《•Stay With Me• |✔︎|》[4]
Advertisement
Жонгүгийг өглөө сэрэхэд хажууд нь хэн ч байгаагүйгээс гадна хичнээн Тэхёны нэрийг дуудавч хаанаас ч гарч ирээгүйд бухимдах, эргэцүүлэх давхцуулсаар буйдангаас босон суулаа.
"Тэхён?" Жонгүг хувцсаа өмсчихөөд давхаргын булан бүрт түүнийг хайн алхах боловч Тэхён огт байхгүй байгаад амандаа дахин хараал тавьсаар үүнийгээ зогсоох агаад байгууллагын хүлээн авагчаас Тэхёны дугаарыг асуувал тэрээр толгой дохисоор түүнд дугаарыг бичин өгөх аж.
"Таны залгасан дугаар холбогдох боломжгүй байна---"
"Сонин юм. Өчигдөр л найдвар төрүүлчихээд" Жонгүг амандаа юу ч юм бувтнан явсаар гэртээ ирээд шууд л орон дээрээ үсрэн хэвтэж, дотроо Тэхёны инээмсэглэх болоод нүдээ анин хөмсгөө зангидаж буй төрхийг хольсоор бодоод эцэст нь өөрөө ч мэдэлгүй инээсэн байх нь тэр.
"Царайлагын дээр тачаангуй"
○○○
"Жин ах аа! Гуйя! Ах аа! Надтай үлд л дээ!"
"Чиний төлөө. Ойлгов уу?"
"Ах аа!!" Тэхён орилсоор хар дарсан зүүднээсээ сэрэх ба түүний нүднээс хэдийнээ нулимс урссан байх аж.
"Ааах" тэр толгойгоо барьсаар орон дээр сууж, чангаар орилоод арай хийн орны хажуудах шүүгээг онгойлгон хайрцагтай эм гарган ирсээр хэд хэдийг аваад ам руугаа хийлээ.
Сүүлийн гурван жил ийм байдалтай байгаа түүний хувьд одоо бол ганц хүсэж буй зүйл нь бүтэн нойртой хонох л байв.
Удтал тайвшран суусан Тэхён сая нэг гайгүй болов гэлтэй орноос босон угаалгын өрөө зүглэлээ.
"Тэнэг амьтан" толинд харан өөрийгөө зүхэх Тэхён орилсоор үүнийг хүчтэйгээр цохин, газар суугаад хэлтэрхийнүүдийг нь гараараа түүж эхлэв.
○○○
"Юугаа хийж яваа юм?" Жимин гайхширсаар хаалганых нь дэргэд зогсох Жонгүгийг харан хэлвэл Жонгүг санаа алдсаар гэрт орон түүнээр хэлүүлэлтгүй буйдан дээр тухлаад авах нь тэр.
"Тэр дөрөв хоног ажил дээрээ ч ирсэнгүй, утсаа ч авсангүй" Жимин түүний хэлсэнд инээд алдсаар цай аягалан өгөөд
"Хэн тэр вэ?" гэвэл Жонгүг цайг аван балгалсаар
"Яагаав, чиний танилцуулдаг Тэхён" хэмээн аягыг буцаан тавьбал Жимин нүдээ томруулаад
"Чи түүнтэй ямар харилцаатай болчихсон болоод ингэтлээ санаашраад байгаа юм?" гээд гайхан харахад Жонгүг мөрөө хавчсаар
Advertisement
"Би ууг нь түүнтэй хосуудын харилцаатай боллоо л гэж бодсон. Гэтэл энэ эсрэгээрээ байгаад зогсохгүй бүр надаас холбоогоо таслахаар шийдчихсэн бололтой" хэмээн гүнээр санаа алдан шанаагаа тулан суувал Жимин толгой сэгсэрсээр
"Горьдсоны чинь гарз байлгүй. Тэр Тэхён чинь жинхэнэ хөлдүү мөс. Ямар ч сэтгэл хөдлөлгүй, бүр инээдэг ч үгүй. Гэсэн чи юу гэнэ вэ? Хосуудын харилцаа? Тэгж мөрөөдөөд яах вэ дээ. Угийн чи ч, тэр ч, бие биенээ тоохгүй. Та хоёр бол жинхэнэ эсрэг туйлууд" хэмээгээд бүр ч Жонгүгийн сэтгэл санааг навс унагаагаад хаячихав.
"Найз юм уу? Дайсан юм уу?" Тэр нүдээ эргэлдүүлсээр буйдангаас босон гэрээс гарах гэвэл Жимин түүнийг гомдож хэмээн таамаглаад
"Явах гэж байгаа юм уу?" гэсээр орилтол Жонгүг эргэн хараад
"Үгүй ээ, шар айрганд гарах гэж байна" хэмээгээд цааш явж, Жимин ч толгой сэгсэрсээр үлдлээ.
○○○
Тор дүүрэн шар айраг барин явах Жонгүг хоёр хүний дараа өөрийнхийг бичүүлэх байсан боловч яг урд нь зогсох малгай, хар цамцаар өөрийгөө тагласан эр хармаагаа ухаад ухаад юу ч гаргаж ирээгүйгээс гадна сүүл рүүгээ буцаах санал худалдагчид тавиад явах гэвэл Жонгүг түүнийг барин зогсоогоод төлөх мөнгөн дүнг нь өгөх нь тэр.
"Баярлалаа. Дараа таарахаараа өгнө өө" өнөөх эр бөхийгөөд цааш явахыг зэхвэл Жонгүг хойноо үлдээсэн ундааг нь барьсаар түүнийг дуудав.
"Хөөе, энийгээ мартчихаж!"
"Өө баярлалаа" тэрээр ундааг аван нэг царайг нь өндийн харвал түүний төсөөлөө ч үгүй хүн байсан нь Жонгүг байж тааран, сандарсаар цааш явах гэсэн ч энэ нь хэдийн оройтжээ.
"Тэхён?"
"Би Тэхён чинь биш ээ" хоолойгоо бүдүүрүүлэн ярих Тэхёныг харсан Жонгүг өөрийн таамгыг зөв болохыг мэдэн инээмсэглэсээр түүний малгайг сөхөн авлаа.
"Мөн л байна даа"
"Яах гээд байгаа юм? Малгай өг" Тэхён түүн рүү муухай харсаар хэлвэл Жонгүг гэнэт л түүнийг тэврэн аваад
"Санаж үхэх гэж байлаа. Яагаад гэнэт алга болчихсон юм?" хэмээвэл Тэхён түүнийг түлхэх гэсэн ч өвдөх гарнаасаа болон дуу алдчих нь тэр.
Advertisement
"Яачихсан юм?" Жонгүг түүний цус нь хатсан гарыг барьсаар асуувал Тэхён түүнээс гараа угзран татаад
"Зүгээр болохоор битгий сүр бадруулаад бай. Бас хүний малгайг өг" гээд Жонгүгаас өөрийн малгайг авах гэвэл Жонгүг түүнд өгөх бус бүр дахин нөгөө гарыг нь атган аваад
"Болохгүй нь ээ" гэсээр чирж эхлэв.
"Хөөе! Хаачих гээд байгаа юм?"
"Гэр чинь хаана юм?"
"Хэлэхгүй ээ" Тэхёны одоог хүртэл эсэргүүцэх байдалд уурссан Жонгүг түүнийг өөртөө татсаар чангаар үнсэн аваад
"Хэл! Тэхён! Үгүй бол би уурлана шүү" хэмээн дахин дахин үнссээр байвал Тэхён нүдээ томруулахын зэрэгцээ эсэргүүцэж ядсаар
"Тийшээ эргээд байгаа барилгын 5 давхарт" гэсэнд нь Жонгүг одоо л нэг үнсэлтээ зогсоон гарнаас нь атгасаар цааш алхлаа.
Тэд эцэст нь барилгын урд ирж, Тэхён олон удаа Жонгүгийг оруулахгүй, хэрэггүй гэсэн ч Жонгүг л юм хойно эсэргүүцсээр байгаад гэрт нь ороод ирэв.
"Эмийн хайрцаг чинь хаана байгаа юм?" Жонгүг орж ирсэн даруйдаа орилон энэ тэрүүгээр явбал Тэхён нүдээ эргэлдүүлсээр гал тогооны дээр байх тавиур луу заан
"Тэнд" хэмээлээ.
Удалгүй хайрцгыг олсон Жонгүг замаараа Тэхёныг чирсээр буйдан дээр ирэн сууж, гарыг нь өөртөө авах аж.
"Яагаад ийм болгосныг чинь мэдэхгүй ч дахиж битгий өөрийгөө бэртээгээрэй. Хэрэв тийм зүйл болвол би магадгүй үхчих байх" Жонгүгийн хувиралгүй ч чин сэтгэлээсээ хэлсэн үгсэд нь Тэхён учраа олохгүй будилж будилж удалгүй доош харан нүүрээ нуусаар суулаа.
"Бохир орсон бол яах юм!" Нухацтай нь аргагүй шархыг цэвэрлэн боох Жонгүг үе үе түүнийг ийм зүйл хийсэнд нь үглэх зангинахын голуур л шүүмжлэн явна.
"Өвдсөн байх даа" гар луу нь зөөлхөнөөр үлээн, санаа зовних Жонгүгийг харсан Тэхён өөрийн зүрхэнд мэдрэгдэх догдлолыг бага багаар мэдэрч ядсаар түүнийг ширтэн суух агаад энэ үедээ яахав, дажгүй байсан ч түүний дараагийн хэлсэн үгс, хийсэн үйлдэлд нь бүр улайгаад явчих нь тэр.
"Хурдан эдгээрэй. Эрдэнэ минь" Жонгүг хэлээд урагшлан түүний гарыг удаан гэгч нь үнсэн авлаа.
○○○
Цааш хээв нэг алхан явах Жонгүгийг цонхоор харан зогсох Тэхён нүүрэндээ багахан инээмсэглэл тодруулан байсан ч Жонгүгийн эргэн хараад зүрх гаргах тэр л үед инээмсэглэл нь замхарч, оронд нь минчийтлээ улайх Тэхён бий болсон юм.
"Боль. Зүрх минь. Чи ингээд байвал би удахгүй үхэх нь"
Advertisement
Spear of Aiste
It was a beautiful day outside. The sun was shining, fluffy white clouds adorning the sky. Birds were twittering, flowers were blooming, the trees’ leaves were rustling under a gentle breeze. Spear couldn’t see any beauty in it, though. He didn’t notice any of those things – except for the sun hurting his eyes. He fantasized about running away from the village and going as far as the end of the world; he didn’t believe for a moment that he’d be able to. He tried to think of somewhere else to hide, but nothing came to mind; he kept wandering aimlessly, hoping to delay the inevitable.
8 147Boneless Beings
In a village far away, deep in the Amazon, a creature preys. After consuming the men of the village, only the women remain. Along with the men, it took a foreign child Morgan, a seven-year-old beloved boy in the village. All the remaining people in the village believe that Morgan is still alive. Some have claimed to see him. P.I Davis decides to take up the case.
8 85The Mighty Creature Collector
---Advance chapters are on my Patreon page :D--- Join my discord group: https://discord.gg/xhZjTrWryW Nathan Skye is just your ordinary twenty-one-year-old boy. Actually, below ordinary boy if the social status would be the base. Ten years after their parents' mysterious accident that lead them to their deaths, Nathan Skye has stood the mother and father's role to his two young brother and sister. Have stopped schooling to focus on making ends meet, Nathan is now working as an all around service man in their village. He is a carpenter, a mason, a gardener, and many more. But one day-- that he thought would be just an ordinary one-- without Nathan's knowledge, his life was fated to change. On his way home after a rough day, Nathan found an intriguing envelope lying on the sidewalk pavement. Driven by curiosity, Nathan picked it up... opened it... and read its content. It says that Nathan Skye has been chosen to be a part of this first ever virtual reality world game. The cash prize is just an understatement. And the goal is to be... The Mighty Creature Collector.
8 122[Kancolle] Diary of an Admiral
An old man, who have follow his child dream, give his life to his country, faithful to his family, enter the last stage of his life. His life was full of secrecy , but no job is perfect, and yet he enjoy it, because it was his childhood dream he wanted.But now, after he got married and his family grown up now he almost retired from the navy. He feels lonely. There is only one wish he always wanted, to meet an old navy ship that he admire.And now, fate giving him his dream, the ship calling him to meet and lead them in their new world. To give them a second chance to proof their worth and regain their pride.Is that all they need in their life ? Is that all their goal ? what is the meaning live the life for them ? how they live their lives if there are no enemies left and there is no longer a reason for living? Here where his journey begin, where he travel to many places. meets different “things” and fought a battle just for a simple survive or for different objective along the way, searching for a way to come back to earth.What the future hold for him and the shipgirls ?this is my first time.i know there will be many hole, mistake. etc. my english is bad, and not my language. i just want to write what i have in my mind for long time...hope you enjoy...
8 106The Many Blades of Wuxia
Hundreds of years after the Heretic wars ended, life has returned to its blissful ignorant state that only peace could bring. Whilst the never-ending war between Man, Beast and Mutant rages on, most are not even aware of a war that happened between men. Its prophecies shattered, their remnants surviving only in obscure bard tales. One is about to grow. On the cracked face of the world, Essence storms and Beast Waves keep the citizenry locked atop the Emperor city of Qaelang. Knowledge of the past is as rare as the metals that flow into the hands of Sacred Artists and at the root of it all are whispers of a malignant force, ancient and terrible. Holding humanity back from achieving greatness, but hiding too are secrets best left untouched. Balance, discipline and order have held Qaelang secure since time immemorial, the powers within claiming to adhere to them. None are more fearful of change than the ones with the most to lose, but change is coming. Blade of Wuxia is a long character-focused epic fantasy with progression and growth. It's about a boy's quest to become powerful enough to save those he cares most for and give them a better life. It's set in a world of hidden pasts and uncovering them will set him on a path that shakes the Empire. As this is a rewrite that took on a wildly different spin, reviews are most welcome and help me do better. What can the reader expect? A Wuxia society set in a High fantasy world. People are only doing what they know and may have mistaken beliefs. A clever resourceful protagonist with human flaws A far-reaching hidden fantasy world, rich in history. Multiple points of view are used to follow the story to its natural conclusions, not every NPC has all the answers, but there is one MC in this book. Progression will take time and sometimes even unknowingly. MC is not trained in the ways and knowledge must be tempered against experimentation. Release Schedule. 2 chapters a week, family and work permitting. Only if I'm happy with the chapter will I release it. That being said I am open to revision should an articulated critical response show merit. This story is not completed yet but I do have a general idea of what the end looks like for both MC's (yes both) Ultimately feedback will be most influential on the progression of release as it's you guys I'm looking to entertain. Expected Changes None really, I'm writing as I go and have a path planned for 6 books Chapter release rate might change if we take off and feedback starts flowing, but for now, it is just about making sure Arcs flow smoothly onto the next. Cover, yes absolutely! If there is enough interest I will open a Patreon account and use the first proceeds to commission an EPIC cover and hopefully a few scary artworks of our brave Cultivators and the foes they face.
8 179Hunter's Academy "Aresia"
Year 2037,Humanity continuously living at peace,but it suddenly changed because of a certain phenomena. Inhuman creatures that can only be seen at fantasy books showed their existence. Humanity didn't want to lose their right to live resulting in an organization created to fight these creatures called "Hunters" Aresia the only academy that is located in the nation called "Ceris". Aresia Academy trains students to be hunters and fight against one of the most feared race,vampires. The entrance exam is a battle royale where those whose still standing after an hour will be the ones to be admitted,but a single student just sat aside and said,"I don't need to fight."
8 146