《Yibo's Baby{Completed}》Part 24
Advertisement
တစ္ေနကုန္ ၀တ္စံုေတြေ႐ြး...ေလ်ွာက္လည္ၿပီးေတာ့
ရိေပၚရဲ႕က်န္႔ေကာေလးက ကားေပၚမွာ
ေျခပစ္လက္ပစ္အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။
ေဘးနားက ခ်စ္ရသူကိုၾကည့္ၿပီး
ၿပံဳးမိတာလည္းအခါခါ။
အိမ္ျပန္မပို႔ခ်င္ေသးတာေၾကာင့္ သစ္ပင္ရိပ္ေလးမွာ
ကားကိုရပ္ရင္း က်န္႔ေကာကိုသာ
တစ္စိမ့္စိမ့္ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္။
ဘယ္ေတာ့မွၾကည့္မ၀တ့ဲပန္းခ်ီကားေလးလို
့က်န္႔ေကာက ၾကည့္တိုင္း
ရိေပၚအတြက္ ရူမ၀ေလး။
အိပ္ေနတာေတာင္ပြစိ ပြစိနဲ႔ နႈတ္ခမ္းရဲေလးက
ဘာဆိုးေဆးမွမကူဘဲ ပကတိလွလို႔။
Skin careထားလို႔ မ်က္နွာေလးက
အရင္ကထက္ ႏူးည့ံေနလိမ့္မည္။
အေတြးနဲ႔က်န္႔ေကာ ပါးေဖာင္းေလးေပၚ
လက္ညိဳးေလးဖိတင္မိေတာ့ နစ္၀င္သြားလိုက္တာ
ပိုးသားေလးလို။
သေဘာတက်ရယ္ရင္း နွာေခါင္းေလးေတြ
မ်က္လံုးေလးေတြကိုပါ လိုက္ထိၾကည့္မိသည္။
အၿမဲတစ္ေစ သိမ္းပိုက္ခံေနရတ႕ဲ နႈတ္ခမ္းဖူးေလးေပၚ
လက္ညိဳးေလး အိက်သြားခ်ိန္မွာေတာ့ ရိေပၚတို႔
သမၼာဓိမ့ဲေလၿပီ။
နႈတ္ခမ္းနွစ္ခုဖိကပ္ထားမိေတာ့
ႏူးည့ံမႈအရသာကအတိုင္းသား။
အဆိုးေလးဆီက စေတာ္ဘယ္ရီအန႔ံေလးနဲ႔
သူ႔ရင္ေတြတလွပ္လွပ္။
"အြန္း...."
အသက္ရူက်ပ္သြားတ့ဲကေလးေလးက
နည္းနည္းလူးလြန္႔လာေတာ့
သူ႔နႈတ္ခမ္းၾကားထဲက က်န္႔ေကာနႈတ္ခမ္းေလး
လြတ္ထြက္သြားမွာစိုးတာေၾကာင့္
လက္နွစ္ဖက္နဲ႔ ထိန္းၿပီး အနမ္းေတြ
နယ္ခ်ဲ့မိသည္။
ျပန္တံု႔ျပန္လာတ့ဲက်န္႔ေကာရဲ႕
အနမ္းေတြၾကား လူတစ္ကိုယ္လံုး
ပူပူေလာင္ေလာင္။
ေရွ႕ဆက္ရင္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ
ကိုယ္သာသိသည္မို႔ က်န္႔ေကာနဖူးေလးကို
နမ္းရင္း
"ရပ္လိုက္ရေအာင္....ကြၽန္ေတာ့စိတ္
ကြၽန္ေတာ္သိတယ္"
ေလွာင္သလိုေျပာင္သလိုနဲ႔
က်န္႔ေကာက သူ႔ ကေလးကို
ေဘာင္းဘီေပၚကလာအုပ္ကိုင္သည္။
ၿပီးမွအလန္႔တၾကား လက္ကိုရုတ္ရင္း
"သြား....သြားၾကမယ္ေလ"
သူလည္းရုတ္တရက္မို႔ ဘာမွမေျပာနိုင္။
သူ႔က်န္႔ေကာေလးက ေႁမြဆိုးေလးကို
လာအထင္ေသးတာကိုး။
ရိေပၚစေနတယ္အထင္နဲ႔စလိုက္ၿပီးမွ
အခု သူေလးလန္႔ေနရွာသည္မို႔
ရိေပၚ အသံႀကိတ္ရယ္မိသည္။
စိတ္ရိွလက္ရိွသာဆို ဒီယုန္ေလး
တစ္စစစီျဖစ္တာၾကာေပါ့။
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ေတာက္ေလ်ွာက္ျမည္ေနတ႔ဲ Ph
သံေၾကာင့္ သူစိုေနတ႔ဲေခါင္းကိုေရ၀တ္သုတ္ၿပီး
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခၚေနတာက
ေရွာင္ရမ္း...
"ဘာေျပာမလို႔လဲ..."
"Master Cafeကိုလာခ့ဲ..."
Phခ်သြားတ့ဲသူမေၾကာင့္ သက္ျပင္းခ်မိသည္။
အက်ီ ၤ၀တ္စားလဲၿပီး သူမဆီထြက္လာခ့ဲေတာ့
သူမကေစာေရာက္နွင့္ေနၿပီ။
"ဘာကိစၥလဲ..."
"တစ္ကိုယ္ေကာင္းမဆန္နဲ႔ရိေပၚ...နင္နဲ႔
ေရွာင္က်န္႔သတင္းက ဒီေလာက္Hotျဖစ္ေနတာ။
နင္ေျဖရွင္းဖို႔ႀကိဳးစားပါအံုးလား။
ငါ့ကိုထုတ္ထားတ့ဲေမးခြန္းေတြအတြက္
နင္ဘာလုပ္ေပးမွာလဲ"
သူမေျပာမွ ၾကည့္မိေတာ့
တကယ္ကိုရိေပၚနဲ႔ ယုန္ေလးတို႔အေၾကာင္း
Social မွာ ေခတ္ထေနသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အေၾကာင္းအရာေတြက
ေရွာင္ရမ္းသိကၡာကို ထိထိပါးပါးေရးထားတာေတြ
ရိွေနတာမို႔ ရိေပၚသက္ျပင္းခ်ရင္း
"ေတာင္းပန္ပါတယ္။ငါတကယ္ မသိလိုက္လို႔ ။
ငါေျဖရွင္းေပးမွာပါ..."
"ဒီေလာက္ Hotျဖစ္ေနတာကိုနင္မသိဘူးဆိုေတာ့
ငါ့ကိုလိမ္တာလား.."
ေရွာငိရမ္းက မယံုသလိုေမးလာတာေၾကာင့္
သူသက္ျပင္းသာခ်နိုင္သည္။
တကယ္သူမသိတာပါ။အခုမဂၤလာကိစၥနဲ႔
သူတကယ္ ဒါေတြကို
စိတ္ထဲမရိွခ႔ဲ။
"ငါ့မဂၤလာပြဲအတြက္အလုပ္ရူပ္ေနခ႔ဲလို႔။
ငါတကယ္ေျဖရွင္းေပးမွာမို႔ နင္စိတ္ခ်လိုက္ပါ"
"စိတ္ခ်ရမယ္။နင္သိလား..အခုထိ
ငါတို႔ရဲ႕ နွစ္ဖက္မိဘသေဘာတူ္ထားတ့ဲကိစၥကို
မပယ္္ဖ်က္ရေသးဘူးဆိုတာ..ဒါလည္းနင္ေမ့တာပဲလား"
"အ့ဲကိစၥက ငါတို႔မိဘခ်င္းပဲသေဘာတူထားခ့ဲတာ။
တရား၀င္ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းခ့ဲတာမရိွသလို
ငါ့ဘက္က စကားလြန္က်ဴးခ့ဲတာလည္း
မရိွဘူး။အရာအားလံုး
မင္းပါးစပ္ကခ်ည္းထြက္ေနတ႔ဲ စည္းေဘာင္မ့ဲ
စကားေတြ။အ့ဲေတာ့ ငါေျဖရွင္းေပးသင့္တ့ဲ
ကိစၥရပ္ေလာက္ပဲ ငါေျဖရွင္းမယ္။
က်န္တာနင့္အပိုင္း။"
ေျပာၿပီး ေရွ႕ကCoffeeကိုတစ္ငုံေသာက္ကာ
သူမကို ၾကည့္ရင္း
"ေျပာစရာၿပီးၿပီလား..ငါျပန္ေတာ့မယ္"
"အင္း..ၿပီးၿပီ..!"
ရိေပၚက ေခါင္းကိုၿငိမ့္ျပရင္း ေရွ႕ကCoffeeကို
အကုန္ေမာ့ကာ ဆိုင္ျပင္ထြက္သြားသည္။
ရိေပၚထြက္သြားသည္နွင့္ ေရွာင္ရမ္းတစ္ေယာက္
ခပ္ေရးေရးေလးၿပံဳးရင္း
*ဒီ့ထက္ပိုေျဖရွင္းစရာေတြ နင့္မွာရိွလာမွာပါရိေပၚ*
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
"အားးးးးပူတယ္...."
ကားေပၚမွာလူးလိမ့္ေနတ႔ဲ ရိေပၚကိုၾကည့္ရင္း
သူမ မ့ဲၿပံဳးၿပံဳးကာကားထဲ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။
ကားတံခါးကိုမီွရင္း အက်ီ ၤေတြ ဆြဲၿဖဲေနသည့္ရိေပၚက
ေဆးရိွန္ေၾကာင့္ တစ္ခုခုကိုေတာင္းေတာ့မည္။
သတိလံုး၀မလြတ္ေသးမွန္း ကိုက္ထားတ့ဲ
နႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ မမိွတ္က်ေသးတ့ဲ
မ်က္၀န္းေတြက သက္ေသပင္။
"အ...."
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ တြန္႔လိမ္သြားတ့ဲရိေပၚက
ေရွ႕မွာရိွေနတ႔ဲ ေရွာင္ရမ္းကို မ်က္၀န္းရဲမ်ားနွင့္ၾကည့္ရင္း
"နင္.....နင္ငါ့ကား...ထဲက...
ထြက္သြား..."
"Hk....ဒီအခ်ိန္ပဲေရာက္ေနၿပီ ထြက္သြားစရာလား။
လာပါ...ေပ်ာ္စရာေတြ ဖန္တီးရေအာင္..."
ေျပာရင္း ရိေပၚပခံုးကိုဆြဲယူလိုက္ေတာ့
ေဆာင့္တြန္းခံလိုက္ရသည့္အရိွန္နဲ႔
သူမေနာက္လန္သြားသည္။
"ငါ့...ကို....မထိ...အ!!!!"
"Hk....မတတ္နိုင္ဘူး....အခ်ိန္ေတြ
ၾကာလိုက္တာ.."
ကားမွန္ကို ခ်လိုက္ၿပီး ရိေပၚကို
ကားတံခါးမွာကပ္ရင္း နႈတ္ခမ္းခ်င္း
ထိကပ္လိုက္ေတာ့ တြန္းလွန္နိုင္ခ်င္း
မရိွေတာ့တဲ့ရိေပၚက သူ႔နႈတ္ခမ္းေတြကို
တင္းတင္းေစ့ကာ ေရွာင္ဖယ္ေနသည္။
လံုး၀နမ္းလို႔မရတ႕ဲအေျခေနနဲ႔
သူမ စုတ္သပ္ၿပီး ရိေပၚအက်ီ ၤကို
ပခံုးေပၚတ့ဲထိ ဆြဲခ်ကာ
အမွတ္သားေတြေပးေနေတာ့ ရိွတ႔ဲအားနဲ႔
တြန္းလႊတ္ေသးသည့္ရိေပၚ။
ရင္ဘတ္ကေန တျဖည္းျဖည္း
၀မ္းဗိုက္ထိ အနမ္းေတြက်ဲလာေလေလ
ရိေပၚအသိစိတ္ကလြတ္ခ်င္ေလေလျဖစ္ေနတာမို႔
ဘာမွမေတြးေတာ့ဘဲ ရိေပၚ ေဘးနားစမ္းၾကည့္ေတာ့
လက္ထဲပါလာသည္က ကားေသာ့ခ်ိတ္
သံျပားေလး။
အသြားက ခပ္တုံုးတံုးဆိုေပမ့ဲ
ရိေပၚ လက္ေမာင္းေဘးတစ္ေလ်ွာက္ကို
သံျပားဖိကာထိုးခြဲလိုက္သည္။
က်လာတ့ဲေသြးေတြကိုၾကည့္ရင္း
ေရွာင္ရမ္းတစ္ေယာက္ေသြးအပ်က္ပ်က္။
ဒဏ္ရာေပၚဖိရင္းနာနာက်င္က်င္
ထပ္ထိုးခြဲေနလိုက္ေတာ့ ေရွာင္ရမ္းက
ေၾကာက္လန္႔ကာ ကားတံခါးဖြင့္ၿပီး
ဆင္းေျပးေလသည္။
နာက်င္မႈဒဏ္နဲ႔ ေဆးရိွနေၾကာင့္္ ျဖစ္ေနတ႔ဲ
ခံစားခ်က္ေတြ အနည္းငယ္တည္ၿငိမ္သြားလို႔
ရိွတ႔ဲအားေလးနဲ႔ မ်က္လံုးဖြင့္ျကည့္မိေတာ့
ကားထဲမွာေရာက္ေနသူက ေရွာင္ရမ္းမဟုတ္ဘဲ
ခ်စ္ရသူ ....
သူ႔ကိုစိုးရိမ္တႀကီး ၾကည့္ေနတ႔ဲက်န္႔ေကာရဲ႕
မ်က္၀န္းစိုစိုေလးကို မသဲမကြဲ
ျမင္လိုက္တ့ဲထိ သူမယံုရဲေသးပါ။
"ရိေပၚ....အဆင္ေျပရဲ႕လား..."
သူ႔ဒဏ္ရာကိုခပ္ဖြဖြတို႔ထိလာတ့ဲ
လက္ေသးေသးေလးရဲ႕ အထိေတြနဲ႔
သူ႔ပါးျပင္ကိုလာယုယတ့ဲ အထိေတြ႕ေလးေၾကာင့္
ခ်စ္ရသူမွန္းေသခ်ာေလေတာ့
တင္းထားတ့ဲစိတ္အစံုကိုလႊတ္ခ်ေပးကာ
က်န္႔ေကာရင္ခြင္ေသးေသးေလးထဲ
ေခါင္းတိုးရင္း
"ကြၽန္ေတာ္.....နိူး....လာမွ....ရွင္းျပမယ္...."
ထိုမ်ွသာေျပာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့
ေကာင္ေလးရဲ႕နဖူးကို ေရွာင္က်န္႔ တယုတယနမ္းရိူက္ရင္း
"ေက်းဇူးပါ....ငါ့ကို ထင္ထားတာထက္
ပိုခ်စ္ေပးလို႔......."
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ခ္ခ္😂မုန္တိုင္းအေသးေလး၀င္တိုက္တာ😂
တစ်နေကုန် ၀တ်စုံတွေရွေး...လျှောက်လည်ပြီးတော့
ရိပေါ်ရဲ့ကျန့်ကောလေးက ကားပေါ်မှာ
ခြေပစ်လက်ပစ်အိပ်ပျော်နေလေပြီ။
ဘေးနားက ချစ်ရသူကိုကြည့်ပြီး
ပြုံးမိတာလည်းအခါခါ။
အိမ်ပြန်မပို့ချင်သေးတာကြောင့် သစ်ပင်ရိပ်လေးမှာ
ကားကိုရပ်ရင်း ကျန့်ကောကိုသာ
တစ်စိမ့်စိမ့်ငေးကြည့်နေလိုက်သည်။
ဘယ်တော့မှကြည့်မ၀တဲ့ပန်းချီကားလေးလို
့ကျန့်ကောက ကြည့်တိုင်း
ရိပေါ်အတွက် ရူမ၀လေး။
အိပ်နေတာတောင်ပွစိ ပွစိနဲ့ နှုတ်ခမ်းရဲလေးက
ဘာဆိုးဆေးမှမကူဘဲ ပကတိလှလို့။
Skin careထားလို့ မျက်နှာလေးက
အရင်ကထက် နူးညံ့နေလိမ့်မည်။
အတွေးနဲ့ကျန့်ကော ပါးဖောင်းလေးပေါ်
လက်ညိုးလေးဖိတင်မိတော့ နစ်ဝင်သွားလိုက်တာ
ပိုးသားလေးလို။
သဘောတကျရယ်ရင်း နှာခေါင်းလေးတွေ
မျက်လုံးလေးတွေကိုပါ လိုက်ထိကြည့်မိသည်။
အမြဲတစ်စေ သိမ်းပိုက်ခံနေရတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးပေါ်
လက်ညိုးလေး အိကျသွားချိန်မှာတော့ ရိပေါ်တို့
သမ္မာဓိမဲ့လေပြီ။
နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုဖိကပ်ထားမိတော့
နူးညံ့မှုအရသာကအတိုင်းသား။
အဆိုးလေးဆီက စတော်ဘယ်ရီအနံ့လေးနဲ့
သူ့ရင်တွေတလှပ်လှပ်။
"အွန်း...."
အသက်ရူကျပ်သွားတဲ့ကလေးလေးက
နည်းနည်းလူးလွန့်လာတော့
သူ့နှုတ်ခမ်းကြားထဲက ကျန့်ကောနှုတ်ခမ်းလေး
လွတ်ထွက်သွားမှာစိုးတာကြောင့်
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ထိန်းပြီး အနမ်းတွေ
နယ်ချဲ့မိသည်။
ပြန်တုံ့ပြန်လာတဲ့ကျန့်ကောရဲ့
အနမ်းတွေကြား လူတစ်ကိုယ်လုံး
ပူပူလောင်လောင်။
ရှေ့ဆက်ရင် ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာ
ကိုယ်သာသိသည်မို့ ကျန့်ကောနဖူးလေးကို
နမ်းရင်း
"ရပ်လိုက်ရအောင်....ကျွန်တော့စိတ်
ကျွန်တော်သိတယ်"
လှောင်သလိုပြောင်သလိုနဲ့
ကျန့်ကောက သူ့ ကလေးကို
ဘောင်းဘီပေါ်ကလာအုပ်ကိုင်သည်။
ပြီးမှအလန့်တကြား လက်ကိုရုတ်ရင်း
"သွား....သွားကြမယ်လေ"
သူလည်းရုတ်တရက်မို့ ဘာမှမပြောနိုင်။
သူ့ကျန့်ကောလေးက မြွေဆိုးလေးကို
လာအထင်သေးတာကိုး။
ရိပေါ်စနေတယ်အထင်နဲ့စလိုက်ပြီးမှ
အခု သူလေးလန့်နေရှာသည်မို့
ရိပေါ် အသံကြိတ်ရယ်မိသည်။
စိတ်ရှိလက်ရှိသာဆို ဒီယုန်လေး
တစ်စစစီဖြစ်တာကြာပေါ့။
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
တောက်လျှောက်မြည်နေတဲ့ Ph
သံကြောင့် သူစိုနေတဲ့ခေါင်းကိုရေ၀တ်သုတ်ပြီး
ကြည့်လိုက်တော့ ခေါ်နေတာက
ရှောင်ရမ်း...
"ဘာပြောမလို့လဲ..."
"Master Cafeကိုလာခဲ့..."
Phချသွားတဲ့သူမကြောင့် သက်ပြင်းချမိသည်။
အကျီ င်္ဝတ်စားလဲပြီး သူမဆီထွက်လာခဲ့တော့
သူမကစောရောက်နှင့်နေပြီ။
"ဘာကိစ္စလဲ..."
"တစ်ကိုယ်ကောင်းမဆန်နဲ့ရိပေါ်...နင်နဲ့
ရှောင်ကျန့်သတင်းက ဒီလောက်Hotဖြစ်နေတာ။
နင်ဖြေရှင်းဖို့ကြိုးစားပါအုံးလား။
ငါ့ကိုထုတ်ထားတဲ့မေးခွန်းတွေအတွက်
နင်ဘာလုပ်ပေးမှာလဲ"
သူမပြောမှ ကြည့်မိတော့
တကယ်ကိုရိပေါ်နဲ့ ယုန်လေးတို့အကြောင်း
Social မှာ ခေတ်ထနေသည်။
တစ်ချို့သော အကြောင်းအရာတွေက
ရှောင်ရမ်းသိက္ခာကို ထိထိပါးပါးရေးထားတာတွေ
ရှိနေတာမို့ ရိပေါ်သက်ပြင်းချရင်း
"တောင်းပန်ပါတယ်။ငါတကယ် မသိလိုက်လို့ ။
ငါဖြေရှင်းပေးမှာပါ..."
"ဒီလောက် Hotဖြစ်နေတာကိုနင်မသိဘူးဆိုတော့
ငါ့ကိုလိမ်တာလား.."
ရှောငိရမ်းက မယုံသလိုမေးလာတာကြောင့်
သူသက်ပြင်းသာချနိုင်သည်။
တကယ်သူမသိတာပါ။အခုမင်္ဂလာကိစ္စနဲ့
သူတကယ် ဒါတွေကို
စိတ်ထဲမရှိခဲ့။
"ငါ့မင်္ဂလာပွဲအတွက်အလုပ်ရူပ်နေခဲ့လို့။
ငါတကယ်ဖြေရှင်းပေးမှာမို့ နင်စိတ်ချလိုက်ပါ"
"စိတ်ချရမယ်။နင်သိလား..အခုထိ
ငါတို့ရဲ့ နှစ်ဖက်မိဘသဘောတ်ူထားတဲ့ကိစ္စကို
မပယ်ဖျက်ရသေးဘူးဆိုတာ..ဒါလည်းနင်မေ့တာပဲလား"
"အဲ့ကိစ္စက ငါတို့မိဘချင်းပဲသဘောတူထားခဲ့တာ။
တရားဝင်စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းခဲ့တာမရှိသလို
ငါ့ဘက်က စကားလွန်ကျူးခဲ့တာလည်း
မရှိဘူး။အရာအားလုံး
မင်းပါးစပ်ကချည်းထွက်နေတဲ့ စည်းဘောင်မဲ့
စကားတွေ။အဲ့တော့ ငါဖြေရှင်းပေးသင့်တဲ့
ကိစ္စရပ်လောက်ပဲ ငါဖြေရှင်းမယ်။
ကျန်တာနင့်အပိုင်း။"
ပြောပြီး ရှေ့ကCoffeeကိုတစ်ငုံသောက်ကာ
သူမကို ကြည့်ရင်း
"ပြောစရာပြီးပြီလား..ငါပြန်တော့မယ်"
"အင်း..ပြီးပြီ..!"
ရိပေါ်က ခေါင်းကိုငြိမ့်ပြရင်း ရှေ့ကCoffeeကို
အကုန်မော့ကာ ဆိုင်ပြင်ထွက်သွားသည်။
ရိပေါ်ထွက်သွားသည်နှင့် ရှောင်ရမ်းတစ်ယောက်
ခပ်ရေးရေးလေးပြုံးရင်း
*ဒီ့ထက်ပိုဖြေရှင်းစရာတွေ နင့်မှာရှိလာမှာပါရိပေါ်*
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
"အားးးးးပူတယ်...."
ကားပေါ်မှာလူးလိမ့်နေတဲ့ ရိပေါ်ကိုကြည့်ရင်း
သူမ မဲ့ပြုံးပြုံးကာကားထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
ကားတံခါးကိုမှီရင်း အကျီ င်္တွေ ဆွဲဖြဲနေသည့်ရိပေါ်က
ဆေးရှိန်ကြောင့် တစ်ခုခုကိုတောင်းတော့မည်။
သတိလုံးဝမလွတ်သေးမှန်း ကိုက်ထားတဲ့
နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ မမှိတ်ကျသေးတဲ့
မျက်ဝန်းတွေက သက်သေပင်။
"အ...."
တစ်ချက်တစ်ချက် တွန့်လိမ်သွားတဲ့ရိပေါ်က
ရှေ့မှာရှိနေတဲ့ ရှောင်ရမ်းကို မျက်ဝန်းရဲများနှင့်ကြည့်ရင်း
"နင်.....နင်ငါ့ကား...ထဲက...
ထွက်သွား..."
"Hk....ဒီအချိန်ပဲရောက်နေပြီ ထွက်သွားစရာလား။
လာပါ...ပျော်စရာတွေ ဖန်တီးရအောင်..."
ပြောရင်း ရိပေါ်ပခုံးကိုဆွဲယူလိုက်တော့
ဆောင့်တွန်းခံလိုက်ရသည့်အရှိန်နဲ့
သူမနောက်လန်သွားသည်။
"ငါ့...ကို....မထိ...အ!!!!"
"Hk....မတတ်နိုင်ဘူး....အချိန်တွေ
ကြာလိုက်တာ.."
ကားမှန်ကို ချလိုက်ပြီး ရိပေါ်ကို
ကားတံခါးမှာကပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း
ထိကပ်လိုက်တော့ တွန်းလှန်နိုင်ချင်း
မရှိတော့တဲ့ရိပေါ်က သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို
တင်းတင်းစေ့ကာ ရှောင်ဖယ်နေသည်။
လုံးဝနမ်းလို့မရတဲ့အခြေနေနဲ့
သူမ စုတ်သပ်ပြီး ရိပေါ်အကျီ င်္ကို
ပခုံးပေါ်တဲ့ထိ ဆွဲချကာ
အမှတ်သားတွေပေးနေတော့ ရှိတဲ့အားနဲ့
တွန်းလွှတ်သေးသည့်ရိပေါ်။
ရင်ဘတ်ကနေ တဖြည်းဖြည်း
၀မ်းဗိုက်ထိ အနမ်းတွေကျဲလာလေလေ
ရိပေါ်အသိစိတ်ကလွတ်ချင်လေလေဖြစ်နေတာမို့
ဘာမှမတွေးတော့ဘဲ ရိပေါ် ဘေးနားစမ်းကြည့်တော့
လက်ထဲပါလာသည်က ကားသော့ချိတ်
သံပြားလေး။
အသွားက ခပ်တုံးတုံးဆိုပေမဲ့
ရိပေါ် လက်မောင်းဘေးတစ်လျှောက်ကို
သံပြားဖိကာထိုးခွဲလိုက်သည်။
ကျလာတဲ့သွေးတွေကိုကြည့်ရင်း
ရှောင်ရမ်းတစ်ယောက်သွေးအပျက်ပျက်။
ဒဏ်ရာပေါ်ဖိရင်းနာနာကျင်ကျင်
ထပ်ထိုးခွဲနေလိုက်တော့ ရှောင်ရမ်းက
ကြောက်လန့်ကာ ကားတံခါးဖွင့်ပြီး
ဆင်းပြေးလေသည်။
နာကျင်မှုဒဏ်နဲ့ ဆေးရှိနကြောင့် ဖြစ်နေတဲ့
ခံစားချက်တွေ အနည်းငယ်တည်ငြိမ်သွားလို့
ရှိတဲ့အားလေးနဲ့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိတော့
ကားထဲမှာရောက်နေသူက ရှောင်ရမ်းမဟုတ်ဘဲ
ချစ်ရသူ ....
သူ့ကိုစိုးရိမ်တကြီး ကြည့်နေတဲ့ကျန့်ကောရဲ့
မျက်ဝန်းစိုစိုလေးကို မသဲမကွဲ
မြင်လိုက်တဲ့ထိ သူမယုံရဲသေးပါ။
"ရိပေါ်....အဆင်ပြေရဲ့လား..."
သူ့ဒဏ်ရာကိုခပ်ဖွဖွတို့ထိလာတဲ့
လက်သေးသေးလေးရဲ့ အထိတွေနဲ့
သူ့ပါးပြင်ကိုလာယုယတဲ့ အထိတွေ့လေးကြောင့်
ချစ်ရသူမှန်းသေချာလေတော့
တင်းထားတဲ့စိတ်အစုံကိုလွှတ်ချပေးကာ
ကျန့်ကောရင်ခွင်သေးသေးလေးထဲ
ခေါင်းတိုးရင်း
"ကျွန်တော်.....နိူး....လာမှ....ရှင်းပြမယ်...."
ထိုမျှသာပြောပြီး အိပ်ပျော်သွားတဲ့
ကောင်လေးရဲ့နဖူးကို ရှောင်ကျန့် တယုတယနမ်းရိူက်ရင်း
"ကျေးဇူးပါ....ငါ့ကို ထင်ထားတာထက်
ပိုချစ်ပေးလို့......."
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ခ်ခ်😂မုန်တိုင်းအသေးလေးဝင်တိုက်တာ😂
Advertisement
- In Serial24 Chapters
You're a God, go.
Jason wakes up one day and his reality is shattered. He's dead, so what now? He decides. Cover art courtesy of ColorGob. Check his DevianArt out. https://colorgob.deviantart.com/
8 151 - In Serial14 Chapters
Tales Of Narcinica
This is a tale of Narcinica. Solitude and Terminia are on edge and it looks like a war is cooking up. Can Solitude defeat their long lived rival. Read more to find out.
8 455 - In Serial24 Chapters
Chosen of Silver
In the lands of Neden, children with gates--birthmarks able to accept and hold the power of soulstones--are collected every five years, when they reach age fifteen to nineteen. It is nearly time for the newest cohort to be celebrated and then conscripted, and with that day looming, those whose lives are about to change wait impatiently for their destiny to arrive...or try to find a way to avoid it: Cal, a refugee from the nation of Caas, doesn’t want to go to Kellingherth to gain the powers of man, beast, or element, and he certainly doesn’t want to join the war efforts after that. The only things he’s dying for are a good drink, dance, and girl, in no particular order. His best friend Raff prefers his sweat to come from a hard day's training than an evening carousing and wishes Cal did, too. He wants to accomplish more with his life than becoming a simple palace sentry like his estranged father and will do whatever it takes to get there. And they are just two of many. When the tenuous peace of the realm is threatened by the arrival of an old enemy, these young chosen will likely be swept up in events rather than prevent them, but the future cannot be rushed or escaped, only experienced.
8 258 - In Serial27 Chapters
The Wedding of Eithne
Reserve Your Copy Today! Get 40% off the digital retail price, or get 30% off retail for a signed paperback collector’s copy by reserving direct from MDellertDotCom. Direct Kindle edition, delivered to your device on Tuesday, 28 March, 2017. Direct Signed Paperback collector’s edition, shipped to your address directly—anywhere in the world—by USPS on Tuesday, 28 March, 2017. Or reserve it from Amazon! Kindle Edition Unsigned Paperback Edition Amazon Author Page The Matter of Manred Continues... Since the day she was born, the Lady Eithne of Dolgallu has lived under a magical prohibition: she may not marry before the omens are deemed favorable. Now, after a harrowing journey to the most sacred place in the Five Kingdoms, the Drymyn Order, a mysterious sect of powerful priests and priestesses, have pronounced the omens favorable, and her wedding to King Eowain of Droma has been arranged. But Eithne has the right to accept—or reject—her suitor. She did not set this geas upon herself, didn't ask for the special attention of the Gods to her love-life. Yet the time for her decision has come. Eowain has proven himself loyal, brave, kind—all the things any woman might ask from a man. But there’s the way of it: this is the man, you must marry him. Is she not a free woman? Was she not guaranteed the right of choice? Eithne is frustrated by the expectation that she will simply acquiesce to her fate, that she must accept that the Gods wove some secret pattern for her life and she can do nothing to stop it. So how can she prove she has the freedom to choose if she doesn't choose, “No”? How can she know for herself that her will is truly her own if she consents?
8 147 - In Serial19 Chapters
The Boy of the Slums
Is he a cursed child who killed his parents? Is he the reason why his village was burned? Or maybe just a poor kid who found himself in the slums without anything? Ray did not know why his parents were dead or why villagers hated him. But what he did know was that you cannot sleep not having eaten for days. He knew you cannot eat having your food taken away. So what will he do? Simple – take it all back.
8 179 - In Serial5 Chapters
Midwestern Girl With a Hand for a Map Who Doesn't Even Know What a Lobbyist Is
My favorite stories to tell that might be acceptable for a general audience.
8 138