《Yibo's Baby{Completed}》Part 18
Advertisement
"ဒီေန႔ သားပါပါးက သားကို
ကုမၼဏီက ၀န္ထမ္းေတြနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးမို႔တ့ဲ။
အ့ဲတာ သားလိုက္သြားေနာ္...အလုပ္အေၾကာင္းလဲ
သင္ေပးမို႔တ့ဲ.."
မားကစိတ္ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔ေရွာင္က်န္႔ကို
တစ္မ်ိဴးၿပီးတစ္မ်ိဴးမရိုးနိုင္ေအာင္
စီစဥ္ေပးသည္။
ေရွာင္က်န္႔ဆိုသည္မွာလည္း အားတာနဲ႔
ရိေပၚဆီစိတ္ေရာက္တ့ဲသူကိုး။
"သားမသြားခ်င္ဘူးမားရာ...ၿပီးေတာ့ အဲ့
ကုမၼဏီႀကီးကိုအုပ္ခ်ဳပ္နိုင္ဖို႔ဆိုတာ.."
"သားရယ္...သားပါပါးက အသက္ႀကီးၿပီေလ။
သူလည္းလက္လႊဲခ်င္ေနၿပီနဲ႔ံတူပါ့ရဲ႕။
သားက ကုမၼဏီကိုတာ၀န္မယူခ်င္ရင္
ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..."
ေနာက္ဆံုးေတာ့အရံူးေပးရသူမွာေရွာင္က်န္႔သာ။
က်န္းခ်န္ကေတာ့ေသခ်ာေပါက္ဆဲေနေတာ့မွာ
ေသခ်ာသည္။
သူကလည္း ကုမၼဏီကို လက္လႊဲမယူခ်င္ေသးလို႔ေရွာင္က်န္႔အားကိုးနဲ႔
ပတ္ေျပးေနသည္ပဲေလ။
က်န္းခ်န္ကို ေတာင္းပန္ဖို႔Phလွမ္းဆက္ေတာ့
သူပါ ေပက်င္းေရာက္ေနၿပီဆိုၿပီး
ေဒါသတႀကီးေျပာတယ္။
သူ႔ပါပါးက အသည္းအသန္လိုက္ေခၚၿပီး
CEOလႊဲဖို႔လုပ္ေနၿပီတ့ဲ။
ဆိုင္ကိုပိတ္ထားရလို႔သူက မေက်မခ်မ္း
ျဖစ္ေနၿပီး ေရွာင္က်န္႔ကိုဆဲလိုက္တာလည္း
မိုးမႊန္လို႔။
"မနက္ျဖန္ မင္းနဲ႔ငါလာေတြ႕အံုးမယ္.."
"ငါ့ညီမကိုငါေန႔လည္စာလိုက္ေကြၽးရမွာ။
မနက္ပိုင္းက ငါ့၀န္ထမ္းမိတ္ဆက္ပြဲရိွတယ္။"
"အ့ဲတာဆို ညခင္းေတြ႕မယ္။ငါစိတ္ညစ္လို႔.."
"ညခင္းႀကီးေသာက္မို႔လား..."
"ေသာက္ပါတယ္ဆုိ ညခင္းေန႔ခင္းေ႐ြးမို႔လား"
"ငါကေသာက္ၿပီးရင္ အရမ္းဆိုးတာမင္းသိရက္နဲ႔။
အရင္တစ္ခါကလို ရန္ျဖစ္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ.."
"အ့ဲတာေတြငါမသိဘူးေဟ့ေကာင္။
မင္းလိုက္ကိုလိုက္ခ့ဲရမယ္.."
ေျပာၿပီးPhခ်သြားတ့ဲ က်န္းခ်န္က
တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္႔နဲ႔ ေျပာသြားသည္မို႔
ေရွာင္က်န္႔ျငင္းလို႔မရ။
ရုတ္တရက္ လင္းလာတ့ဲ
Ph screenနဲ႔အတူ Messageေလးတစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္
့္ေရွာင္က်န္႔အသက္ရူေအာင့္ထားမိသည္။
💬ၿခံေရွ႕မွာ ကြၽန္ေတာ္ေစာင့္ေနတယ္။
က်န္႔ေကာမလာမခ်င္း ကြၽန္ေတာ္ မျပန္ဘူး..💬
🍑🍑🍑🍑🍑🍑
သြားရခက္မသြားရခက္နဲ႔ေတြေ၀ေနမိသည့္
ေရွာင္က်န္႔ လိုက္ကာစကိုအသာလွပ္ၾကည့္မိသည္။
တကယ္ကိုပင္ ၿခံရဲ႕ေမွာင္ရိပ္မွာရိေပၚကားေလး။
သူသြားရင္ေရာ....ဘာေျဖရွင္းခ်က္ေတြနဲ႔
လိမ္မလဲ....
ဒါမွမဟုတ္...မဂၤလာေဆာင္
ဖိတ္စာမ်ား လာဖိတ္တာလား...
အေတြးေတြနဲ႔ ေယာက္ယက္ခတ္ေနစဥ္
Ph ေလးကရုတ္တရက္က်ယ္ေလာင္စြာ
ထျမည္သည္။
ကိုင္သင့္မကိုင္သင့္ေတြးေနေပမ့ဲ
အရဲစြန္႔ကာ Phကိုင္လိုက္ေတာ့
"အျပင္မွာေအးတယ္က်န္႔ေကာ...
ကြၽန္ေတာ္ ခ်မ္းေနၿပီ.."
ထိုမ်ွေသာစကားေလးနဲ႔ေရွာင္က်န္႔
ရင္ထဲ စိုးရိမ္မႈလိႈင္းေလးေတြ
ကူးခတ္သြားသည္
အေႏြးထည္ကို ထူထူထဲထဲ
မ၀တ္လာဘူးလား ဆိုတဲ့
အေတြးစိတ္ေတြနဲ႔အတူ လူကလည္း
အ၀တ္ဗီဒိုထဲက မာဖလာေလးတစ္ထည္ကို
ထုတ္ၿပီသား။
"က်န္႔ေကာ...တကယ္မလာဘူးလားဟင္.."
ထပ္ထြက္လာတ့ဲအသံမွာ ေမးခ်င္းရိုက္သံေတြ
ထပ္ေနတာေၾကာင့္ သူလက္ထဲက
မာဖလာေလးကိုသာ တင္းေနေအာင္ဆုပ္ထားရင္း
"မင္းျပန္ေတာ့...ငါမလာဘူး"
"ကြၽန္ေတာ္တကယ္ေစာင့္ေနမွာ...
က်န္႔ေကာမလာမခ်င္း..."
ေျပာၿပီးPhကိုခ်သြားသည့္ ရိေပၚေၾကာင့္
သူေနမထိထိုင္မသာနွင့္
က်န္ခ႔ဲရသည္။
အျပင္ဖက္ကိုခိုးၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း
တကယ္ကိုမျပန္ေသးသည့္ရိေပၚေၾကာင့္
ငိုေတာင္င္ိုခ်င္လာသည္။
ည ၁၁နာရီထိ ရိေပၚဇြဲေကာင္းေပမ့ဲ
ေရွာင္က်န္႔ဇြဲမေကာင္းနိုင္ေတာ့။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ဟုသာ စိတ္ဆံုးျဖတ္ၿပီး
မာဖလာေလးနွင့္Long Coat
တစ္ထည္ဆြဲယူကာထြက္လာခ့ဲသည္။
မားတို႔ကအိပ္ေမာက်ေနၿပီမို႔
ေျခသံကိုဖြဖြနင္းကာၿခံေရွ႕ထြက္လာခ့ဲေတာ့
ကားကိုမီွရင္းေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနတဲ့ရိေပၚ။
သူ႔ကိုေတြ႕ေတာ့ အ့ံၾသသည့္အၿပံဳးေတြနွင့္
၀မ္းသာအားရ ေလ်ွာက္လာသည္။
"က်န္႔ေကာ.."
"ေစာင့္မယ္ဆိုလည္း ကားထဲမွာေစာင့္ပါလား။
ရူးရူးနွမ္းနွမ္းေတြလုပ္ၿပီး ငါ့ကိုသပ္သပ္အမႈပတ္ေအာင္
....အြန္းးး...."
ရိေပၚကိုယ္ေပၚLong coatကိုၿခံဳေပးၿပီး
မာဖလာေလးပတ္ေပးေနရင္းက
ပြစိပြစိေရ႐ြတ္ေနသည့္နႈတ္ခမ္းလံုးေလးကို
မေနႏုိင္စြာနမ္းရိူက္မိေတာ့ရုန္းကန္လာတ့ဲက်န္႔ေကာ။
သူ႔ကိုယ္ေလးကိုကားနဲ႔ ရိေပၚကိုယ္ၾကား
ကပ္ၿပီး မ်က္နွာေလးကိုဆြဲေမာ့ယူကာ
အတင္းနမ္းရိူက္မိသည္။
ခ်ိဴအိအိနဲ႔ က်န္႔ေကာနႈတ္ခမ္းေလးေတြေၾကာင့္
ရင္ခုန္သံေတြ၀ုန္းဒိုငး္က်ဲလို႔။
လက္ေသးေသးေလးေတြက ရိေပၚအက်ီ ၤစေတြကို
ဆုပ္ကိုင္လာၿပီး တြန္းထိုးလာေသာ္လည္း
မလႊတ္ေပးမိ။
မနႈတ္ဆက္ဘဲထားသြားတာ
ဒီေလာက္ေတာ့ အျပစ္ေပးသင့္တယ္မလား။
"ရိေပၚ...အြန္းးးးးအ.."
ေအာက္နႈတ္ခမ္းေလးကိုဆြဲယူ
ိုကိုက္္ျဖတ္လိုက္ေတာ့ ပါးလႊာလြန္းတ့ဲ
နႈတ္ခမ္းသားေလးက ေသြးစို႔သြားရွာသည္။
မတတ္နိုင္ဘူး....တအားခ်စ္ခ်င္ေနၿပီ။
"ငါ့ကိုလႊတ္...အံုး.."
"က်န္႔ေကာ...ခ်စ္တယ္..."
နဖူးခ်င္းထိကပ္ကာ ဆိုလိုက္ေတာ့
ရုတ္တရက္ႀသိမ္သက္သြားတာဲက်န္႔ေကာက
မ်က္လံုး၀ိုင္းေလးနဲ႔အ့ံၾသစြာ
ၾကည့္လာသည္။
"ခ်စ္တယ္က်န္႔ေကာ..ဒီတေလာ ေသမလိုပဲ
လြမ္းေနခ႔ဲတာ..."
ရုတ္တရက္သတိ၀င္လာတ့ဲက်န္႔ေကာက
ရိေပၚရင္ဘတ္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္ကာ
"ငါ့ကိုလာမကစားနဲ႔ရိေပၚ.."
"က်န္႔ေကာ..."
"မင္း ေလွာင္လို႔မ၀ေသးလို႔
ငါ့ဆီထပ္လာတာလား...ဘာလဲ...
မင္းၾကင္ဖက္ကို ရယ္စရာေတြ
ေျပာစရာကုန္ေနလို႔ငါ့ဆီလာကစားတာလား.."
"က်န္႔ေကာ...ဘာေတြေျပာေနတာလဲ။
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေရွာင္ရမ္း အားလံုးကို
ရွင္းခ့ဲၿပီးၿပီ...က်န္႔ေကာကြၽန္ေတာ့ကိုယံု"
"ငါ့ကိုမထိနဲ႔ရိေပၚ..."
လက္ေမာင္းေလးဆီလွမ္းမိတ့ဲရိေပၚလက္မ်ား
ေလထဲတြင္သာ ရပ္တန္႔သြားခ့ဲရသည္။
က်န္႔ေကာက အားမနာစြာပုတ္ထုတ္လိုက္သည္ေလ။
"ငါ.....ခ်စ္သူရေနၿပီ...."
ေျမႀကီးေလးကိုစိုက္ၾကည့္ကာ
ေျပာလိုက္တ့ဲ က်န္႔ေကာစကားေၾကာင့္
ရိေပၚေဒါသတို႔ ထိန္းမရခ႕ဲ။
"ငါသူ႔ကိုပဲလက္ထပ္မွာ...."
"ကြၽန္ေတာ့မ်က္လံုးကိုၾကည့္ၿပီးေျပာစမ္း။
ဘာတ့ဲ ခ်စ္သူရိွေနၿပီဟုတ္လား.."
"ရိ...ရိေပၚ...ငါနာတယ္"
လက္ေမာင္းေလးကိုအတင္းဖ်စ္ညႇစ္
ေမးေတာ့ က်န္႔ေကာက အသာရုန္းကာ
ျငင္းလာသည္။
"ေျဖေလ...ဘယ္ကေကာင္မတုန္း။
ဘယ္ေကာင္မနဲ႔ မေတြ႕လိုက္ရတ႕ဲ လ၀က္နီးပါး
ေလးမွာ ခ်စ္သူျဖစ္သြားရတာလဲ...."
"ရိေပၚ...ငါ့ကိုလႊတ္.."
"က်န္႔ေကာကြၽန္ေတာ့မ်က္လံုးကိုၾကည့္ၿပီးေျဖေလ.."
"ငါမင္းကိုအစတည္းက ခ်စ္တယ္မေျပာခ့ဲဘူး
ေနာ္ရိေပၚ .."
စိတ္တိုစြာ ျပန္ေအာ္လိုက္ေတာ့
ေရွာင္က်န္႔ လက္ေမာင္းေတြကိုဖ်စ္ညႇစ္လာတ့ဲ
ရိေပၚလက္မ်ားသိသိသာသာ
ေလ်ာ့က်သြားသည္။
"က်န္႔ေကာ..."
"ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္လို႔မေျပာခ့ဲဖူးဘူး။
အ့ဲေတာ့ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ကို မင္းအပိုင္လိုမ်ိဳး
မဆက္ဆံနဲ႔...ပတ္သတ္ခ့ဲဖူးသမ်ွ
ငါေမ့ထားတယ္...ငါ့လက္ရိွခ်စ္သူေပၚ
Advertisement
ငါသစၥာရိွခ်င္တယ္။အ့ဲေတာ့ မင္းနဲ႔ငါ
ထပ္ဇယားမရူပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး...
မင္းလည္း မင္းၾကင္ဖက္နဲ႔မင္းရိွေနတာပဲ။
ငါ့ကိုေမ့နိုင္မွာပါ..."
ေျပာၿပီး လွည့္ထြက္သြားတ့ဲေရွာင္က်န္႔ရဲ႕
လက္ေကာက္၀တ္ကေန ရိေပၚဆြဲလွည့္ကာ
ကိုယ္ေသးေသးေလးကို ရင္ခြင္ထဲ နစ္ေနေအာင္
ဖက္ထားမိသည္။
"မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာေပးပါ...က်န္႔ေကာ
ညာေနတာလို႔ ျပန္ေျပာေပးပါ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေ၀းကိုထြက္ေျပးၾကမယ္ေလ။
က်န္႔ေကာ အ့ဲတာေၾကာင့္ ခ်စ္တယ္လို႔
ေျပာေပးပါ.."
"ငါ့ကိုလႊတ္ရိေပၚ..."
"မလႊတ္ဘူး...က်န္႔ေကာ ကြၽန္ေတာ့ကို
ထားသြားမွာေၾကာက္တယ္..."
"ငါေျပာၿပီးၿပီေလ...ငါမင္းကို
ခ်စ္တယ္လို႔မေျပာခ့ဲဖူးဘူးလို႔.."
"အ့ဲတာဆို မုန္းရင္မုန္းတယ္ေျပာပါလား!!!""
က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ဟစ္လိုက္တ့ဲ
ရိေပၚအသံရဲ႕ေနာက္မွာ ယုန္ေလးကေတာ့
မ်က္ရည္ျပည့္ေနတ႔ဲ မ်က္၀န္းေလးေတြနဲ႔
ၾကည့္ေနရွာသည္။
"ငါမင္းကိုမမုန္းဘူးရိေပၚ....
ခ်စ္လည္းမခ်စ္ဘူး...."
က်ယ္ေလာင္စြာေတာက္ေခါက္သံရဲ႕
ေနာက္မွာ ရိေပၚတြန္းလႊတ္လိုက္တ့ဲ
ေရွာင္က်န္႔ကိုယ္ေလးက ပလပ္ေဖာင္းေပၚ
ဖင္ထိုင္လ်ွက္ျပဳတ္က်သည္။
"က်န္႔ေကာ...ကြၽန္ေတာ့ကိုႀကိဳးရွည္ရွည္နဲ႔
လွံထားခ့ဲတာပဲ...ကြၽန္ေတာ့မွာေတာ့
က်န္႔ေကာကိုေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႔....
ခ်စ္လြန္းလို႔...တန္ဖိုးထားလြန္းလို႔...
အရာရာကိုဆန္႔က်င္ၿပီး က်န္႔ေကာဆီ
လာခ့ဲရတာ...အခုျပန္ရတာဘာလဲ....
ျပန္ရလာတာဘာလဲလို႔...ဟာကြာ....."
ကားဘီးကို ေျခေထာက္နဲ႔ဆက္တိုက္
ကန္ေက်ာက္ေနတ႔ဲရိေပၚေၾကာင့္
ေရွာင္က်န္႔ အသံပင္မထြက္ရဲပဲ
တုန္ေနရွာသည္။
ရိေပၚစိတ္ဆိုးရင္ သူသိပ္ေၾကာက္ပါသည္။
သူေျပာခ့ဲတ့ဲစကားအမွားေတြအတြက္
ထေတာင္းပန္ဖို႔ေတာင္သူ႔မွာသတၱိမရိွခ႔ဲ။
ကားေဘာ္ဒီကို လက္သီးနဲ႔တဒုန္းဒုန္း
ထိုးေနတ႔ဲ ရိေပၚက သူ႔အားမ်က္လံုးရဲႀကီးမ်ားနွင့္
လွမ္းၾကည့္ကာ အနားကို ေလ်ွာက္လာသျဖင့္
ေရွာင္က်န္႔ဖင္ထိုင္လ်က္ပင္
ေနာက္သို႔ေျဖးေျဖးခ်င္းဆုတ္သြားမိသည္။
ရုတ္တရက္ဆန္စြာ ေရွာင္က်န္႔
မ်က္နွာကိုဆြဲယူေမာ့ရင္း အနမ္းၾကမ္းေတြ
ဖန္တီးေနတ႔ဲရိေပၚေၾကာင့္
သူရုန္းကန္ဖို႔ပင္သတၲိမရိွခ႔ဲ။
ေမာဟိုက္လာေပမ့ဲလို႔ သူမတြန္းကန္မိ။
သူရိေပၚကိုေၾကာက္တာပဲသိသည္။
အတန္ၾကာနမ္းရိူက္ၿပီးတ့ဲ အခါ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔
ေရွာင္က်နာ႔ရဲ႕နႈတ္ခမ္းေတြကို
ကိုက္ဆြဲသြားတ့ဲ ရိေပၚေၾကာင့္
ေသြးစေလးေတြလည္း ေရွာင္က်န္႔နႈတ္ခမ္း
မွာေသြးစေလးေတြ ကပ္ၿငိေနရွာသည္။
ေရွာင္က်န္႔နႈတ္ခမ္းေပၚက ေသြးစေတြကို
ရိေပၚက လ်ွာနွင့္လွမ္းလ်ွက္ကာ
ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးၾကည့္ရင္း
"ခ်စ္တယ္ေရွာင္က်န္႔...ခင္ဗ်ားကို
ေသာက္ရမ္းခ်စ္တယ္.."
ထိုမ်ွသာေျပာၿပီး ေမာင္းထြက္သြားတ့ဲရိေပၚကားေလးကို
သူေၾကာင္အစြာလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
ရင္တြင္းတစ္ေနရာမွာေတာ့
*ေကာလည္းမငး္ကိုခ်စ္တယ္ ေလာင္၀မ္...*
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
အမ်ားႀကီးေရးေပးထားတယ္ေနာ္😒
ခ်စ္တယ္မို႔လား ဒီက ကေလးေလးကို😏
အာဘြားေပးခ့ဲၾက😒
"ဒီနေ့ သားပါပါးက သားကို
ကုမ္မဏီက ၀န်ထမ်းတွေနဲ့မိတ်ဆက်ပေးမို့တဲ့။
အဲ့တာ သားလိုက်သွားနော်...အလုပ်အကြောင်းလဲ
သင်ပေးမို့တဲ့.."
မားကစိတ်ထွက်ပေါက်အနေနဲ့ရှောင်ကျန့်ကို
တစ်မျိူးပြီးတစ်မျိူးမရိုးနိုင်အောင်
စီစဉ်ပေးသည်။
ရှောင်ကျန့်ဆိုသည်မှာလည်း အားတာနဲ့
ရိပေါ်ဆီစိတ်ရောက်တဲ့သူကိုး။
"သားမသွားချင်ဘူးမားရာ...ပြီးတော့ အဲ့
ကုမ္မဏီကြီးကိုအုပ်ချုပ်နိုင်ဖို့ဆိုတာ.."
"သားရယ်...သားပါပါးက အသက်ကြီးပြီလေ။
သူလည်းလက်လွှဲချင်နေပြီနဲံ့တူပါ့ရဲ့။
သားက ကုမ္မဏီကိုတာဝန်မယူချင်ရင်
ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..."
နောက်ဆုံးတော့အရူံးပေးရသူမှာရှောင်ကျန့်သာ။
ကျန်းချန်ကတော့သေချာပေါက်ဆဲနေတော့မှာ
သေချာသည်။
သူကလည်း ကုမ္မဏီကို လက်လွှဲမယူချင်သေးလို့ရှောင်ကျန့်အားကိုးနဲ့
ပတ်ပြေးနေသည်ပဲလေ။
ကျန်းချန်ကို တောင်းပန်ဖို့Phလှမ်းဆက်တော့
သူပါ ပေကျင်းရောက်နေပြီဆိုပြီး
ဒေါသတကြီးပြောတယ်။
သူ့ပါပါးက အသည်းအသန်လိုက်ခေါ်ပြီး
CEOလွှဲဖို့လုပ်နေပြီတဲ့။
ဆိုင်ကိုပိတ်ထားရလို့သူက မကျေမချမ်း
ဖြစ်နေပြီး ရှောင်ကျန့်ကိုဆဲလိုက်တာလည်း
မိုးမွှန်လို့။
"မနက်ဖြန် မင်းနဲ့ငါလာတွေ့အုံးမယ်.."
"ငါ့ညီမကိုငါနေ့လည်စာလိုက်ကျွေးရမှာ။
မနက်ပိုင်းက ငါ့ဝန်ထမ်းမိတ်ဆက်ပွဲရှိတယ်။"
"အဲ့တာဆို ညခင်းတွေ့မယ်။ငါစိတ်ညစ်လို့.."
"ညခင်းကြီးသောက်မို့လား..."
"သောက်ပါတယ်ဆို ညခင်းနေ့ခင်းရွေးမို့လား"
"ငါကသောက်ပြီးရင် အရမ်းဆိုးတာမင်းသိရက်နဲ့။
အရင်တစ်ခါကလို ရန်ဖြစ်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ.."
"အဲ့တာတွေငါမသိဘူးဟေ့ကောင်။
မင်းလိုက်ကိုလိုက်ခဲ့ရမယ်.."
ပြောပြီးPhချသွားတဲ့ ကျန်းချန်က
တစ်ချက်လွှတ်အမိန့်နဲ့ ပြောသွားသည်မို့
ရှောင်ကျန့်ငြင်းလို့မရ။
ရုတ်တရက် လင်းလာတဲ့
Ph screenနဲ့အတူ Messageလေးတစ်ကြောင်းကြောင့်
့်ရှောင်ကျန့်အသက်ရူအောင့်ထားမိသည်။
💬ခြံရှေ့မှာ ကျွန်တော်စောင့်နေတယ်။
ကျန့်ကောမလာမချင်း ကျွန်တော် မပြန်ဘူး..💬
🍑🍑🍑🍑🍑🍑
သွားရခက်မသွားရခက်နဲ့တွေဝေနေမိသည့်
ရှောင်ကျန့် လိုက်ကာစကိုအသာလှပ်ကြည့်မိသည်။
တကယ်ကိုပင် ခြံရဲ့မှောင်ရိပ်မှာရိပေါ်ကားလေး။
သူသွားရင်ရော....ဘာဖြေရှင်းချက်တွေနဲ့
လိမ်မလဲ....
ဒါမှမဟုတ်...မင်္ဂလာဆောင်
ဖိတ်စာများ လာဖိတ်တာလား...
အတွေးတွေနဲ့ ယောက်ယက်ခတ်နေစဉ်
Ph လေးကရုတ်တရက်ကျယ်လောင်စွာ
ထမြည်သည်။
ကိုင်သင့်မကိုင်သင့်တွေးနေပေမဲ့
အရဲစွန့်ကာ Phကိုင်လိုက်တော့
"အပြင်မှာအေးတယ်ကျန့်ကော...
ကျွန်တော် ချမ်းနေပြီ.."
ထိုမျှသောစကားလေးနဲ့ရှောင်ကျန့်
ရင်ထဲ စိုးရိမ်မှုလှိုင်းလေးတွေ
ကူးခတ်သွားသည်
အနွေးထည်ကို ထူထူထဲထဲ
မ၀တ်လာဘူးလား ဆိုတဲ့
အတွေးစိတ်တွေနဲ့အတူ လူကလည်း
အ၀တ်ဗီဒိုထဲက မာဖလာလေးတစ်ထည်ကို
ထုတ်ပြီသား။
"ကျန့်ကော...တကယ်မလာဘူးလားဟင်.."
ထပ်ထွက်လာတဲ့အသံမှာ မေးချင်းရိုက်သံတွေ
ထပ်နေတာကြောင့် သူလက်ထဲက
မာဖလာလေးကိုသာ တင်းနေအောင်ဆုပ်ထားရင်း
"မင်းပြန်တော့...ငါမလာဘူး"
"ကျွန်တော်တကယ်စောင့်နေမှာ...
ကျန့်ကောမလာမချင်း..."
ပြောပြီးPhကိုချသွားသည့် ရိပေါ်ကြောင့်
သူနေမထိထိုင်မသာနှင့်
ကျန်ခဲ့ရသည်။
အပြင်ဖက်ကိုခိုးကြည့်ပြန်တော့လည်း
တကယ်ကိုမပြန်သေးသည့်ရိပေါ်ကြောင့်
ငိုတောင်င်ိုချင်လာသည်။
ည ၁၁နာရီထိ ရိပေါ်ဇွဲကောင်းပေမဲ့
ရှောင်ကျန့်ဇွဲမကောင်းနိုင်တော့။
ဘာဖြစ်ဖြစ်ဟုသာ စိတ်ဆုံးဖြတ်ပြီး
မာဖလာလေးနှင့်Long Coat
တစ်ထည်ဆွဲယူကာထွက်လာခဲ့သည်။
မားတို့ကအိပ်မောကျနေပြီမို့
ခြေသံကိုဖွဖွနင်းကာခြံရှေ့ထွက်လာခဲ့တော့
ကားကိုမှီရင်းခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေတဲ့ရိပေါ်။
သူ့ကိုတွေ့တော့ အံ့သြသည့်အပြုံးတွေနှင့်
၀မ်းသာအားရ လျှောက်လာသည်။
"ကျန့်ကော.."
"စောင့်မယ်ဆိုလည်း ကားထဲမှာစောင့်ပါလား။
ရူးရူးနှမ်းနှမ်းတွေလုပ်ပြီး ငါ့ကိုသပ်သပ်အမှုပတ်အောင်
....အွန်းးး...."
ရိပေါ်ကိုယ်ပေါ်Long coatကိုခြုံပေးပြီး
မာဖလာလေးပတ်ပေးနေရင်းက
ပွစိပွစိရေရွတ်နေသည့်နှုတ်ခမ်းလုံးလေးကို
မနေနိုင်စွာနမ်းရိူက်မိတော့ရုန်းကန်လာတဲ့ကျန့်ကော။
သူ့ကိုယ်လေးကိုကားနဲ့ ရိပေါ်ကိုယ်ကြား
ကပ်ပြီး မျက်နှာလေးကိုဆွဲမော့ယူကာ
အတင်းနမ်းရိူက်မိသည်။
ချိူအိအိနဲ့ ကျန့်ကောနှုတ်ခမ်းလေးတွေကြောင့်
ရင်ခုန်သံတွေဝုန်းဒိုင်းကျဲလို့။
လက်သေးသေးလေးတွေက ရိပေါ်အကျီ င်္စတွေကို
ဆုပ်ကိုင်လာပြီး တွန်းထိုးလာသော်လည်း
မလွှတ်ပေးမိ။
မနှုတ်ဆက်ဘဲထားသွားတာ
ဒီလောက်တော့ အပြစ်ပေးသင့်တယ်မလား။
"ရိပေါ်...အွန်းးးးးအ.."
အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုဆွဲယူ
ိုကိုက်ဖြတ်လိုက်တော့ ပါးလွှာလွန်းတဲ့
နှုတ်ခမ်းသားလေးက သွေးစို့သွားရှာသည်။
မတတ်နိုင်ဘူး....တအားချစ်ချင်နေပြီ။
"ငါ့ကိုလွှတ်...အုံး.."
"ကျန့်ကော...ချစ်တယ်..."
နဖူးချင်းထိကပ်ကာ ဆိုလိုက်တော့
ရုတ်တရက်သြိမ်သက်သွားတဲာကျန့်ကောက
မျက်လုံးဝိုင်းလေးနဲ့အံ့သြစွာ
ကြည့်လာသည်။
"ချစ်တယ်ကျန့်ကော..ဒီတလော သေမလိုပဲ
လွမ်းနေခဲ့တာ..."
ရုတ်တရက်သတိဝင်လာတဲ့ကျန့်ကောက
ရိပေါ်ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထုတ်လိုက်ကာ
"ငါ့ကိုလာမကစားနဲ့ရိပေါ်.."
"ကျန့်ကော..."
"မင်း လှောင်လို့မ၀သေးလို့
ငါ့ဆီထပ်လာတာလား...ဘာလဲ...
မင်းကြင်ဖက်ကို ရယ်စရာတွေ
ပြောစရာကုန်နေလို့ငါ့ဆီလာကစားတာလား.."
"ကျန့်ကော...ဘာတွေပြောနေတာလဲ။
ကျွန်တော်နဲ့ ရှောင်ရမ်း အားလုံးကို
ရှင်းခဲ့ပြီးပြီ...ကျန့်ကောကျွန်တော့ကိုယုံ"
"ငါ့ကိုမထိနဲ့ရိပေါ်..."
လက်မောင်းလေးဆီလှမ်းမိတဲ့ရိပေါ်လက်များ
လေထဲတွင်သာ ရပ်တန့်သွားခဲ့ရသည်။
ကျန့်ကောက အားမနာစွာပုတ်ထုတ်လိုက်သည်လေ။
"ငါ.....ချစ်သူရနေပြီ...."
မြေကြီးလေးကိုစိုက်ကြည့်ကာ
ပြောလိုက်တဲ့ ကျန့်ကောစကားကြောင့်
ရိပေါ်ဒေါသတို့ ထိန်းမရခဲ့။
"ငါသူ့ကိုပဲလက်ထပ်မှာ...."
"ကျွန်တော့မျက်လုံးကိုကြည့်ပြီးပြောစမ်း။
ဘာတဲ့ ချစ်သူရှိနေပြီဟုတ်လား.."
"ရိ...ရိပေါ်...ငါနာတယ်"
လက်မောင်းလေးကိုအတင်းဖျစ်ညှစ်
မေးတော့ ကျန့်ကောက အသာရုန်းကာ
ငြင်းလာသည်။
"ဖြေလေ...ဘယ်ကကောင်မတုန်း။
ဘယ်ကောင်မနဲ့ မတွေ့လိုက်ရတဲ့ လ၀က်နီးပါး
လေးမှာ ချစ်သူဖြစ်သွားရတာလဲ...."
"ရိပေါ်...ငါ့ကိုလွှတ်.."
"ကျန့်ကောကျွန်တော့မျက်လုံးကိုကြည့်ပြီးဖြေလေ.."
"ငါမင်းကိုအစတည်းက ချစ်တယ်မပြောခဲ့ဘူး
နော်ရိပေါ် .."
စိတ်တိုစွာ ပြန်အော်လိုက်တော့
ရှောင်ကျန့် လက်မောင်းတွေကိုဖျစ်ညှစ်လာတဲ့
ရိပေါ်လက်များသိသိသာသာ
လျော့ကျသွားသည်။
"ကျန့်ကော..."
"ငါမင်းကိုချစ်တယ်လို့မပြောခဲ့ဖူးဘူး။
အဲ့တော့နောက်တစ်ခါ ငါ့ကို မင်းအပိုင်လိုမျိုး
မဆက်ဆံနဲ့...ပတ်သတ်ခဲ့ဖူးသမျှ
ငါမေ့ထားတယ်...ငါ့လက်ရှိချစ်သူပေါ်
ငါသစ္စာရှိချင်တယ်။အဲ့တော့ မင်းနဲ့ငါ
ထပ်ဇယားမရူပ်ချင်တော့ဘူး...
မင်းလည်း မင်းကြင်ဖက်နဲ့မင်းရှိနေတာပဲ။
ငါ့ကိုမေ့နိုင်မှာပါ..."
ပြောပြီး လှည့်ထွက်သွားတဲ့ရှောင်ကျန့်ရဲ့
လက်ကောက်ဝတ်ကနေ ရိပေါ်ဆွဲလှည့်ကာ
ကိုယ်သေးသေးလေးကို ရင်ခွင်ထဲ နစ်နေအောင်
ဖက်ထားမိသည်။
"မဟုတ်ဘူးလို့ပြောပေးပါ...ကျန့်ကော
ညာနေတာလို့ ပြန်ပြောပေးပါ။
ကျွန်တော်တို့ အဝေးကိုထွက်ပြေးကြမယ်လေ။
ကျန့်ကော အဲ့တာကြောင့် ချစ်တယ်လို့
ပြောပေးပါ.."
"ငါ့ကိုလွှတ်ရိပေါ်..."
"မလွှတ်ဘူး...ကျန့်ကော ကျွန်တော့ကို
ထားသွားမှာကြောက်တယ်..."
"ငါပြောပြီးပြီလေ...ငါမင်းကို
ချစ်တယ်လို့မပြောခဲ့ဖူးဘူးလို့.."
"အဲ့တာဆို မုန်းရင်မုန်းတယ်ပြောပါလား!!!""
ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်လိုက်တဲ့
ရိပေါ်အသံရဲ့နောက်မှာ ယုန်လေးကတော့
မျက်ရည်ပြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းလေးတွေနဲ့
ကြည့်နေရှာသည်။
"ငါမင်းကိုမမုန်းဘူးရိပေါ်....
ချစ်လည်းမချစ်ဘူး...."
ကျယ်လောင်စွာတောက်ခေါက်သံရဲ့
နောက်မှာ ရိပေါ်တွန်းလွှတ်လိုက်တဲ့
ရှောင်ကျန့်ကိုယ်လေးက ပလပ်ဖောင်းပေါ်
ဖင်ထိုင်လျှက်ပြုတ်ကျသည်။
"ကျန့်ကော...ကျွန်တော့ကိုကြိုးရှည်ရှည်နဲ့
လှံထားခဲ့တာပဲ...ကျွန်တော့မှာတော့
ကျန့်ကောကိုတွေ့ချင်လွန်းလို့....
ချစ်လွန်းလို့...တန်ဖိုးထားလွန်းလို့...
အရာရာကိုဆန့်ကျင်ပြီး ကျန့်ကောဆီ
လာခဲ့ရတာ...အခုပြန်ရတာဘာလဲ....
ပြန်ရလာတာဘာလဲလို့...ဟာကွာ....."
ကားဘီးကို ခြေထောက်နဲ့ဆက်တိုက်
ကန်ကျောက်နေတဲ့ရိပေါ်ကြောင့်
ရှောင်ကျန့် အသံပင်မထွက်ရဲပဲ
တုန်နေရှာသည်။
ရိပေါ်စိတ်ဆိုးရင် သူသိပ်ကြောက်ပါသည်။
သူပြောခဲ့တဲ့စကားအမှားတွေအတွက်
ထတောင်းပန်ဖို့တောင်သူ့မှာသတ္တိမရှိခဲ့။
ကားဘော်ဒီကို လက်သီးနဲ့တဒုန်းဒုန်း
ထိုးနေတဲ့ ရိပေါ်က သူ့အားမျက်လုံးရဲကြီးများနှင့်
လှမ်းကြည့်ကာ အနားကို လျှောက်လာသဖြင့်
ရှောင်ကျန့်ဖင်ထိုင်လျက်ပင်
နောက်သို့ဖြေးဖြေးချင်းဆုတ်သွားမိသည်။
ရုတ်တရက်ဆန်စွာ ရှောင်ကျန့်
မျက်နှာကိုဆွဲယူမော့ရင်း အနမ်းကြမ်းတွေ
ဖန်တီးနေတဲ့ရိပေါ်ကြောင့်
သူရုန်းကန်ဖို့ပင်သတ္တိမရှိခဲ့။
မောဟိုက်လာပေမဲ့လို့ သူမတွန်းကန်မိ။
သူရိပေါ်ကိုကြောက်တာပဲသိသည်။
အတန်ကြာနမ်းရိူက်ပြီးတဲ့ အခါ နောက်ဆုံးအနေနဲ့
ရှောင်ကျနာ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို
ကိုက်ဆွဲသွားတဲ့ ရိပေါ်ကြောင့်
သွေးစလေးတွေလည်း ရှောင်ကျန့်နှုတ်ခမ်း
မှာသွေးစလေးတွေ ကပ်ငြိနေရှာသည်။
ရှောင်ကျန့်နှုတ်ခမ်းပေါ်က သွေးစတွေကို
ရိပေါ်က လျှာနှင့်လှမ်းလျှက်ကာ
ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်ရင်း
"ချစ်တယ်ရှောင်ကျန့်...ခင်ဗျားကို
သောက်ရမ်းချစ်တယ်.."
ထိုမျှသာပြောပြီး မောင်းထွက်သွားတဲ့ရိပေါ်ကားလေးကို
သူကြောင်အစွာလိုက်ကြည့်နေမိသည်။
ရင်တွင်းတစ်နေရာမှာတော့
*ကောလည်းမင်းကိုချစ်တယ် လောင်ဝမ်...*
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
အများကြီးရေးပေးထားတယ်နော်😒
ချစ်တယ်မို့လား ဒီက ကလေးလေးကို😏
အာဘွားပေးခဲ့ကြ😒
Advertisement
Inexorable Chaos
What happens when a summoned hero completes their task given by those from up above? When a summoned hero returns back to earth after having saved the world, do they still get to live a normal life? The answer is actually yes, they usually do. They get married to the one they love, have kids, and then death takes them away. Of course, that is only usually. There are a select few who choose not to... think the same way. Some of them find such a life boring, dull even. They want to taste for adventure once more, feed their drive for exploration! Power, wealth, another life, they want it all. So, what do they do? Why, they do what Quasi does... They sell themselves to the gods. Disclaimer! This story will contain 2 and 3-dimensional characters. Extensive Worldbuilding. Politics. Litrpg. Sex/ Drama/ Love/ Harem Constantly Changing POV's Multiple Main characters. Overpowered characters. Messed up shit-- You have been warned. Link to Artist I Commissioned for Cover: https://artistsnclients.com/people/DoaEmak Only One Apache Helicopter, Grammar Nazi, and a frog named Trinity were harmed in the making of this novel.
8 331ˈdi-sə-nən(t)s (Dissonance)
An experimental short story, written in bite-sized entries. A man returns to his rural Washington State hometown after a cataclysmic event to find answers... or at the very least, survival.
8 142The Necromancer's Notebook
Typist's Note History of File #004789301: -Original stored in filing cabinet of one Detective Greary of Arkham police department until death in 1913 from heart attack, then moved to “Cold Case” cabinet in main office. - Originals relabeled “Case File #0003876: Evidence: Open” and moved to APD sub basement one, cabinet 08. July 8th 1925. - Box labeled “Case File#0003876: Evidence: Open” moved as part of district consolidation to Boston Police Headquarters Retention Room 10, row 9, shelf 5. April 30th 1975 - Contents of Box labeled “Case File#0003876: Evidence: Open”, reviewed by Retention Clerk Casey Damaset #11238 and labeled for removal. Contents of original documents typed by #11238 and refiled as document #004789301 in Final Retention cabinet January 2nd 1993 before originals were destroyed. Originals comprised mostly of handwritten notes stored loose leaf in a box with no discernible organization or order. For the most part seem to have been pulled from the same notebook approximately two inches by four in dimensions, bound along the spine like an old pocket book. No indication was made anywhere of the manner in which these documents came into the original officer’s possession. They have been recorded in the order in which they were found, with appropriate notes included to indicate where materials have deviated from the norm. Priority for retention: Low. Labeled for destruction at Final Retention Cycle end 2010. To read in full: Click here. Or start the first chapter.
8 151REAL
An ancient hunchback named Finnel is the principal of a school where students’ special abilities might be called magical, supernatural powers. Or, maybe those students’ heightened attributes are more like honed talents any ordinary person could discover and dedicate to developing. Either way, at Finnel's school, even the most otherworldly of traits always finds its source in something REAL . . . in actual human capacities, like intuition, empathy, awareness, strength... REAL is a series of ongoing tales, each centered around an individual student at Finnel's school. Framing slice-of-life authenticity with cool powers and uplifting humor, REAL maintains a light, fun tone while never shying away from digging down deep into weighty themes like identity, connection, and meaning.
8 284smut one shots
I didn't proof read...There might be mistakes lol
8 129Free bookcovers (OPEN)
Don't like your book cover? Better yet, don't have a book cover? Well I got you 'covered'! Just head in and fill the request form. No payment required!
8 205