нь зогсох малгай, хар цамцаар өөрийгөө тагласан эр хармаагаа ухаад ухаад юу ч гаргаж ирээгүйгээс гадна сүүл рүүгээ буцаах санал худалдагчид тавиад явах гэвэл Жонгүг түүнийг барин зогсоогоод төлөх мөнгөн дүнг нь өгөх нь тэр.
"Баярлалаа. Дараа таарахаараа өгнө өө" өнөөх эр бөхийгөөд цааш явахыг зэхвэл Жонгүг хойноо үлдээсэн ундааг нь барьсаар түүнийг дуудав.
"Хөөе, энийгээ мартчихаж!"
"Өө баярлалаа" тэрээр ундааг аван нэг царайг нь өндийн харвал түүний төсөөлөө ч үгүй хүн байсан нь Жонгүг байж тааран, сандарсаар цааш явах гэсэн ч энэ нь хэдийн оройтжээ.
"Тэхён?"
"Би Тэхён чинь биш ээ" хоолойгоо бүдүүрүүлэн ярих Тэхёныг харсан Жонгүг өөрийн таамгыг зөв болохыг мэдэн инээмсэглэсээр түүний малгайг сөхөн авлаа.
"Мөн л байна даа"
"Яах гээд байгаа юм? Малгай өг" Тэхён түүн рүү муухай харсаар хэлвэл Жонгүг гэнэт л түүнийг тэврэн аваад
"Санаж үхэх гэж байлаа. Яагаад гэнэт алга болчихсон юм?" хэмээвэл Тэхён түүнийг түлхэх гэсэн ч өвдөх гарнаасаа болон дуу алдчих нь тэр.
Advertisement
"Яачихсан юм?" Жонгүг түүний цус нь хатсан гарыг барьсаар асуувал Тэхён түүнээс гараа угзран татаад
"Зүгээр болохоор битгий сүр бадруулаад бай. Бас хүний малгайг өг" гээд Жонгүгаас өөрийн малгайг авах гэвэл Жонгүг түүнд өгөх бус бүр дахин нөгөө гарыг нь атган аваад
"Болохгүй нь ээ" гэсээр чирж эхлэв.
"Хөөе! Хаачих гээд байгаа юм?"
"Гэр чинь хаана юм?"
"Хэлэхгүй ээ" Тэхёны одоог хүртэл эсэргүүцэх байдалд уурссан Жонгүг түүнийг өөртөө татсаар чангаар үнсэн аваад
"Хэл! Тэхён! Үгүй бол би уурлана шүү" хэмээн дахин дахин үнссээр байвал Тэхён нүдээ томруулахын зэрэгцээ эсэргүүцэж ядсаар
"Тийшээ эргээд байгаа барилгын 5 давхарт" гэсэнд нь Жонгүг одоо л нэг үнсэлтээ зогсоон гарнаас нь атгасаар цааш алхлаа.
Тэд эцэст нь барилгын урд ирж, Тэхён олон удаа Жонгүгийг оруулахгүй, хэрэггүй гэсэн ч Жонгүг л юм хойно эсэргүүцсээр байгаад гэрт нь ороод ирэв.
"Эмийн хайрцаг чинь хаана байгаа юм?" Жонгүг орж ирсэн даруйдаа орилон энэ тэрүүгээр явбал Тэхён нүдээ эргэлдүүлсээр гал тогооны дээр байх тавиур луу заан
"Тэнд" хэмээлээ.
Удалгүй хайрцгыг олсон Жонгүг замаараа Тэхёныг чирсээр буйдан дээр ирэн сууж, гарыг нь өөртөө авах аж.
"Яагаад ийм болгосныг чинь мэдэхгүй ч дахиж битгий өөрийгөө бэртээгээрэй. Хэрэв тийм зүйл болвол би магадгүй үхчих байх" Жонгүгийн хувиралгүй ч чин сэтгэлээсээ хэлсэн үгсэд нь Тэхён учраа олохгүй будилж будилж удалгүй доош харан нүүрээ нуусаар суулаа.
"Бохир орсон бол яах юм!" Нухацтай нь аргагүй шархыг цэвэрлэн боох Жонгүг үе үе түүнийг ийм зүйл хийсэнд нь үглэх зангинахын голуур л шүүмжлэн явна.
"Өвдсөн байх даа" гар луу нь зөөлхөнөөр үлээн, санаа зовних Жонгүгийг харсан Тэхён өөрийн зүрхэнд мэдрэгдэх догдлолыг бага багаар мэдэрч ядсаар түүнийг ширтэн суух агаад энэ үедээ яахав, дажгүй байсан ч түүний дараагийн хэлсэн үгс, хийсэн үйлдэлд нь бүр улайгаад явчих нь тэр.
"Хурдан эдгээрэй. Эрдэнэ минь" Жонгүг хэлээд урагшлан түүний гарыг удаан гэгч нь үнсэн авлаа.
○○○
Цааш хээв нэг алхан явах Жонгүгийг цонхоор харан зогсох Тэхён нүүрэндээ багахан инээмсэглэл тодруулан байсан ч Жонгүгийн эргэн хараад зүрх гаргах тэр л үед инээмсэглэл нь замхарч, оронд нь минчийтлээ улайх Тэхён бий болсон юм.
"Боль. Зүрх минь. Чи ингээд байвал би удахгүй үхэх нь"
Advertisement
- In Serial120 Chapters
Beyond?
Author's Comment: I was asked about reading my work on other sites. The answer is simple: Currently I am not active in any other networks than royalroadl.com. Only here, I correct mistakes and errors. If you read it anywhere else and have to pay for it, or have to deal with an annoying amount of advertisement, You Are Being Betrayed. You would do good if you make other people in that network aware of it. This is a free project of mine for the purpose of having fun. And if people try to make money with it you shouldn't bother visiting their website. The only one whom I actually allowed to have my work on his website is Armaell who invested the time to compile them into pdf. (http://armaell-library.net/author/andur) ——————————————————————————————— Reading Order of the Multiverse-Books ——————————————————————————————— My world faced its end, but I refused to perish with it! So I intercepted a summoning ceremony from another world. One moment!? My summoner tried to summon a demon? Fuck it, I think it's better to break the contract and do my own thing... or not? Why is Mrs. Sacrifice hugging me? And why am I suddenly a child!? --------------------------------------------------------------------------------------------- I am not entirely sure how this fiction will turn out. And I am not sure on the tags either. They may change. Bear with it. As always, how chapters turn out is up to my mood.
8 194 - In Serial81 Chapters
Tome of Stealth [A System Anti-Apocalypse]
When the Passivity Precept takes over the world it snuffs out all brutality, leaving its MMO-like Violence Simulator as humanity's only source of physical violence. Knowing how much she can make from selling epic gear, Grace Winston enters the simulation and discovers that it's more than just a game. Somewhere in there are the answers to who started the fire that killed her father. For far too long, Lorevinel Silvercat has been stuck as the Ravenborn clan’s free-roaming prisoner. They’ve held a grudge against his clan and have used him to vent their hatred. Having planned his escape for several years, he has everything ready, but he needs a specific artifact from the Rogues Guild to finally start his journey. Will Grace find her answers? Will Lore gain his freedom? Can these two unlikely people, both alien to each other, find common ground and work together while dealing with an unasked for soul bond? ToS is a Lite LitRPG (meaning very few stats with a focus on story). Expect cursing, sexual tension, descriptions of breeding dungeon rats, and a little gore. TL;DR- The System Anti-Apocalypse forces everyone to be peaceful and only commit violence inside its Magical VR game.
8 375 - In Serial44 Chapters
Stealing Is An Art Form | ✓
Solace Laurent and Sage Reyes never got along. They fought and competed over everything, whether it was grades or afterschool clubs. She hated his arrogant, I-don't-care-about-the-rules behaviour and he loved to annoy her. Not one day went by in high school when an argument didn't break out until he disappeared without a trace. Solace, along with Sage's family and the entire school, thought he was dead. After months of criminal investigations, search parties, and missing persons posters, he was nowhere to be found. But what happens when Sage shows up at her doorsteps in the middle of the night, bruised and bloody?***"Sage?" whispered Solace in utter shock. He smirked at her as he leaned against the doorframe, looking her up and down from her blue penguin pajamas to her oversized t-shirt until he met her eyes. She felt a rush of emotions when she heard his voice after six months. It was the same: deep, unbothered, and familiar. "Solace Laurent, I need your help."
8 192 - In Serial12 Chapters
False Assumptions
After running away from her last foster care Mariah was living on the streets for a few years. She makes a decision that almost lands her in jail but instead she gets taken in by Ms.Valentine the best thing to ever happen to her...Chris and his siblings have had a hard life, but one things for certain his mom always made a way. Helping his mom take care of his siblings and working to help pay the bills, he had to step up early but he never complains...Chris see's Mariah as a stuck up brat, who's never had to worry about anything in her life. She sees him as an arrogant asshole, who can't admit when he's wrong. After being forced to work together on a project they realize their assumptions are way off.
8 177 - In Serial30 Chapters
Smii7yxOC
Living together but they have no clue. Until it all goes tits up for them.
8 84 - In Serial6 Chapters
I'm not a Phenex,not anymore
highschool dxd x male reader. you're a pure blood devil (or maybe not? ;) ),you're a part of Phenex's family and a big brother to Ravel and a little brother to Riser. You hate your family because they treated you like shit and abused you since you were little. Yubelluna,Riser's queen,is the only who cares about you and you also see her as a mother figure. But one day your father and brother took it too far and you decide to find another place to live in(I don't own Highschool dxd or its characters,obviously)
8 192