《Yibo's Baby{Completed}》Part 27
Advertisement
မရေတာ့ဘူး တင္ေပးခ်င္ေနၿပီ😂
ဒီညတင္ေပးရမလား...
မနက္ျဖန္တင္ေပးရမလား....
ရွင္တို႔ ဖတ္ဖို႔မအားေသးဘူးဆိုရင္လည္း
မနက္ျဖန္မွတင္ေပးပါ့မယ္😌
အဆင္ေျပတယ္ဆို ၉ ၃၀ၾကရင္
တင္ေပးမယ္😁
❤️
"စစ္ေကြၽးကိုေန႔လည္က်ရင္ ရံုးကို
ထမက္းခ်ိဳင့္လာပို႔ဖို႔ေျပာေပးအံုးေနာ္
က်န္႔ေကာ... "
အက်ီ ၤလက္ကၾကယ္သီးကိုဟန္ပါပါတပ္ရင္း
Necktieခ်ည္ေပးေနသည့္က်န္႔ေကာမ်က္နွာေလးကို
ၾကည့္ကာေျပာလိုက္ေတာ့ က်န္႔ေကာကသူ႔ရင္ဘတ္ကို
ထုရင္း
"ရံုးသြားၿပီး အလုပ္ေလးဘာေလးလဲ
လုပ္အံုးေနာ္...ေအာင္သြယ္ေတာ္ခ်ည္း
လုပ္ေနလို႔ အဆင္မေျပဘူး.."
က်န္႔ေကာခါးသိမ္းသိမ္ေလးကိုတစ္ခ်က္
ဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္ေသးေသးေလးက
ရိေပၚရင္ခြင္နဲ႔ကြက္တိ။
နဖူးေပၚ အနမ္းေလးေခြၽကာ ဆံစေလးေတြကို
ဖြေပးေတာ့က်န္႔ေကာက ပံုပ်က္သြားတ့ဲ
ဆံပင္ေလးကို ျပန္ျပင္ရင္း မ်က္ေစာင္းထိုးသည္။
"ဆံပင္ပံုပ်က္ကုန္ၿပီ..."
"ပဲကိုမ်ားတယ္..."
"မင္းေၾကာင့္ေလ..."
"ဟင္...ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ့ေၾကာင့္လဲ"
"မင္းယူထားတာ ေယာက်ၤားေလးတစ္ေယာက္။
ၿပီးေတာ့ အသက္က ၆နွစ္ပိုႀကီးေသးတယ္။
အလုပ္ကိုင္ကလည္း မင္းေလာက္၀င္ေငြ
မရိွဘူး...ၿပီးေတာ့......."
ခဏစကားရပ္သြားတ့ဲက်န္႔ေကာက သူကို
မ်က္လံုးေလး၀င့္ၾကည့္ကာ
"မင္းလိုခ်င္တ့ဲ အိမ္ေထာင္ေရးေလးကိုလည္းငါ.."
"ေတာ္လိုက္ေတာ့...ကြၽန္ေတာ္ လိုခ်င္တယ္လို႔
တစ္ခါမွမေျပာခ့ဲဘူးေနာ္...၆နွစ္ပိုႀကီးလို႔လည္း
အားမငယ္နဲ႔..ကြၽန္ေတာ့မ်က္လံုးထဲမွာက်န္႔ေကာကလြဲၿပီး
ဘယ္သူမွမတိုးဘူး...ေဟာဒီက အဖိုးျကီးေပါက္စေလးကိုပဲ
ခ်စ္မ၀ျဖစ္ေနရတာ..."
ပါးေလးနွစ္ဖက္ကို ဖိညႇစ္ရင္းေျပာေတာ့
က်န္႔ေကာက မ်က္ရည္စေလးေတြနဲ႔
ရယ္ျပသည္။
တကယ့္ကို လွပတ့ဲအခိုက္တန္႔ေလး။
ၿပံဳးလိုက္တ့ဲ ကာလေလးတစ္ခုက
သူ႔နွလံုးသားေတြ ပရမ္းပတာျဖစ္ေအာင္
ျပဳစားနိုင္လြန္းတယ္။
ခ်ယ္ရီေရာင္နႈတ္ခမ္းပါးေလးကိုထိကပ္ရင္း
ပါးေလးနွစ္ဖက္ကိုေမႊးၾကဴကာ
က်န္႔ေကာလက္ေသးေသးေလးကို
ဆုပ္ကိုင္ရင္း
"မနက္စာစားရေအာင္..."
🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ရိေပၚေကာက ေန႔လည္စာကို
လာပို႔ဖို႔ေျပာလို႔ စစ္ေကြၽး ရံုးကိုTaxi
ျဖင့္ေရာက္လာရသ ည္။
ေနပူျပင္ႀကီးထဲလာရသည္မို႔
လူကႏြမ္းလ်ေနၿပီ။
"ဟိုေလ...CEOရံုးခန္းေလး..."
Respectionက ေကာင္မေလးေတြၫႊန္တ႔ဲ
အတိုင္းေလ်ွာက္လာခ့ဲလိုက္ေတာ့
ေထာင့္ခ်ိဴးတစ္ခုမွာ လာတစ္ေယာက္နဲ႔၀င္တိုက္မိၿပီး
စာ႐ြက္စာတမ္းေတြအကုန္ လြင့္စင္ကုန္သည္။
"ေတာင္းပန္!!!!က်င္း...ရိီ"
သူ႔ကိုေတြ႕ေတာ့က်င္းရီက စာ႐ြက္ေတြ
အျမန္ေကာက္သိမ္းက ထေျပးသည္။
မေနနိုင္သည္ကကိုယ္ရယ္သာ။
လက္တစ္ဖက္ကိုရူးမိုက္စြာလွမ္းဆြဲမိ်တာ့
ခါခ်ခံလိုက္ရသည္။
ေျပာေတာ့ ငါကထားခ့ဲတာပါဆို။
"က်င္းရီ!!"
"ငါနဲ႔မသိသလို မပတ္သတ္သလိုေနေပး..
ငါမင္းကိုမသိဘူး...."
ထြက္သြားတ့ဲ ခ်စ္ရသူရဲ႕ေက်ာျပင္က
ေအးစက္စက္။
တကယ္ပဲ ေမ့နိုင္သြားၿပီလား ခ်စ္ရသူ။
"ေနမေကာင္းဘူးလား...မိႈင္လိုက္တာ"
"မဟုတ္ပါဘူး...ေကာစားၿပီးၿပီလား..
ကြၽန္ေတာ္ ခ်ိဳင့္ျပန္ယူသြားမလို႔"
"အင္း...၀ၿပီ...မင္းလည္းအိမ္မွာပ်င္းမွာပဲ"
"မပ်င္းပါဘူး...ပ်င္းရင္ က်န္႔ေကာဆီ
သြားလည္တယ္...ဆိုင္လည္းကူေပးရင္း.."
"အင္း...ဂရုစိုက္ျပန္ေနာ္..."
ခ်ိဳင့္ေတြအကုန္ျပန္သိမ္းၿပီး
စစ္ေကြၽးက ျပန္ရန္မတ္တပ္ထလိုက္ေတာ့
၀င္လာတ့ဲက်င္းရီေၾကာင့္ ခဏ
ရပ္ေနေသးသည္။
က်င္းရီကေတာ့ ဂရုမစိုက္စြာ ရိေပၚကို
စာ႐ြက္စာတမ္းေတြတင္ျပတုန္း။
"ဒီစာရင္းေတြကို ထားခ့ဲအံုး...တစ္ခုကူညၤီပါလား
က်င္းရီ...ငါ့ညီေနမေကာင္းလို႔
ငါ့ကားနဲ႔အိမ္ထိလိုက္ပို႔ေပးပါလား..."
"ကြၽန္ေတာ္ကလား..."
ရိေပၚေခင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ က်င္းရီက
သက္ျပင္းခ်ကာ စစ္ေကြၽးကို
လွမ္းၾကည္သည္။
CEOရဲ႕ ညီပဲ..
သူ႔ျငင္းပိုင္ခြင့္မရိွဘူးေလ...
"ေနမေကာင္းဘူးဆို...ေဆးေသာက္လား"
လမ္းကိုသာအာရံုစိုက္ရင္း သူ႔ကိုမၾကည့္ပဲ
ေမးတ့ဲခ်စ္ရသူရဲ႕ စိတ္ပူတ႔ဲစကားေလးေၾကာင့္
စစ္ေကြၽးၿပံဳးမိသည္။
"ငါေနမေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး .
ဒီတိုင္းေနပူရင္ပင္ပန္းတတ္တာ
မင္းလည္းသိတာပဲ..."
အေနွာင့္မလြတ္..အသြားမလြတ္ထြက္သြားတဲ
စကားေၾကာင့္ သူတို႔အတိတ္ကို
ျပန္တူးဆြမိသလို ျဖစ္တာမို႔
နွစ္ဦးသားၿငိမ္သက္သြားရသည္။
အရိပ္ေကာင္းတ့ဲသစ္ပင္ႀကီးေအာက္
သူတို႔ကားေလးဟာ ထိုးရပ္သြားၿပီး
နွစ္ေယာက္လံုး အာေစးမိေနသည္ေလ။
"က်င္း...."
လွည့္ကာတစ္ခုခုေျပာရန္ျပင္လိုက္စဥ္
သိမ္းပိုက္ခံလိုက္ရတ႕ဲသူ႔နႈတ္ခမ္းတစ္စံု။
ဒီအနမ္းေတြနဲ႔ေ၀းကြာခ့ဲတာ
ကာလတစ္ခုၾကာၿပိမို႔ သူလိုလိုလားလား
လက္ခံမိသည္။
အတန္ၾကာ နမ္းရိူက္ၿပီး နွစ္ဦးသား
အသက္ရူက်ပ္လာခါမွ အလြတ္ေပးေသာ
က်င္းရီက စစ္ေကြၽး ရဲ႕မ်က္လံုးမ်ားကို
ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ
"မင္းက မူးယစ္ေဆးပဲ စစ္ေကြၽး။
ငါဘယ္လို ေရွာင္ေျပးေျပး မလြတ္ဘူး..."
"ငါ...ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္...."
"အရူးေလး....သိပ္ကို ပါရမီအခံေကာင္းတယ္ေပါ့။
Dramaေတြသိပ္ခ်ိဴးေကာင္းတာ
ဒီလူ နွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ခံစားလိုက္ရတာဆိုတာ။"
သူဘာမွလိုက္မမီွေတာ့ဘဲ
က်င္းရီကိုသာေငးေနမိေတာ့ က်င္းရီက
စစ္ေကြၽးကိုယ္ေလးကိုတင္းေနေအာင္
ဆြဲဖက္ရင္း
"CEOေျပာျပလို႔ငါအကုန္သိၿပီးၿပီ။
ဒါေပမ့ဲ ငါမင္းကို ေနာက္ထပ္နာက်င္မွာေၾကာက္လို႔
ပတ္ေျပးေနခ႔ဲတာ....ေတာင္းပန္ပါတယ္စစ္ေကြၽး..
ငါ ....မရိုင္းခ့ဲသင့္ဘူး...."
"ဟင့္အင္း...ငါခ်စ္တာက အရိုင္းစိုင္းေလးကို
ခ်စ္တာမို႔ ငါအဆင္ေျပတယ္။
ငါ့ကိုခ်စ္ေနခ႔ဲေပးလို႔ေက်းဇူးပါ..."
နဖူးလံုးလံုးေလးေပၚအနမ္းေခြၽရင္း
ခ်ယ္ရီေရာင္နႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကိုပါ
ထိကပ္ေပးလိုက္ေတာ့.....
သူတို႔လည္း မုန္တိုင္းကင္းတ့ဲ
ေနရာမွာပဲေပ်ာ္ခ်င္ပါတယ္....
🍑🍑🍑🍑🍑🍑
"မဂၤလာပါ....ဘာမ်ားသံုးေဆာင္
မလဲရွင့္...."
Waitressေကာင္မေလးက
ဆိုင္ထဲ၀င္လာတ့ဲ အမ်ိဴးသမီးကို
နႈတ္ဆက္ေပမ့ဲ အမ်ိဴးသမီးကေတာ့
သူမရဲ႕ Sunglassesကိုဟန္ပါပါခြၽတ္ကာ
Counterကိုလွမ္းၾကည့္သည္။
"ဒီဆိုင္ပိုင္ရွင္နဲ႔ေတြ႕ခ်င္လို႔"
"ဟုတ္...ခဏေလးပါေနာ္.."
သူမကေခ်ာင္က်က် စားပြဲတစ္ခုမွာ
ေျခခ်ိတ္ထိုင္ရင္း ပတ္၀န္းက်င္ကို
စူးစမ္းသလိုၾကည့္ေနသည္။
" ဟို...ကြၽန္ေတာ႔ကိုေတြ႕ခ်င္တာက"
ေရွ႕ေရာက္လာတ့ဲ ေကာင္ေလးကို
အထက္ေအာက္စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီၾကည့္ရင္း
မတ္တပ္ရပ္ကာလက္တစ္ဖက္ကမ္းေပးလိုက္သည္။
ေကာင္ေလးက ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ေလး
ျပန္ၾကည့္ေနရာက ျပန္လက္ဆြဲနႈတ္ဆက္ေနရင္း
"စိတ္မရိွပါနဲ႔ေနာ္...ေတြ႕ဖူးသလိုဆိုေပမ့ဲ
မမွတ္မိဘူးရယ္...."
"အင္း....တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြက
မေမ့ေကာင္းဘူးေလကြာ.. .
အၿမဲတမ္းစိတ္ထဲမွာေတးၿပီး တနံု႔နံု႔ ခံစားရတယ္..."
ေရွာင္က်န္႔က ေလသံစိမ္းစိမ္းနဲ႔
သူမကို ခံစစ္အေနထားနဲ႔ျပန္ၾကည့္ေပးလိုက္ေတာ့
သူမက ရယ္ဟဟရယ္ကာ
နာမည္တစ္ခုကိုမိတ္ဆက္လိုက္သည္။
"တို႔နာမည္ ပိုက္ေ၀...!"
ငါက အေၾကာက္ႀကီးတယ္ခ်စ္သူ....
အၿမဲတမ္းအတြက္ မင္းရင္ခြင္ကို ငါ့အတြက္
ငွားေပး....
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
စစ္စစ္ေနာက္တစ္ေကာင္ပါေနာ္😂
ပိုက္ေ၀ကို မေမ့ေနၾကပါနဲ႔....
အေရွ႕မွာပါတယ္ ျပန္ဖတ္😒
တင်ပေးရတော့မလား😂
မရတော့ဘူး တင်ပေးချင်နေပြီ😂
ဒီညတင်ပေးရမလား...
မနက်ဖြန်တင်ပေးရမလား....
ရှင်တို့ ဖတ်ဖို့မအားသေးဘူးဆိုရင်လည်း
မနက်ဖြန်မှတင်ပေးပါ့မယ်😌
အဆင်ပြေတယ်ဆို ၉ ၃၀ကြရင်
တင်ပေးမယ်😁
❤️
"စစ်ကျွေးကိုနေ့လည်ကျရင် ရုံးကို
ထမက်းချိုင့်လာပို့ဖို့ပြောပေးအုံးနော်
ကျန့်ကော... "
အကျီ င်္လက်ကကြယ်သီးကိုဟန်ပါပါတပ်ရင်း
Necktieချည်ပေးနေသည့်ကျန့်ကောမျက်နှာလေးကို
ကြည့်ကာပြောလိုက်တော့ ကျန့်ကောကသူ့ရင်ဘတ်ကို
ထုရင်း
"ရုံးသွားပြီး အလုပ်လေးဘာလေးလဲ
လုပ်အုံးနော်...အောင်သွယ်တော်ချည်း
လုပ်နေလို့ အဆင်မပြေဘူး.."
ကျန့်ကောခါးသိမ်းသိမ်လေးကိုတစ်ချက်
ဆွဲဖက်လိုက်တော့ ကိုယ်သေးသေးလေးက
ရိပေါ်ရင်ခွင်နဲ့ကွက်တိ။
နဖူးပေါ် အနမ်းလေးချွေကာ ဆံစလေးတွေကို
ဖွပေးတော့ကျန့်ကောက ပုံပျက်သွားတဲ့
ဆံပင်လေးကို ပြန်ပြင်ရင်း မျက်စောင်းထိုးသည်။
"ဆံပင်ပုံပျက်ကုန်ပြီ..."
"ပဲကိုများတယ်..."
"မင်းကြောင့်လေ..."
"ဟင်...ဘာလို့ကျွန်တော့ကြောင့်လဲ"
"မင်းယူထားတာ ယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်။
ပြီးတော့ အသက်က ၆နှစ်ပိုကြီးသေးတယ်။
အလုပ်ကိုင်ကလည်း မင်းလောက်ဝင်ငွေ
မရှိဘူး...ပြီးတော့......."
ခဏစကားရပ်သွားတဲ့ကျန့်ကောက သူကို
မျက်လုံးလေးဝင့်ကြည့်ကာ
"မင်းလိုချင်တဲ့ အိမ်ထောင်ရေးလေးကိုလည်းငါ.."
"တော်လိုက်တော့...ကျွန်တော် လိုချင်တယ်လို့
တစ်ခါမှမပြောခဲ့ဘူးနော်...၆နှစ်ပိုကြီးလို့လည်း
အားမငယ်နဲ့..ကျွန်တော့မျက်လုံးထဲမှာကျန့်ကောကလွဲပြီး
ဘယ်သူမှမတိုးဘူး...ဟောဒီက အဖိုးကြီးပေါက်စလေးကိုပဲ
ချစ်မ၀ဖြစ်နေရတာ..."
ပါးလေးနှစ်ဖက်ကို ဖိညှစ်ရင်းပြောတော့
ကျန့်ကောက မျက်ရည်စလေးတွေနဲ့
ရယ်ပြသည်။
တကယ့်ကို လှပတဲ့အခိုက်တန့်လေး။
ပြုံးလိုက်တဲ့ ကာလလေးတစ်ခုက
သူ့နှလုံးသားတွေ ပရမ်းပတာဖြစ်အောင်
ပြုစားနိုင်လွန်းတယ်။
ချယ်ရီရောင်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကိုထိကပ်ရင်း
ပါးလေးနှစ်ဖက်ကိုမွှေးကြူကာ
ကျန့်ကောလက်သေးသေးလေးကို
ဆုပ်ကိုင်ရင်း
"မနက်စာစားရအောင်..."
🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ရိပေါ်ကောက နေ့လည်စာကို
လာပို့ဖို့ပြောလို့ စစ်ကျွေး ရုံးကိုTaxi
ဖြင့်ရောက်လာရသ ည်။
နေပူပြင်ကြီးထဲလာရသည်မို့
လူကနွမ်းလျနေပြီ။
"ဟိုလေ...CEOရုံးခန်းလေး..."
Respectionက ကောင်မလေးတွေညွှန်တဲ့
အတိုင်းလျှောက်လာခဲ့လိုက်တော့
ထောင့်ချိူးတစ်ခုမှာ လာတစ်ယောက်နဲ့ဝင်တိုက်မိပြီး
စာရွက်စာတမ်းတွေအကုန် လွင့်စင်ကုန်သည်။
"တောင်းပန်!!!!ကျင်း...ရီ"
သူ့ကိုတွေ့တော့ကျင်းရီက စာရွက်တွေ
အမြန်ကောက်သိမ်းက ထပြေးသည်။
မနေနိုင်သည်ကကိုယ်ရယ်သာ။
လက်တစ်ဖက်ကိုရူးမိုက်စွာလှမ်းဆွဲမျိတာ့
ခါချခံလိုက်ရသည်။
ပြောတော့ ငါကထားခဲ့တာပါဆို။
"ကျင်းရီ!!"
"ငါနဲ့မသိသလို မပတ်သတ်သလိုနေပေး..
ငါမင်းကိုမသိဘူး...."
ထွက်သွားတဲ့ ချစ်ရသူရဲ့ကျောပြင်က
အေးစက်စက်။
တကယ်ပဲ မေ့နိုင်သွားပြီလား ချစ်ရသူ။
"နေမကောင်းဘူးလား...မှိုင်လိုက်တာ"
"မဟုတ်ပါဘူး...ကောစားပြီးပြီလား..
ကျွန်တော် ချိုင့်ပြန်ယူသွားမလို့"
"အင်း...၀ပြီ...မင်းလည်းအိမ်မှာပျင်းမှာပဲ"
"မပျင်းပါဘူး...ပျင်းရင် ကျန့်ကောဆီ
သွားလည်တယ်...ဆိုင်လည်းကူပေးရင်း.."
"အင်း...ဂရုစိုက်ပြန်နော်..."
ချိုင့်တွေအကုန်ပြန်သိမ်းပြီး
စစ်ကျွေးက ပြန်ရန်မတ်တပ်ထလိုက်တော့
၀င်လာတဲ့ကျင်းရီကြောင့် ခဏ
ရပ်နေသေးသည်။
ကျင်းရီကတော့ ဂရုမစိုက်စွာ ရိပေါ်ကို
စာရွက်စာတမ်းတွေတင်ပြတုန်း။
"ဒီစာရင်းတွေကို ထားခဲ့အုံး...တစ်ခုကူင်္ညီပါလား
ကျင်းရီ...ငါ့ညီနေမကောင်းလို့
ငါ့ကားနဲ့အိမ်ထိလိုက်ပို့ပေးပါလား..."
"ကျွန်တော်ကလား..."
ရိပေါ်ခေင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ ကျင်းရီက
သက်ပြင်းချကာ စစ်ကျွေးကို
လှမ်းကြည်သည်။
CEOရဲ့ ညီပဲ..
သူ့ငြင်းပိုင်ခွင့်မရှိဘူးလေ...
"နေမကောင်းဘူးဆို...ဆေးသောက်လား"
လမ်းကိုသာအာရုံစိုက်ရင်း သူ့ကိုမကြည့်ပဲ
မေးတဲ့ချစ်ရသူရဲ့ စိတ်ပူတဲ့စကားလေးကြောင့်
စစ်ကျွေးပြုံးမိသည်။
"ငါနေမကောင်းတာမဟုတ်ဘူး .
ဒီတိုင်းနေပူရင်ပင်ပန်းတတ်တာ
မင်းလည်းသိတာပဲ..."
အနှောင့်မလွတ်..အသွားမလွတ်ထွက်သွားတဲ
စကားကြောင့် သူတို့အတိတ်ကို
ပြန်တူးဆွမိသလို ဖြစ်တာမို့
နှစ်ဦးသားငြိမ်သက်သွားရသည်။
အရိပ်ကောင်းတဲ့သစ်ပင်ကြီးအောက်
သူတို့ကားလေးဟာ ထိုးရပ်သွားပြီး
နှစ်ယောက်လုံး အာစေးမိနေသည်လေ။
"ကျင်း...."
လှည့်ကာတစ်ခုခုပြောရန်ပြင်လိုက်စဉ်
သိမ်းပိုက်ခံလိုက်ရတဲ့သူ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ။
ဒီအနမ်းတွေနဲ့ဝေးကွာခဲ့တာ
ကာလတစ်ခုကြာပြိမို့ သူလိုလိုလားလား
လက်ခံမိသည်။
အတန်ကြာ နမ်းရိူက်ပြီး နှစ်ဦးသား
အသက်ရူကျပ်လာခါမှ အလွတ်ပေးသော
ကျင်းရီက စစ်ကျွေး ရဲ့မျက်လုံးများကို
စေ့စေ့ကြည့်ကာ
"မင်းက မူးယစ်ဆေးပဲ စစ်ကျွေး။
ငါဘယ်လို ရှောင်ပြေးပြေး မလွတ်ဘူး..."
"ငါ...ငါ့ကိုခွင့်လွှတ်...."
"အရူးလေး....သိပ်ကို ပါရမီအခံကောင်းတယ်ပေါ့။
Dramaတွေသိပ်ချိူးကောင်းတာ
ဒီလူ နှစ်နဲ့ချီပြီး ခံစားလိုက်ရတာဆိုတာ။"
သူဘာမှလိုက်မမှီတော့ဘဲ
ကျင်းရီကိုသာငေးနေမိတော့ ကျင်းရီက
စစ်ကျွေးကိုယ်လေးကိုတင်းနေအောင်
ဆွဲဖက်ရင်း
"CEOပြောပြလို့ငါအကုန်သိပြီးပြီ။
ဒါပေမဲ့ ငါမင်းကို နောက်ထပ်နာကျင်မှာကြောက်လို့
ပတ်ပြေးနေခဲ့တာ....တောင်းပန်ပါတယ်စစ်ကျွေး..
ငါ ....မရိုင်းခဲ့သင့်ဘူး...."
"ဟင့်အင်း...ငါချစ်တာက အရိုင်းစိုင်းလေးကို
ချစ်တာမို့ ငါအဆင်ပြေတယ်။
ငါ့ကိုချစ်နေခဲ့ပေးလို့ကျေးဇူးပါ..."
နဖူးလုံးလုံးလေးပေါ်အနမ်းချွေရင်း
ချယ်ရီရောင်နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကိုပါ
ထိကပ်ပေးလိုက်တော့.....
သူတို့လည်း မုန်တိုင်းကင်းတဲ့
နေရာမှာပဲပျော်ချင်ပါတယ်....
🍑🍑🍑🍑🍑🍑
"မင်္ဂလာပါ....ဘာများသုံးဆောင်
မလဲရှင့်...."
Waitressျကာင်မလေးက
ဆိုင်ထဲဝင်လာတဲ့ အမျိူးသမီးကို
နှုတ်ဆက်ပေမဲ့ အမျိူးသမီးကတော့
သူမရဲ့ Sunglassesကိုဟန်ပါပါချွတ်ကာ
Counterကိုလှမ်းကြည့်သည်။
"ဒီဆိုင်ပိုင်ရှင်နဲ့တွေ့ချင်လို့"
"ဟုတ်...ခဏလေးပါနော်.."
သူမကချောင်ကျကျ စားပွဲတစ်ခုမှာ
ခြေချိတ်ထိုင်ရင်း ပတ်ဝန်းကျင်ကို
စူးစမ်းသလိုကြည့်နေသည်။
" ဟို...ကျွန်တော့ကိုတွေ့ချင်တာက"
ရှေ့ရောက်လာတဲ့ ကောင်လေးကို
အထက်အောက်စုန်ချီဆန်ချီကြည့်ရင်း
မတ်တပ်ရပ်ကာလက်တစ်ဖက်ကမ်းပေးလိုက်သည်။
ကောင်လေးက ပြူးကြောင်ကြောင်လေး
ပြန်ကြည့်နေရာက ပြန်လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်နေရင်း
"စိတ်မရှိပါနဲ့နော်...တွေ့ဖူးသလိုဆိုပေမဲ့
မမှတ်မိဘူးရယ်...."
"အင်း....တစ်ချို့အရာတွေက
မမေ့ကောင်းဘူးလေကွာ.. .
အမြဲတမ်းစိတ်ထဲမှာတေးပြီး တနုံ့နုံ့ ခံစားရတယ်..."
ရှောင်ကျန့်က လေသံစိမ်းစိမ်းနဲ့
သူမကို ခံစစ်အနေထားနဲ့ပြန်ကြည့်ပေးလိုက်တော့
သူမက ရယ်ဟဟရယ်ကာ
နာမည်တစ်ခုကိုမိတ်ဆက်လိုက်သည်။
"တို့နာမည် ပိုက်ဝေ...!"
ငါက အကြောက်ကြီးတယ်ချစ်သူ....
အမြဲတမ်းအတွက် မင်းရင်ခွင်ကို ငါ့အတွက်
ငှားပေး....
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
စစ်စစ်နောက်တစ်ကောင်ပါနော်😂
ပိုက်ဝေကို မမေ့နေကြပါနဲ့....
အရှေ့မှာပါတယ် ပြန်ဖတ်😒
Advertisement
- In Serial19 Chapters
Sod's Law (Dropped)
This fiction has been dropped, you're more than welcome to read it anyway (there is sort of an ending). But you have been warned... Sod's law is a more extreme version of Murphy's law. While Murphy's law says that anything that can go wrong, will go wrong (eventually), Sod's law requires that it always goes wrong with the worst possible outcome. For example, concepts such as "bad fortune will be tailored to the individual" and "good fortune will occur in spite of the individual's actions" are sometimes given as examples of Sod's law in action. This would broaden Sod's law to a general sense of being "mocked by fate". In these aspects it is similar to some definitions of irony, particularly the irony of fate. - Definitions of Sod's Law on Wikipedia. The protagonist, as many before them, and many who followed, thought they were just entering a VRMMORPG (Virtual Reality Massively Multiplayer Online Role-Playing-Game). Unbeknownst to them however, was a short paragraph in the Terms & Conditions, that, upon agreement, would actually transport them to a fantasy world, loosely based on the game they thought they were entering. - Something anyone could be forgiven for, no-one reads them after all. In this new world, they discover that people are born with “Traits”, a System recognised, ability, skill, or talent, that they are born with. Sod's Law was not a trait they, or anyone else for that matter, would want. Pure madness follows. Yup, this is about a character transferred to a fantasy game-world with the worst luck imaginable. This is my first fiction so I apologise for any grammar and spelling mistakes that may be made. Hopefully it is readable, and if so please tell me! But if it's not, also tell me, but in a constructive way if at all possible? Due to the nature of the “Trait” the story will be dark in places, with plenty of gore and profanity, hence the tags. There may also be scenes of a sexual nature, but nothing full on – sorry guys but you'll have to go elsewhere for that.
8 114 - In Serial6 Chapters
最も強い -- ( Strongest in existence ~)
First of all this is a story that I´m writing casually in my free time so i think for the first few chapters dont expect regular updates.. This will be a story where the comment squad has a heavy influence on the story because I would find it funny to try and mix some things in that you guys suggest me in the comments :)Anyway now to the synopsis : This is a story about a boy named James Anderson.James died because he was struck by lightning while he was walking down the street on a rainy evening... After he thought everything was over he heard a voice asking him for a wish and for one wish only.. He knew his answer as soon as the question was asked because he fought for his whole life despite being only 19 years old.. He always has had a rough time because his family was poor and they needed to fight for every bit of money they could get.. he got in fights a lot.. so his wish was a simple one that would change everything.. " I wish to have the potentiell to become the strongest being in all existence so that i dont have to fight anymore ! " I dont really know where this story will go but i have a few ideas in mind, as alredy mentioned before, i write this on a whim and hopefully " together " with the readers...I hope you enjoy the story ~~~ PS: Cover found on Google, i own no rights on that one.
8 204 - In Serial41 Chapters
Can Hurt Heal
LaNyiah 20 about to be 21 aka Nae, Just wanted her life back to normal. Well it was never normal once she hit her freshman year of college. Major pieces of her were already broken and then a part of herself was shattered and stolen along with the murder of her parents. She has a sister 19 about to be 20 that is all she has left. She shuts everyone else out but what happens when a gorgeous chocolate man tries to break her shell. Will the truths that come forth hurt her worse or help her heal.Tynia is 18 about to turn 19 and she has insecurities but will she face them or let them consume her and kill her will for life and love. She hides it well as she's lively and a social butterfly. She has an older sister whom is quiet and shut off but she notices it only happened once she went to college. Nia wants love but will her insecurities stop her or will she step out of her comfort zone. Her parents were murdered and it almost silently killed her but her sister was her life line that kept her pushing. Will she also heal?The only way to know the answers to those questions is to dive right in the story. . .
8 219 - In Serial10 Chapters
Worth It
Marinette has finally had enough of her class. Things would only get worse as the days went by. When her best friend comes up with a suggestion, will she take it?Of course she will! and Hopefully, it's worth it.
8 120 - In Serial59 Chapters
Myths & Rejections
Harper has been bullied, insulted, and abused by all the other wolves at school, she's been the punching bag, and the main target of the queen bee for years. She's been broken so long that she's lost hope, she knows she will be rejected on her 18th birthday, she's been preparing for years. What she wasn't expecting was for her mate to be future Alpha Reese Crawford, and she didn't expect him to do it in front of the whole school.To escape the humiliation and abuse Harper packed her bags to leave the pack forever. Then she receive a text from her best friend telling her, she too had been rejected, just moments after Harper by Alpha Reese's best friend Adam. Celie asked Harper to take her out of there, because she knew Harper already had a plan.Together they traveled to the other side of the country, lone wolves, out to find a better life for themselves. They worked hard. Drawing on her stunning intellect Harper went to medical school, graduating at the top of her class. Celie tapped into the extraordinary talent within her to become a successful and sought-after artist. Seven years have passed, Harper has moved on with a successful medical practice and a handsome loving husband. But Harper has a secret, a secret about a myth that turned out to be real. But out of the blue one day, Harper and Celie's rejectors come back into their lives, and soon after they all find themselves caught up in a conflict none of them could ever have imagined. Creatures of myths and legend come to life, ancient prophecies are revealed, battles are fought, lives are lost, and hearts are broken.This is a tale of bravery, strength, love, loss, and hope. Of new beginnings, tragic endings, and it's only the beginning...This book has been copyrighted and is NOT published on any other site or app. I do not give permission for this book to be published on any site other than Wattsapp.
8 134 - In Serial19 Chapters
How to write a book
My method will help you with everything you'll need in order to write a book or a story. The beautiful new cover is by shining-diamonds! CONTENTS Why this method was created How this method was created Inspiration Creating conflict The pitch Inventing characters Mapping your world Making a story overview Writing a catchy beginning Working on one chapter at a time Descriptions Writer's block Coming up with a title Finishing the first draft Revision Common mistakes Little writing assignments This book used to be called writing a book in eight steps, but I've revised it and made it better.
8 122
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
