《Yibo's Baby{Completed}》Part 3
Advertisement
အိပ္ခန္းထဲေရာက္သည္ထိေရွာင္က်န္႔ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး
၀ုန္းဒိုင္းက်ဲေနတုန္းပင္။
ေၾကာက္လိုက္တာလူရယ္။
ဘယ္လိုေတြေတာင္ စူးရွတ႔ဲအၾကည့္ေတြလည္း။
ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္မွ
ထိုသူ႔အခန္းနွင့္ေရွာင္က်န္႔အခန္းက
ျပတင္းေပါက္ျခင္းမ်က္နွာခ်င္းဆိုင္။
ဒီလို ပြင့္လင္းေနပံုနဲ႔ဆို
အိပ္ရမွာေတာင္ ၾကက္သီးထမိသည္။
ေရစို၀တ္ကိုဆြဲခြၽတ္ကာ
အက်ီ ၤေနာက္တစ္ထည္ထပ္လဲရင္း
ကုတင္ေပၚ ဆန္႔ဆန္႔ႀကီးလွဲမိသည္။
ဘာလို႔ ဒီရင္ဘတ္ကေကာင္က
အခုထိမၿငိမ္ေသးတာလဲ။
သူက ဘာမ်ားေၾကာက္စရာေကာင္းေနလို႔လဲ။
ကို႔ဘာသာအားေပးၿပီး ေခါင္းရမ္းကာ
ဆိုင္သြားဖို႔ လြယ္အိတ္ေလးကို
ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။
အသြားလမ္းတစ္ခုလံုး အဆင္ေျပေခ်ာေမြ့လို႔။
🍑🍑🍑🍑🍑🍑
"ေဟ့ေကာင္ေရွာင္က်န္႔.....
ငါ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ကြာ။ငါ့အဖြား
USကျပန္လာလို႔....!"
"ဟင္..ဖြားျပန္လာတာလား။
ငါလည္းလိုက္မယ္ေလ..."
"အ့ဲေတာ့ဆိုင္က ဘယ္သူေစာင့္မွာလဲ.!"
"မင္းကလဲကြာ။တစ္ရက္တစ္ေလေလးကို။!"
"မရပါဘူး။မင္းက အပ်င္းႀကီးဖို႔ပဲ
သိတဲ့ေကာင္...မင္းဆိုင္ေစာင့္ရမယ္။
ညက်မွ လာခ့ဲေတာ့..!"
ထိုသို႔ေျပာၿပီး ဆိုင္ထဲမွထြက္သြားသည့္
က်န္းခ်န္ကိုေရွာင္က်န္႔လက္သီးဆုပ္ေလးေထာင္ျပကာ
က်ိန္ဆဲမိသည္။
ပ်င္းလိုက္တာေနာ္။
စကားေျပာမ့ဲသူကလည္းမရိွ။
ရိွတ႔ဲအလုပ္သမားေတြကလည္း
သူ႔အလုပ္ေတြသူလုပ္လို႔။
"Boss!ဆိုင္ထဲမွာ ရန္ျဖစ္ေနလို႔!
အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးေလး အလုပ္သမားေလး
စကားေၾကာင့္ေရွာင္က်န္႔ ဆိုင္ထဲအျမန္ေျပးမိသည္။
"ဟင္...!"
ျမင္လိုက္ရတ႕ဲျမင္ကြင္းက မရူမလွ။
ရန္ျဖစ္တယ္ဆိုလို႔ ဗလေတာင့္ေတာင့္ေကာင္ႀကီး
နွစ္ေယာက္ေအာက္ေမ့တယ္....
ဟိုလူ......
ေရွာင္က်န္႔တို႔အိမ္ေဘးက
ငရဲမ်က္နွာန႔ဲ လူေခ်ာ။
သူ႔ရဲ႕လက္ထဲမွာက ေရွာင္က်န္႔ကို
အထက္တန္းတုန္းက Crushခ့ဲတ့ဲ
ေရွာင္ရမ္း.....
"ေဟ့..ေဟ့လူ။ဘာ...ဘာလုပ္တာလဲ။!"
ေရွာင္ရမ္းလည္ပင္းကို ညစ္ထားတာေၾကာင့္
ေရွာင္က်န္႔ေၾကာက္ရဲေၾကာက္ရဲနဲ႔ ဆြဲယူရသည္။
ေကာင္မေလးခမ်ာ သူ႔လက္သန္သန္မာမာႀကီးေတြထဲမွာ
မ်က္နွာတစ္ခုလံုးရဲေနေလၿပီ။
"လႊတ္...လႊတ္ေပးလိုက္ပါဗ်ာ..!!"
ေရွာင္က်န္႔ေျပာေတာ့ေရာက္လာတ့ဲ
စူးရဲရဲအၾကည့္တစ္ခု။
"မင္းသူ႔ကိုသိလား..!"
"သိ..သိတယ္ေလ..!"
"ဘယ္လိုပတ္သတ္လဲ..!"
"သူ...သူက ...
သူငယ္ခ်င္း....!"
ဘာလို႔လဲမသိေပမ့ဲ သူေမးသမ်ွကိုသာ
အလန္႔တၾကားေျဖလိုက္ရသည္။
ဟိုကေလးမက ေသေတာ့မည္ေလ။
"ေနာက္တစ္ခါ ဒီမိန္းမနဲ႔
မပတ္သတ္နဲ႔....ၾကားလား..!"
ပိုင္စိုးပိုင္နင္းသူ႔စကားေတြၾကား
ေရွာင္က်န္႔ေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပေတာ့မွ
ေရွာင္ရမ္းကိုလႊတ္ခ်ေပးၿပီး
"ငါနဲ႔လိုက္ခ့ဲ..!"
လူကုိအရုပ္ေလးတစ္ရုပ္လို
ဆြဲသြားလိုက္တာဆိုတာ
လြင့္ခနဲ။
"တက္!!"
သူ႔ကားတံခါးကိုဖြင့္ၿပီးေျပာေနပံုက
မသိရင္ ျပန္ေပးဆြဲမွာလိုလို။
"ဘာ..ဘာလို႔တက္ရမွာလဲ..!"
"မတက္ဘူးလား...!"
"မတက္ပါဘူး။မင္းနဲ႔ငါက
အသိေတြလည္းမဟုတ္ဘူး။
ရူးေနလို႔ သူစိမ္းကားကို
လိုက္စီးရမွလား။
မင္းနာမည္ကိုငါသိတာေတာင္မဟုတ္ဘူး..!"
"၀မ္ရိေပၚ...!"
"ဟန္..!"
"ငါ့နာမည္၀မ္ရိေပၚ။
နာမည္သိၿပီဆိုေတာ့ ကားေပၚတက္ေတာ့..!"
ေျပာၿပီး လူကို ကားထဲ
ဲအတင္းထိုးထည့္ေနတာေၾကာင့္
့္ေရွာင္က်န္႔ေၾကာင္္စီစီနွင့္ပင္ပါသြားရသည္။
"ေ၀့...ဘယ္သြားမလို႔လဲ..!"
"အိမ္ျပန္မို႔။!"
"ငါ ဆိုင္မပိတ္ခ့ဲရေသးဘူး။!"
"အလုပ္သမားေတြပိတ္လိမ့္မယ္..!"
"မင္းဘာဘို႔ ငါ့ကိုအိမ္ျပန္ေခၚလာတာလဲ။
ငါမလိုက္ဘူးေနာ္ေဟ့ေကာင္..!"
ေျပာသာေျပာရတာ အိမ္ေပါက္၀ေတာင္
ျမင္ေနရၿပီ။။
"ဆင္းေတာ့..!"
"ဆင္းမွာပါ။လာနွင္ခ်မေနနဲ႔..!"
ေရွာင္က်န္႔ပြစိပြစိေျပာၿပီး
ကာေပၚကေနဆင္းဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့
"ၿခံတံခါးမပိတ္နဲ႔။
ငါလာအံုးမွာ..!"
ပိုင္စိုးပိုင္နင္းလုပ္သြားတ့ဲသူ႔ေၾကာင့္
ေရွာင္က်န္႔ေတြေတြေလးလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
ဘယ္လိုေကာင္ပါလိမ့္။
လာဦးမွာဆိုေတာ့ ဘာလာလုပ္အံုးမလို႔လဲ။
အေတြးနဲ႔တင္ ၾကက္သီးထလာရသည္။
အိမ္ထဲအေျပး၀င္မိေတာ့ မီးဖိုထဲကထြက္လာသည့္မား။
"ဟ့ဲ...ဘယ္လိုျဖစ္လာတာလဲ!"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး။သားသြားနားေတာ့မယ္။!"
"အမေလး..ေျပာစမ္းပါအံုး
နင္ကဘာေတြမ်ား ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္လာလို႔လဲ။
သူမ်ားသားသမီးေတြနဲ႔မ်ားကြာပါ့!"
"မားေနာ္...သားကိုသူမ်ားနဲ႔မနိွဴင္းနဲ႔။
သားက သားပဲ။!"
ေရွာင္က်န္႔အိမ္ေပၚ ေျခေဆာင့္တက္ေတာ့
မားရဲ႕အသံကေနာက္ကေနကပ္ပါလာသည္။
"ဟ့ဲ....ဂန္းနာေလး။
ေလွကားကို ေျဖးေျဖးတက္ပါဆို။
ေနာက္တစ္ခါအသံၾကားၾကည့္။
အ့ဲေျခေထာက္ေတြကိုရိုက္ခ်ိဴးျပစ္မယ္!"
အိမ္ေအာက္ကမားစကားေတြေၾကာင့္
အ႐ြဲ႕တိုက္ခ်င္စိတ္က ခပ္မ်ားမ်ား။
ဘယ္လိုမားလဲမသိဘူး။
ေရွာင္က်န္႔ဆိုအေကာင္းဘယ္ေတာ့မွမေျပာဘူး။
🍑🍑🍑🍑🍑
"အန္တီ...!"
အိမ္ေပါက္၀က ရိေပၚအသံေၾကာင့္
မီးဖိုထဲက အေျပးထြက္လာတ့ဲ
ေရွာင္ကေတာ္။
"အမေလး...သားလာၿပီလား..
အန္တီက ညစာမၿပီးေသးဘူးကြဲ႕!"
"သားသိပါတယ္။အန္တီတစ္ေယာက္တည္း
ခ်က္ေနရမယ္မွန္းသိလို႔
လာကူတာ။သားဘာလုပ္ေပးရမလဲ!"
ပါးစပ္ကေနသာစကားေျပာေနရေပမ့ဲ
မ်က္လံုးကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕
မက္မြန္သီးေဘဘီေလးကို။
အိမ္ေပၚမွာ အိပ္ေနတယ္ထင္ပါ့။
"ဟို...အန္တီ့...အန္တီတစ္ေယာက္တည္းေနတာလား!"
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး
ေမးလိုက္ေတာ့ ေရွာင္ကေတာ္က
ေခါင္းခါျပသည္။
"ရိွတယ္။အိမ္ေပၚမွာ ေမ်ာက္ေလာရွည္တစ္ေကာင္။
ဘာမွခိုင္းလို႔မရဘူး။။!"
ေရွာင္ကေတာ္စကားေၾကာင့္ရိေပၚၿပံဳးမိေသး။
ခင္ဗ်ားက အေတာ္ဆိုးတ့ဲလူပဲ။
"ဒါနဲ႔ သားရဲ႕မားကို
အန္တီတို႔ဆံုျဖစ္ၾကတ့ဲအေၾကာင္း
ေျပာၿပီးၿပီလားသား။
အန္တီကေတာ့ သားမားကို
အရမ္းသတိရတာပဲ။ငယ္ငယ္က
သားရဲ႕မားက အရမ္းေခ်ာတာ။
အရမ္းလည္းမာနႀကီးၿပီး ခ်စ္ဖို႔လည္း
ေကာင္းတယ္။သားနဲ႔ တပံုစံေလးပဲ!"
ရိေပၚရဲ႕မားနဲ႔ေရွာင္ကေတာ္တို႔က
အထက္တန္းတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြတ႕ဲ။
မနက္က ဟို လူေလးကိုလိုက္ေခ်ာင္းဖို႔
ကားထုတ္ေနတုန္း ေရွာင္မားက
အသီးထုတ္ေတြ ျပဳတ္က်ကုန္လို႔
ရိေပၚလို္က္ေကာက္ေပးရင္း
စကားစပ္မိရာက ဒီအျဖစ္ေတြကိုသိခ့ဲရတာ။
ရိေပၚကို အားရ၀မ္းသာႀကိဳဆိုတ႔ဲ
ေရွာင္မားေၾကာင့္ ရိေပၚတို႔ ဟိုလူႀကီးေလးကို
ကပ္ဖို႔အခြင့္ေရးေတြရလာခဲ့ၿပီ။
အားရ၀မ္းသာ သူ႔ဆိုင္ေလးဆီသြားမိေတာ့
္အလုပ္ရူက္ေနသည့္သူေလးေၾကာင့္
ဆိုင္ထဲမွာပဲထိုင္ေစာင့္ရင္း
ေဘးခံုက ေကာင္မေလးစကားေၾကာင့္
မိန္ကေလးဆိုတာမသ္ိနိင္တ့ဲအထိ
သူလက္လြန္ခ႔ဲတာ။
*ေရွာင္က်န္႔နဲ႔ငါကခ်စ္သူေတြ*
ဆိုတ႔ဲသူ႔ရဲ႕စကားလံုးေတြၾကား
လူကလည္းအသိလြတ္သည္ထိ။
သူမကိုေမးဖို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ျမင္လိုက္ရတ႕ဲ သူမမ်က္နွာေၾကာင့္
ရိေပၚသတိလြတ္ကာ လက္လြန္ခ႔ဲမိသည္။
ေရွာင္ရမ္း။သူသိပ္သိတာေပါ့။
ရိေပၚရဲ႕အခ်စ္ကို လွည့္စားသြားခ့ဲတ့ဲ
ပထမဆံုးေသာ ခ်စ္သူ။
သူက ကို႔ကိုေတြ႕ေတာ့ေျပာင္းလဲသြားတ့ဲ
ကို႔ပံုေၾကာင့္တအံ့တၾသနဲ႔
နွဴတ္ဆက္ေပမ့ဲ ကို႔ရဲ႕တုန္႔ျပန္မွဴက
သူ႔လည္ပင္းကိုညစ္မိသည္ေလ။
သူရဲ႕အျဖစ္ေၾကာင့္ အနားနားေရာက္လာတ့ဲ
ေကာင္ေလးက ေတာ့ေၾကာက္ရဲေၾကာက္ရဲေလး
ေျပာလာရွာသည္။
သြားၿပီ။
ရိွသမ်ွေဒါသေတြ ဒီစကားလံုးေလးေတြၾကားထဲ
တစ္၀က္ေလာက္က အစရွာမရေတာ့။
အၾကမ္းပတမ္းသူ႔လက္ေလးကိုဆြဲေခၚ..
ကားေပၚတင္တ့ဲထိ ေၾကာက္ရဲရဲေလး
လိုက္လာတ့ဲ ရိေပၚရဲ႕ ကေလးေလး။
သူ႔ကိုခ်စ္ရတာ ရင္ထဲေအးခ်မ္းလိုက္တာ။
ဘာကိုမွမေမ်ွာ္လင့္ပဲ
သူ႔ကိုပဲ ခ်စ္ေနတာမ်ိဴး။
"Aww...သားပ်င္းရင္အိမ္ေပၚကေမ်ာက္ကို
ေခၚေပးမယ္။စကားေျပာၾကေပါ့။
ခဏ အန္တီေခၚေပးမယ္ေနာ္...!"
ေျပာၿပီး အိမ္ေပၚကိုကုန္းေအာ္သည့္
ေရွာင္မားေၾကာင့္ရိေပၚနားပင္အူသြားရသည္။
ေရွာင္မားကအားနာသလိုၿပံဳးျပၿပီး
"အ့ဲလိုပဲသားေရ...အ့ဲေလာက္အသံနဲ႔မွ
သူကလာတာရယ္။ခဏေလးေနာ္...
အန္တီ ဟင္းအိုးသြားေမႊလိုက္မယ္။
သူလာလားမလာလားကေတာ့
ေျခသံေပးလိမ့္မယ္....
ဗုေဒၶါ!!!!!!!"
ေရွာင္မားရဲ႕ ရင္ဘတ္ကိုဖိၿပီးေအာ္သံေၾကာင့္
ရိေပၚလည္းေလွကားထစ္ေတြေပၚ
ေမာ့ၾကည့္မိသည္။
အလားလား။
တကယ္ပဲ ေမ်ာက္ေလးပဲ။
ေလွကားထစ္လက္ရမ္းေပၚမွာ
ကားကားေလးေလ်ွာဆင္းလာတ့ဲ ေရွာင္က်န္႔ေၾကာင့္
ရိေပၚ နွာေခါင္းေသြးပင္
ယိုခ်င္သြားသည္။
ရိေပၚေလး ေလွကားလက္ရမ္းႀကီးသာ
ျဖစ္လိုက္ခ်င္ပါရဲ႕။
ကိုၾကည့္ေနတာသိေတာ့
သူကလည္း ေနာက္ျပန္အေနအထားကေန
ျပဴးျပဴးေလးၾကည့္လာရွာသည္။
"အား....!"
သူေလးရဲ႕အသံနက္ေသးေသးေလးအဆံုးမွာ
ရိေပၚလည္း ေလွကား ေျခရင္းသြားကာ
လက္နွစ္ဖက္ကိုအသင့္ခံထားလိုက္ရသည္။
ကိုေတာ္ေခ်ာက တလေဟာက်လာၿပီေလ။
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ခ်စ္တယ္😘😘😘
အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်ထိရှောင်ကျန့်ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး
၀ုန်းဒိုင်းကျဲနေတုန်းပင်။
ကြောက်လိုက်တာလူရယ်။
ဘယ်လိုတွေတောင် စူးရှတဲ့အကြည့်တွေလည်း။
သေချာပြန်စဉ်းစားကြည့်မှ
ထိုသူ့အခန်းနှင့်ရှောင်ကျန့်အခန်းက
ပြတင်းပေါက်ခြင်းမျက်နှာချင်းဆိုင်။
ဒီလို ပွင့်လင်းနေပုံနဲ့ဆို
အိပ်ရမှာတောင် ကြက်သီးထမိသည်။
ရေစိုဝတ်ကိုဆွဲချွတ်ကာ
အကျီ င်္နောက်တစ်ထည်ထပ်လဲရင်း
ကုတင်ပေါ် ဆန့်ဆန့်ကြီးလှဲမိသည်။
ဘာလို့ ဒီရင်ဘတ်ကကောင်က
အခုထိမငြိမ်သေးတာလဲ။
သူက ဘာများကြောက်စရာကောင်းနေလို့လဲ။
ကို့ဘာသာအားပေးပြီး ခေါင်းရမ်းကာ
ဆိုင်သွားဖို့ လွယ်အိတ်လေးကို
ကောက်ကိုင်လိုက်သည်။
အသွားလမ်းတစ်ခုလုံး အဆင်ပြေချောမွေ့လို့။
🍑🍑🍑🍑🍑🍑
"ဟေ့ကောင်ရှောင်ကျန့်.....
ငါ အိမ်ပြန်တော့မယ်ကွာ။ငါ့အဖွား
USကပြန်လာလို့....!"
"ဟင်..ဖွားပြန်လာတာလား။
ငါလည်းလိုက်မယ်လေ..."
"အဲ့တော့ဆိုင်က ဘယ်သူစောင့်မှာလဲ.!"
"မင်းကလဲကွာ။တစ်ရက်တစ်လေလေးကို။!"
"မရပါဘူး။မင်းက အပျင်းကြီးဖို့ပဲ
သိတဲ့ကောင်...မင်းဆိုင်စောင့်ရမယ်။
ညကျမှ လာခဲ့တော့..!"
ထိုသို့ပြောပြီး ဆိုင်ထဲမှထွက်သွားသည့်
ယွီပင်းကိုရှောင်ကျန့်လက်သီးဆုပ်လေးထောင်ပြကာ
ကျိန်ဆဲမိသည်။
ပျင်းလိုက်တာနော်။
စကားပြောမဲ့သူကလည်းမရှိ။
ရှိတဲ့အလုပ်သမားတွေကလည်း
သူ့အလုပ်တွေသူလုပ်လို့။
"Boss!ဆိုင်ထဲမှာ ရန်ဖြစ်နေလို့!
အိပ်ပျော်ခါနီးလေး အလုပ်သမားလေး
စကားကြောင့်ရှောင်ကျန့် ဆိုင်ထဲအမြန်ပြေးမိသည်။
"ဟင်...!"
မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက မရူမလှ။
ရန်ဖြစ်တယ်ဆိုလို့ ဗလတောင့်တောင့်ကောင်ကြီး
နှစ်ယောက်အောက်မေ့တယ်....
ဟိုလူ......
ရှောင်ကျန့်တို့အိမ်ဘေးက
ငရဲမျက်နှာနဲ့ လူချော။
သူ့ရဲ့လက်ထဲမှာက ရှောင်ကျန့်ကို
အထက်တန်းတုန်းက Crushခဲ့တဲ့
ရှောင်ရမ်း.....
"ဟေ့..ဟေ့လူ။ဘာ...ဘာလုပ်တာလဲ။!"
ရှောင်ရမ်းလည်ပင်းကို ညစ်ထားတာကြောင့်
ရှောင်ကျန့်ကြောက်ရဲကြောက်ရဲနဲ့ ဆွဲယူရသည်။
ကောင်မလေးခမျာ သူ့လက်သန်သန်မာမာကြီးတွေထဲမှာ
မျက်နှာတစ်ခုလုံးရဲနေလေပြီ။
"လွှတ်...လွှတ်ပေးလိုက်ပါဗျာ..!!"
ရှောင်ကျန့်ပြောတော့ရောက်လာတဲ့
စူးရဲရဲအကြည့်တစ်ခု။
"မင်းသူ့ကိုသိလား..!"
"သိ..သိတယ်လေ..!"
"ဘယ်လိုပတ်သတ်လဲ..!"
"သူ...သူက ...
သူငယ်ချင်း....!"
ဘာလို့လဲမသိပေမဲ့ သူမေးသမျှကိုသာ
အလန့်တကြားဖြေလိုက်ရသည်။
ဟိုကလေးမက သေတော့မည်လေ။
"နောက်တစ်ခါ ဒီမိန်းမနဲ့
မပတ်သတ်နဲ့....ကြားလား..!"
ပိုင်စိုးပိုင်နင်းသူ့စကားတွေကြား
ရှောင်ကျန့်ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြတော့မှ
ရှောင်ရမ်းကိုလွှတ်ချပေးပြီး
"ငါနဲ့လိုက်ခဲ့..!"
လူကိုအရုပ်လေးတစ်ရုပ်လို
ဆွဲသွားလိုက်တာဆိုတာ
လွင့်ခနဲ။
"တက်!!"
သူ့ကားတံခါးကိုဖွင့်ပြီးပြောနေပုံက
မသိရင် ပြန်ပေးဆွဲမှာလိုလို။
"ဘာ..ဘာလို့တက်ရမှာလဲ..!"
"မတက်ဘူးလား...!"
"မတက်ပါဘူး။မင်းနဲ့ငါက
အသိတွေလည်းမဟုတ်ဘူး။
ရူးနေလို့ သူစိမ်းကားကို
လိုက်စီးရမှလား။
မင်းနာမည်ကိုငါသိတာတောင်မဟုတ်ဘူး..!"
"၀မ်ရိပေါ်...!"
"ဟန်..!"
"ငါ့နာမည်ဝမ်ရိပေါ်။
နာမည်သိပြီဆိုတော့ ကားပေါ်တက်တော့..!"
ပြောပြီး လူကို ကားထဲ
ဲအတင်းထိုးထည့်နေတာကြောင့်
့်ရှောင်ကျန့်ကြောင်စီစီနှင့်ပင်ပါသွားရသည်။
"ဝေ့...ဘယ်သွားမလို့လဲ..!"
"အိမ်ပြန်မို့။!"
"ငါ ဆိုင်မပိတ်ခဲ့ရသေးဘူး။!"
"အလုပ်သမားတွေပိတ်လိမ့်မယ်..!"
"မင်းဘာဘို့ ငါ့ကိုအိမ်ပြန်ခေါ်လာတာလဲ။
ငါမလိုက်ဘူးနော်ဟေ့ကောင်..!"
ပြောသာပြောရတာ အိမ်ပေါက်ဝတောင်
မြင်နေရပြီ။။
"ဆင်းတော့..!"
"ဆင်းမှာပါ။လာနှင်ချမနေနဲ့..!"
ရှောင်ကျန့်ပွစိပွစိပြောပြီး
ကာပေါ်ကနေဆင်းဖို့ပြင်လိုက်တော့
"ခြံတံခါးမပိတ်နဲ့။
ငါလာအုံးမှာ..!"
ပိုင်စိုးပိုင်နင်းလုပ်သွားတဲ့သူ့ကြောင့်
ရှောင်ကျန့်တွေတွေလေးလိုက်ကြည့်နေမိသည်။
ဘယ်လိုကောင်ပါလိမ့်။
လာဦးမှာဆိုတော့ ဘာလာလုပ်အုံးမလို့လဲ။
အတွေးနဲ့တင် ကြက်သီးထလာရသည်။
အိမ်ထဲအပြေးဝင်မိတော့ မီးဖိုထဲကထွက်လာသည့်မား။
"ဟဲ့...ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲ!"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး။သားသွားနားတော့မယ်။!"
"အမလေး..ပြောစမ်းပါအုံး
နင်ကဘာတွေများ ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်လာလို့လဲ။
သူများသားသမီးတွေနဲ့များကွာပါ့!"
"မားနော်...သားကိုသူများနဲ့မနှိူင်းနဲ့။
သားက သားပဲ။!"
ရှောင်ကျန့်အိမ်ပေါ် ခြေဆောင့်တက်တော့
မားရဲ့အသံကနောက်ကနေကပ်ပါလာသည်။
"ဟဲ့....ဂန်းနာလေး။
လှေကားကို ဖြေးဖြေးတက်ပါဆို။
နောက်တစ်ခါအသံကြားကြည့်။
အဲ့ခြေထောက်တွေကိုရိုက်ချိူးပြစ်မယ်!"
အိမ်အောက်ကမားစကားတွေကြောင့်
အရွဲ့တိုက်ချင်စိတ်က ခပ်များများ။
ဘယ်လိုမားလဲမသိဘူး။
ရှောင်ကျန့်ဆိုအကောင်းဘယ်တော့မှမပြောဘူး။
🍑🍑🍑🍑🍑
"အန်တီ...!"
အိမ်ပေါက်ဝက ရိပေါ်အသံကြောင့်
မီးဖိုထဲက အပြေးထွက်လာတဲ့
ရှောင်ကတော်။
"အမလေး...သားလာပြီလား..
အန်တီက ညစာမပြီးသေးဘူးကွဲ့!"
"သားသိပါတယ်။အန်တီတစ်ယောက်တည်း
ချက်နေရမယ်မှန်းသိလို့
လာကူတာ။သားဘာလုပ်ပေးရမလဲ!"
ပါးစပ်ကနေသာစကားပြောနေရပေမဲ့
မျက်လုံးကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့
မက်မွန်သီးဘေဘီလေးကို။
အိမ်ပေါ်မှာ အိပ်နေတယ်ထင်ပါ့။
"ဟို...အန်တီ့...အန်တီတစ်ယောက်တည်းနေတာလား!"
မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး
မေးလိုက်တော့ ရှောင်ကတော်က
ခေါင်းခါပြသည်။
"ရှိတယ်။အိမ်ပေါ်မှာ မျောက်လောရှည်တစ်ကောင်။
ဘာမှခိုင်းလို့မရဘူး။။!"
ရှောင်ကတော်စကားကြောင့်ရိပေါ်ပြုံးမိသေး။
ခင်ဗျားက အတော်ဆိုးတဲ့လူပဲ။
"ဒါနဲ့ သားရဲ့မားကို
အန်တီတို့ဆုံဖြစ်ကြတဲ့အကြောင်း
ပြောပြီးပြီလားသား။
အန်တီကတော့ သားမားကို
အရမ်းသတိရတာပဲ။ငယ်ငယ်က
သားရဲ့မားက အရမ်းချောတာ။
အရမ်းလည်းမာနကြီးပြီး ချစ်ဖို့လည်း
ကောင်းတယ်။သားနဲ့ တပုံစံလေးပဲ!"
ရိပေါ်ရဲ့မားနဲ့ရှောင်ကတော်တို့က
အထက်တန်းတည်းက သူငယ်ချင်းတွေတဲ့။
မနက်က ဟို လူလေးကိုလိုက်ချောင်းဖို့
ကားထုတ်နေတုန်း ရှောင်မားက
အသီးထုတ်တွေ ပြုတ်ကျကုန်လို့
ရိပေါ်လိုက်ကောက်ပေးရင်း
စကားစပ်မိရာက ဒီအဖြစ်တွေကိုသိခဲ့ရတာ။
ရိပေါ်ကို အားရ၀မ်းသာကြိုဆိုတဲ့
ရှောင်မားကြောင့် ရိပေါ်တို့ ဟိုလူကြီးလေးကို
ကပ်ဖို့အခွင့်ရေးတွေရလာခဲ့ပြီ။
အားရ၀မ်းသာ သူ့ဆိုင်လေးဆီသွားမိတော့
်အလုပ်ရူက်နေသည့်သူလေးကြောင့်
ဆိုင်ထဲမှာပဲထိုင်စောင့်ရင်း
ဘေးခုံက ကောင်မလေးစကားကြောင့်
မိန်ကလေးဆိုတာမသ်ိနိင်တဲ့အထိ
သူလက်လွန်ခဲ့တာ။
*ရှောင်ကျန့်နဲ့ငါကချစ်သူတွေ*
ဆိုတဲ့သူ့ရဲ့စကားလုံးတွေကြား
လူကလည်းအသိလွတ်သည်ထိ။
သူမကိုမေးဖို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
မြင်လိုက်ရတဲ့ သူမမျက်နှာကြောင့်
ရိပေါ်သတိလွတ်ကာ လက်လွန်ခဲ့မိသည်။
ရှောင်ရမ်း။သူသိပ်သိတာပေါ့။
ရိပေါ်ရဲ့အချစ်ကို လှည့်စားသွားခဲ့တဲ့
ပထမဆုံးသော အချစ်ဦး။
သူက ကို့ကိုတွေ့တော့ပြောင်းလဲသွားတဲ့
ကို့ပုံကြောင့်တအံ့တသြနဲ့
နှူတ်ဆက်ပေမဲ့ ကို့ရဲ့တုန့်ပြန်မှူက
သူ့လည်ပင်းကိုညစ်မိသည်လေ။
သူရဲ့အဖြစ်ကြောင့် အနားနားရောက်လာတဲ့
ကောင်လေးက တော့ကြောက်ရဲကြောက်ရဲလေး
ပြောလာရှာသည်။
သွားပြီ။
ရှိသမျှဒေါသတွေ ဒီစကားလုံးလေးတွေကြားထဲ
တစ်ဝက်လောက်က အစရှာမရတော့။
အကြမ်းပတမ်းသူ့လက်လေးကိုဆွဲခေါ်..
ကားပေါ်တင်တဲ့ထိ ကြောက်ရဲရဲလေး
လိုက်လာတဲ့ ရိပေါ်ရဲ့ ကလေးလေး။
သူ့ကိုချစ်ရတာ ရင်ထဲအေးချမ်းလိုက်တာ။
ဘာကိုမှမမျှော်လင့်ပဲ
သူ့ကိုပဲ ချစ်နေတာမျိူး။
"Aww...သားပျင်းရင်အိမ်ပေါ်ကမျောက်ကို
ခေါ်ပေးမယ်။စကားပြောကြပေါ့။
ခဏ အန်တီခေါ်ပေးမယ်နော်...!"
ပြောပြီး အိမ်ပေါ်ကိုကုန်းအော်သည့်
ရှောင်မားကြောင့်ရိပေါ်နားပင်အူသွားရသည်။
ရှောင်မားကအားနာသလိုပြုံးပြပြီး
"အဲ့လိုပဲသားရေ...အဲ့လောက်အသံနဲ့မှ
သူကလာတာရယ်။ခဏလေးနော်...
အန်တီ ဟင်းအိုးသွားမွှေလိုက်မယ်။
သူလာလားမလာလားကတော့
ခြေသံပေးလိမ့်မယ်....
ဗုဒ္ဓေါ!!!!!!!"
ရှောင်မားရဲ့ ရင်ဘတ်ကိုဖိပြီးအော်သံကြောင့်
ရိပေါ်လည်းလှေကားထစ်တွေပေါ်
မော့ကြည့်မိသည်။
အလားလား။
တကယ်ပဲ မျောက်လေးပဲ။
လှေကားထစ်လက်ရမ်းပေါ်မှာ
ကားကားလေးလျှောဆင်းလာတဲ့ ရှောင်ကျန့်ကြောင့်
ရိပေါ် နှာခေါင်းသွေးပင်
ယိုချင်သွားသည်။
ရိပေါ်လေး လှေကားလက်ရမ်းကြီးသာ
ဖြစ်လိုက်ချင်ပါရဲ့။
ကိုကြည့်နေတာသိတော့
သူကလည်း နောက်ပြန်အနေအထားကနေ
ပြူးပြူးလေးကြည့်လာရှာသည်။
"အား....!"
သူလေးရဲ့အသံနက်သေးသေးလေးအဆုံးမှာ
ရိပေါ်လည်း လှေကား ခြေရင်းသွားကာ
လက်နှစ်ဖက်ကိုအသင့်ခံထားလိုက်ရသည်။
ကိုတော်ချောက တလဟောကျလာပြီလေ။
🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑🍑
ချစ်တယ်😘😘😘
Advertisement
- In Serial7 Chapters
My Dear Alice - A Dark Awakening
He’ll cross a lethal land to bring her back home. But is she willing to be found? Appalachian Wasteland, 2072. Jamie Henderson wants to forget all about his ex-girlfriend Alice. Except this nonviolent fixer has been hired to find her after she went missing in the ongoing AI-controlled war. But his quest through the hostile post-apocalyptic terrain turns deadly when a roadside raider attack sees him captured by a terrifying matriarchal clan. Stranded in dangerous territory, Jamie’s jaw drops when he discovers his ex among their numbers. But with her personality split and scattered, his own survival will depend on reaching through her fragmented mind… Can this pacifist hunter make the truth known before he’s sentenced to death? My Dear Alice is a fast-paced companion story that bridges Seasons 1 and 2 of the gripping Cyber Overture dystopian series. If you like complex character studies, gritty worlds, and shocking twists, then you’ll love D. B. Goodin’s outlander opus. Note: This should be read after Sonorous. This story has been published, but I'm adding it here for Royal Road readers to enjoy.
8 149 - In Serial71 Chapters
Circumventing Fate
When Lei Xing booked a luxurious cruise as a graduation present to herself, she expected to have plenty of well-deserved rest and relaxation with an ocean view before jumpstarting her career. What she did not expect was to be the unlucky person who would fall overboard to a miserable watery death… or so she thought. To her astonishment, she opened her eyes to find herself in an ancient setting, a different body, and a new life as the eldest daughter of a high court official. {...Okay, at least I'm rich...I can still live happily and freely, it's still a golden opportunity at a second life. I can live it well~...maybe go travelling, start a business, or something…It definitely could be worse...} To Lei Xing’s horror, her new host was scheduled to enter the palace to compete in the concubine selection for the new Emperor. {...What?! I am definitely not interested! Of all places, it’s that viper pit! I’m not built for any Royal BS or harem fights. Please keep your scheming lives to yourselves and leave me the hell out of it, NOT INTERESTED!!!... Can I not go, please? T_T)...No? Nevermind then, failure is always an option... Failure is the only possible outcome. Bring it on! Hahahaha…} While Lei Xing was making plans on how to skip out of town, fate was also very busy working out its own plans for her, mapping out its own course for her life behind the scenes... Poking holes in her plans to her confusion and outrage. "...Little chicken, as long as I'm alive you won't die." "Nonsense, if anyone is going to cause my death, it would be you!!" *** "Do you really feel nothing after all this time?" He asked as he looked at her with searching eyes, trying to see into her soul... "...Who...would..." she mumbled under her breath... *** "That stupid old man, I'm going to end him when I find him...You better hide well!!" |||~~~~~~~~~~~||| Author's Note~~ Thank you for stopping by and I hope you enjoy the read as you go along! Please VOTE and COMMENT as you read along and I will be sure to respond~~ Thank you again and HAPPY READING! ~~And if you have the wonderful urge to ever buy me a coffee. Here are the gateways and some love~ Kofi: https://ko-fi.com/miraisaesang Patreon: https://www.patreon.com/MiraiSaesang
8 156 - In Serial11 Chapters
The Experimental Dungeon
Having all your memories erased and be reborn as a baby without any knowledge, or giving the job of managing a Dungeon without being its Core – a very easy decision for everyone, right? Right? Right? “I really should have remembered from all those fanfics and dungeon stories that those ROBs always screw with their mortal playthings” growls Claudia as she checked her Status for the umpteenth time. “How dare that... that...that manipulative thing did this to me… And no matter what extra options he gifts me with, I will NOT use them to create a hentai dungeon or anything like that” This will not be the usual dungeon core-type story found around here, but the main difference will only be explained in chapter 4 by the Dungeon Pixie. Also – despite the warning please don’t expect any explicit scenes in this story. The warnings are there because mature themes will be mentioned (and not only because the Higher Power provided some special options), but the MC is dead set on evading those options as she sees them as traps. So there are no explicit descriptions planned at all. If that changes I will give extra warnings in the chapter title, but I plan on handling things other ways. Later chapters might go a bit farther than the simple mentions in chapter 2, but don’t expect much more. Status Update 04. April 22 Writing Buffer used up, as said before I'm switching to one chapter a week on fridays. The new cover is the second placeholder, but what I really want will have to be commissioned and take a while. At least it is better than the map-part from chapter 4 that was the first placeholder.
8 211 - In Serial20 Chapters
Shadow in the Snow
To live in a circus, to run away to one; this is the dream of many. The shining lights and the music and the cheering of the crowds are appealing to some. How little they know! This is the story of two brothers who were raised in a circus. One, a slave to the Master -- his most brilliant performer and a boy of pure white who has never been allowed to see the sun, nor feel the grass beneath his feet, nor the touch of rain upon his skin. The other, a slave to his brother -- a guardsman, trapped there not by chains but by love and loyalty. When fate proves unexpectedly kind to them on an otherwise cruel day, they find themselves free along with the girl they have been raised with and must find their way in a broken world, all the while being hunted without pause and without mercy. The Master has lost his prize. He is determined to reclaim it.
8 213 - In Serial6 Chapters
Whims and Rolls of Gods
What happens when one creates a story then leaves everything to chance? Thousands of paths stretch out endlessly that separate into even more, countless paths. And then, all but one is destroyed with a single roll of a twenty-sided die. The die becomes the true author while the writer just provides possibilities then takes a backseat and narrates. This story will be random. To save time, the characters and some of the events will be somewhat generic, but past that all bets are off. It will create tropes and then shatter them. Characters can and will die. Even the writer doesn’t know how this story will play out. The die is the god of this world that rolls and everything it says goes. The writer is the god of this world whose whims become reality after the die rolls. Cover art was done by PrimalAvatar from INKed.
8 186 - In Serial9 Chapters
The Sacred Sorceress
When Hyrule Kingdom is thrown into peril by mysterious dark forces, it's up to the top three students at Chalice's Elite Knighthood Academy to find the missing Princess Zelda and restore peace once again. Are they up for the task? AMAZING COVER BY @PikaGirl260 PLEASE FOLLOW HER!! (:
8 121
Prev Chap
Next Chap
Chap List
Boy
Girl
