《✓✕『He is my Playboy student』✕✓》Уучлаарай (5-р хэсэг)
Advertisement
Даёонаа гэсээр тээр цаанаас нэгэн царайлаг залуу намайг чиглэн ирлээ. Би бага зэргийн хараа муутай учир нүдээ онийлгон харвал хуучны анд Ким Тэхён малийсаар ирэв.
Бид хоёр бие биенийгээ тэвэрч аван инээсээр зогстол хажуугаар өнгөрөх оюутанууд 'Даёон багшийн найз залуу юм байхдаа' гэлцэнэ.
Тэхён: Заа анд юу байна?
Би: Анд гэнэ шүү! Хха надаар тайван. Чамаар юу байна? Эхнэртэй болов уу?
Тэхён: Яаа чи одоо хүний эмзэг сэдэв хөндөөд. Чи өөрийгөө хэл. Нөхөртэй болов уу?
Би: Заа яахав дээ! Одоохондоо болоогүй ч ирээдүйд нөхөр минь болох нэг залуу бий. Хха Тэр ч яахав тэгээд миний муу найз гон бие гозон толгой болчоо юу? Нөгөө охиноо яасан юм?
Тэхён: Аая хэн юм?
Би хэлээ гарган: Эхлээд би асуусан.
Тэхён доош хараад: Салцан.
Би: Яагаад вэ??? Та хоёр бараг гэрлэх нь холгүй байсан шүү дээ!
Тэхён: Харин тийм л юм болцон. Нэгэнт өнгөрсөн хэрэг шдээ.
Би: Нээрээ энд юу хийж яваа юм?
Тэхён: Аан чамайг энд ажиллаж байгаа гэж дуулаад л. Ангийнхан маргааш орой уулзана гэж хэлэх гэсэн юм.
Би: Тийм үү? Яаа гоё юмнаас хоцрох гэж байсан байна шдээ.
Тэхён: Гэхдээ найз залуу, найз охиноо авчираарай гэсэн. Чи нөгөө ирээдүйд нөхөр болно гээд байгаагаа авчрах байлгүй. Харин би яах вэ? Нээх лаг хосуудын дунд Forever Alone болцон явах юм уу хаашаа юм?
Би ч инээсээр: Тэгж л таарах нь дээ. Хха хохь нь.
Тэхён: =_= Чи ёстой нээрээ. Зза юу ч гэсэн би чамд хэлсэн шүү! Чатаар хаана хэдэн цагт уулзахаа хэлье. Завгүй байгаа болохоор ингээд явлаа Арасо?
Би: Заа баяртай Гон бие Гозон толгой минь.
Тэхён: =_= Заа яахвээ тэгж байгаад хариугаа авна даа.
Би ч инээсээр Тэхёныг үдлээ. Инээмсэглэн хажуу тийш харвал Чанёол надруу муухай харан зогсох нь тэр. Би өөдөөс нь даллавал тэр тоох ч үгүй цааш явчихлаа.
Муухай юм аа би яачихсан юм бэ хүн тоохгүй явчих юм T.T
Advertisement
Хичээлээ заасаар нэг өдрийг өнгөрөөлөө. Тэр хичээлдээ суусангүй шив. Чанёол яг Тэхён бид хоёрыг буруугаар ойлгочихсон юм байна л даа. Тэрэнлүү сургуулийн урд байдаг кафед уулзъя гээд зурвас үлдээлээ.
Өнөөх кафед ирвэл тэр алга.
Хүлээсээр………
…
…
…
…
Хүлээлт маань эцэстээ тулж кафегаас гарахаар зэхэн суудлаасаа бостол утас дуугарав. Харвал Чанёол.
Би: Байна уу? Чанёолаа
Чанёол бага зэрэг уусан бололтой: Даёонаа чи хаана байгаа юм бэ?
Би: Чанёолаа чи чинь уучихсан юм уу? Хаана байгаа юм?
Чанёол: Гэрийн чинь гадаа. *уйлах* Уучлаарай Даёонаа. Уучлаарай.
Би: Битгий уучлалт гуйгаад бай. Яасан гэж уучлалт гуйгаад байгаа юм? Бүх зүйл зүгээр үү? Би одоо очлоо. Намайг жоохон хүлээчих.
Чанёол: Уучлаарай уучлаарай.
Би ч яаруу сандруу кафегаас гаран гэрлүүгээ очвол хаалга налан унтаж байх нь тэр. Нүүр ам нь авах юм алга. Их уйлсан бололтой байх ба архины үнэр хамар сэтлэх шахам.
Би: Ганц Тэхёноос болж ингэж байгаа юм байх даа. Заа арай үгүй байлгүй дээ.
Би ч амандаа үглэсээр Чанёолыг дааж ядан гэрлүү орууллаа. Ойрхон байснаар нь буйдан дээр хэвтүүлж байтал тэр сэрчихлээ.
Чанёол одоо ч согтуу хэвээр: Даёонаа намайг уучлаарай.
Би: Юунд?
Чанёол: Чамайг хуурсанд. Би энэ бүх зүйлд буруутай. Би л энэ бүгдийг эхлүүлсэн.
Би юу яриад байгааг нь ойлгохгүй хөнжил авчирч хучиж өгөн духан дээр нь үнсээд: Чанёолаа юу ч байсан гэсэн уучлалт гуйх хэрэггүй. Зүгээр л юу ч бодолгүй сайхан амар.
Чанёол надруу харан: Бүх зүйлд уучлаарай. Цаашид юу ч болж магадгүй болохоор уучлаарай.
Би хэлсэн үгэнд нь гайхсан ч зүгээр л түүнд 'Сайхан амраарай' гэж хэлээд өрөөлүүгээ явлаа. Өрөөнд орж ирэхэд маргааш хаана хэдэн цагаас уулзахыг минь Тэхён явуулсан байв.
Чанёолд санаа зовон доош буувал тэр хоол хийчихсэн зогсож байв.
Би: Чанёолаа зүгээр үү? Ямар эрт сэрчихээв?
Чанёол: Аан харин тийм ээ. Хоол болчихлоо. Нүүр гараа угаагаад ир.
Би: Үнэхээр зүгээр үү? Өчигдөр нилээн уучихсан байсан.
Чанёол: Зүгээр ээ. Би өчигдөр илүү дутуу юм ярьчихсан бол битгий тоогоорой. Согтуудаа л худлаа хуцаж байгаа юм.
Advertisement
Би: Хха ойлголоо. Гэхдээ яагаад тэгж их уусан юм?
Чанёол: Аан зүгээр л. Юу ч биш дээ.
Би: Арай өчигдөр надтай цуг байсан эрэгтэйгээс болж уу? Тэр чинь зүгээр л миний найз шүү дээ! Нэг анги байсан юм. Зүгээр найз байхгүй юу?!
Чанёол надруу хараад хацарнаас минь чимхэн: Чамайгаа юм юмнаас л харамлах юм байна шдээ.
Би инээсээр: Ийм хөөрхөн болохоор намайг харамлах нь аргагүй шдээ.
Чанёол: Ёстой нээрээ. Хөөрхөн гэнэ шүү!
Би: Муухай юм бэ? Өө нээрээ манай ангийнхан өнөөдөр орой уулзана. Найз залуутайгаа ирээрэй гэсэн. Хамт явах уу?
Чанёол: Мэдээж хамт л явна шдээ. Өөр цуг явах хүн байгаа юм уу?
Би Чанёолын ноолон: Хартай гэдэг нь.
Бид хоёр хичээлдээ явдагаараа яван өдрийг өнгөрүүлж орой боллоо. Чанёол бид хоёр аятайхан хувцаслаад ангийн уулзалтанд очлоо.
Ангийнхан: Ваавлдаа манай Даёон нөхөртэй болоо юу?
Би: Үгүй дээ бид хараахан гэрлээгүй.
?: Царайлаг залуутай болсон юм биздээ.
??: Алив ийшээ сууцгаа.
Тэхён: Ирээдүйн нөхөр гээд байсан залуу нь энэ дэлдэн юм уу? Хха та хоёрын хүүхэд гэж нүл дамбонууд гарах нь----
Би тэссэнгүй Тэхёны хөл дээр өндөр өсгийтөөрөө гишгэчихэв. Тэхён уруулаа хазлан царай нь улаан лооль болсоныг бодвол нилээн өвдсөн бололтой.
Би гэмгүй царайлан: Oops санаандгүй гишгэчихлээ. Зүгээр биздээ?
Тэхён ч дуугүй толгой дохино. Ангийнхан тэрний царайг харан тас тас хөхрөлдсөөр.
Нэг үдшийг ангийнхан болон хайртай хүнтэйгээ сайхан өнгөрүүллээ.
Ангийнхан тарцгааж Чанёол бид хоёр гэртээ харьцгаах болов. Чанёол намайг хүргэж өгөхөөр болж машинд нь суухаар явж байтал тэрэнд дуудлага ирэв.
Чанёол нөгөө хүнтэйгээ утсаар нилээн ууртай ярина. Юу гэдгийг нь мэдэхгүй ч тэр ингэж уурласаныхаа дараа завгүй болчихлоо гээд уучлалт гуйн яваад өгөв.
Би гэрлүүгээ алхахаас хэмээн бодож явтал хэн нэг хүн: Сайн уу? гэх нь тэр.
Би бага зэрэг цочисхийн харвал Чанёолын найзуудын нэг байлаа.
Нөгөөх чинь гараа надруу сарвайн: Тэгэхээр албан ёсоор танилцъя. Намайг Ким Жүнмён гэдэг. Сухо гэж дуудаж байгаарай.
Би гарнаас нь барин: Сун Даёон. Хүссэнээрээ дуудаарай.
Сухо: Чи чинь манай Чанёолын найз охин байх аа.
Би: Тэр ч тийм л дээ.
Сухо: Бас манай багш.
Би ч толгой дохилоо.
Сухо: Хүргээд өгөх үү?
Би алхахаас залхуу хүрсэн учир түүнд зөвшөөрөв. Тэрний машинд суун бид хөдөллөө.
Сухо: Манай дэлдэн тэгээд хэр байна?
Би: Юу?
Сухо: Эр эмийн ажилдаа л хэр байна гэж байхгүй юу?
Би ч ичингүйран: Юу нөгөө сайн.
Сухо инээсээр: Битгий ингэж биеэ бариад бай. Хха ойлгов уу?
Би: Ойголоо.
Тэрэнтэй юм ярьсаар хэдийн гэртээ иржээ.
Яг машинаас буух гэтэл Сухо: Ёонни гэж дуудаж болно биздээ. Тэгэхээр та хоёрт юу ч тохиолдсон хэзээ ч Чанёолд битгий эргэлзээрэй.
Заа юу байцгаана уншигчидаа. Би арай л дэндүү удаачихсан уу? Уучлаарай Тэгээд бас хэсэг болгон дээр + гарна гэж юу байхав дээ тийм ээ хха таалагдсан бол юу хийхээ мэдэж байгаа биздээ ^•^
Advertisement
- In Serial27 Chapters
Paradigm Shift - New Beginnings
The known universe is facing an invasion from a foe that can rewrite the natural laws and that will destroy everyting we know. Derrick is ripped from his world and sent to the newest incursion point of an enemy he doesn't even know exists. He is the hail mary or kitchen sink of the universe and it will be up to him to adapt to his new world and become strong enough to survive and to save the universe. ********* Author's Note ********* This is my first published book so feedback would be appreciated. A couple of caveats. First this story is about the details, if you don't enjoy reading and finding the easter eggs or just like to speed read through the chapters you will probably not enjoy it. Second for those that do not like the Harem tag I just want to state that this is going to be a matriarchal society and the women will outnumber the men 5-1. That being the case and because of the culture that I imagine would arise from this I felt it fair to put that tag out there. However, the main character isn't going to be picking up women left and right. This is not a typical harem story. Image was googled so I have no rights to it
8 185 - In Serial6 Chapters
The Elements: Silver Coin Saga - Book 1
Death comes with the Harvest. Salvation lies in the Valley of the Moon, along the path of Martial Magic. Xan always assumed he would be apprenticed to an herbalist in the sleepy village of Mogu and follow the Path of Peace, just like his father before him. It is the way—has always been the way. But when his village is sacked by a raiding force of vicious monsters, corrupted by dark Qi, life as Xan knows it is over. Family dead. Villagers slain. His home burnt to ash. Now, all Xan wants to do is figure out why his people were targeted and get revenge on the merciless creatures sweeping across the continent like a plague of locusts. Spreading their vile corruption. His only hope at salvation and retribution lies in the Valley of the Moon, at the fabled Xing Yi School of Martial Magic. If he is to succeed, he will need to learn to cultivate the energy of the elements, hone his martial and crafting skills, and complete the school’s harsh tests and trials. It will take more than a passing grade at this school, though, and not all that fail survive the experience…
8 103 - In Serial7 Chapters
RE: Cooking knife
A peculiar cooking knife falls in love with other 'cute' knives just kidding.There are many stories about the Hero but what about their blade?The birth of a legandary blade.It starts a kind of heavy but what do you expect if you were a knife?A 3 day write for fun project4 Short chapters, 1 larger.Hope you'll like it.-Recommended FF : re:sword
8 126 - In Serial7 Chapters
Mama Bear
The story of a loving mother, the husband she met in highschool, their young daughter and the end of the world. A companion piece (with permission) to Ideascape: https://www.royalroad.com/fiction/30396/ideascape-an-adventure-litrpg
8 133 - In Serial11 Chapters
Through All Our Faults
One denies the pain that lurks in their mind. Another has let themselves be molded into someone unrecognizable. The third seeks a life that lies beyond their reach, forever an unattainable dream. The fourth has given up, drowning within their thoughts. Four individuals, each so unlike the other, brought together against a force greater than themselves. Each carries weight on their backs, unable to find relief from their burdens. As threats and dangers continue to gather, the outcome will fall to them, whether that leads to tragedy or success. As they face beasts and foes, they'll have to confront their inner demons and survive. If they can't rely on each other, the end will come.
8 147 - In Serial32 Chapters
Reality Check (One Piece Fan-Fiction)
requested by @Kyori1097
8 95

