《အတ္တလွန်အချစ် (OC) Completed》Part (35) Uni/Zawgyi
Advertisement
အတ္တလွန် အချစ်
အပိုင်း(35)
အတ္တသည် သူမဆီသို့ လျောက်လာသော ခြေလှမ်းတွေ တုန့်ကနဲရပ်သွားသည်။ မျက်၀န်းချင်း စုံစိုက်နေရာတွင် သူမ ဖြေခိုင်းနေတဲ့အဖြေကို အတ္တသိသည် ။ မျက်ရည်ကြည်တွေဝေ့၀ဲလာရင်း သူမကသူ့အဖြေကိုစောင့်မျှော်နေခဲ့သည်။
အတ္တသည် ရင်ထဲမှာလည်း သူမကြောင့် ဖြစ်နေတဲ့ဒေါသ အရှိန်က နည်းတာမှ မဟုတ်တာ။
အကြည့်တွေကို သူမနဲ့လွှဲပစ်လိုက်ပြီး
"ဟုတ်တယ် !"
မွန်းက ခေါင်းတွေ အသွင် သွင် ခါရမ်း လိုက်ရင်း မျက်ရည်တွေက အတိုင်းအစမရှိ ကျလာကာနောက်သို့ဖြေးဖြေးချင်း ဆုတ်သွားတဲ့ ခြေလှမ်းတွေ အတ္တသည် ယိုင်သွားတဲ့ သူမကို လက်မောင်းကနေလှမ်းဆွဲလိုက်သည့်အခါ
"ဟင့် ဟင့်အင်း...မထိနဲ့...ရှင်...ရှင်တကယ်ဆေးသမားပဲ ကျွန်မကို လှည့်စားခဲ့တာပဲ"
အတ္တဟာ အတင်းရုန်းနေတဲ့ သူမလက်မောင်းတွေကို ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ဖိကိုင်ပြီး
"ဟက် လှည့်စား ခဲ့တာ ဟုတ်လား ငါ မင်းကို ကိုယ်ကဆေးမသုံးပါဘူး ပြောခဲ့ဖူးလို့လား ဘာကို လှည့်စားခဲ့လို့လဲ "
"ဟွန့် လွှတ် လွှတ်ပါ အခု ရှင့်ပုံစံကြီးကိုကျွန်မ တကယ်စိတ်ပျက်တယ်"
မျက်လုံးတွေကနီရဲနေ၍ လူဟာအရက်မူးနေတာထက်ဆိုးဝါးစွာ မျက်လုံးတွေကမှေးစိုက်နေကာ တကယ်ကိုဆွေးကွဲနေတဲ့ပုံစံ။
"ဟုတ်လား မေမီမွန်း မင်းက ငါ့ကို သစ္စာဖောက်ရုံတင်မကဘူး စိတ်ပျက်တယ်ပေါ့ !"
အတ္တ၏ စကားကို နားမလည်စွာ မွန်း မော့ကြည့်လိုက်သည်။
"ဘာ? ကျွန်မကဘာလုပ်လို့လဲ "
"ဟက်! အခုမှ မသိချင်ယောင်မဆောင်နဲ့ မင်းသိပ်ဟန်ဆောင်ကောင်းပါလား မေမီမွန်း မင်းကို ငါဆေးချပါတယ်လို့ ဂျော်နီပြောလိုက်တာ မဟုတ်လား "
ဂျော်နီ? ဂျော်နီဆိုတာကသူ့ရဲ့ရန်သူဖြစ်သည်။
မွန်းသည် ဂျော်နီဆိုသူနဲ့ တစ်ခါသူကိုယ်တိုင်လှည့်စားခိုင်းလို့စာချုပ်သွားခိုးပေးခဲ့ရုံသာပတ်သပ်ခဲ့ဖူးသည်။
အခု ဆေးချနေတယ်လို့ပြောလိုက်တာဟာ နက္ခတ်ဖြစ်သည်။
မွန်းသည် ပြန်စဥ်းစားကြည့်ရင်း ဒါဆိုရင်သူမကိုဖုန်းဆက်တဲ့နက္ခတ်နဲ့ဂျော်နီဟာ တစ်ယောက်တည်းဆိုတာသိလိုက်ရသည်။
"ဟင့်အင်း ကျွန်မ ကျွန်မ သစ္စာမဖောက်ခဲ့ဘူး"
"ဟက် ....ငါ. မင်းကို အတက်နိုင်ဆုံ လိုက်လျောပြီး အပြင်လွှတ်ပေးတာကို မင်းက တခြားကောင်နဲ့ အကြည်စိုက် နိုင်တယ်!"
"ဘာ!"
သူ့ စကားကြောင့် မွန်းက အော်လိုက်ရာ
" ငါက အားလုံးသိနေတော့ အံ့သြသွားတာလား
မင်းရဲ့အဆက်ဟောင်းက အကောင်နဲ့ ငါ့နောက်ကွယ်မှာ ပွတ်သီးပွတ်သပ်နဲ့ အကြည်စိုက်နေရတာ သိပ်ပျော်ဖို့ကောင်းလား "
သူပြောနေတာဟာ နေလင်းကိုရည်ရွယ်နေမှန်းလိုက်ရသည်။ သူမ မေနဲ့အပြင်သွားတဲ့တစ်ခဏမှာနေလင်းမှလွဲ၍ ဘယ်သူနဲ့တွေ့ခဲ့သေးလို့လဲ။
"ရှင် ရှင် ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ အရမ်းတရားလွန်နေပြီ အတ္တလွန် အဲ့တာ ကျွန်မနဲ့ရိုးရိုးသားသားခင်တာပါ !"
"ဟုတ်လား ဘယ်တုန်းကကောင်နဲ့အလွမ်းသည်နေတာလဲ ငါမြင်ခဲ့တဲ့ဓာတ်ပုံထဲကအခြေအနေတောင်ရိုးရိုးသားသား ဆိုရင်မင်းရဲ့မရိုးမသားက ဘယ်လိုပုံစံမျိုးလဲ"
ဖြောင်း!
အတ္တရဲ့လည်ပင်းလည်ထွက်သွားအောင်ရိုက်ထဲ့လိုက်တဲ့ သူမရဲ့လက်ဖဝါးကြောင့်ဖြူလွန်းတဲ့ သူ့အသားအရေနှင့် ပါးတစ်ဖက်ရဲတက်လာသည်။ အတ္တက အသက်ကိုခပ်ပြင်းပြင်းတစ်ချက်ရှူလိုက်ပြီး သူမကို တည့်တည့်စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
ရှင် ကျွန်မကို အရမ်းစော်ကားလွန်းတယ် ကျွန်မ ရှင့်အပေါ်မှာ ဘယ်လောက်ထိ ခံစားချက်တွေရှိလဲဆိုတာ ရှင်သိရက်နဲ့ ကျွန်မကိုဒီလိုစကားမျိုး ပြောထွက်နိုင်တယ်။
ဒုန်း...ဒုန်း...
အတ္တသည် သူ့ဘေးမှာရှိတဲ့ ကုတင်ခြေရင်းက ခုံကို ခြေထောက်နဲ့နှစ်ချက်ပစ်ကန်လိုက်ပြီး
"မင်းမို့လို့.... မင်းမို့လို့ ငါ သည်းခံနေတာ မွန်း မင်းနောက်ထပ် အဲ့ဒီလိုလုပ်ကြည့်စမ်း မင်းမဟုတ်ရင် သူ့ကို ငါကိုယ်တိုင်သတ်ပစ်မှာ နားလည်လား "
အတ္တသည် သူမရဲ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ရာမှ တွန်းလွှတ်ပေးလိုက်ရာ သူမကိုယ်လေးဟာအရှိန်နဲ့အနောက်သို့၃လှမ်းမျှရောက်သွားသည်။
"ရှင့်လို ကျွန်မ အပေါ်မှာ ရက်စက်တဲ့သူမျိုးမဟုတ်ရင် ...."
ဒီလိုပြောလာတဲ့အခါ သူမဟာ သူပိုင်ဆိုင်ခြင်းမရှိသေးကြောင်းပြောလာခဲ့သောဂျော်နီစကားကိုစဥ်းစားမိသွားကာ
"တော်စမ်း "
အတ္တက အနောက်ကိုကျွန်းတံခါးကို လော့ချပစ်လိုက်ရာ
ချလောက်!
သော့ပိတ်လိုက်တဲ့အသံဟာ မွန်းရဲ့နားထဲမှာ အတော်လေးကျယ်လောင်စွာကြားလိုက်ရသည်။
"မင်းနဲ့ငါ ဒီ့ထက်ပိုပြီးနှီးနှောတဲ့ပတ်သတ်မှုမျိုးကို အခုအကောင်အထည်ဖော်သင့်လာပြီထင်တယ်"
ကျွန်းတံခါးကြီးရှေ့မှာ သူမကိုခက်စိုက်စိုက်ကြည့်နေသော အတ္တကို ကြည့်ပြီးမွန်းသည်သူမရဲ့ ဂါဝန်လေးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ မွန်းသည် ခေါင်းတွေရမ်းခါပြီး
"ဟင့်အင်း...ရှင်နဲ့ကျွန်မက မပတ်သတ်တာ ပိုကောင်းတယ် "
သူမက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အနောက်သို့ဆုတ်ကပ်သွားသည်ကို အတ္တသည် အေးစက်စွာနှင့်လှမ်းလာတဲ့ သူ့ခြေလှမ်းတိုင်းမှာ မွန်းမှာ နှလုံးသား ပြုတ်ကျမတက်ပင်။
"ငါက အဲ့လိုမထင်ဘူး ဟက် မင်း မလွတ်ဘူး မွန်း မင်း ငါ့ဆီက လွတ်ဖို့မကြိုးစားနဲ့ "
"ရှေ့ဆက်မတိုးနဲ့နော် ရှင်...မယုတ်မာနဲ့!"
မွန်း အနောက်မှာ မွေ့ယာပဲရှိတော့သည်မို့ ရေချိုးခန်းဘက်သို့ ပြေးသည့်အခါ အတ္တသည် သူမနောက်မှ ထပ်ချပ်မကွာ။
မွန်းဟာ ရေချိုးခန်းထဲသို့၀င်ပြီး တံခါးအမြန်ပိတ်သောလည်း တစ်ဖက်ကသူ့အားကြီးနဲ့တွန်းဖွင့်နေသဖြင့် မွန်းခန္ဓာကိုယ်ကလေးဟာ ဝုန်းကနဲ ရေချိုးခန်းထဲကကြွေပြားတွေပေါ်မှာဖင်ထိုင်ရပ်ကလေးလဲကျသွားသည်။ အတ္တဟာ အောက်ကနေသူ့ကိုမော့ကြည့်နေသော မွန်းကို လက်မောင်းကလေဆွဲထူဖို့လုပ်တဲ့အခါ
"ဟင့် အင်း ဟင့် မလာနဲ့ "
ထိုင်ရပ်ကလေးနှင့် နောက်သို့တရွေ့ရွေ့ရွှေ့သွားလျှင်
"မွန်း...ဒီအချိန်က ကစားလို့ကောင်းတဲ့အချိန်မဟုတ်ဘူး ထ!"
မွန်းသည် သူမရဲ့နောက်မှာ Bath tub ကြီးပဲရှိတော့တာမို့ အားယူပြီးမတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ
"ဟင့်အင်း....ရှေ့ကိုမတိုးနဲ့ "
သူမဟာ တဖြည်းဖြည်းကျားတစ်ကောင်ရဲ့ပါးစပ်ထဲကို တည့်တည့်တိုးနေတဲ့သမင်ငယ်ကလေးကိုဖြစ်နေသည်။ ခြေလှမ်း၅လှမ်းလောက်ပဲကွာတဲ့သူနဲ့မွန်းရဲ့ကြားကို အတ္တကရှေ့သို့တစ်လှမ်းတိုးလာတဲ့အခါ မွန်းသည် နောက်ကနေလက်နှင့်စမ်းမိတဲ့ Shampoo ဘူးနဲ့ကောက်ပေါက်လိုက်သည်။
Advertisement
အတ္တက ခေါင်းကိုအနည်းငယ်စောင်းပြီးရှောင်လိုက်တုန်း မွန်းသည် နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့မျက်နှာသစ်ဆေးဘူးတွေအပြင် Shaving cream ဘူးတွေ နဲ့ ရှိတဲ့ပစ္စည်းတွေနဲ့တစ်ခုပြီးတစ်ခုကောက်ပေါက်နေသဖြင့်
"အ!"
အတ္တရဲ့ မျက်ခုံးအပေါ်ကို မျက်နှာသစ်ဆေးပူးရဲ့အဖျားနှင့်ခြစ်မိသွားသည်။
"မွန်း...တော်တော့နော်!!"
အတ္တက ဒေါသတကြီးထပ်အော်လိုက်တော့ မွန်းသည် မျက်ရည်တွေနဲ့ပြည့်နှပ်နေကာ ထပ်ပေါက်ဖို့ကိုင်ထားတဲ့ ဘော်ဒီစပရေးဘူးကို အားပါပါဆုပ်ထားလိုက်သည်။
"လာ...ငါ မင်းကိုကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းဆွဲမခေါ်ချင်ဘူး မင်းငါ့အရင်မှာတခြားဘယ်ကောင်နဲ့ဘာဖြစ်ဖြစ် အခုမင်းမှာငါကလွဲပြီး ဘယ်ကောင်နဲ့မှပတ်သတ်စရာအကြောင်းမရှိဘူး "
"ဟင့်အင်း အဟင့် ရှင် မမိုက်ရိုင်းနဲ့နော် ကျွန်မနဲ့နေလင်းက သူငယ်ချင်း ....ဟွင့် အင့်...."
အတ္တသည် ခြေလှမ်း၅လှမ်းစာကို နှစ်လှမ်းလောက်နှင့် လျှင်မြန်စွာသူမဆီလှမ်းလာပြီး သူမနှုတ်ခမ်းတွေကို ကြမ်းတမ်းစွာ စုပ်ယူပစ်လိုက်ရာ မွန်းသည်ချက်ချင်းပင် သူ့ကို အတင်းတွန်းဖယ်သဖြင့် သူသည် မွန်းရဲ့လက်က ဘော်ဒီစပရေးဘူးကိုအတင်းဆွဲယူပြီးအောက်ပစ်ချလိုက်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကိုချုပ်ပစ်လိုက်သည်။
"အွန်း!!! "
မွန်းသည် ခေါင်းတွေအတင်းရမ်းခါတော့ အတ္တဟာ သူမခေါင်းကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ဖိကိုင်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေစိပိတ်ထားတာကို လျှာဖြင့်လျက်လိုက်သည်။ တစ်ရှိန်ရှိန်နဲ့တက်လာတဲ့ဆေးအရှိန်ကလည်း ရှိနေပြီး သူမရဲ့လည်ပင်းကိုတစ်ချက်ညှစ်ကိုင်လိုက်တော့ အတင်းမှိတ်ထားတဲ့မျက်လုံးတွေလည်းပွင့်လာပြီး စိပိတ်ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းတွေဟာလည်း အသက်မရှူမဝတော့ဘဲ ပွင့်ဟလာခဲ့သည်။
"အွတ်!..အ..."
အတ္တသည် သူမနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားကနေ ပါးစပ်ထဲသို့သူ၏လျှာကိုချယ်လှယ်ထိုးသွင်းလိုက်ရာလျှာဖျားချင်းထိသွားချိန်မှာ သူဟာလည်ပင်းပေါ်ကသူ့လက်ကိုဖယ်ပေးပေမဲ့ မွန်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်မှာရှိန်းခနဲခံစားနေရပြီး သူဟာ သူမရဲ့လျှာကိုပါစုပ်ယူရင်းနမ်းရှိုက်နေပါလျှက် ချုပ်ထားတော့သူမလက်တွေကိုလွှတ်ပေးလိုက်ကာ အင်္ကျီအပေါ်ကနေသူမရဲ့ရင်သားများကို တစ်ချက်ညှစ်လိုက်တော့
" အင့်..."
မွန်းသည် သူ့လက်ကိုဖယ်ထုတ်ဖို့ကြိုးစားလိုက်ပေမဲ့ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမရဲ့တင်ပါးကလေးကို ဂါဝန်တိုကလေးအပေါ်ကနေညှစ်ကိုင်နေသည်။
ခေတ္တနှုတ်ခမ်းတွေကိုလွှတ်ပေးလိုက်ချိန်မှာ မျက်ရည်တွေနဲ့သူမမျက်နှာလေးဟာ သူ့ရဲ့အကြမ်းအတမ်းအနမ်းတွေကြောင့်နှုတ်ခမ်းနှုစ်လွှာမှာဟစိဟစိဖြစ်နေပြီး သူ့ကိုခေါင်းတွေရမ်းခါပြနေသည်။
အတ္တမှာ ဒီနေ့ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းများလျော့နည်းနေတဲ့အပြင် အသိစိတ်ကလည်းမဲ့ချင်ချင်ဖြစ်နေပြီး နောက်ဆုတ်ဖို့လည်းလုံးဝစိတ်ကူးမရတော့ပါ။
သူမရဲ့ရင်သားတွေကိုကိုင်ထားတဲ့လက်ကနေ အင်္ကျီကိုဆွဲဖြဲလိုက်ရာ Bra တစ်ဝက်နှင့်သူမရဲ့နေရာအချို့လှစ်ဟာသွားရသည်။ မွန်းကပြန်ဖုံးဖို့လုပ်နေတုန်းမှာ သူဟာ Braကိုပါအောက်သို့ဆွဲချလိုက်ပြီး လှပစွာထွက်ပေါ်လာသမျှသူမ၏အတွင်းသားအားလုံးကို ကိုင်တွယ်ပစ်လိုက်ကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်းဂါဝန်အောက်ကနေသူမ၏ တင်ပါးကလေးအား ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူနှင့်ကြားခံနယ်မရှိအောင်ကပ်သွားသည်အထိဆွဲကပ်ပစ်လိုက်သည်။
ထို့နောက် သူမရဲ့ဆံပင်တွေကြားကနေလည်ပင်းများကိုငုံ့နမ်းရင်း ပွေ့ချီလိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူမဟာ ကော့လန်နေအောင်ရုန်းသည်။
"ဟင့်အင်း...ချပေး...ကျွန်မကို လွှတ်ပေးပါအဟင့်..ဟင့်..."
အတ္တသည် သူမကိုသူ၏မွေ့ယာကြီးအိသွားတဲ့အထိမွေ့ယာပေါ်သို့ပစ်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက်သူ၏ကြယ်သီးသုံးလုံးပဲကျန်သောရှပ်အင်္ကျီကို လျှင်မြန်စွာချွတ်လိုက်သည်။
မွန်းသည် မွေ့ယာပေါ်ကနေထပြေးဖို့လုပ်တော့ အတ္တဟာ သူမကိုလှမ်းဖမ်းလိုက်ပြီး မွေ့ယာပေါ်သို့ပြန်ဖိချလိုက်ကာ ရင်သားနှစ်ဖက်လုံးအလွတ်အမြောက်ပေါ်ထွက်လာတဲ့အထိဖြဲလိုက်၍ Bra ကိုလည်းချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီးဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။
" တော်ပြီ...မလုပ်ပါနဲ့....အ..."
သူမဆုံးအောင်တော်တားချိန်မရလိုက်ဘဲ သူဟာသူမရဲ့အလှအပများကိုငုံထွေးစုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်သည်။
မွန်းမှာ ခန္ဓာကိုယ်လေးတုန်ဆက်နေအောင် ကြက်သီးများပင်ထနေရသည်။
" ဟင့်...အဟင့်...မလုပ်နဲ့လို့..အ..မ မကိုင်ပါနဲ့..."
ကျန်လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဆုပ်ကိုင်လာပြီး သူ့ကိုတားမြစ်နေတဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုထပ်လာနမ်းသည်။
"အင်း..."
နမ်းနေရင်း အတ္တဘက်ကညည်းသံထွက်သွားရကာသူ၏အောက်မှ ပစ္စည်းဟာအတော်လေးပူလောင်တင်းကြပ်နေပြီဖြစ်သည်။
နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းနေရင်း သူမရဲ့ဂါဝန်အောက်က ပင်တီလေးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး သူမ၏ပစ္စည်းကလေးကို လက်နှစ်ချောင်းဖြင့်ဖိဆွဲပွတ်သတ်လိုက်လျှင် မွန်းဟာ သူ့ကိုအတင်းတွန်းလွှတ်၍ သူမမှီတဲ့နေရာကိုလှမ်းရိုက်လိုက်တာက သူ၏ပါးကိုနောက်တစ်ကြိမ်ထိသွားလည်း သူဟာ နာလို့နာမှန်းတောင်သိဟန်မတူတော့လောက်အောင်အသိစိတ်ပျောက်နေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။
"လူယုတ်မာ အရိုင်းအစိုင်း"
အတ္တဟာ သူမအပေါ်ကနေဒူးထောက်ထားလျှက် ခါးပတ်ကိုဆွဲဖြုတ်ကာ ဘောင်းဘီကိုဇစ်ဖြုတ်၍ ဘောက်ဇာကိုပါဘောင်းဘီနှင့်အတူ အောက်သို့လျှောချပစ်လိုက်တော့ အစကတည်းကပူလောင်တင်းမာနေသောသူ့ပစ္စည်းဟာအတော်ကလေးဖွံ့ထွားနေလေသည်။
"မလုပ်နဲ့နော်....ကျွန်မတောင်းပန်ပါတယ်...အတ္တ!"
အတ္တဟာ သူမရဲ့မျက်နှာကိုပင်မကြည့်တော့ဘဲ
သူမကိုခါးကနေ ကိုင်ကာ ဆွဲမှောက်ပစ်လိုက်သဖြင့် မွန်းမှာ အခုသူ့ကိုကျောပေးပြီးလက်ကလေးထောက်ဒူးလည်းထောက်ပေးထားရသောအခြေအနေပင်ဖြစ်နေသည်။
အတ္တသည် ပေါင်တဝက်အထိအုပ်နေသော သူမရဲ့ ဂါဝန်ကလေးကို အပေါ်သို့လှန်၍မတင်လိုက်ပြီး တင်သားများကို ကိုင်ကာ သူ၏ပစ္စည်းကိုသူရဲ့ပိုင်ဆိုင်ခြင်းအတွင်းသို့ထိုးသွင်းလိုက်သည်။
"အား!...အဟင့်...အာ့...နာ..နာတယ်..အတ္တ..တောင်းပန်ပါတယ် မလုပ်ပါနဲ့"
ဘာမှအစပျိုးခြင်းမရှိဘဲ ဒီတိုင်းကြီးထိုးသွင်းနေတာမို့ မွန်းမှာအတော်လေးခံရခက်လှသည်။ အတ္တမှာသူ၏အဖျားကလေးသာဝင်သေးတဲ့အတွက်ကြောင့် သူမ၏ရှေ့မှာပိုင်ဆိုင်ခြင်းပွင့်ချပ်ကလေးများကိုဖိပွတ်လိုက်သည်။
"ဟင့်အင်း....အတ္တ...နာတယ်...မလုပ်ပါနဲ့...တကယ် တောင်းပန်ပါတယ်..အား..."
"အား...Shit!"
အရှိန်ယူပြီး တစ်ခါတည်းထိုးသွင်းလိုက်တာမို့ သူမအထဲမှာခံနေသောအတားအဆီးကလေးကပင်ပေါက်ထွက်သွားကာ အတ္တမှာသူ့ကိုဆွဲညှစ်သလိုခံစားလိုက်ရပြီးမိန်းမောသွားရသည်။
" အဟင့်...တော်ပါတော့...အတ္တလွန် ကျွန်မရှင့်ကို ထပ်မမုန်းချင်တော့ဘူး...အ...အဟင့်...ဟင့်..."
အတ္တသည် သူမထဲတွင်အသွင်းအထုတ်အဝင်ချောအောင်သာကြိုးစားရင်း အနောက်မှနေ၍ သူမရဲ့ကျောပြင်များကိုလည်းအကြိမ်ကြိမ်ငုံ့နမ်းနေသည်။
"အင့်...အာ့...."
အတ္တသည် သူမရဲ့ဆံပင်အချို့ကိုသိမ်းယူလိုက်ချိန်မှာ မွန်းဟာ ပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ်လျှင်မြန်စွာပြီးဆုံးသွားရပေမဲ့ ဆက်တိုက်ထိုးသွင်းနေမှုမှာ အခုမှအဝင်ချောရပြီး မွန်းရဲ့ဆံပင်တွေကိုနောက်ကနေ
လိမ်၍ ဆွဲကိုင်လိုက်သဖြင့် မွန်းရဲ့မျက်နှာကလေးမော့သွားရသည်။
" အာ့...အတ္တ...နာတယ်..."
အတ္တသည် လက်တစ်ဖက်ကသူမဆံပင်တွေကိုစုကိုင်ဆွဲဆုပ်ထားပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူမရဲ့ရင်သားတွေကိုကိုင်ရင်း သူမကိုမတ်သွားအောင်ဆွဲထူလိုက်တဲ့အခါ မွန်းမှာဒူးထောက်လျှက်သားသူ၏ရင်ခွင်ကြီးနဲ့ကပ်သွားရ၍ မျက်နှာကိုဆွဲလှည့်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်းစုပ်နမ်းလိုက်သည်။
တစ်ဖန်သူမရဲ့ဆံပင်များနှင့် ခန္ဓာကိုယ်ကလေးကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ မွေ့ယာပေါ်သို့နောက်တစ်ကြိမ်လက်ထောက်လျှက်ကျသွားရပြီး မွန်းမှာနှစ်ကြိမ်မြောက်ပင်ပြီးဆုံးသွားရပြီဖြစ်ကာ လူကလည်းချွေးတွေအရမ်းရွှဲနေပြီဖြစ်သည်။
ထိုအချိန် သူမရဲ့အတွင်းမှအရာကိုအတ္တကဆွဲထုတ်လိုက်တော့ သူမမောဟိုက်နေဟာ အနည်းငယ်စိတ်သက်သာသွားရတုန်းရှိသေး သူမရဲ့တင်သားတစ်ဖက်အား ဖြောင်း ခနဲရိုက်လိုက်သောအတ္တရဲ့လက်ဖဝါးတစ်ဖက်ကြောင့်
"အာ့...."
လူကလေးကရှေ့သို့ပင်ဆက်ကနဲမော့သွားရကာ သူမရဲ့ဖြူဖွေးသောတင်ပါးတစ်ဖက်မှာလည်းအတ္တ၏ လက်ဖဝါးရာက ရဲရဲနီစွာ ထင်ဟပ်ကျန်နေရစ်၍ သူမကို ပက်လက်အနေအထားသို့ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။
မွန်းသည် သူ့မျက်ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ သူဟာလည်း နားထင်တွေလည်ပင်းတွေကနေချွေးသီးချွေးပေါက်တွေကျနေကာ မျက်လုံးတွေဟာလည်းပုံမှန်အရောင်မဟုတ်သေးဘဲ အခုထိလည်းအသိစိတ်ရှိသေးပုံမပေါ်ပါ။
အတ္တသည် သူမရဲ့ပေါင်တွေကြားမှာ နေရာယူပြီး သူမဆီသို့ နောက်တစ်ကြိမ်ထိုးသွင်းဖို့ပြင်ဆင်တော့
"အ...အတ္တ...တော်...တော်တော့...ရပ်ပါတော့...ကျွန်မရှင့်ကိုအရမ်းမုန်းမိသွားလိမ့်မယ် တော်ပါတော့...!"
Advertisement
ဒီတစ်ကြိမ်နောက်ဆုံးအဖြစ်တောင်းပန်ကြည့်ပေမဲ့ သူဟာ သူ့အလုပ်သူ မပျက်ဆက်လက်သွင်းလိုက်သဖြင့် မျက်လုံးတွေပြူးကျယ်သွားပြီး သူ့အပေါ်သို့အုပ်ကျလာတဲ့သူ၏ခန္ဓာကိုယ်ကြီးနဲ့အတူ မွန်းသည်သူ၏ကျောပေါ်က အတောင်ပံပုံTattooကြီးကို သူမ၏လက်သည်းတွေနစ်စိုက်သွားတဲ့အထိကုပ်ပစ်လိုက်သည်။
သူဟာသူမနှုတ်ခမ်းနဲ့လည်ပင်းတွေကို တစ်လှည့်စီခဏခဏနမ်းနေရင်း တိုးဝင်းနေသောအရှိန်ဟာလည်းလုံးဝလျော့မသွားဘဲ
"အား...ကောင်းတယ်...အင်း....."
ဟူဟာ ထိုကဲ့သို့ ရမ္မက်မီးများတောက်လောင်စွာ ညည်းတွားလျှက်ထိတွေ့ဆက်ဆံနေပေမဲ့ မွန်းမှာ ဘယ်နှစ်ကြိမ်မှန်းမသိအောင်ပြီးခဲ့ပြီးပြီဖြစ်ရာ လူကအရမ်းပျော့ခွေနေပြီဖြစ်သည်။
သူပြုသမျှနုရမည့် ဒီတစ်ညတာမှာ သူမဘ၀သည် အတ္တထံသို့ပုံအပ်လိုက်ရပါတော့သည်။
============================
သူမရဲ့ခါးမှာ နွယ်ပင်တစ်ခုလိုရစ်ပတ်ထားတဲ့သူ့လက်တွေ တသိမ့်သိမ့်တုန်အောင် ရှိုက်ငိုရတဲ့ ထိုည တစ်စက္ကန့်လေးတောင်အိပ်မပျော်ခဲ့။
မွန်းသိပ်မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားတဲ့အပျိုစင်ဘ၀ကို သူသိမ်းပိုက်သွားပြီ။ မွန်းဘက်ကခွင့်မပြုပဲသူသိမ်းပိုက်သွားပြီ။
မွန်းသူ့ကို အရမ်းနာကျည်းမိသွားသည်။ သူ့ကိုအသည်းပေါက်မတတ်စိတ်နာခဲ့ရသည်။
ကျွန်မချစ်မိခဲ့တာမှားသွားတာ ကျွန်မအချစ်နဲ့ ရှင်လုံး၀မတန်ဘူး။
ရုတ်တရက် သူမခါးပေါ်က လက်တွေပြေလျော့သွားသည်။ သူ့ကို မွန်း ရင်မဆိုင်ချင်ပါ။
ဒီအခြေအနေမှာသူ့မျက်နှာကိုလည်းမကြည့်ချင်ဘူး
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း မကြည့်ချင်ဘူး။
"အား.... ကျစ်"
မျက်ခုံးကိုလက်ဖြင့်ဖိရင်း ထထိုင်လာသည့်အတ္တက ဘေးခုံပေါ်က တံပတ်ဖြူဖြူကြီးကိုလှမ်းယူကာ ခါးမှာပတ်လိုက်ပြီး ပုခုံးတွေမှာ သူ့ရဲ့စုပ်နမ်းအရာတွေနဲ့ပြည့်နေသော သူ့ကိုကျောပေးထားသည့်သူမကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပေမဲ့ အိပ်ပျော်နေသည်ဟု ထင်မှတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်သွားသည်။
သူရေချိုးထဲသို့ဝင်သွားသည်နှင့် မွန်းသည် အားယူပြီး ချက်ချင်းထကာ ရစရာမရှိအောင်ပြဲသွားတဲ့ ဂါဝန်ကလေးကို ကြည့်ပြီး ၀တ်မရတော့သည်မို့ ခြုံထားတဲ့ စောင်ကိုသာပတ်၍ ဤအခန်းထဲမှ ထွက်ခွာသွားသည်။
======
ကျောပေါ်သို့ တဗြန်းဗြန်းကျနေသောရေများနှင့်အတူ ကျောပေါ်ကသူမပယ်ပယ်နယ်နယ်ကုပ်ပစ်ထားသည့်ဒဏ်ရာတွေကလည်းကျိန်းစပ်နေသည်။
15မိနစ်အကြာမှာ ရေသုတ်ရင်း ပြန်ထွက်လာသည့်အတ္တသည် မွေ့ယာပေါ်မှာ သူမ မရှိတော့သဖြင့် မျက်စိပြာသွားပေမဲ့ ဒီလိုအခြေအနေမှာ သူမလည်းရှက်နေမယ်ဆိုတာကိုသဘောပေါက်သလို သူမစိတ်ဆိုးနေမယ်ဆိုတာကိုလည်းသိသည်။
အတ္တသည် မွေ့ယာ အိပ်ယာခင်း ဖြူဖြူပေါ်က သွေးစ တို့ကိုကြည့်ပြီး မနေ့ကသူမရဲ့အပျိုဘဝကိုသူယူလိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း သူမနဲ့သူနဲ့တကယ်ပဲ ပတ်သတ်သွား၍ သူမကိုပိုင်ဆိုင်သွားပြီဆိုတာ ခေါင်းထဲသို့တဒိုင်းဒိုင်းဝင်လာပေမဲ့ စိတ်ထဲမှာ တော့ သိပ်မကောင်းလှပါ။
မနေ့က ဆေးချထားတာလည်းပါတော့ သူဘယ်လောက်တောင်သူမအပေါ် အကြမ်းအတမ်းဆက်ဆံလိုက်မိသလဲဆိုတာတွေးကြည့်ပြီး ရင်ထဲမှာလုံးဝအဆင်မပြေတော့ပါ။
သူမလက်မခံဘဲ ကျူးလွန်မိခဲ့သောကိစ္စဖြစ်ပေမဲ့ ဖြစ်ခဲ့ပြီးသွားပြီမဟုတ်လား။
ဒီလို အမှားမျိုးဆိုတာပြန်ပြင်လို့မှမရတာ။
==========
ဒီနေ့ဘယ်မှသွားဖို့စိတ်မကူးမရှိသည်မို့ ရှပ်အင်္ကျီအဖြူရောင် ခပ်ပါးပါးနဲ့ပဲ အခန်းထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ လက်ကို တံတောင်ဆစ်အထိခေါက်တင်ပြီး
သူမအခန်းရှေ့မှာ ရပ်တန့်လိုက်သည်။
တံခါးမခေါက်ပဲ ဆွဲဖွင့်၀င်လာခဲ့ရာ အခန်းထောင့်နားမှာ မတ်တပ်ရပ်နေသည့်သူမက ရေချိုးထားတဲ့ပုံပင်။
လည်ပင်းလုံတဲ့အင်္ကျီကလေးဝတ်ထားပြီးဆံပင်တွေကကောင်းကောင်းမခြောက်သေးပါ။
အတ္တက သူမအနားထိ လျောက်လာပြီး ငိုထားလို့မို့အစ်နေသည့်မျက်ခွံတွေ သူ့ရဲ့အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေကြောင့် ပေါက်ပြဲနေသည့် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး ကိုကြည့်ကာ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေရသည်။ သူရောက်နေမှန်းသိရဲ့သားနဲ့ လျစ်လျှူရှုထားတဲ့သူမကြောင့် အတ္တသူမဘေးနားမှာရပ်နေခဲ့တာ ၂မိနစ်နီးပါးရှိပါပြီ။
အတ္တလည်း ဘောင်းဘီအိတ်ထောင်ထဲမှာ လက်နှစ်ဖက်လျှိုထည့်ထားရင်း
"မင်း ကိုယ့်ကိုလက်ထပ်ရလိမ့်မယ်"
ထိုစကားကိုကြားတော့ သူမက မျက်ရည်တို့ဝေ့သီစွာ သူ့ကို မကျေနပ်သောအကြည့်များနှင့် ဖျက်ကနဲလှည့်ကြည့်လာသည်။
"မင်းနဲ့ကိုယ်နဲ့လက်ထပ်မယ် Baby"
အတ္တသည် သူမရှိတာကို သေချာမျက်နှာမူလိုက်၍ နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြောလိုက်သည်။
==============================
အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပါ
အပိုင်း(36)ဆက်ရန်
Zawgyi Version
အတၱလြန္ အခ်စ္
အပိုင္း(35)
အတၱသည္ သူမဆီသို႔ ေလ်ာက္လာေသာ ေျခလွမ္းေတြ တုန့္ကနဲရပ္သြားသည္။ မ်က္၀န္းခ်င္း စုံစိုက္ေနရာတြင္ သူမ ေျဖခိုင္းေနတဲ့အေျဖကို အတၱသိသည္ ။ မျက်ရည်ကြည်တွေဝေ့၀ဲလာရင်း သူမကသူ႕အေျဖကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့သည္။
အတၱသည္ ရင္ထဲမွာလည္း သူမေၾကာင့္ ျဖစ္ေနတဲ့ေဒါသ အရွိန္က နည္းတာမွ မဟုတ္တာ။
အၾကည့္ေတြကို သူမနဲ႕လႊဲပစ္လိုက္ၿပီး
"ဟုတ္တယ္ !"
မြန္းက ေခါင္းေတြ အသြင္ သြင္ ခါရမ္း လိုက္ရင္း မ်က္ရည္ေတြက အတိုင္းအစမရွိ က်လာကာေနာက္သို႔ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆုတ္သြားတဲ့ ေျခလွမ္းေတြ အတၱသည္ ယိုင္သြားတဲ့ သူမကို လက္ေမာင္းကေနလွမ္းဆြဲလိုက္သည့္အခါ
"ဟင့္ ဟင့္အင္း...မထိနဲ႕...ရွင္...ရွင္တကယ္ေဆးသမားပဲ ကြၽန္မကို လွည့္စားခဲ့တာပဲ"
အတၱဟာ အတင္း႐ုန္းေနတဲ့ သူမလက္ေမာင္းေတြကို ပိုမိုတင္းၾကပ္စြာ ဖိကိုင္ၿပီး
"ဟက္ လွည့္စား ခဲ့တာ ဟုတ္လား ငါ မင္းကို ကိုယ္ကေဆးမသုံးပါဘူး ေျပာခဲ့ဖူးလို႔လား ဘာကို လွည့္စားခဲ့လို႔လဲ "
"ဟြန့္ လႊတ္ လႊတ္ပါ အခု ရွင့္ပုံစံႀကီးကိုကြၽန္မ တကယ္စိတ္ပ်က္တယ္"
မ်က္လုံးေတြကနီရဲေန၍ လူဟာအရက္မူးေနတာထက္ဆိုးဝါးစြာ မ်က္လုံးေတြကေမွးစိုက္ေနကာ တကယ္ကိုေဆြးကြဲေနတဲ့ပုံစံ။
"ဟုတ္လား ေမမီမြန္း မင္းက ငါ့ကို သစၥာေဖာက္႐ုံတင္မကဘူး စိတ္ပ်က္တယ္ေပါ့ !"
အတၱ၏ စကားကို နားမလည္စြာ မြန္း ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဘာ? ကြၽန္မကဘာလုပ္လို႔လဲ "
"ဟက္! အခုမွ မသိခ်င္ေယာင္မေဆာင္နဲ႕ မင္းသိပ္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းပါလား ေမမီမြန္း မင္းကို ငါေဆးခ်ပါတယ္လို႔ ေဂ်ာ္နီေျပာလိုက္တာ မဟုတ္လား "
ေဂ်ာ္နီ? ေဂ်ာ္နီဆိုတာကသူ႕ရဲ႕ရန္သူျဖစ္သည္။
မြန္းသည္ ေဂ်ာ္နီဆိုသူနဲ႕ တစ္ခါသူကိုယ္တိုင္လွည့္စားခိုင္းလို႔စာခ်ဳပ္သြားခိုးေပးခဲ့႐ုံသာပတ္သပ္ခဲ့ဖူးသည္။
အခု ေဆးခ်ေနတယ္လို႔ေျပာလိုက္တာဟာ နကၡတ္ျဖစ္သည္။
မြန္းသည္ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္း ဒါဆိုရင္သူမကိုဖုန္းဆက္တဲ့နကၡတ္နဲ႕ေဂ်ာ္နီဟာ တစ္ေယာက္တည္းဆိုတာသိလိုက္ရသည္။
"ဟင့္အင္း ကြၽန္မ ကြၽန္မ သစၥာမေဖာက္ခဲ့ဘူး"
"ဟက္ ....ငါ. မင္းကို အတက္နိုင္ဆုံ လိုက္ေလ်ာၿပီး အျပင္လႊတ္ေပးတာကို မင္းက တျခားေကာင္နဲ႕ အၾကည္စိုက္ နိုင္တယ္!"
"ဘာ!"
သူ႕ စကားေၾကာင့္ မြန္းက ေအာ္လိုက္ရာ
" ငါက အားလုံးသိေနေတာ့ အံ့ၾသသြားတာလား
မင္းရဲ႕အဆက္ေဟာင္းက အေကာင္နဲ႕ ငါ့ေနာက္ကြယ္မွာ ပြတ္သီးပြတ္သပ္နဲ႕ အၾကည္စိုက္ေနရတာ သိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလား "
သူေျပာေနတာဟာ ေနလင္းကိုရည္႐ြယ္ေနမွန္းလိုက္ရသည္။ သူမ ေမနဲ႕အျပင္သြားတဲ့တစ္ခဏမွာေနလင္းမွလြဲ၍ ဘယ္သူနဲ႕ေတြ႕ခဲ့ေသးလို႔လဲ။
"ရွင္ ရွင္ ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ အရမ္းတရားလြန္ေနၿပီ အတၱလြန္ အဲ့တာ ကြၽန္မနဲ႕ရိုးရိုးသားသားခင္တာပါ !"
"ဟုတ္လား ဘယ္တုန္းကေကာင္နဲ႕အလြမ္းသည္ေနတာလဲ ငါျမင္ခဲ့တဲ့ဓာတ္ပုံထဲကအေျခအေနေတာင္ရိုးရိုးသားသား ဆိုရင္မင္းရဲ႕မရိုးမသားက ဘယ္လိုပုံစံမ်ိဳးလဲ"
ေျဖာင္း!
အတၱရဲ႕လည္ပင္းလည္ထြက္သြားေအာင္ရိုက္ထဲ့လိုက္တဲ့ သူမရဲ႕လက္ဖဝါးေၾကာင့္ျဖဴလြန္းတဲ့ သူ႕အသားအေရႏွင့္ ပါးတစ္ဖက္ရဲတက္လာသည္။ အတၱက အသက္ကိုခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခ်က္ရႉလိုက္ၿပီး သူမကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
ရွင္ ကြၽန္မကို အရမ္းေစာ္ကားလြန္းတယ္ ကြၽန္မ ရွင့္အေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ထိ ခံစားခ်က္ေတြရွိလဲဆိုတာ ရွင္သိရက္နဲ႕ ကြၽန္မကိုဒီလိုစကားမ်ိဳး ေျပာထြက္နိုင္တယ္။
ဒုန္း...ဒုန္း...
အတၱသည္ သူ႕ေဘးမွာရွိတဲ့ ကုတင္ေျခရင္းက ခုံကို ေျခေထာက္နဲ႕ႏွစ္ခ်က္ပစ္ကန္လိုက္ၿပီး
"မင္းမို႔လို႔.... မင္းမို႔လို႔ ငါ သည္းခံေနတာ မြန္း မင္းေနာက္ထပ္ အဲ့ဒီလိုလုပ္ၾကည့္စမ္း မင္းမဟုတ္ရင္ သူ႕ကို ငါကိုယ္တိုင္သတ္ပစ္မွာ နားလည္လား "
အတၱသည္ သူမရဲ႕ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ရာမွ တြန္းလႊတ္ေပးလိုက္ရာ သူမကိုယ္ေလးဟာအရွိန္နဲ႕အေနာက္သို႔၃လွမ္းမွ်ေရာက္သြားသည္။
"ရွင့္လို ကြၽန္မ အေပၚမွာ ရက္စက္တဲ့သူမ်ိဳးမဟုတ္ရင္ ...."
ဒီလိုေျပာလာတဲ့အခါ သူမဟာ သူပိုင္ဆိုင္ျခင္းမရွိေသးေၾကာင္းေျပာလာခဲ့ေသာေဂ်ာ္နီစကားကိုစဥ္းစားမိသြားကာ
"ေတာ္စမ္း "
အတၱက အေနာက္ကိုကြၽန္းတံခါးကို ေလာ့ခ်ပစ္လိုက္ရာ
ခ်ေလာက္!
ေသာ့ပိတ္လိုက္တဲ့အသံဟာ မြန္းရဲ႕နားထဲမွာ အေတာ္ေလးက်ယ္ေလာင္စြာၾကားလိုက္ရသည္။
"မင္းနဲ႕ငါ ဒီ့ထက္ပိုၿပီးႏွီးႏွောတဲ့ပတ္သတ္မႈမ်ိဳးကို အခုအေကာင္အထည္ေဖာ္သင့္လာၿပီထင္တယ္"
ကြၽန္းတံခါးႀကီးေရွ႕မွာ သူမကိုခက္စိုက္စိုက္ၾကည့္ေနေသာ အတၱကို ၾကည့္ၿပီးမြန္းသည္သူမရဲ႕ ဂါဝန္ေလးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။ မြန္းသည္ ေခါင္းေတြရမ္းခါၿပီး
"ဟင့္အင္း...ရွင္နဲ႕ကြၽန္မက မပတ္သတ္တာ ပိုေကာင္းတယ္ "
သူမက တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အေနာက္သို႔ဆုတ္ကပ္သြားသည္ကို အတၱသည္ ေအးစက္စြာႏွင့္လွမ္းလာတဲ့ သူ႕ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ မြန္းမွာ ႏွလုံးသား ျပဳတ္က်မတက္ပင္။
"ငါက အဲ့လိုမထင္ဘူး ဟက္ မင္း မလြတ္ဘူး မြန္း မင္း ငါ့ဆီက လြတ္ဖို႔မႀကိဳးစားနဲ႕ "
"ေရွ႕ဆက္မတိုးနဲ႕ေနာ္ ရွင္...မယုတ္မာနဲ႕!"
မြန္း အေနာက္မွာ ေမြ႕ယာပဲရွိေတာ့သည္မို႔ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္သို႔ ေျပးသည့္အခါ အတၱသည္ သူမေနာက္မွ ထပ္ခ်ပ္မကြာ။
မြန္းဟာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔၀င္ၿပီး တံခါးအျမန္ပိတ္ေသာလည္း တစ္ဖက္ကသူ႕အားႀကီးနဲ႕တြန္းဖြင့္ေနသျဖင့္ မြန္းခႏၶာကိုယ္ကေလးဟာ ဝုန္းကနဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေႂကြျပားေတြေပၚမွာဖင္ထိုင္ရပ္ကေလးလဲက်သြားသည္။ အတၱဟာ ေအာက္ကေနသူ႕ကိုေမာ့ၾကည့္ေနေသာ မြန္းကို လက္ေမာင္းကေလဆြဲထူဖို႔လုပ္တဲ့အခါ
"ဟင့္ အင္း ဟင့္ မလာနဲ႕ "
ထိုင္ရပ္ကေလးႏွင့္ ေနာက္သို႔တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေ႐ႊ႕သြားလွ်င္
"မြန္း...ဒီအခ်ိန္က ကစားလို႔ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္မဟုတ္ဘူး ထ!"
မြန္းသည္ သူမရဲ႕ေနာက္မွာ Bath tub ႀကီးပဲရွိေတာ့တာမို႔ အားယူၿပီးမတ္တပ္ရပ္လိုက္ကာ
"ဟင့္အင္း....ေရွ႕ကိုမတိုးနဲ႕ "
Advertisement
-
In Serial26 Chapters
Before the Day Is Done
The Seven were Mari's entire world. They kept her hidden away, with only themselves for company, but one day they all left. When they came back, everything changed. Mari was thrust into a world of cities, castles, kingdoms, and kings, and none of it made any sense to her. Mari, like always, was subject to the Seven's wills and whims, but ever since they taken the city, they were leaving her by herself more and more, dealing with problems they kept her in the dark about. Mari now had more questions than ever before and no one to answer them.
8 127 -
In Serial28 Chapters
love or destiny ?
Hi i am Shanaya Kapoor and i am 14.I had a best friend Dev Malhotra and he is a charmer.All the girls in school worships the path he walks.. But i don't because i am his best friend. I thought love is all crap and idiots only fall for it. Even when my best friend asked me to be his girlfriend i denied and stopped talking to him.He left the school and went away to live somewhere else . but after 2 years see him again, in all his charm . More mature and a well defined body , still have that captivating black eyes that no one can ever forget.So what happens when he comes back in her life and join her school again.. would she able to resist his charm this time .. first love is very exciting to experience but they leave you heartbroken and only comes back to create a storm. Better watch your heart !I am not a writer but when heard my friend's love story, I really wanted to share it with others and tell them what true love is. It's a real story but I made slight changes as her real story is still incomplete.. #JustWriteIt and #SpringBreak #YourStoryIndia #IndianWritersClub
8 184 -
In Serial89 Chapters
Kya Pyaar Dosti hai?!❤️
A totally Different story by your Author!... It will be a short one!Anirudh and Bondita get married due to some reasons but Anirudh truly loves Saudamini.... And she too is positive girl who loves Anirudh truly.... Bondita who had lived him since she first saw jis picture accepts the fact that her husband wont love her ever.... Lets see what The destiny has in store for them❤️
8 106 -
In Serial10 Chapters
vampire haven | tlb imagines • on hold
the lost boys imagines. <>| cover edited 6.6.22 |
8 200 -
In Serial51 Chapters
in time ✱ j. jungkook
miss second place is clearly second place when it comes to realizing that her childhood "rival" has been in love with her this entire time.✱ inspired by the anime "special a"✱ a jeon jungkook fanfiction ft. kim taehyung✱ start: may 12, 2018✱ end: february 12, 2019
8 67 -
In Serial87 Chapters
Forced to Raise Yanderes for a Living
After enduring years of pain as a consequence of being confined by my Yandere stepbrother, I was finally freed from my misery by an unfortunate house fire. Since the goddess of the afterlife pitied me she gave me the opportunity to start anew through the means of transmigration.In short, I must mould each universe's capture targets into model citizens. Seeing as I'll be reborn as a mob character I shouldn't have to worry too much about growing attached to any of these capture targets either. A task like this should be manageable for someone like me who wishes to simply blend into the background. The quicker I finish my missions, the quicker I'll get to retire to a world with the happy ending I've always wanted. What more could a girl want?But wait. You're just now telling me that all of the capture targets have the potential to turn into Yanderes too? Not only that, but my stepbrother will be transmigrating into the same worlds as me too???On second thoughts, I'd rather kiss my happy ending goodbye and stay dead instead![Reverse Harem][Male Yanderes][Original Story][Fully Completed]
8 120
